บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 1351 - บทที่ 1360

เมื่อคิดเช่นนั้น ทันใดนั้นเอง ยูเมะก็รู้สึกเริ่มอิจฉาผู้หญิงที่เจอรัลด์ตกหลุมรักขึ้นมา เธอสลัดความคิดนั้นออกแล้วเอ่ยถามขึ้น “...แล้ว...คุณย่าพาผู้หญิงในชุดขาวมา เพื่อให้เจอรัลด์คิดที่จะมาหาเราอย่างนั้นเหรอคะ...?”“ใช่ เพราะสุดท้ายแล้ว นั่นก็เป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุดในการล่อเจอรัลด์ให้มาติดกับเรา! ถ้าโชคดี เราคงจับตัวเขาได้ในที่สุด! แต่ถึงอย่างนั้น ฉันก็คาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าเขาจะหลบหนีไปจากเราได้หลายครั้งแบบนี้! ฉันรอรับข่าวดีจากเฟลตันนานแล้วนะ แต่คิดว่าเขาคงหนีไปได้อีกแล้ว!”“...จะว่าไป คุณย่าคะ... วิญญาณบรรพกาลอันทรงพลัง...ซ่อนอยู่ในร่างของเขาเหรอคะ...? นั่นก็หมายความว่าพอคุณย่าจับเขาได้ คุณย่าจะทำร้าย หรือฆ่าเจอรัลด์เหรอคะ...?” ยูเมะถามขึ้นอีเร็ตส่ายหน้าเบา ๆ จากนั้นจึงตอบกลับมา “อย่างที่แกบอก เราต้องการแค่วิญญาณบรรพกาลอันทรงพลังเท่านั้น ไม่ว่าเราจะฆ่าเขาหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับเขาทุกอย่าง!”เมื่อเธอได้ยินดังนั้น ยูเมะก็ทรุดลงเสียงดัง ‘ตุบ’ ทันที ก่อนจะเอ่ยพูดขึ้น “ได้โปรดเถอะค่ะคุณย่า หนูขอร้อง... ได้โปรดอย่าฆ่าเจอรัลด์! เขาไม่เพียงแต่เป็นคนดีเท่านั้น แต่เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้อ

“อย่าได้กังวลไปเลย ตราบใดที่เจ้าช่วยจับเจอรัลด์ ข้าจะต้องได้รับความสามารถในการเดินทางไปมาระหว่างโลกกับเจลเอลตรา เพราะเหตุนี้ ข้ามั่นใจว่าจะเปลี่ยนตระกูลของเจ้าให้มีพลังอำนาจมากที่สุดได้แน่นอนโดยไม่มีปัญหาอะไรเลย! อีกทั้งเจ้าก็รู้ภูมิหลังข้าแล้วไม่ใช่หรือ? ฮ่า ๆ ๆ! รู้สึกว่าการที่เจอรัลด์บังเอิญปลดปล่อยข้าออกมาในตอนนั้น... คงเป็นรางวัลที่พระเจ้าประทานให้ข้า สำหรับการที่ข้าต้องถูกกักขังมานานนับพันปีเป็นแน่!”เมื่อหันกลับมา อีเร็ตมองชิ้นหยกที่ก่อนหน้านี้วางอยู่ใกล้กับกระถางธูป ขณะที่หยกเปล่งประกายแสงสีดำออกมา หลังจากนั้นไม่นาน แสงสีดำก็เริ่มหมุนวนอยู่ในอากาศ ก่อนจะกลายร่างเป็นเงาเลือนรางคล้ายวิญญาณเมื่อมองดูใกล้ ๆ วิญญาณที่ปรากฏนั้นเป็นชายหนุ่มที่มีจมูกงองุ้ม และคิ้วเรียวโกงอยู่เหนือดวงตาที่ฉายแววชั่วร้ายออกมาเป็นครั้งคราว ใครจะไปคาดคิดว่าวิญญาณตนนี้ ซึ่งคาดว่าอยู่มานับหมื่นปีแล้ว จะยังคงรักษารูปลักษณ์ของชายหนุ่มเอาไว้ได้!“ฉันขอพูดตรง ๆ ว่าฉันรู้สึกเสียใจที่ยอมตกลงให้ความร่วมมือกับท่านตั้งแต่แรก ท่านราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษา... แล้วก็เป็นอีกครั้งที่ฉันไม่เคยเต็มใจในการตัดสินใจท

