‘ตอนนั้นเจอรัลด์แทบต้านทานการโจมตีจากฉันได้เลยแม้แต่ครั้งเดียว... จึงไม่แปลกที่เมื่อหลายวันก่อนเขาเป็นเพียงหุ่นเชิดสำหรับฉัน! ถึงอย่างนั้น เมื่อเห็นว่าเขากลายเป็นคนเก่งในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ ที่เขาหายไป... ฉันไม่อยากยอมรับมัน! แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขาในตอนนี้ เขาไม่ได้ห่างไกลจากสิ่งที่ฉันทำได้เลย... ไม่แปลกใจเลยที่เขาจะมั่นใจขนาดนี้...!’ ควีนน่าคิดในใจ‘ถึงมันจะไม่น่ายากเกินไปสำหรับฉันที่จะเอาชนะเขาด้วยพลังที่มีตอนนี้ แต่การจับตัวและควบคุมเขานั้น ในตอนนี้แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย! ถึงอย่างไรก็ตาม จากสิ่งที่ฉันบอกได้ ในตอนนี้เขาหลบหนีจากฉันไปได้อย่างง่ายดาย!’เมื่อมองดูไปที่ควีนน่าที่ยังวิเคราะห์สถานการณ์อยู่ เจอรัลด์แค่มองไปที่เธอก่อนจะพูดขึ้น “ถึงผมจะฆ่าคุณไม่ได้ในตอนนี้ แต่ผมอยากให้คุณรู้เอาไว้ว่า การจับตัวผมไม่ใช่เรื่องง่าย!”“...แก... แกพูดอะไรของแก? อยากให้ฉันฆ่าแกหรือไง...?” ควีนน่าโต้กลับอย่างไม่เชื่อ‘ฉันรักคุณมาหลายหมื่นปี...! บอกฉันทีว่าจะหาผู้หญิงคนอื่นที่ซื่อสัตย์และคลั่งรักได้อย่างที่ฉันเป็นได้ไหม?! เมื่อเห็นว่าคุณคิดจะฆ่าฉันได้ลงคอ...!’ ควีนน่ารำพันกับตัวเอง ขณะที่ขบฟันแน่
“พูดต่อไปสิ...”“ได้ ฉันขอความร่วมมือระหว่างเราทั้งสองคน คุณเข้าใจไหม ต้องพึ่งพลังหยางบริสุทธิ์ที่อยู่ในร่างของคุณ ฉันก็จะได้เป็นเหมือนเธอ และมีโอกาสได้ฝึกวิชาท้องฟ้าพิโรธอีกด้วย เมื่อฉันทำได้สำเร็จแล้ว ฉันจะเดินทางไปทาระหว่างโลกกับจาเอลตราได้! หรืออีกนัยหนึ่ง ฉันจะได้เข้าใกล้ความฝันที่จะได้เกิดใหม่จริง ๆ อีกก้าว!”เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มเข้ม “...ผมเข้าใจ จากสิ่งที่ผมเข้าใจในตอนนี้ พวกคุณทั้งคู่อยากจะกลับเข้าไปในจาเอลตราอีกครั้ง... ถ้าเป็นเรื่องนั้น ถึงเจรจาต่อรองไปก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี!”“เจรจาต่อรองอย่างนั้นเหรอ? เงื่อนไขของคุณคืออะไรล่ะ?”“ก็สำหรับตอนนี้ ผมขอแนะนำให้เราเป็นพันธมิตรต่อกัน เพื่อโค่นล้มราชาแห่งประตูมิติแห่งการพิพากษา ผมมีเหตุผลสองข้อในการสนับสนุน ประการแรก ผมอาจจะตายด้วยน้ำมือของเขา ถ้าไม่ได้รับความช่วยเหลือที่มากพอ ประการที่สองจากสิ่งที่ผมได้รู้ เขาคงจะไม่ยอมปล่อยให้คุณได้ทำตามที่คุณต้องการเหมือนกันใช่ไหม?” เจอรัลด์ยื่นข้อเสนอ“ตราบใดที่เราอยู่ด้วยกัน คุณต้องจะเป็นสามีของฉัน และฉันจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายคุณได้! ด้วยข้อเสนอนี้ ฉันถึงจะยอมตกลงเป
