บททั้งหมดของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: บทที่ 1241 - บทที่ 1250

“ฉงเว่ย...” กู้ลี่เฉินมองไปยังคนที่อยู่ตรงหน้าเขาด้วยความรู้สึกที่ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขาดูเหมือนเด็กน้อยที่หัวใจแตกสลาย “ฉันจะทำยังไงดี? ฉันเข้าใจเธอผิด... ครั้งนี้ฉันเข้าใจเธอผิดจริง ๆ ... นี่ฉันต้อง... คลาดกับเธอตลอดไปเลยเหรอ... มันผ่านมาแค่ไม่กี่วันเองนะ... ทำไมฉันถึงไม่เชื่อเธอ? ทำไมวันนั้นฉันถึงไม่ลงจากรถแล้วฟังสิ่งที่เธออยากพูดกับฉัน? ทำไมฉันถึงทำลายความหวังของเธอ ทั้ง ๆ ที่เธอเห็นฉันเป็นแสงสุดท้ายในความหวังของเธอ...”กู้ลี่เฉินทั้งตะโกน คร่ำครวญ และร้องไห้... เย่ฉงเว่ยไม่เคยเห็นเพื่อนรักของเขาเป็นแบบนี้มาก่อน ทั้งหมดที่เขาทำได้คือคอยอยู่เคียงข้างและปลอบใจเขาเท่าที่ทำได้เท่านั้น ... หลังจากกินข้าวมื้อเย็นที่คฤหาสน์อี้แล้ว หลิงอี้หรานก็อาบน้ำและสวมชุดนอนที่อี้จิ่นหลีเตรียมไว้ให้ เธอเดินออกมาจากห้องน้ำและไปยังห้องนอนของอี้จิ่นหลีซึ่งอยู่ถัดไปของใช้ส่วนตัวของเธอบางอย่างเช่น เสื้อผ้า ก็ได้รับการย้ายมายังห้องนี้ด้วยห้องนอนนี้ไม่ได้ดูแปลกตาสำหรับเธอ เธอแค่ไม่เคยนอนที่ห้องนี้มาก่อน ทั้งห้องตกแต่งในโทนสีเทาให้ความรู้สึกสุขุมเล็กน้อย แต่วันนี้กลับมีบางอย่างที่เป็นสีแ

ด้วยความมั่งคั่งและมั่นคงของตระกูลอี้แล้ว แม้เด็ก ๆ จะคลอดก่อนกำหนด พวกเขาก็จะได้รับการดูแลที่ดีที่สุด เพราะอย่างนั้นแล้วโอกาสในการรอดของพวกเขาจึงสูงตามไปด้วย “แต่เธอนึกถึงร่างกายของตัวเองบ้างไหม?” เขาขึ้นเสียงโดยไม่รู้ตัว “ไม่ว่ายังไงฉันก็จะยอมเสี่ยง ฉันยอมเสี่ยงไปพร้อมกับพวกเขา ฉันเป็นแม่พวกเขานะ ทำไมพวกเขาต้องรับความเสี่ยงในขณะที่ฉันปลอดภัยดีด้วย?”เขาตัวแข็งทื่อไปเมื่อได้ยินคว่า ‘แม่’แม่เขาทิ้งเขาไว้ตามลำพังในตอนที่เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสทว่าผู้หญิงตรงหน้าเขากำลังยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อลูก ๆ ของเธอ‘เธอช่างต่างกับแม่ของฉันจริง ๆ ... เธอคงจะเป็นแม่ที่ดีได้ และลูกของเราก็คงจะไม่เป็นแบบฉันใช่ไหม?’ “จิน ฉันอยากเก็บเด็กทั้งสามคนนี้ไว้จริง ๆ นะ"“คุณจะบอกว่าฉันเพ้อเจ้อ หรือใช้อารมณ์และไม่มีเหตุผลก็ได้ แต่... คุณไม่รู้หรอกว่าฉันสิ้นหวังแค่ไหนตอนที่หมอบอกว่าฉันตั้งท้องไม่ได้แล้ว ฉันกลัว กลัวว่าตัวเองจะตัวคนเดียวและตายไปโดยที่ไม่มีใครในครอบครัวเลยสักคน!“แต่ตอนนี้ในที่สุดฉันก็มีลูกสามคน สมาชิกในครอบครัวตั้งสามคนที่เป็นสายเลือดเดียวกันกับฉัน ฉัน... ฉันยอมทิ้งใครสักคนไปไม่ได้ ฉันรู้ว่

