All Chapters of พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: Chapter 251 - Chapter 260

ตอนที่เธอและเซียว จื่อฉี อยู่ด้วยกัน เซียว จื่อฉี จะยืนหยัดเพื่อเธอเสมอหากเธอมีปัญหาใด ๆด้วยเหตุนี้ เธอจึงคิดว่าเธอสามารถพึ่งพาผู้ชายคนนี้ไปตลอดชีวิตได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อถึงคราที่ต้องปกป้องเธอ เธอก็ตระหนักความรู้สึกของเขาที่เรียกว่า มีต่อเธอคือสิ่งที่สามารถนำกลับมาได้ทุกเมื่อเมื่อจู่ ๆ เธอก็ไม่มีใครที่จะสามารถยืนหยัดเพื่อเธอได้ ความสิ้นหวังแบบที่เธอประสบสามารถฆ่าคนใดคนหนึ่งได้ในขณะที่เธอถูกทรมานในคุก มีหลายครั้งที่เธอสิ้นหวังมากจนคิดจะฆ่าตัวตายถ้า... ถ้าเหลียวอีไม่มาหาเธอและให้กำลังใจเธอบ่อย ๆ บางที... ตอนนี้เธออาจจะตายไปแล้วก็ได้หัวใจของเธอเต็มไปด้วยความขอบคุณอย่างสุดซึ้งเมื่อเธอคิดถึงเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอคนนี้หลิง อี้หราน ถอนหายใจ เธอปลดกระดุมเครื่องแต่งกายของเธอและกำลังจะถอดมันออกเมื่อเธอได้ยินเสียงฝีเท้าที่อยู่ข้างหลังเธอเธอตกใจมากและหันกลับไปมอง อี้ จิ่นหลี เข้ามาในห้องแต่งตัวแล้วไม่มีใครอยู่ในห้องแต่งตัวเพราะพวกเขากำลังถ่ายทำอยู่ข้างนอก แต่... "นี่คือห้องแต่งตัวของผู้หญิง คุณ... คุณออกไป" เธอพูดพร้อมกับหน้าแดงเล็กน้อยอย่างไรก็ตาม เขาขยับเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นเร

"ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่แตะต้องเธอ" กู้ ลี่เฉิน กล่าว “เธอไม่ใช่คนที่ฉันตามหา"อย่างไรก็ตาม มันยากที่จะปฏิเสธว่าเธอดูเหมือนคนที่เขากำลังตามหามาก บางครั้งเมื่อเขามองไปที่เธอเขาก็จินตนาการว่าเธอคือสิ่งที่คน ๆ นั้นเติบโตขึ้นมาจะมีหน้าตาเป็นอย่างไรอย่างไรก็ตาม เธอดูเหมือนเธอ แต่เธอไม่ใช่เธอ“แล้วถ้าเธอเป็นคนที่นายตามหาล่ะ นายจะทำอะไรไหม?” อี้ จิ่นหลี ถามพลางเลิกคิ้วใบหน้าของกู้ ลี่เฉิน ยังคงนิ่ง แต่ดวงตาฟีนิกซ์ของเขาดูเหมือนจะกระเพื่อมไปด้วยสิ่งที่ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้แม้ว่าพวกเขาต้องการ "ถ้าเธอเป็น ฉันจะไม่ปล่อยไปแม้ว่าฉันจะต้องแข่งกับนายก็ตาม"อี้ จิ่นหลี ชำเลืองมอง “งั้นก็เป็นเรื่องดีที่เธอไม่ใช่ ใช่ไหมล่ะ?” "ใช่ โชคดีที่เธอไม่ใช่" กู้ ลี่เฉิน พูดและหันไปโชคดีที่เธอไม่ใช่เธอ ถ้าเธอเป็นเช่นนั้นจริงก็คงจะยากที่จะรับมือไหวกู้ ลี่เฉิน คิดและล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าโดยไม่รู้ตัวเพื่อสัมผัสกับสร้อยข้อมือ ต้องใช้เวลานานแค่ไหนก่อนที่เขาจะพบเธอ?การตามหาเธอเกือบจะกลายเป็นความหลงใหล ...เมื่อ หลิง อี้หราน เดินออกจากห้องแต่งตัวก็ไม่มีใครอยู่ข้างนอกนอกจาก อี้ จิ่นหลี และผู้คุ้มกัน“เ

