พวกผู้หญิงเองก็นั่งอยู่ด้านข้างจูเลียต ในขณะที่พวกเธอยังคงจ้องมองเจอรัลด์ที่ยังไม่ได้ย้ายออกจากมุมของเขาต่อไป “ถูกต้อง! แน่นอน เธอเลิกกับผู้ชายคนก่อนไปแล้ว และมันก็ไม่เป็นไร! อย่างไรก็ตาม เธอไม่จำเป็นต้องทำให้ตัวเองทนทุกข์เลยจริง ๆ กับการคบกับคน ๆ นี้! ฉันหมายความว่า ดูบุคคลที่ทรงอำนาจและมีชื่อเสียงทั้งหมดที่อยู่ที่นี่ในวันนี้สิ! รู้ไหม ฉันยังสังเกตเห็นผู้ชายที่หล่อเหลามากมายที่นี่ ที่สนใจในตัวเธอเช่นกัน!” “ใช่! ทำไมถึงไม่ใช้โอกาสนี้ในการกำจัดเขาไปในวันนี้ซะเพื่อที่เธอจะได้เริ่มตามหาความสุขที่แท้จริงของเธออีกครั้งกันล่ะ!” เมื่อได้ฟังเพื่อน ๆ ของเธอพยายามที่จะโน้มน้าวเธอ จูเลียตเองก็เริ่มคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เอาตามตรง ถ้าเพื่อนของเธอโน้มน้าวเธอในวันอื่น ๆ จูเลียตรู้ว่าการตัดสินใจของเธอที่จะยังคงแต่งงานปลอม ๆ ต่อไปจะไม่วอกแวกแม้แต่น้อย ท้ายที่สุดแล้ว ก็ตามที่บอก การแต่งงานเป็นเพียงการแสดงเท่านั้น และจูเลียตก็รู้เรื่องนั้นเป็นอย่างดี อย่างไรก็ตาม สิ่งต่าง ๆ แตกต่างไปในวันนี้ อย่าลืมว่า ชายหนุ่มร่ำรวยจากทั่วทุกมุมโลก ที่มีนิสัยใจคอเหนือกว่าแฟนเก่าของเธอมาก ต่างก็อยู่ที่นี่ในเว
“เอาล่ะ จากสิ่งที่ฉันได้ยินมานะ คุณมาร์จอรีดูเหมือนจะสนใจในตัวคุณเจอรัลด์มาก ตอนที่คุณควินแลนและเขามาที่มหาวิทยาลัยเป็นครั้งแรก แต่อย่างไรก็ตาม คุณมาร์จอรีกลับมีความสนใจในตัวคุณควินแลนขึ้นมาฉับพลัน นาทีที่เธอรู้ถึงภูมิหลังของเขา! จึงเป็นผลให้ เธอปฏิบัติกับคุณเจอรัลด์เหมือนกับคนแปลกหน้าอย่างสิ้นเชิงนับตั้งแต่นั้นมา!” นิโคลอธิบาย “ฮ่า! ช่างเป็นผู้หญิงชั่วร้ายอะไรอย่างนี้! เธอมีดีอะไรขนาดนั้นกัน?” ทิวลิปบ่นอย่างไม่พอใจ มาร์จอรีและควินแลนเองก็เดินผ่านกลุ่มนั้น ด้วยการจับมือกันไว้ โดยไม่ได้ทักทายทิวลิปและคนอื่น ๆ เลย อย่าลืมว่า พวกเขาก็มาที่นี่ในฐานะแขกในวันนี้ แทนที่จะเป็นอาจารย์ของพวกเขา ขณะที่พวกเขายังคงเดินต่อไป มาร์จอรีก็สังเกตเห็นเจอรัลด์ที่ยังคงนั่งอยู่ในมุมหนึ่ง เมื่อตอนแรกเธอรู้ว่าเจอรัลด์ได้แต่งงานกับคุณหนูคนโตของตระกูลโยเวลล์ได้สักพักแล้ว มาร์จอรีก็รู้สึกกระวนกระวายใจมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่อย่างไรก็ตาม ไม่นานเธอก็สงบสติอารมณ์ลงได้เมื่อเธอรู้ว่าเขาเป็นเพียงลูกเขยที่อาศัยอยู่ในบ้านเท่านั้น เธอส่ายหัวของเธอด้วยรอยยิ้มแห้ง ๆ บนใบหน้าของเธอ จากนั้นมาร์จอรีก็หันไปมองทางอื่น