“แน่นอน ฉันจะไปด้วย! เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่คุณเสนอให้ฉันอยู่เคียงข้างคุณ!” ควีนน่าตอบด้วยรอยยิ้มยั่วยวนเมื่อได้ยินดังนั้น เจอรัลด์จึงพยักหน้ารับให้เธอพลางส่งยิ้มจาง ๆเป็นธรรมดาที่เขาจะไม่บอกเรื่องที่เขากำลังจะไปช่วยผู้หญิงในชุดขาวในคืนนี้ ถึงอย่างไรก็ตาม เขาเองก็รู้ดีว่า ถ้าเขาไม่ยอมประนีประนอมแม้แต่น้อย เขาก็คงต้องพบกับความทุกข์ทรมานยิ่งกว่านี้เป็นแน่ หากควีนน่าทำลายความพยายามของเขา ในขณะที่เขากำลังอัญเชิญจิตวิญญาณของหญิงสาวในชุดขาวล่ะก็...ประมาณหนึ่งชั่วโมงที่เจอรัลด์เอ่ยถามขึ้น “เซต นายจำได้จริง ๆ ใช่ไหมว่าถ้ำอสรพิษอยู่ที่ไหน...?”ทั้งสามคนที่ตามเซตอยู่ตอนนี้ หลังจากที่ทั้งสี่คนเข้าไปในภูเขาแล้ว ซึ่งประกอบไปด้วยโรซี่ ผู้ที่อยากเห็นถ้ำอสรพิษ ควีนน่า ผู้ที่ตกลงติดตามมาด้วยเพราะเจอรัลด์ชวนเธอ และเจอรัลด์“ผมจำได้แน่นอน! ถึงอย่างไรก็ตาม เพราะสถานที่นี้ค่อนข้างอยู่ในที่ลับ ผมยังต้องหาตำแหน่งที่แน่นอนให้ดีอีกสักนิด!” เซตตอบขณะที่เขาเกาท้ายทอยก่อนจะเดินไปบนกองก้อนหินที่อยู่ใกล้ ๆไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็ร้องอุทานขึ้น “ผมเจอแล้ว! มันอยู่ตรงนั้นครับ!”หลังจากนั้นเขาจึงกระโดดลงไปอย่
นอกจากนั้นแล้ว ยังมีภาพวาดนกขนาดใหญ่ และสัตว์วิเศษอีกหลายภาพ และไม่มีใครบอกได้ว่าพวกเขาตั้งใจวาดภาพนั้นเมื่อกวาดสายตามองผ่าน ๆ ไม่นานนัก เจอรัลด์ก็พบภาพที่ค่อนข้างคุ้นตา เป็นภาพสิ่งมีชีวิตที่คล้ายกับค้างคาวร่างมหึมา ‘...ฉันเจอบางอย่างที่คล้ายกับที่เหมืองที่ฉันเคยช่วยยูเมะเอาไว้ และได้ศิลาสะท้อนน้ำกลับมาใช่ไหม...? เป็นค้างคาวยักษ์ที่มีศีรษะเป็นมนุษย์... ถึงตอนแรกฉันจะคิดว่ามันเป็นปีศาจค้างคาวที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างโชกโชน เพราะถูกจารึกไว้บนผนังนี้คงจะไม่เกิดคำถามอย่างเรื่องมีสัตว์โบราณบางชนิดที่มีชีวิตรอดมาจนถึงทุกวันนี้... แต่...จะเป็นไปได้อย่างไร...? ชักจะมีเรื่องประหลาดเกิดขึ้นมากเกินไปซะแล้ว...’เมื่อหันไปมองที่ควีนน่า ที่หลงใหลกับทุกสิ่งที่อยู่ภายในถ้ำมาสักระยะหนึ่งแล้ว เจอรัลด์จึงเอ่ยถามขึ้น “...บอกได้ไหมว่าเป็นโลกแบบไหนที่จารึกเอาไว้บนกำแพง...? มันเป็นโลกมนุษย์จริงเหรอ?”เมื่อได้ฟังคำถามของเจอรัลด์ เธอจึงเอ่ยตอบ “จริงสิ เห็นได้ชัดว่ามันดูเหมือนเป็นโลกในตำนานที่ดำรงอยู่เมื่อหลายหมื่นปีก่อน! ฉันเรียนรู้การดำรงอยู่ของมันจากข้อมูลที่ได้รับกลับมาตอนที่ฉันยังอยู่ในจาเอลตรา ถ้าให้บอกช
