บทที่ 254

"ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่แตะต้องเธอ" กู้ ลี่เฉิน กล่าว “เธอไม่ใช่คนที่ฉันตามหา"

อย่างไรก็ตาม มันยากที่จะปฏิเสธว่าเธอดูเหมือนคนที่เขากำลังตามหามาก บางครั้งเมื่อเขามองไปที่เธอเขาก็จินตนาการว่าเธอคือสิ่งที่คน ๆ นั้นเติบโตขึ้นมาจะมีหน้าตาเป็นอย่างไร

อย่างไรก็ตาม เธอดูเหมือนเธอ แต่เธอไม่ใช่เธอ

“แล้วถ้าเธอเป็นคนที่นายตามหาล่ะ นายจะทำอะไรไหม?” อี้ จิ่นหลี ถามพลางเลิกคิ้ว

ใบหน้าของกู้ ลี่เฉิน ยังคงนิ่ง แต่ดวงตาฟีนิกซ์ของเขาดูเหมือนจะกระเพื่อมไปด้วยสิ่งที่ไม่มีใครสามารถมองเห็นได้แม้ว่าพวกเขาต้องการ "ถ้าเธอเป็น ฉันจะไม่ปล่อยไปแม้ว่าฉันจะต้องแข่งกับนายก็ตาม"

อี้ จิ่นหลี ชำเลืองมอง “งั้นก็เป็นเรื่องดีที่เธอไม่ใช่ ใช่ไหมล่ะ?”

"ใช่ โชคดีที่เธอไม่ใช่" กู้ ลี่เฉิน พูดและหันไป

โชคดีที่เธอไม่ใช่เธอ ถ้าเธอเป็นเช่นนั้นจริงก็คงจะยากที่จะรับมือไหว

กู้ ลี่เฉิน คิดและล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าโดยไม่รู้ตัวเพื่อสัมผัสกับสร้อยข้อมือ ต้องใช้เวลานานแค่ไหนก่อนที่เขาจะพบเธอ?

การตามหาเธอเกือบจะกลายเป็นความหลงใหล

...

เมื่อ หลิง อี้หราน เดินออกจากห้องแต่งตัวก็ไม่มีใครอยู่ข้างนอกนอกจาก อี้ จิ่นหลี และผู้คุ้มกัน

“เ