แชร์
บทที่ 1479
บทที่เกี่ยวข้อง
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
หลิงอี้หรานลุกขึ้นและกอดชินเหลียนอีเบา ๆ “ฉันขอโทษที่ทำให้เธอต้องเสียใจ”“เธอพูดเรื่องอะไรกัน? ฉันก็แค่อยากให้เธอโอเคแล้วก็ไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องในอดีต ยังไงซะ เธอก็ต้องเดินหน้าต่อไปใช่ไหมล่ะ?” ชินเหลียนอีพูดพร้อมสูดจมูกและฝืนยิ้มให้หลิงอี้หรานแต่หลิงอี้หรานรู้สึกแสบจมูกเมื่อเธอเห็นรอยยิ้มของเพื่อนรัก เหลียนอีนั้นยังเจ็บช้ำจากอาการอกหัก แต่ว่าเลือกทึ่จะกลบฝังความเจ็บปวด และเผชิญหน้ากับคนอื่นด้วยรอยยิ้ม“ฉันจะไม่เป็นอะไร เธอไม่ต้องห่วงฉันหรอก เธอสิเป็นคนที่ต้องไม่เป็นอะไร รีบ ๆ หายดีไว ๆ เธอต้องมาเล่นกับลูก ๆ ของฉันตอนที่พวกเขาเกิดมาแล้ว” หลิงอี้หรานบอก“พวกเราทุกคนจะต้องไม่เป็นอะไร” ชินเหลียนอีกอดเพื่อนรักเธอแน่นและก็พูดกับตัวเองอีกครั้ง “ฉันจะลืมไป๋ถิงซิน ฉันทำได้แน่ ๆ ฉันก็แค่ต้องมองว่า ความสัมพันธ์ของฉันและไป๋ถิงซินก็เป็นความทรงจำเรื่องหนึ่ง จากนี้ไปมันจะเป็นแค่ความทรงจำเท่านั้น”อาการเริ่มเย็นขึ้นเรื่อย ๆ และตอนนี้ก็ใกล้วันตรุษจีนเข้ามาทุกที หลิงอี้หรานเอามือลูบท้อง เธอไม่เห็นจินมาหลายวันแล้ว ทุกวันนี้เธอคิดถึงแต่เรื่องที่เหลียนอีพูด ‘เดินไปข้างหน้า’ เธอถามตัวเองว่า เธอรัก
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1
เล็บมือที่ถูกฉีกด้วยแหนบเย็นๆ เธอกล้ำกลืนความเจ็บปวดขั้นรุนแรงเหมือนดั่งสัตว์ป่าดุร้ายที่อ้าปากกว้างอันเต็มไปด้วยเลือดหญิงสาวสองสามคนในเครื่องแบบนักโทษเรือนจำกำลังกดขี่ข่มเหงผู้หญิงร่างบางผอมแห้งซึ่งอยู่ในชุดเครื่องแบบนักโทษเรือนจำเหมือนกันหลิงอี้หรานทำได้เพียงแค่มองในขณะที่เล็บนิ้วมือของเธอถูกฉีกไปทีละนิ้ว กลิ่นอับในห้องขังพร้อมกับเลือดที่กำลังไหลออกมาจากนิ้วมือของเธอนั้นช่างน่าขยะแขยง“ทนายหน้าใหม่ไม่มีอะไรมากไปกว่ากองขี้โคลน” เสียงอันเยือกเย็นและแข็งกร้านดังขึ้นเหนือศีรษะของหลิงอี้หราน เธอเงยหน้าขึ้นมาด้วยความสิ้นหวังและมองไปยังใบหน้าที่สวยและทรงเสน่ห์ตรงหน้าของเธอ ใครจะคิดว่าดาราซึ่งเป็นที่นิยมทั้งทางด้านภาพยนตร์และโทรทัศน์ที่ดูไร้เดียงสายิ่งกว่าดอกบัวจะเลวทรามได้ขนาดนี้?“ห่าวอี้เหมิง ทำไมกัน?” เธอถามด้วยเสียงอันสั่นเทา“เธอฆ่าน้องสาวของฉัน ยังจะกล้าถามว่าทำไมอีกเหรอ?” ห่างอี้เหมิงพูดอย่างดูถูกด้วยสายตาอันชั่วร้ายขั้นสุด แม้แต่มุมปากของเธอ ก็เผยให้เห็นถึงความเย็อกเย็นที่เสียดแทงเข้าทะลุกระดูก “ไม่ใช่ฉัน… ฉันผิดไปแล้ว!” เธอพูดด้วยความยากลำบากและส่ายหัวของเธออย่างต่อเนื่อ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 2