“คน ๆ นั้นอาจเป็นหมอผีหรือเปล่า? นั่นไม่ชั่วร้ายมากเกินไปหน่อยเหรอ?” ขณะที่ผู้คนในฝูงชนยังคงถกเถียงเกี่ยวกับสถานการณ์ต่อไป ชายหนุ่มคนนั้นก็เพียงเหลือบมองไปที่ทุกคนคนด้านล่างเวที ขณะที่เขาพูดขึ้นมา “เช่นนั้น คนอื่นคิดยังไงกับข้อเสนอของผมกันบ้างล่ะครับ? ท้ายที่สุดแล้ว สิ่งที่ดีที่สุดในโลกตามปกติ ก็ควรเป็นของคนที่แข็งแกร่งมากที่สุด ใช่ไหม?” หลังจากเรื่องทั้งหมดนั้นเกิดขึ้น ตอนนี้เจ้านายใหญ่หลายคนจึงรู้สึกตกใจกลัวมากเกินกว่าที่จะพูดออกมากัน ในขณะที่บอสทั้งหลายยังคงนิ่งเงียบกันไปชั่วขณะ ใครบางคนจากฝูงชนก็พูดขึ้นมา “…ชายหนุ่มคนนั้นมีชื่อว่ามาร์โค่ ธันเดอร์! เขามาจากบริษัทธันเดอร์ ดราก้อน จำกัด และก็อย่างที่ข่าวลือว่าไว้ คุณธันเดอร์เป็นคนที่ไม่ธรรมดาอย่างแท้จริง! มันไม่น่าแปลกใจเลยจริง ๆ ณ จุดนี้ว่าบริษัทธันเดอร์ ดราก้อน จำกัด สามารถปกครองกองกำลังใต้ดินมากมายขนาดนั้นได้ยังไง! ช่างชั่วร้ายนัก!” “…เขาพูดถูก! ชัยชนะก็ควรจะเป็นของคนที่แข็งแกร่งมากที่สุดอยู่เสมอ! ผมเห็นด้วย!” หนึ่งในบอสเหล่านั้นตะโกนขึ้นหลังจากความเงียบที่ยาวนาน บอสทั้งหลายผลัดกันตกลงกับข้อเสนอของคุณธันเดอร์ทีละคน จนกระ
“กลายเป็นว่าเป็นเจ้านายของตระกูลทาเกะนะนั่นเอง! ดีมาก! ผมรอที่จะแข่งกับคุณมาตลอดในการเดินทางครั้งนี้อยู่แล้ว!” คุณธันเดอร์กล่าว ขณะที่เขายิ้มบาง ๆ ในขณะที่ยืนอยู่บนเวทีส่วนอิโต้ เขาก็เดินขึ้นไปบนเวทีแล้ว และเขากำลังโค้งให้เล็กน้อยต่อหน้าคุณธันเดอร์การต่อสู้ใหญ่กำลังจะเริ่มขึ้นผู้คนในกลุ่มผู้ชมไม่ได้ส่งเสียงดังอีกต่อไป และพวกเขาทั้งหมดเพียงจ้องมองอย่างเงียบ ๆ ไปที่เวที“แม้ว่านักรบญี่ปุ่นคนนี้จะมีสมรรถภาพสูงมาก แต่ฉันก็ไม่คิดว่าเขาจะเป็นคู่ต่อสู่ของคุณธันเดอร์ได้เลยนะ เพราะคุณธันเดอร์ร้ายกาจมากเกินไป!” “ถูกต้อง แต่ฉันเชื่อว่าเขาจะสามารถต่อสู้กับคุณธันเดอร์ได้อย่างน้อยก็สักสามรอบ อย่าลืมว่า เขาก็ดูค่อนข้างแข็งแรงและมีกำลังมากเหมือนกัน!”มีการถกเถียงกันมากมายเกิดขึ้นในหมู่ผู้คนด้านล่างเวที“คุณเริ่มได้เลย ให้ผมดูหน่อยว่าตระกูลทาเกะนะมีความแข็งแกร่งและมีกำลังแบบนี้จริง ๆ หรือว่ามันเป็นเพียงการแสดงกัน!” คุณธันเดอร์หัวเราะขณะที่เขาพูดไปแบบนี้ โดยเอามือกอดอกไว้“ถ้างั้น ก็ขออภัยด้วยนะครับ!” เมื่อพูดไปแบบนั้น อิโต้ก็เริ่มเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสูงสุดดูเหมือนราวกับว่าอิโต้ได้ทิ้ง