ควีนน่าพยักหน้ารับแล้วตอบ “ใช่ ดูนะ กายอมตะเป็นอาณาจักรที่เคยดำรงอยู่ในตำนานเท่านั้น ว่ากันว่าใครที่เคยเข้าไปในอาณาจักรแห่งนั้น พวกเขาสามารถอยู่ได้ทั้งบนสวรรค์และโลก หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ ไม่มีอะไรที่จะฆ่าพวกเขาได้จริง ๆ แม้จะว่ากันว่ามีคน ๆ หนึ่งสามารถไปถึงอาณาจักรในตำนานได้ในยุคนั้น แต่มันก็เป็นแค่ตำนานเท่านั้น!”“...หากสมมุติว่าตำนานนั้นเป็นเรื่องจริง นั่นก็น่าจะบอกเป็นนัยว่าผู้วิเศษท่านนั้นยังคงมีชีวิตอยู่ถูกไหม? แต่นั่นคงเป็นไปไม่ได้หรอกใช่ไหม? เขาควรจะตายไปพร้อมกับยุคของเขา!” เจอรัลด์พูดขึ้นด้วยความสงสัย“อย่างน้อยฉันก็เชื่อว่าเขาตาย ฉันเดาว่าเขาคงไม่เคยเข้ามาในอาณาจักรแห่งกายอมตะจริง ๆ ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเป็นผู้วิเศษที่มีพลังแข็งแกร่ง จนท้าทายกฎของธรรมชาติได้ ทำไมผู้คนมากมายถึงเคารพเขาและเลื่อมใสเขา...” ควีนน่าอธิบาย“ผมเข้าใจแล้ว... พูดถึงจาเอลตรา คุณรู้เรื่องสมาพันธ์ซันลีกมากแค่ไหน? สมาพันธ์นั้นควรจะเป็นของจาเอลตราใช่ไหม?” เจอรัลด์ถาม ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจถามคำถามที่เขาสงสัยมากที่สุด“...สมาพันธ์ซันลีกเหรอ? ถึงดูเหมือนพวกเขาจะมีฐานทัพในจาเอลตรา แต่พวกเขาไม่มีความเกี่ย
เจอรัลด์มองเธอด้วยสายตาอ่อนโยนกว่าแต่ก่อน แล้วเอ่ยตอบ “ผมมีบางอย่างที่ผมจะต้องรู้ให้ได้ ผมจะไปหาคุณผมจัดการกับปัญหาเหล่านั้นเรียบร้อยแล้ว!”“ได้! งั้นฉันจะรอ!” ควีนน่าตอบพลางยิ้มออกมาหลังจากนั้นร่างของเธอก็สั่นเพียงชั่วอึดใจ...และสิ่งต่อไปที่ทุกคนต่างรู้ เธอได้หายตัวไปแล้ว!โรซี่ก้าวไปข้างหน้าด้วยความตกใจ จากนั้นจึงหันไปมองเจอรัลด์ก่อนจะพูดขึ้น “เธอ...เธอเป็นคนหรือผี...?”“ผมคิดว่าครึ่งผีครึ่งคน!” เจอรัลด์ตอบ ขณะที่เขาหันไปมองทางที่ควีนน่าหายตัวไป แล้วถอนหายใจออกมาอย่างหนักหน่วงหลังจากนั้นเขาจึงพาโรซี่กลับไปที่ shantytown เพื่อพบกับลีโอและคนอื่น ๆ เมื่อสังเหตเห็นว่าชายอีกคนไม่อยู่ เจอรัลด์จึงถามกับโมนิก้าว่าเขาไปไหนหลังจากที่ได้รับการแจ้งว่าชายคนนั้นยังไม่กลับมา เจอรัลด์รู้สึกว่าเขาไม่พอใจเล็กน้อย ขณะที่เขาคิดว่า ‘เขาไปไหนของเขานะ? เกิดอะไรขึ้นเขาถึงไปนานขนาดนี้...?’หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อควีนน่ากลับมาถึงคฤหาสน์ที่เธออาศัยอยู่แล้ว คฤหาสน์ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาจากหน่วยเทวาทมิฬเมื่อเข้าไปในคฤหาสน์ ควีนน่าได้รับการต้อนรับจากพวกลูกน้องทันที ขณะที่พวกเขาตะโกนขึ้น “ยินดีต้
