บททั้งหมดของ มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน: บทที่ 1131 - บทที่ 1140

เป็นจริงดั่งที่เจอรัลด์คาดคิดนอกจากเจอรัลด์แล้ว ดูเหมือนว่ายังมีคนกลุ่มอื่นที่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับเทพเจ้า รวมถึงผู้หญิงที่ตกลงมาจากสวรรค์ด้วยเหตุผลที่เขาอยากตามหาผู้หญิงในชุดขาวให้เจอ เพราะเขาต้องการจะพาเธอกลับไปที่สุสานฝังศพของเทพเจ้าองค์นั้น เพื่อจะได้หาความจริงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่แน่ชัดของทั้งสองคนแต่ทำไมยูเมะถึงอยากจะนำร่างของเธอกลับไปหาตระกูลกันเทอร์ล่ะ?แต่ถึงกระนั้น เจอรัลด์ก็พอจะดูออกว่า ยูเมะไม่ได้โกหกเขาหากเขามีโอกาส เจอรัลด์ก็อยากจากแวะไปเยี่ยมเยียนตระกูลกันเทอร์เช่นกัน“ขอโทษนะ แต่ฉันบอกที่อยู่ของครอบครัวกันเทอร์ให้คุณรู้ไม่ได้หรอก!” ยูเมะตอบ“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไร ผมไม่อยากบังคับคุณ หากคุณไม่อยากบอกผม อย่างไรก็ตาม ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ผมก็ขอให้เราทั้งคู่ประความสำเร็จกับสิ่งที่ตั้งใจจะทำในท้ายที่สุด กองทัพเรือของผมจะมาถึงที่นี่คืนนี้ มีคลื่นยักษ์สึนามิเกิดขึ้นในสองสามวันที่ผ่านมา ผมเกรงว่าคุณจะไม่สามารถเดินทางไปที่ราชาแห่งพระราชวังมหาสมุทรตามลำพังได้ หากคุณต้องการ ผมจะพาคุณไปที่นั่นพร้อมกับทีมของผม” เจอรัลด์พูดย้ำอีกครั้งยูเมะไม่ได้พูดอะไรกับเขาอีก ดู

ชายหนุ่มดีดนิ้ว ขณะกำลังออกคำสั่งกับลูกน้องของเขาที่ยืนอยู่ข้าง ๆ “คุณยอร์นวิค มันจะดีเหรอครับ? นายท่านยอร์นวิคได้สั่งเอาไว้แล้วว่า ให้มองเธอเป็นแขกคนหนึ่งของเรานะครับ!”หนึ่งในลูกน้องเตือนเขาด้วยท่าทีที่นอบน้อมผัวะ!เขาโดนตบที่หน้าอย่างแรง โดยที่เขาไม่ทันได้ตั้งตัว“ฉันสั่งให้นายไปพาเธอมา นายก็ต้องไปเอาตัวเธอมาเดี๋ยวนี้! มันจะไม่ดีอย่างไร? แล้วใครบอกว่าเธอเป็นแขกของเราคนหนึ่ง? เธอกำลังตกที่นั่งลำบาก และเธอก็มาขอร้องให้ครอบครัวยอร์นวิคช่วยเหลือต่างหากล่ะ!” คุณยอร์นวิคตะคอกอย่างเย็นชา“อย่าเลยครับคุณยอร์นวิค ถึงแม้เด็กคนนั้นจะสวยมาก แต่เธอเป็นคนที่ค่อนข้างจะขี้โมโห และเธอก็รู้เรื่องศิลปะการต่อสู้ด้วยนะครับ” เด็กหนุ่มคนอื่น ๆ พยายามที่จะเตือนเขา“ฉันไม่กลัวเธอหรอกนะ! ฉันแค่ขอให้เธอมานวดให้ พ่อของฉันห้ามไม่ให้แตะต้องเธอ เขาทำให้ฉันหงุดหงิด ฉันแค่จะขอให้เธอมานวดผ่อนคลายให้ฉัน ไม่ได้หรืออย่างไร?” คุณยอร์นวิคพูดพร้อมกับแสยะยิ้มลูกน้องของเขาถึงกับต้องยกมือขึ้นมาปิดหน้าสักพักต่อมา เด็กสาวคนนั้นก็เดินมาหาเขาเธอเป็นหญิงสาวที่สวยมาก เธอดึงดูดความสนใจของชายหลายคน รวมถึงผู้หญิงที่เธอ

