บททั้งหมดของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: บทที่ 281 - บทที่ 290

สายตาของเขามองมาที่เธอ “มันสำคัญหรอว่าผมจะเชื่อหรือไม่?”เธอดูตกใจก่อนหัวเราะกับตัวเอง ‘ก็จริง ไม่ว่าเขาจะเชื่อฉันหรือไม่ ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับฉัน แต่ทำไมฉันต้องรู้สึกประหม่าเวลาที่มองไปที่เขาด้วยนะ?’“ฉันจะขึ้นห้องแล้ว” หลิง อี้หราน กล่าวพร้อมพยายามเดินผ่านอี้ จิ่นหลี ไปที่บันไดเมื่อเธอเดินผ่านไปได้สองก้าว เขาก็ดึงแขนของเธอไว้ ทำให้เธอกระโจนเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของเขา“ผมเชื่อว่าพี่เป็นผู้บริสุทธิ์” เขาก้มลงกล่าวกับเธอด้วยประโยคที่ดังก้องในหูเธอ “พี่คิดว่าพี่จะเจออะไรถ้าพี่ตรวจสอบมันด้วยตัวเอง? การสืบสวนคดีเมื่อสามปีที่แล้วในตอนนี้น่ะ… ความจริงที่พี่เคยรู้อาจจะไม่มีอยู่ตั้งแต่แรกแล้วก็ได้?”ดวงตารูปอัลมอนด์ที่สนใสของอี้หรานมองกลับไปที่อี้ จิ่นหลี เธอยิ้มเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า “แม้แต่คนที่รวยและมีอำนาจอย่างคุณยังคิดว่าฉันไม่สามารถย้อนคดีความของตัวเองได้ แต่คนอย่างฉันนี่แหละ ที่คิดว่าสักวันฉันจะล้างมลทินให้ชื่อตัวเองได้”รอบยิ้มของเธอทำให้เขารู้สึกว่ากำลังโดนทิ่มแทงอยู่ ราวกับว่าหัวใจของเขากำลังโดนทิ่มแทงด้วยอะไรบางอย่าง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็กล่าวต่อว่า “ถ้าผมเต็มใจจะช่วยพี่ ถ้า…

“พูดต่อสิ เกี่ยวกับพี่สาวเธอน่ะ” กู้ ลี่เฉิน พึมพำ“ฮะ? พูดต่อ… อย่างนั้นเหรอ?” หลิง ลั่วอิน ถามด้วยใบหน้าเจื่อน“ใช่ อย่างนั้นแหละ” กู้ ลี่เฉิน ตอบหลิง ลั่วอิน เล่าเรื่องของหลิง อี้หราน ต่อเท่าที่เธอจำได้ ขณะที่สาปแช่งหลิง อี้หราน อยู่ในใจหลิง อี้หราน เป็นเพียงพนักงานบริการสุขาภิบาลที่เคยติดคุกมาก่อน ถึงเธอจะเคยมีภูมิหลังที่ดีแต่การติดคุกสามปีก็เพียงพอที่จะทำลายชื่อเสียงเธอได้ลี่เฉิน… มองเห็นอะไรในตัวของหลิง อี้หราน กัน?!หลิง ลั่วอิน มีความรู้สึกว่ากู้ ลี่เฉิน ไม่ได้จะเลิกกับเธอเพียงเพราะเธอเป็นน้องสาวของหลิง อี้หรานแน่นอนว่าความคิดนี้เกิดขึ้นเพียงชั่วครู ก่อนที่เธอจะดึงสติตัวเองกลับมา“แล้ว… หลังจากนั้นพี่ก็ได้เจอกับเซียว จื่อฉี เขาจีบพี่อยู่สักพักนึง แต่หลังจากที่พวกเขาไปเดินเขากัน พี่เกิดข้อเท้าแพลง เขาเลยให้พี่ขี่หลังเพื่อลงจากภูเขา จากนั้นไม่นานพี่ก็ตอบตกลงคบกับเขา พวกเขาเป็นคู่รักที่ค่อนข้างหวาน พี่คอยทำอาหารกลางวันให้เซียว จื่อฉี ตลอด...”หลิง ลั่วอิน พยายามอย่างเต็มที่เพื่อบรรยายความสัมพันธ์ของหลิง อี้หราน กับเซียว จื่อฉี เธอต้องการให้กู้ ลี่เฉิน รู้ว่าหลิง อี้หร