“แ_่ง ไอผู้ชายที่อยู่ต่อหน้าฉันเป็นเพียงคนธรรมดาที่เดินผ่านมา สวมเสื้อผ้าพวกจน ๆ แล้วทำไมฉันต้องรู้สึกกลัวด้วยวะ?”ซุน เถิงหยาง ถ่มน้ำลายและอยากจะต่อยไอ้คนที่เดินผ่านมานี่สักทีอย่างไรก็ตามในครู่ต่อมา ชายผู้เดินผ่านมานั้นเหยียบย่ำซุน เถิงหยาง ที่ใบหน้าแนบแน่นลงกับพื้น ซุน เถิงหยาง ผู้น่าสงสาร!เมื่อชายสองคนเห็นจึงรีบเข้าไปซัดชายผู้เดินผ่านมานี้ที่จู่ ๆ ก็ปรากฎตัวขึ้นทันใดนั้น ทั้งหมดที่หลิง อี้หราน เห็นนั้นคือชายผู้เดินผ่านมาซัดชายหนุ่มทั้งสามคน ช่างเป็นฉากที่ค่อนข้างโหดเหี้ยมทีเดียวไม่ไกลจากตรงนั้นมีรถคนหนึ่งที่อยู่ในมุมสี่แยกที่เปล่าเปลี่ยวนั้น เกา ฉงหมิงซึ่งนั่งอยู่ในรถเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของเขาและอธิษฐานพึมพำ”นายน้อยอี้ได้โปรดอย่าทำอะไรบ้าๆนะครับ!”ถ้านายนายอี้ทำอะไรที่บ้าคลั่งลงไป ผลลัพธ์จะน่ากลัวอย่างคาดไม่ถึง คงไม่แปลกที่เขาจะฆ่าคนเกา ฉงหมิง เคยเห็นพฤติกรรมอันบ้าคลั่งของเขามาก่อน ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่อยากที่จะเผชิญกับมันอีกไปตลอดชีวิตของเขาคนนี้ถนนถูกปิด ใครจะคาดคิดว่าคนห้าคนกับรถ Ferrari จะบุกเข้ามาที่นี่? พวกเขารบกวนนายน้อยอี้ที่ต้องการอยู่คนเดียวในวันน
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 3
"คุณหิวไหม? ฉันจะหาอะไรให้กิน" เธอกล่าว วันนี้เธอไม่เห็นเขากินอะไรเลยตอนที่เธอทำความสะอาดถนนหลิง อี้หราน โยนบะหมี่และไข่ลงไปในหม้อเพื่อทำบะหมี่ง่าย ๆ ให้กับเขา"นี่นะ กินสิ แต่อย่ากินเร็วเกินไปมันค่อนข้างจะร้อนน่ะ" เธอกล่าวเขาก้มหน้าและกินบะหมี่อย่างเงียบ ๆ ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่าง หลิง อี้หราน จ้องมองเขาด้วยความเงียบ ในตอนนั้นความเหงาที่เธอเคยรู้สึกเมื่อใดก็ตามที่เธอเพิ่งกลับมาที่อพาร์ตเมนต์ดูเหมือนจะหายไป อาจเป็นเพราะมีคนอื่นอยู่ในห้อง?หลังจากที่เขากินเสร็จ หลิง อี้หราน ก็ทำความสะอาดจาน “ฉันมักจะนอนโดยเปิดไฟฉันหวังว่าคุณจะไม่รังเกียจนะคะ” เธอกล่าว นับตั้งแต่ได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำเธอก็ติดนิสัยชอบเปิดไฟขณะนอนหลับ“แน่นอนครับ”หลิงอี้หรานนอนลงบนเตียงในขณะที่เขานอนบนเสื่อที่เธอปูไว้ที่พื้นเธอหลับตาลงและพยายามอย่างมากที่จะหลับ เธอไม่รู้ว่ามันเริ่มต้นเมื่อใด แต่ในบางช่วงเวลาเธอเริ่มพบว่ามันน่ากลัวจริง ๆ ที่จะข่มตาให้หลับลงเพราะเมื่อเธอหลับลงคราใด เธอมักจะฝันถึงช่วงเวลาที่อยู่ในคุก เธอจะถูกทุบตีทำให้อับอายและถูกทารุณกรรม... และทุกนิ้วยังคงรู้สึกถึงความเจ็บปวดจากการถูกหักและเ
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 4
