All Chapters of พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: Chapter 261 - Chapter 270

หลิง อี้หราน ตกตะลึง เธอเงยหน้าด้วยความตกใจและมองเข้าไปในดวงตาของอี้ จิ่นหลีใบหน้าของกวาน ลี่หลี่ ซีดลงพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ “ฉันไม่คิดว่าคุณอี้… จะรักอี้หรานขนาดนี้ คุณวางแผนจะแต่งงานกันไหมคะ?”“ถ้าเธออยากแต่งงานกับผม แน่นอนว่าผมจะแต่งงานกับเธอครับ” อี้ จิ่นหลี กล่าวหลิง อี้หราน รู้สึกหัวใจของเธอกำลังเต้นแรง เธอมองไปที่อี้ จิ่นหลี อย่างไม่เชื่อ ราวกับว่าเธอได้ยินอะไรผิดไป“เป็นไปได้ยังไงกัน?!” กวาน ลี่หลี่ โพล่งขึ้นอี้ จิ่นหลี มองไปที่กวาน ลี่หลี่ อย่างเกียจคร้าน “มีอะไรเป็นไปไม่ได้เหรอครับ?!”ดวงตาของเขาแข็งขึ้น ทำให้กวาน ลี่หลี่ อดไม่ได้ที่จะตัวสั่นไปด้วยความหวาดกลัวจากก้นบึ้งของหัวใจ“เอาล่ะ ไปกันเถอะอี้หราน” อี้ จิ่นหลีเดินไปพรางจับมือหลิง อี้หรานเธอเดินตามอี้ จิ่นหลี ออกไปโดยไม่ขัดขืนเฮ่อ ปางเหอ มองไปที่กวาน ลี่หลี่ และพูดอย่างขัดใจว่า “ลี่หลี่ ทำไมคุณถึงพูดเรื่องที่เพื่อนของคุณเคยเข้าคุกมาก่อนล่ะ? โชคดีที่คุณอี้รู้เรื่องนี้อยู่แล้ว ถ้าไม่งั้นมันคงทำให้พวกเขาอายถึงขั้นแตกหักกันเลยนะ”‘ฉันตั้งใจ!’ กวาน ลี่หลี่ พูดอย่างขมขื่นในใจ เมื่อเธอเห็นถ้วยกาแฟของอี้ จิ่นหลี

“เพราะว่าอี้หรานไม่มีอะไรดี ๆ ในชีวิตของเธอ เธอก็คงไม่อยากเห็นลั่วอินมีความสุขหรอก!” ฟาง ซุ่ยเอ๋อ พูดอย่างโกรธเคือง “ถ้าเธอทำลายความสัมพันธ์ของลั่วอินกับลี่เฉิน ฉันจะฆ่าเธอ!”อย่างไรก็ตาม หลิง กว๋อจื้อ กล่าวว่า “พวกเรากำลังเข้าใจผิดอะไรกันหรือเปล่า?” หลิง อี้หราน ก็เป็นลูกสาวของฉันเหมือนกัน มันไม่สำคัญกับเขาถ้าลูกสาวของเขาจะไปคบกับกู้ ลี่เฉินสิ่งสำคัญคือการที่เขาได้เป็นพ่อตาของกู้ ลี่เฉิน ต่างหาก“เข้าใจผิดอะไรล่ะ? เธอพยายามจะไต่เต้าให้เป็นที่รู้จักของสังคม” ฟาง ซุ่ยเอ๋อ กล่าว “เธอรู้จักกับอี้ จิ่นหลี ได้ยังไงกัน? ไม่รู้เหรอว่าเธอเคยติดคุกมาก่อน? ใครจะจริงจังกับเธอกันล่ะ?”ฟาง ซุ่ยเอ๋อ ไม่ลังเลที่จะประณามลูกเลี้ยงเพราะกลัวว่าลูกเลี้ยงคนนี้จะมาขโมยการแต่งงานที่ดีของลูกสาวเธอไป“ลั่วอินนั้นแตกต่างออกไป ลั่วอินใสซื่อ และตอนนี้เธอก็ยังเป็นแฟนกับลี่เฉินด้วย เธอจะเป็นนักแสดงที่ดีที่สุดและจะแต่งงานเข้าตระกูลกู้” ฟาง ซุ่ยเอ๋อ พูดราวกับลั่วอินเป็นราชินีแห่งวงการภาพยนต์และจะกลายเป็นลูกสะไภ้ตระกูลกู้ทันทีหลิง กว๋อจื้อ พยักหน้าและกล่าวต่อ “เอาล่ะ งั้นฉันจะบอกให้อี้หรานกลับมาบ้านและคุยกับเธ