“มาร์จอรี คุณมาได้เวลาพอดีในวันนี้! คุณจะมีโอกาสได้เห็นเจ้านายใหญ่ในเมืองเฮฟเวินลีแล้ว!” ควินแลนก็กำลังตั้งหน้าตั้งตารอสำหรับช่วงเวลานี้เช่นกันมาร์จอรียืดผมของเธอ ขณะที่เธอถาม “ตามสิ่งที่คุณเพิ่งพูด มันดูเหมือนราวกับว่าคุณไม่เคยพบเขามาก่อนหน้านี้เลยใช่ไหมคะ?” “แน่นอนว่าไม่ครับ! แม้แต่พ่อของผมก็เคยเห็นเขาครั้งเดียวจากไกล ๆ มีเฉพาะหัวหน้าของเขตเมืองทาลโก้เท่านั้นที่เคยติดต่อโดยตรงกับเขา!” ควินแลนตอบกลับ ขณะที่เขายิ้มให้สำหรับเจอรัลด์ เขาได้สังเกตการณ์กองกำลังใหญ่ทั้งหมดจากด้านล่างเวทีมาตลอด ตอนนี้เขาก็เกือบจะสังเกตการณ์ทุก ๆ กองกำลังที่นี่เสร็จแล้วเจอรัลด์ได้เผชิญหน้าและต่อสู้กับปรมาจารย์หลายคนในช่วงหกเดือนที่ผ่านมานี้หรือมากกว่านั้นอย่างไรก็ตาม นับตั้งแต่บางคนพยายามวางแผนลอบโจมตีไวร่าในคืนก่อน เจอรัลด์ก็รู้สึกแล้วว่าคนกลุ่มนี้ต่างก็ไม่ได้ธรรมดากันเลยดังนั้นเจอรัลด์จึงไม่รีบที่จะลุกยืนขึ้นและก้าวออกไปข้างหน้าโดยไม่รู้หรือค้นพบรายละเอียดที่แน่ชัดแต่ในเวลานี้ เจอรัลด์ได้รู้เห็นความแข็งแกร่งและความสามารถของพวกเขาแล้วตอนนี้เจอรัลด์จึงรู้สึกมั่นใจ และแน่ใจในใจแล้วเช่นนั้น
ทุกคนในบรรดาผู้ชมด้านล่างก็ลุกขึ้นยืนกันแล้วในเวลานี้สำหรับอิโต้ เขาประกอบพิธีกรรมนักรบก่อนจะพุ่งตรงเข้าหาเจอรัลด์ในทันทีบูม!หลังจากการกระโดดขึ้นในอากาศ เขาก็ต้องการจะยกขาของเขาขึ้นเพื่อจะโจมตีหน้าอกของเจอรัลด์โดยตรงความว่องไวของเขานั้นเร็วมากอย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะว่องไว แต่เจอรัลด์ก็ยังเร็วกว่าเขาเจอรัลด์ยกขาของเขาเตะเข้าขาขวาของอิโต้อย่างฉับพลันหลังจากเสียงหวดนั้น อิโต้ก็คุกเข่าลงกับพื้นทันทีเขามีการแสดงออกที่เจ็บปวดอย่างมากบนใบหน้าของเขา“อะไรเนี่ย?!”ทุกคนในบรรดาผู้ชมตกอยู่ในความตกใจกันสุดขีดตอนที่ไวร่าเห็นเจอรัลด์ขึ้นไปบนเวทีเมื่อครู่ เธอก็เป็นกังวลอย่างมากเพราะเธอรู้ว่านักรบญี่ปุ่นคนนี้มีสมรรถภาพสูงมาก เจอรัลด์ที่มีแขนขาบอบบางเช่นนั้นจะเป็นคู่ต่อสู้ของเขาได้ยังไงล่ะ?!ไวร่าเป็นคนจิตใจดี และเธอก็มักจะทนไม่ได้ที่เห็นแม้แต่กระต่ายขาวตัวหนึ่งได้รับบาดเจ็บด้วยซ้ำยิ่งไปกว่านั้น เมื่อนี่คือสามีของเธอล่ะ?ไวร่าหวาดกลัวมาก และเธอก็รู้สึกใจหายใจคว่ำเมื่อเธอคิดถึงสถานการณ์ของคุณธันเดอร์เมื่อครู่นี้อย่างไรก็ตาม เธอไม่เคยคาดคิดว่าเจอรัลด์จะมีความเชี่ยวชาญขนาดนี้ได้