ถ้าเธอทนทำงานที่นี้ต่อในอนาคต เธออาจไม่สามารถหลีกเลี่ยง “การได้รับปฏิบัติเป็นพิเศษ” ได้และต้องทนทุกข์ทรมานกับการถูกมองแปลก ๆ จากคนอื่น“ไม่ล่ะค่ะ ฉันอยากลองเปลี่ยนสังคมการทำงานดูบ้าง” หลิง อี้หราน กล่าว“ก็ได้” ผู้อำนวยการคิดว่าคนที่อยู่เบื้องหลังหลิง อี้หราน กำลังจะให้งานที่เหมาะสมกว่านี้แก่เธอ ด้วยความไม่อยากยืดเยื้อบางอย่างเขาจึงไม่ห้ามการลาออกของหลิง อี้หราน นอกจากนี้เขายังไม่หักเงินเดือนของเธอและให้เงินเดือนแก่เธอหนึ่งเดือน เขายังให้แผนกการเงินจ่ายให้เธอทันทีเมื่อหลิง อี้หราน ออกมาจากศูนย์สุขาภิบาล เธอก็หายใจเข้าลึก ๆ เงินเดือนที่เพิ่มขึ้นหนึ่งเดือนเป็นสัญญาณความปรารถณาดีของผู้อำอวยการ แต่คงบางอย่างเกี่ยวข้องกับอี้ จิ่นหลีถ้าเธอมีความกล้าหาญ เธอคงปฏิเสธน่าเสียดายที่เธอไม่สามารถปฏิเสธได้คุณยายของเธอยังคงอยู่ที่โรงพยาบาล เงินที่ยืมมาจากเหลียนอีครั้งที่แล้วก็ใกล้จะหมดลง และเดี๋ยวคงมีค่าใช้จ่ายอื่น ๆ ตามมาอีก หนี้เก่าของเธอที่ยังไม่ได้ชำระและยังจะมีหนี้ใหม่ที่เพิ่มเข้ามาหลิง อี้หราน เดินไปหาพี่ซูที่ทำงานเพื่อบอกลาเมื่อพี่ซูรู้ว่าหลิง อี้หราน ลาออก เธอก็ผลุนถามขึ้น “ทำไมเ

ใบหน้าของหลิง อี้หราน เปลี่ยนเป็นสีแดงจนเธออยากจะหันหน้าหนีนิ้วมือของเขาเปลี่ยนไปอยู่ใต้คางของเธอ “เมื่อกี้เหมือนพี่จะแอบมองผมนะ ทำไม? ผมหน้าตาดีใช่ไหมล่ะ?”เธอผงะกับคำพูดของเขา เธอควรตอบคำถามนั้นอย่างไรดี? เธอควรตอบว่าเขาหน้าตาดีใช่ไหม? หรือไม่ใช่?ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่คำตอบที่ดี! หลิง อี้หราน รู้สึกถึงความร้อนฉ่าบนใบหน้าของเธอและพยายามหลีกเลี่ยงสายตาของเขา แต่เธอก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงสายตาคู่นั้นได้คนรับใช้ที่แอบอยู่ด้านข้างพยายามไม่มองมาที่พวกเขา เพียงแต่คอยฟังบทสนทนาของทั้งคู่ด้วยความสับสนในใจนายน้อยอี้ปฏิบัติกับคุณหลิงแตกต่างออกไป หรือว่าจริงที่คุณหลิงจะกลายเป็นคุณนายหญิงของตระกูลอี้อย่างที่ใครหลายคนพูดไว้?แต่ว่าคุณเป็นพนังงานของศูนย์บริการสุขาภิบาลไม่ใช่เหรอ?เป็นไปได้เหรอที่… นายน้อยอี้จะแต่งงานกับผู้หญิงแบบนี้?...ในตอนกลางคืนขณะที่หลิง อี้หราน นอนอยู่บนเตียง เธอยังคงนอนไม่หลับและเอาแต่มองไปที่มือของตัวเองที่ถูกพันแผลเอาไว้ภายใต้แสงจันทร์ที่ผ่านลอดมาจากหน้าต่าง วันนี้อี้ จิ่นหลี เปลี่ยนผ้าพันแผลให้เธอเขาเอาใจใส่เธอมากกว่าเซียว จื่อฉี ที่เคยคบกับเธอเสียอีก บางครั้งเ

ในตอนกลางคืนอากาศภายในห้องเย็นจนเหมือนน้ำ เย็นจนสามารถทำให้ไม่สบายได้!...หลังจากหลิง ลั่วอิน กลับมาบ้าน เธอได้ยินว่าแม่ถูกไล่ออกจากงานและพ่อของเธอก็ถูกลดตำแหน่งจากหัวหน้าแผนกไปเป็นพนังงานประจำด้วย!“เป็นไปได้ยังไงคะ?” หลิง ลั่วอิน ถามด้วยความประหลาดใจ พ่อแม่ของเธอทำงานในภาครัฐ ตราบใดที่ไม่มีใครทำความผิด พวกเขาจะไม่ถูกลดตำแหน่งเด็ดขาด นับประสาอะไรกับการไล่ออกนอกจากนี้เธอยังเป็นแฟนของกู้ ลี่เฉิน! แม้ว่าหัวหน้าภาครัฐอยากจะไล่หรือลดตำแหน่งพ่อแม่ของเธอ พวกเขาก็ควรคำนึงถึงสิ่งนี้ด้วย!“พ่อแม่ไม่ได้บอกผู้บังคับบัญชาเหรอคะว่าตอนนี้หนูเป็นแฟนกับกู้ ลี่เฉิน?” หลิง ลั่วอิน ถาม“แม่บอก แน่นอนสิว่าพวกเราบอกเขา” ฟาง ซุ่ยเอ๋อ รู้สึกโกรธมากเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ เธอบอกกับเจ้านายว่าลูกสาวของเธอเป็นแฟนกับเจ้าชายแห่งวงการบันเทิง และในอนาคตเธอจะแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวยและมีอำนาจแต่เจ้านายของฟาง ซุ่ยเอ๋อ กลับไม่สนใจคำพูดของเธอ พร้อมพูดว่า “ไม่ว่าแฟนของลูกสาวคุณจะเป็นใคร คุณต้องออกไปจากที่นี้วันนี้ ผมไม่มีที่ว่างให้กับการโต้เถียงหรอกนะ!”นั่นทำให้เธอโกรธอย่างมากใครจะไปคิดว่ามีอีก! เธอไม่เคยหย