“...อะไรนะ? เธอหายไปเหรอ...?” ควีนน่าแผดเสียงด้วยความโกรธ“ดะ ได้โปรดไว้ชีวิตฉันด้วยเจ้านาย...! ก่อนหน้านี้เธอยังอยู่ในห้องของเธอจริง ๆ! ทั้ง ๆ ที่ฉันยังได้ยินเธอคุยกับใครสักคนอยู่ ฉันเลยไม่ได้สนใจมากนัก เพราะฉันคิดแค่ว่าเธอคุยกับแฮตตี้อยู่! แต่เมื่อฉันเข้าไปดูเธออีกครั้ง เธอก็หายไปแล้ว ส่วนแฮตตี้ก็ไม่รู้สึกตัวแล้ว!”หลังจากนั้นควีนน่าจึงหลับตาลงเพื่อตั้งสมาธิกับสิ่งที่อยู่รอบตัวเธอหลังจากนั้นไม่นานนัก เธอจึงลืมตาขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “...เท่าที่พอจะบอกได้ ต้องมีคนช่วยเธอ ฉันเชื่อว่าพวกเขาคงยังหนีไปได้ไม่ไกล ดังนั้นรีบรวมพลออกตามหาพวกเขาให้ทั่ว!”ทุกคนตัวสั่นด้วยความหวาดกลัว แล้วรีบปฏิบัติตาม ด้วยการวิ่งออกไปตามคำสั่งของจัสมินในเวลาเดียวกันนั้นเอง จัสมินที่รู้สึกหวาดกลัวอยู่บ้างพบว่าตัวเองอยู่ที่แม่น้ำสายใหญ่ ขณะที่เธอพยายามดิ้นรนต่อสู้ให้หลุดพ้นจากชายวัยกลางคนที่ลักพาตัวเธอมาตามอำเภอใจคนแปลกหน้าปรากฏตัวขึ้นภายในห้องของเธอเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อน โดยไม่พูดอะไรสักคำ เขาทำให้แฮตตี้หมดสติได้อย่างง่ายดาย ก่อนจะพาเธอมาที่นี่ด้วยความเร็วสูงอย่างไม่น่าเชื่อ! ค
นอกเหนือจากสิ่งที่เขาพูดไปก่อนหน้านี้ จัสมินเริ่มสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ขณะที่เธอเอ่ย “...เป็น... เป็นไปได้ไหมว่าคุณจะเป็นสามีของคุณป้าที่หายตัวไป...? คุณลุงของฉันกับเจอรัลด์มีส่วน...?”เขาเผยยิ้มออกมา จากนั้นชายคนนั้นจึงตอบกลับ “เธอฉลาดพอ ๆ กับคุณป้าของเธอจริง ๆ จัสมิน...”“...ถ้าอย่างนั้น เป็นความจริงเหรอคะ...?!” จัสมินร้องออกมา ขณะที่เธอปิดปากก้วยความตกใจ“...คุณ ไม่สิ คุณลุง... คุณลุงไม่ได้หายตัวไปตั้งนานแล้วหรือคะ...? ทำไมคุณลุงถึงมาปรากฏตัวเอาตอนนี้...? นอกจากนั้นหน้าตาของคุณลุงกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไงคะ...?”จากสิ่งที่คุณป้าเคยบอกเธอ ปีเตอร์ คลอฟอร์ด คุณลุงของเธอ เป็นคนที่หล่อและสง่างามเลยทีเดียว ด้วยเหตุนี้ หน้าตาน่าเกลียดของเขาในตอนนี้จะทำให้ทุกคนตกใจ!“เอาเป็นว่าที่ลุงต้องเป็นแบบนี้เพราะต้องหนีเอาตัวรอด ถึงอย่างนั้นหน้าตาแบบนี้ก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าไรนักหรอก มันทำให้ลุงซ่อนตัวตนที่แท้จริงของลุงเอาไว้ได้ ที่จริงแล้วต้องขอบคุณที่หน้าตาของลุงเป็นแบบนี้ ที่ทำให้ลุงสืบหาเรื่องบางอย่างได้ง่ายดาย!” ปีเตอร์ตอบ ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นดังเดิม“ถ้าอย่างนั้น... หนูขอเดาว่าเจอรัลด