ใบหน้าของหลิง ลั่วอิน เปลี่ยนไปเมื่อการตบที่รุนแรงของหลิง กว๋อจื้อ ลงบนใบหน้าของหลิง อี้หราน "แกกำลังพูดเรื่องอะไร! แกขับรถชนคนอื่นและถูกขังไว้ในคุกเพราะเรื่องนี้ทั้งครอบครัวของเราต้องอับอายเพราะแก แกมันไร้อนาคตไปแล้ว แกต้องการทำลายอนาคตของน้องสาวด้วย?” หลิง กว๋อจื้อ ด่าแววตาของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจลูกสาวคนโต เมื่อเขานึกย้อนไปถึงช่วงเวลาที่ครอบครัวของเขาสามารถสร้างความสัมพันธ์กับตระกูลเซียวได้ และจำนวนความเคารพญาติ ๆ และเพื่อน ๆ ของเขาต้องตอบแทนเขาในตอนนั้น เขาอดไม่ได้ที่จะรังเกียจเธอในสิ่งที่เธอทำแก้มของหลิงอี้หรานเจ็บมากและเหมือนถูกไฟเผา แต่การแสดงออกของเธอยังคงสงบราวกับว่าเธอไม่สนใจเลย“เดิมทีฉันแค่อยากจะมาจุดธูปให้แม่ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าฉันไม่จำเป็นต้องทำที่นี่แล้วฉันจะไม่เหยียบเท้าเข้ามาในบ้านหลังนี้อีกแล้ว”หลังจากพูดแบบนี้หลิง อี้หราน ก็หันกลับไปและเดินออกจากที่ที่เคยเป็นบ้านของเธอที่แห่งนั้นไม่มีสำหรับเธอ “บ้า”—เมื่อหลิง อี้หราน กลับมาถึงอพาร์ตเมนต์ของเธอ สถานที่นั้นช่างมืดมิดและไม่มีไฟเปิดใด ๆ เมื่อเธอเปิดไฟเธอก็ได้รับการต้อนรับด้วยความเงียบเย็นเเค่เพียงม
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 5
"เพราะว่า..." เธอกลืนหมั่นโถวที่เหลือที่เธอถืออยู่ขณะที่รอให้เขาพูดจบประโยครสชาติของหมั่นโถวเหล่านี้นี่มันต่ำกว่ามาตรฐานเสียจริง เมื่อก่อนเธออาจจะไม่ชอบมัน แต่ตอนนี้รสชาติเป็นรอง สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอคือการทำให้อิ่มท้อง"เราเป็นคนประเภทเดียวกันเราทั้งคู่ถูกคนอื่นทอดทิ้งและเอาแต่หาเลี้ยงชีพจากสังคมชั้นล่างสุดไม่มีใครต้องการคนอย่างเราและจะไม่มีใครสนใจเรา แต่อย่างน้อยเราก็ทำให้กันและกันอบอุ่นฉันเป็นห่วงคุณและคุณก็เป็นห่วงฉันได้ด้วยใช่ไหม "รอยยิ้มของเธอที่มีต่อเขามีความหวังความปรารถนาและความไม่แน่นอนบางอย่าง“อย่างนั้นเหรอ? ดูเหมือนว่าเราจะเป็นคนประเภทเดียวกันจริง ๆ แหละครับ…” เขาพึมพำ สายตาของเขาดุจดั่งนักล่าที่กำลังจ้องมองสัตว์ตัวเล็ก ๆ ซึ่งตกหลุมพรางของเขา ในขณะที่เขาได้ยินเธอพูดอย่างนั้น บางทีอาจเพราะวันเวลาที่น่าเบื่อเกินไปสำหรับเขา เป็นเพราะเขาสามารถคว้าทุกสิ่งที่ต้องการได้อย่างง่ายดายด้วยการโบกมือของเขา แต่ตอนนี้การละเล่นเล็กๆน้อยๆนี้เริ่มทำให้เขาสนใจขึ้นมาแล้ว"พี่สาว" เขาพูดออกมาอย่างอ่อนโยน ตามที่เธอหวังไว้ในชั่วพริบตานั้นรอยยิ้มของเธอก็สดใสเหมือนดั่งท้องฟ้าที่เต็ม
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 6
หลิง อี้หราน ตอบ “ฉันไม่เข้าใจการยกย่องของคุณ”ภายใต้ฤิทธิ์ของแอลกอฮอร์ ผู้ช่วยผู้กำกับเหอพุ่งตรงเข้าไปที่ หลิง อี้หราน และตบหน้าของเธอหันไปด้านขวาอย่างจัง แล้วกล่าวว่า “ถ้าผมอยากให้คุณดื่ม คุณก็ต้องดื่ม ทำไมคุณถึงทำตัวสูงส่งและยิ่งใหญ่ ทั้ง ๆ ที่คุณมันเป็นแค่คนล้มเหลวคนนึง”ขณะที่เขาพูด เขาหยิบขวดแอลกอฮอร์ขึ้นมาและกรอกเข้าที่ปากของเธอหลิง อี้หราน