เซตจึงวิ่งไปที่ประตู เมื่อเปิดประตูออก เขาก็ได้รับการทักทายด้วยการถูกปลายกระบอกปืนสั้นจ่อมาที่หน้าผาก!เมื่อฟื้นคืนสติจากอาการตกใจ เขาจึงค่อย ๆ ก้าวถอยออกไป ขณะที่บอร์ดี้การ์ดในชุดสูทหลายคนรีบออกจากบ้านไปพร้อมกับซูริและคุณปู่ของเซต ทั้งคู่ถูกจ่อด้วยปากกระบอกปืน“อย่าขยับ ไม่อย่างนั้นฉันจะยิง!” ชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนหัวหน้ากลุ่มตะโกนขึ้น ขณะที่บอดี้การ์ดผู้คอยคุ้มกันอีกหลายสิบคนวิ่งออกมาจากโรงเก็บไม้หลังบ้านในตอนนี้เอง ทุกคนที่ไม่ใช่ผู้คุ้มกันถูกปืนหลายกระบอกเล็งมาที่พวกเขา แต่เจอรัลด์ตกเป็นเป้าหมายมากที่สุด หลังจากนั้น ชายวัยกลางคนก็พูดขึ้นอย่างตื่นเต้น “เป็นไปตามคาดที่คุณคาดเอาไว้ว่าเจอรัลด์จะมาที่นี่ คุณคาดการณ์ได้อย่างแม่นยำจนไม่น่าเชื่อ คุณหนูใหญ่! คราวนี้เราประสบความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่แล้วจริง ๆ”ในตอนนั้นเอง หญิงสาวและชายหนุ่มที่ดูหล่อเหลาเดินออกมายืนข้างกัน แล้วเผยยิ้มออกมาอย่างเย็นชา ขณะที่พวกเขามองดูเหตุการณ์ตรงหน้า“ต้องยกความสำเร็จนี้ให้เฟอร์นันโด! ในที่สุดเขาก็เดาถูกว่าใครเป็นสาเหตุของการตายของบอดี้การ์ดตระกูลไซม์ทุกคน! หลังจากนั้นพวกเราจึงมาที่นี่เพื่อซุ่มโจมตีเจอ

“...เกิด...เรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไง...?” เฟอร์นันโดพูดพึมพำเสียงเบาเป็นกระซิบ“ก็ผมบอกแล้วว่าปืนพวกนั้นเป็นแค่ของเล่นสำหรับผม ส่วนพวกบอดี้การ์ดของคุณ พวกเขาก็ไม่ต่างอะไรจากตุ๊กตาผ้า! คุณไม่ควรทำอะไรบุ่มบ่ามรู้ไหม? ที่ทำร้ายเพื่อนผม... คุณกำลังรนหาที่ตายใช่ไหม?” เจอรัลด์ตอบกลับพลางยิ้มจาง ๆ“...ฉัน...ฉันไม่เชื่อว่าแกจะทรงพลังอย่างนี้! พวกแก! มาช่วยกันฆ่าเขา!” เฟอร์นันโดสั่ง ขณะที่กัดฟันด้วยความแค้นใจ‘เราก็อายุเท่ากัน... ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งมากกว่าฉันได้ขนาดนี้...?!’เมื่อถึงจุดนั้น บอดี้การ์ดทุกคนต่างรู้แล้วว่าสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับพวกเขาอันตรายแค่ไหน สิ่งที่พวกเขารู้สึกได้ในตอนนี้ ราวกับพวกเขาได้หลงเข้าไปในถ้ำที่เย็นยะเยือกโดยไม่มีทางออก ด้วยความหนาวเหน็บที่สั่นสะท้านไปจนถึงกระดูกสันหลัง พวกบอดี้การ์ดรู้แล้วว่าความตายพร้อมจะย่างกรายเข้ามาหาพวกเขาได้ทุกเมื่อ แต่ทว่าพวกเขาไม่เต็มใจจะออกไปแบบนี้! เพราะอยากจะมีชีวิตรอดต่อไป และความต้องการในการเอาชีวิตรอดทำให้พวกบอดี้การ์ดเปลี่ยนความกลัวให้กลายเป็นแรงอาฆาต!ขณะที่พวกเขาชักดาบออกจากฝัก ก่อนจะวิ่งเข้าใส่เจอรัลด์ ตั้งใจจะแทงเขา เจอรัลด

‘ตอนนั้นเจอรัลด์แทบต้านทานการโจมตีจากฉันได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว... จึงไม่แปลกที่เมื่อหลายวันก่อนเขาเป็นเพียงหุ่นเชิดสำหรับฉัน! ถึงอย่างนั้น เมื่อเห็นว่าเขากลายเป็นคนเก่งในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ที่เขาหายไป... ฉันไม่อยากยอมรับมัน! แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ เขาไม่ได้ห่างไกลจากสิ่งที่ฉันทำได้เลย... ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะมั่นใจขนาดนี้...!’ ควีนน่าคิดในใจ‘ถึงมันจะไม่น่ายากเกินไปสำหรับฉันที่จะเอาชนะเขาด้วยพลังที่มีตอนนี้ แต่การจับตัวและควบคุมเขานั้น ในตอนนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย! ถึงอย่างไรก็ตาม จากสิ่งที่ฉันบอกได้ ในตอนนี้เขาหลบหนีจากฉันไปได้อย่างง่ายดาย!’เมื่อมองดูไปที่ควีนน่าที่ยังวิเคราะห์สถานการณ์อยู่ เจอรัลด์แค่มองไปที่เธอก่อนจะพูดขึ้น “ถึงผมจะฆ่าคุณไม่ได้ในตอนนี้ แต่ผมอยากให้คุณรู้เอาไว้ว่า การจับตัวผมไม่ใช่เรื่องง่าย!”“...แก... แกพูดอะไรของแก? อยากให้ฉันฆ่าแกหรือไง...?” ควีนน่าโต้กลับอย่างไม่เชื่อ‘ฉันรักคุณมาหลายหมื่นปี...! บอกฉันทีว่าจะหาผู้หญิงคนอื่นที่ซื่อสัตย์และคลั่งรักได้อย่างที่ฉันเป็นได้ไหม?! เมื่อเห็นว่าคุณคิดจะฆ่าฉันได้ลงคอ...!’ ควีนน่ารำพันกับตัวเอง ขณะที่ขบฟันแน่