มีคลื่นน้อย ๆ ในดวงตาของเขาและตาคู่นั้นเผยให้เห็นความอ่อนโยนบางอย่างที่ดูเหมือนจะบอกว่าเขาสามารถทนกับเธอได้ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ตามประกายในดวงตาของเขาและรอยยิ้มที่มุมริมฝีปากของเขานั้นสวยงามอย่างสุดจะพรรณนาหลิง อี้หราน ก็ตระหนักได้ว่าเธอกำลังงี่เง่า แม้ว่าเธอจะสั่งอาหารทั้งหมดในเมนู แต่ก็ยังไม่มีอะไรให้อี้ จิ่นหลีเกิดอะไรขึ้นกับเธอ? เธอกำลังระบายความโกรธออกไปด้วยวิธีโง่ ๆ อย่างนั้นสินะด้วยความผิดหวัง หลิง อี้หราน ยื่นเมนูกลับไปให้หนักงานอย่างไม่พอใจและพูดว่า "แค่นี้ค่ะ"“นั่นหมดแล้วใช่ไหม?" อี้ จิ่นหลี กล่าวด้วยรอยยิ้มหลิง อี้หราน กัดริมฝีปากของเธอสักครู่ก่อนจะพูดว่า "แค่นั้นแหล่ะ""กินหมดได้เหรอครับ? มันสำหรับเจ็ดหรือแปดคนนะครับ มันไม่มากเกินไปสำหรับคุณสองคนเลยเหรอครับ?" พนักงานกล่าวอย่างมีชั้นเชิงอี้ จิ่นหลี พูดเบา ๆ ว่า "สำหรับตอนนี้ แค่นั้นก่อน"พนักงานหยิบเมนูและจากไปอี้ จิ่นหลี มองไปที่หลิง อี้หราน และพูดว่า "ถ้าพี่คิดว่ายังไม่พอ พี่สั่งเพิ่มได้อีกนะ"น้ำเสียงที่ผ่อนคลายของเขาทำให้หัวใจของเธอกระโจนอีกครั้ง“เมื่อกี้ฉันงี้เง่าเอง ฉันจะเปลี่ยนรายการอาหารและลบรายการ

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้หลายคนในเมืองเฉินรู้แล้วว่า ห่าว อี้เหมิง และเซียว จื่อฉี หมั้นหมายกันและจะแต่งงานกันในไม่ช้า กวาน ลี่หลี่ เมื่อกล่าวถึง เซียว จื่อฉี กล่าวถึง ‘อดีตแฟน’ ราวกับเป็นการเตือนสติอะไรบางสิ่งบางอย่างหลิง อี้หราน จ้องไปที่กวาน ลี่หลี่ แล้วก็เข้าใจอะไรบางอย่างในขณะที่หลิง อี้หราน จ้องมองไปที่กวาน ลี่หลี่ บนใบหน้าของเธอมีความรู้สึกที่ไม่สบายใจอยู่ เธอกำลังมองไปที่กวาน ลี่หลี่ ราวกับว่าเธอสามารถมองผ่านเธอได้อย่างไรก็ตาม เธอบอกตัวเองว่า ‘ถ้าเธอมองฉันออกแล้วมันจะยังไงล่ะ? หลิง อี้หราน ไม่ใช่ดาวรุ่งในวงการอีกต่อไป 'เธอเคยร่วมงานกับหลิง อี้หราน ในตอนนั้น แต่คนที่ทุกคนจับตามองคือ หลิง อี้หราน เท่านั้นเพื่อนร่วมงานในสำนักงานทุกคนเคยบอกว่า หลิง อี้หราน กำลังจะเป็นทนายความใหญ่ในไม่ช้าเพราะเธอกำลังมีชีวิตรักและหน้าที่การงานที่ดีเมื่อกวาน ลี่หลี่ ทำผิดพลาดในการทำงาน ที่ปรึกษาของเธอในบริษัทจะขอให้เธอเป็นเหมือนหลิง อี้หราน มากขึ้น สิ่งนี้ทำให้เธอขุ่นเคือง แต่เธอก็ทำอะไรไม่ถูกหลิง อี้หราน เป็นเหมือนดั่งภูเขาบนศีรษะของเธอ ตราบใดที่หลิง อี้หราน อยู่ในบริษัท คนอื่น ๆ ก็มักจะเปรี

อย่างไรก็ตาม เธอไม่สามารถคาดเดาได้ว่าในครั้งต่อไปที่พวกเขาพบกันเขาจะไม่ใช่แค่จินอีกต่อไป แต่เป็นอี้ จิ่นหลีเธอไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะจำสิ่งที่เธอพูดได้ในตอนนั้น“อี้หราน... เขาเป็นใคร?” กวาน ลี่หลี่ ถามพร้อมจ้องไปที่อี้ จิ่นหลี ด้วยความตกใจผู้ชายที่ดูสง่าและดูมีภูมิฐานคือ... เพื่อนของหลิง อี้หราน อย่างนั้นเหรอ?! มันแปลกมากที่จะคิดว่ามันเป็นไปได้!ก่อนที่หลิง อี้หราน จะพูด ยี่จินลี่กล่าวว่า "ผู้หญิงคนนี้จะนัดพี่ไปนัดบอดเหรอ? พี่ไม่ได้บอกเธอเหรอว่ามีผมอยู่แล้วน่ะ?"กวาน ลี่หลี่ อ้าปากค้างชายคนนี้... เขาเป็นเพื่อนของหลิง อี้หราน หรือไม่? อาจจะเป็น... แฟนของเธอก็ได้?!การปรากฏตัวของเขาเพียงอย่างเดียวสามารถเอาชนะ เซียว จื่อฉี ได้ ไม่ต้องพูดถึงแฟนของรองศาสตราจารย์ของเธอเลย!เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ กวาน ลี่หลี่ ก็มองไปที่เฮ่อ ปางเหอ เดิมทีเธอค่อนข้างพอใจกับแฟนของเธอ แม้ว่าเขาจะอายุมากกว่าเธอ 10 ปี แต่ก็เป็นรองศาสตราจารย์ เขาสามารถเป็นศาสตราจารย์ได้ในอีกไม่กี่ปีอย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับ…เพื่อนของหลิง อี้หราน กวาน ลี่หลี่ ก็รู้สึกว่าแฟนหนุ่มของเธอดูไม่ค่อยดีนักหลิง อี้หราน ตกตะลึงกับ