ถ้าอี้หรานรู้เรื่องใหญ่นั้น ทำไมเธอถึงมาทำงานเป็นคนทำความสะอาดที่ศูนย์บริการสุขาภิบาลแทนที่จะทำงานเป็นนักแสดงสมทบล่ะ? “ไม่… ไม่มีอะไรค่ะ มันจบแล้ว” หลิง อี้หราน พูดอย่างคลุมเครือ “พี่ซู ฉันคิดว่าฉันไม่สามารถทำงานเป็นนักแสดงบทบาทสมทบได้แล้วค่ะ ช่วยบอกคุณกวอว่าฉันขอโทษสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้น และเดี๋ยวฉันจะออกจะกลุ่มแชทค่ะ”หลังจากที่ทุกคนได้เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ทำให้เธอรู้ว่าวงการบันเทิงนั่นแคบมาก ทุก ๆ คนต่างรู้จักกันหมด ถ้าเธอทำงานเป็นนักแสดงบทบาทสมทบอีกครั้ง เธอคงจะรู้สึกอึดอัดใจ เธอควรพอแค่นี้น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถใช้ความสามารถนี้ในการหาเงินได้อีกต่อไป ตอนนี้เธอได้แต่คิดวิธีหารายได้เพิ่ม“ได้สิ” พี่ซูเห็นว่าหลิง อี้หราน ไม่ต้องการจะอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ดังนั้นเธอจึงไม่ถามคำถามใด ๆ อีก เธอพูดแค่ว่า “ฉันจะไปคุยกับคุณกวอให้ แต่เธอควรบอกให้เขารู้ก่อนที่เธอจะออกจากกลุ่มแชตนะ” “ได้ค่ะ ฉันจะบอกเขาค่ะ” หลิง อี้หรานตอบเธอเริ่มกังวลมากขึ้นกับการหารายได้พิเศษ อย่างไรก็ตาม เธอต้องการจ่ายเงินคือเหลียนอีให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ และถ้าค่ารักษาพยาบาลของคุณยายเ

“แกเอาแต่พูดถึงแม่! แกไม่อยากเห็นอะไรดี ๆ เกิดขึ้นกับน้องสาวแกบ้างเลยหรือไง ช่างเป็นลูกที่ดีของแม่เสียจริง!” หลิง กว๋อจื้อ พูดด้วยความโกรธ เขาตรงเข้าในห้องแล้วหยิบอัลบั้มรูปออกมาหลิง อี้หราน ตัวสั่น อัลบั้มรูปนั่น… เป็นของแม่เธอ ในนั่นมีรูปของเธอกับแม่เธอเต็มไปหมด!เธอเห็นหลิง กว๋อจื้อ หยิบไฟแช็กออกมาก่อนจุดไฟเผาอัลบั้ม “เพราะแกไม่อยากเห็นน้องสาวมีความสุข งั้นฉันก็ไม่จำเป็นต้องให้อัลบั้มรูปนี้กับแก แม่ของแกก็คงไม่ต้องการลูกสาวแบบแกเหมือนกัน!”อัลบั้มที่ถูกเผาไหม้โดนหลิง กว๋อจื้อ โยนลงบนพื้นหลิง อี้หราน เกือบจะกรีดร้องออกมา เธอดึงแขนเสื้อปิดมือของเธอเพื่อใช้มันตีเพื่อดับเปลวเพลิงเท่าที่ทำได้อย่าไหม้นะ! ไม่นะ!รูปถ่ายข้างในทั้งหมดเป็นความทรงจำของเธอกับแม่! มันไม่ควรเป็นแบบนี้สิ!หลิง อี้หราน ไม่รู้ว่าตัวเองกรีดร้องมานานแค่ไหน เธอเอาแต่ดับเปลวไฟด้วยมือของเธอแม้ว่ามันจะเผาไหม้มือเธอก็ตามตอนนี้เธอกลายเป็นเหมือนคนบ้า!สายตาน่ากลัวของเธอมองไปที่พวกเขาในที่สุด เปลวไฟก็ดับลง หลิง อี้หราน มองไปอัลบั้มที่ถูกเผาและตระหนักได้ว่าใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตาเธอเดินโซซัดโซเซถืออัลบั้มร

หลิง อี้หราน ยังคงเงียบเหมือนกำลังตกอยู่ในภวังค์ของตัวเอง เมื่อหมอดึงอัลบั้มออกจากมือเธอ เธอกลับกอดมันแน่นขึ้นพร้อมกรีดร้องดัง “ไม่!”“ให้หมอดูมือหน่อยนะ พี่สาว หมอไม่ได้จะเอาอัลบั้มรูปไปไหน” อี้ จิ่นหลี พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “พี่สาว ส่งมันมาให้ผมนะ หมอแค่อยากดูแผลบนมือของพี่เท่านั้นเอง ได้ไหมครับ?”เมื่อได้ยินคำว่า ‘พี่’ เธอก็หันหน้ามามองเขาก่อนพูดพึมพัม “จิน...” “ผมเอง” เขาตอบก่อนถามต่อ “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”ริมฝีปากของเธอสั่นพร้อมน้ำตาที่พรั่งพรูออกมาอีกครั้ง “ไหม้… อัลบั้มรูปของแม่… ไหม้หมดแล้ว”เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ยังดูตกใจ น้ำตาเริ่มไหลออกมาจากดวงตาของเธออีกครั้งอี้ จิ่นหลี ตกใจกับอัลบั้มรูปที่ไหม้นี้… นี่เป็นอัลบั้มรูปของเธอกับแม่เหรอ?หลังจากใช้เวลาร่วมกันไม่นาน เขาก็สามารถรับรู้ได้ว่าสำคัญกับเธอขนาดไหนเมื่อหมอสามารถตรวจดูแผลบนมือของหลิง อี้หราน เขาก็เริ่มทำการรักษาพร้อมกับพันผ้าบนแผลให้เธอหลังมือของเธอยังคงช้ำจากบาดแผลครั้งที่แล้ว แถมยังมีแผลใหม่เพิ่มมาทำให้เขาต้องพันผ้าบนมือของเธอทั้งสองข้างเธอยังคงเงียบอยู่ราวกับว่าไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร หลายคนเริ่มรู้สึกกส