เมโกะพูดเบา ๆอิโต้ประหลาดใจ “ไม่ใช่นักรบธรรมดาทั่วไปงั้นเหรอครับ?”เมโกะจ้องไปที่เจอรัลด์และคนอื่น ๆ ที่กำลังเดินลงไปจากภูเขาด้วยสายตาความริษยาในดวงตาของเธอ “อืม นายจำไม่ได้เหรอ คุณปู่บอกพวกเราว่าเมื่อความแข็งแกร่งทางกายภาพของบุคคลและเส้นลมปรานของเขาถึงระดับหนึ่งแล้ว เขาก็จะไม่ใช่นักรบธรรมดาทั่วไปอีกต่อไปเพราะร่างกายของเขาจะเริ่มปลดปล่อยกำลังภายในออกมา!” “นั่นจะไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นนักต่อสู้ไปแล้วเหรอครับ ถ้าอย่างนั้น? ในกรณีนั้น นั่นก็ไม่น่าประหลาดใจเลย! ผมจะเป็นคู่ต่อสู้ของนักต่อสู้ที่ฝึกกำลังภายในได้ยังไงล่ะ?! อย่างไรก็ตาม มันก็ดูเหมือนไม่ถูกต้องนะ พี่สาว ผมจำได้ว่าคุณปู่พูดไว้ว่าปรมาจารย์ที่มีพรสวรรค์บางคนก็ไม่สามารถทำให้เกิดกำลังภายในได้ แม้หลังจากการฝึกฝนและฝึกซ้อมมาตลอดชีวิตของพวกเขาก็ตาม ถึงอย่างนั้น เขาก็ดูเหมือนจะมีอายุพอ ๆ กันกับพวกเรา เช่นนั้น เขาจะรู้วิธีใช้กำลังภายในของเขาได้ยังไงกัน?!” เมโกะกล่าว “นั่นก็เป็นสิ่งที่ฉันรู้สึกงุนงงเช่นกัน! เขาอายุน้อยมากขนาดนี้ แต่จริง ๆ แล้วเขามีร่างกายที่คนธรรมดาทั่วไปไม่มี นอกจากนี้ เขายังได้พัฒนากำลังภายในที่แข็งแกร่งอย่างมากอ
เจอรัลด์ไม่มีทางเลือกนอกจากนำราชาโสมติดตัวไปด้วย ขณะที่เขานั่งเฮลิคอปเตอร์ไปด้วยกันกับพวกเขาหลังจากขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์ พวกเขาก็ปิดตาเจอรัลด์ไว้เขาเป็นใครกัน?ใครจะอยากพบเขากันล่ะ?เขายิ่งรู้สึกประหลาดใจและงุนงงมากขึ้นในเวลานี้ผู้ชายเหล่านี้ทั้งหมดล้วนเป็นเหล่าปรมาจารย์ที่เหนือปรมาจารย์ทั้งหมดอย่างไม่ต้องสงสัย แม้แต่เจอรัลด์เองก็จะไม่สามารถที่จะจัดการโจมตีพวกเขาได้แม้แต่ครั้งเดียวนี่จึงทำให้เจอรัลด์สงสัยว่าพวกเขายังเป็นมนุษย์ธรรมดาหรือไม่นับตั้งแต่วัยเด็กของเขา นอกเหนือจากฟินน์เลย์ เจอรัลด์ก็ไม่รู้จักปรมาจารย์คนอื่นใดเลยอย่างไรก็ตาม ถ้าเป็นฟินน์เลย์ที่ต้องการจะพบเขา เขาก็คงจะไม่ต้องทำเรื่องทั้งหมดนี้และเลยเถิดขนาดนี้เลย! เจอรัลด์ไม่รู้ว่าพวกเขาต้องบินไปนานแค่ไหนกันหลังจากนั้น ผู้ชายสี่คนนั้นก็พาเจอรัลด์ลงไปจากเฮลิคอปเตอร์เจอรัลด์สามารถได้กลิ่นจาง ๆ ของทะเล และเขาก็สามารถได้ยินเสียงลมทะเลพัดโชยและโหยหวน ไม่ไกลมากเกินไป ก็มีเสียงคลื่นรุนแรงกระทบกันเป็นระลอกจากนั้นผ้าปิดตาของเขาก็ถูกถอดออกสิ่งแรกที่เห็น มันเป็นเกาะแห่งหนึ่งจริง ๆ“นี่คือที่ไหนกัน?” เจอรัลด์ถามผู้ช