ต้องการที่จะผลักเขาออกไป แต่ความแข็งแกร่งของผู้ชายนั้นมากกว่าผู้หญิงมากไม่ต้องพูดถึงเลยว่า หลิง ลั่วอิน กำลังช่วยตาผู้ช่วยผู้กำกับจากด้านข้างอยู่ผู้ช่วยผู้กำกับเหอรู้สึกปลื้มใจสำหรับความช่วยเหลือของหลิง ลั่วอิน และกล่าวว่า "ลั่วอิน คุณยังฉลาดนะ ฉันจะคุยกับผู้กำกับและให้ซีนเธอมากขึ้น"โดยธรรมชาติแล้ว หลิง ลั่วอิน ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก “ขอบคุณผู้ช่วยผู้ช่วยผู้กำกับเหอค่ะ พี่สาวของฉันไม่ฉลาดดังนั้นโปรดเข้าใจด้วยค่ะ”หลิง อี้หราน ไม่รู้ว่าเธอถูกบังคับให้ดื่มไวน์ไปมากแค่ไหน ความต้านทานต่อแอลกอฮอล์ของเธอไม่ดีนักและในขณะนั้นเธอรู้สึกมึนเมาเล็กน้อย เธอพยายามควบคุมสติเป็นครั้งสุดท้าย “ฉัน… ฉันอยากกลับ…”“ได้สิ ผมจะพาคุณกลับไปเเดี๋ยวนี้ล่
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 8
จนถึงตอนนี้เวลา 3 ทุ่มกว่าก็ยังไม่เห็นกลับมา หลิง อี้หราน กังวลว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น แต่เขาไม่มีโทรศัพท์มือถือเธอจึงไม่สามารถโทรติดต่อเขาได้ชุมชนที่อยู่อาศัย เธอมองไปรอบ ๆ เพื่อหวังว่าจะได้พบร่างสูงที่เธอหวังว่าจะได้เห็นโดยเร็วที่สุดหลังจากที่พระเจ้ารู้ว่านานแค่ไหน ในที่สุดเธอก็เห็นร่างที่คุ้นเคยเดินมาหาเธอ“จิน!” เมื่อเห็นเขาเข้ามาในที่สุดเธอก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกอี้ จิ่นหลี มองไปที่ร่างที่กำลังวิ่งเข้ามาหาเขาและอดไม่ได้ที่จะสะดุ้งตกใจเล็กน้อย“ดีจัง ในที่สุดนายก็กลับมาแล้ว” เธอกล่าว“พี่สาว พี่... รอผมอยู่เหรอ?” เขามองไปที่เธอและถาม เขาสัมผัสแก้มของเธอเบา ๆ และความเย็นก็ซึมเข้าสู่ปลายนิ้วของเขา ดูเหมือนว่าเธอจะรออยู่ข้างนอกมานานแล้ว"ใช่ ฉันกังวลมากเพราะนายยังไม่กลับมาและมันก็ดึกมากแล้ว โชคดีที่นายกลับมาอย่างปลอดภัย" เธอกล่าวด้วยรอยยิ้มเขากลอกตาเล็กน้อย เธอเป็นห่วงจินแทน อี้ จิ่นหลี จากอี้กรุ๊ป อย่างไรก็ตามหากเธอพบว่าเขาคือ อี้ จิ่นหลี ในอนาคตเธอจะยังคงเป็นห่วงเขามากอยู่ไหม?เขายกมุมปากขึ้นพร้อมพูดว่า "ผมแจกใบปลิวเสร็จช้าไปหน่อย มือของพี่เย็นแล้วผมจะช่วยให้อุ่นขึ้นเอง" ในขณ
บทล่าสุด
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1480
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1479
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1478
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1477
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1476
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1475
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1474
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1473
พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย บทที่ 1472