จากนั้น เสียงหมือนบางอย่างแตกหักก็ดังตามมาโอ๊ย!ชายคนที่ก้าวเท้าออกมา และปล่อยหมัดใส่เจอรัลด์ร้องเสียงดัง เนื่องจากข้อมือของเขาหัก ตอนนี้ ใบหน้าของเขาซีดเผือด เขายังคงส่งเสียงร้องต่อเนื่องอย่างเจ็บปวดเขารู้สึกราวกับว่า เขาไม่ได้ต่อยโดนร่างกายมนุษย์ แต่เขาเพิ่งจะปล่อยหมัดใส่ภูเขาน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่แข็งมากกระดูกแขนของเขาร้าว ส่วนกระดูกมือทั้งหมดของเขานั้นแตกละเอียดไม่เหลือชิ้นดีเส้นประสาทที่นิ้วมือของมนุษย์นั้น เชื่อมต่อไปยังหัวใจโดยตรง แล้วคนธรรมดาอย่างเขา จะทนต่อความเจ็บปวดอันแสนสาหัสเช่นนี้ได้อย่างไร?เจอรัลด์ได้แต่ส่ายหัว ขณะที่เขากำลังก้มมองชายคนนั้น จากนั้นเขาก็เตะชายคนนั้นอย่างแรง หัวเข่าของเขาหักงอไปอีกด้าน จนดูบิดเบี้ยวผิดจากเดิม ก่อนที่ร่างของเขาจะลอยละลิ่วออกไปไกลชายคนอื่น ๆ ยืนตกตะลึงไปชั่วครู่ ก่อนที่พวกเขาจะตัดสินใจพุ่งจู่โจมเจอรัลด์อีกครั้งเจอรัลด์รับมือกับพวกเขาไม่ต่างจากชายคนก่อนหน้านี้ พอเสร็จแล้ว เขาก็เอามือปัดฝุ่นออกจากเท้า ขณะที่ชายเหล่านั้นลงไปกองบนพื้นตรงหน้าเขา พร้อมกับเอามือกุมหัวเข่า และกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวดม่านตาดำของเลย์ตันหดตัวลงทันทีที่เขา

ครอบครัวยอร์นวิค รวมถึงสมาชิกคนอื่น ๆ ต่างก็พากันมุ่งหน้าไปยังคฤหาสน์แห่งมนต์เสน่ห์ตอนที่ลินัสมาถึง เขาเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งจิบชาอย่างสบายใจอยู่ใต้แป้นโคมไฟ ในขณะเดียวกัน เลย์ตันที่มีใบหน้าซีดเซียวจากการเสียเลือดมาก ก็ได้หมดสติไปสักพักหนึ่งแล้ว“ถึงแม้ว่าเลย์ตันจะทำผิดจริง นายไม่คิดว่าการกระทำของนายมันจะรุนแรงและโหดร้ายเกินไปหน่อยเหรอ?! นายไม่ได้มีความเคารพต่อตระกูลยอร์นวิคเลยแม้แต่น้อย!” ลินัสรู้สึกเจ็บปวดใจเป็นอย่างมาก ดวงตาของเขาเผยให้เห็นถึงความเกลียดชัง และความอาฆาตแค้น“ผมก็ไว้หน้าคุณโดยไม่ฆ่าเขาให้ตายแล้วไงครับ คุณคิดว่า คุณรู้ความหมายของคำว่ารุนแรงและโหดร้ายจริงหรือเปล่า? คุณจับตัวลูกศิษย์คนหนึ่งของผม และชายอาวุโสที่ผมเคารพไป อีกทั้งคุณยังพยายามข่มขู่เพื่อนของผมด้วย แล้วคุณจะจัดการเรื่องพวกนี้กับผมอย่างไรเหรอครับ?” เจอรัลด์พูดพร้อมกับวางถ้วยชาลง“ฮ่าฮ่าฮ่า! ดูเหมือนว่าพวกเฟนเดอร์จะเรียกพักพวกมาช่วยอีกคนสินะ ไม่น่าล่ะ แต่น่าเสียดายนะ เพราะไม่ว่าตระกูลเฟนเดอร์สันจะเก่งกาจและแข็งแกร่งสักแค่ไหน ก็ไม่มีวันเทียบกับตระกูลยอร์นวิคได้หรอก!” ลินัสพูด“ถูกต้องแล้ว! พวกเราต

เจอรัลด์ยิ้มเยาะ“ใช่ครับ!” ลินัสพยักหน้าเบา ๆ“ก็ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้น ฉันก็จะรอให้เขามาหาคืนนี้ ฉันอยากจะรู้เบื้องหลัง และที่มาของเด็กคนนั้นจะแย่อยู่แล้ว” เจอรัลด์พูดพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัยลินัสยังคงเหงื่อแตกไม่หยุด“ได้ครับ ถ้าอย่างนั้น ผมจะไปปล่อยตัวท่านเฟนเดอร์สัน คุณหมอผู้เก่งกาจ และคนอื่น ๆ ออกมาก แต่ว่า คุณคลอฟอร์ดครับ แล้วลูกชายที่ดื้อรั้นของผมล่ะครับ?”ลินัสถามพร้อมกับมองไปที่เลย์ตันด้วยความรู้สึกเป็นกังวลเจอรัลด์ดีดนิ้วของเขา จากนั้นก็มีแสงไฟสว่างวาบออกมา แล้วฐานของโคมไฟก็หักโค่นลงมาในทันที ร่างของเลย์ร่วงลงบนพื้นอย่างแรง“วิชาจิตควบคุม?!”คอร์ดที่กำลังคุกเข่า ถึงกับตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นแจสมินก็จ้อมมองเจอรัลด์อย่างไม่อยากจะเชื่อ ตอนนี้เจอรัลด์ดูเปลี่ยนไปมาก หากเปรียบเทียบกับเมื่อหนึ่งปีก่อน“คุณคลอฟอร์ดครับ ถ้าหากไม่มีอะไรแล้ว พวกเราขอตัวกลับก่อนนะครับ!” ลินัสพูดด้วยความรู้สึกหวาดกลัว“ช้าก่อน!”เจอรัลด์หยุดพวกเขาเอาไว้ “คอร์ด ดูเหมือนว่าเราสองคนจะสะสางเรื่องของเราไม่จบเลยนะ!”คอร์ดยังคงนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้น เขาไม่กล้าลุกขึ้นจากนั้นเขาก็เงยหน้ามองขึ้นไป