ทว่าครั้งนี้เธอผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว อี้จิ่นหลีลืมตาขึ้นมามองหญิงสาวที่นอนอยู่ข้าง ๆ เขา ลมหายใจสม่ำเสมอของเธอทำให้เขารู้ว่าเธอได้หลับไปแล้ว เธอไม่รู้เลยว่าเขาต้องใช้แรงใจขนาดไหนเพื่อหยุดมือเธอไม่ให้แตะลงบนหน้าอกของเขาเขากลัวจริง ๆ ว่าจะไม่สามารถอดทนอดกลั้นต่อความปรารถนาในตัวเธอทันทีที่เธอแตะหน้าอกเขา!เป็นเขาเองต่างหากที่อยากได้เธอ! ...รายงานผลการประเมินความเสี่ยงของแพทย์ยังคงแนะนำให้ทำหัตถการลดการตั้งครรภ์ซึ่งค่อนข้างปลอดภัยถึงอย่างนั้นรายงานผลการประเมินไม่ได้ตัดสินว่าต้องทำลายหนึ่งในแฝดสามไป แพทย์ยังระบุวิธีรับมือหากพวกเขาต้องการอุ้มท้องและคลอดออกเด็กทั้งสามออกมาอย่างปลอดภัยอีกด้วย แต่ก็แลกมาด้วยความเสี่ยงที่ค่อนข้างสูงที่อาจทำร้ายร่างกายของหลิงอี้หรานอย่างมากสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ... “มดลูกของคุณอาจจะเกิดอันตรายหากให้กำเนิดแฝดสามคน ระหว่างคลอดคุณอาจจะง่ายต่อการเสียเลือดมาก และอาจต้องตัดมดลูกทิ้งหากเลือดไหลไม่หยุด คุณยังอยากจะรับความเสี่ยงนี้ไหม?”แพทย์ผู้เชี่ยวชาญกล่าวออกมาตรง ๆ อย่างไรเสียสำหรับผู้หญิงแล้ว มดลูกเป็นมากกว่าที่สำหรับให้กำเนิดทารก เมื่อพวกเธอเสียมดลู

อี้จิ่นหลีนั่งอยู่ในรถและมองร่างของหลิงอี้หรานที่ค่อย ๆ เล็กลงเรื่อย ๆเธอไม่รู้เลยว่านอกจากชีวิตของเธอที่เป็นเดิมพันในครั้งนี้แล้ว ยังมีชีวิตของเขาด้วยถ้าเธออยู่ เขาก็อยู่ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ เขาก็จะอยู่กับเธอ ในเมื่อเธออยากจะลองเสี่ยงดู ถ้าอย่างนั้นแล้วเขาก็จะเดิมพันอนาคตไปพร้อมกับเธอ! ...หลิงอี้หรานมาถึงยังห้องพักฟื้นของชินเหลียนอีซึ่งอยู่ในวอร์ดไอซียู ถึงอย่างนั้นห้องนี้ก็ค่อนข้างจะแยกออกมาและมีห้องข้าง ๆ สำหรับให้สมาชิกในครอบครัวนอนพัก ใครเห็นก็พูดได้ว่าสภาพแวดล้อมที่นี่ดีกว่าโรงพยาบาลก่อนหน้านี้อย่างเห็นได้ชัดพ่อและแม่ของชินเหลียนอีกล่าวขอบคุณหลิงอี้หรานซ้ำ ๆ เมื่อเห็นเธอ “คุณลุง คุณป้าคะ ไม่ต้องขอบคุณหนูขนาดนี้ก็ได้ค่ะ ตอนนั้นเหลียนอีเสียอะไรไปตั้งหลายอย่างก็เพื่อหนู หนูแค่ทำสิ่งที่ควรทำ” หลิงอี้หรานกล่าวด้วยความเป็นห่วงอาการของเพื่อนสนิท “หมอว่ายังไงบ้างคะ? พวกเขาบอกไหมคะว่าเหลียนอีจะพ้นขีดอันตรายเมื่อไหร่?”“พวกเขาไม่ได้บอกว่าเธอจะพ้นขีดอันตรายเมื่อไหร่ คงใช้เวลามากเลยล่ะ แต่พวกเขาบอกว่าจะปรึกษากับหมอที่ดีที่สุดทั้งในและต่างประเทศเลยนะ ดูเหมือนการรักษาจะดีกว

“เอ่อ...” พนักงานที่อยู่ตรงนั้นรู้ว่าหวาลี่ฟางและเพื่อนของเธอเป็นใครแต่คุณหลิงคนนี้ต้องเป็นคนชั้นสูงแน่ เพราะเขาเห็นว่าเธอเดินทางมาด้วยรถเบนท์ลีย์ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปจะมีปัญญาหามาใช้ได้หวาลี่ฟางขยับริมฝีปากสีแดงสดของเธอเป็นรอยยิ้มเยาะ “อี้หราน ขอโทษจริง ๆ นะจ๊ะ เพื่อนฉันเป็นคนตรง ๆ น่ะ และไม่ชอบผู้หญิงเจ้าเล่ห์เท่าไหร่ อย่างที่เธอรู้ ชนชั้นสูงน่ะเกลียดคนเจ้าเล่ห์ที่เอาแต่ใส่ร้ายคนอื่นเพื่อไต่ไปหาเป้าหมายอย่างเธอเป็นที่สุด เพื่อนฉันมีเพื่อนเป็นคนชั้นสูงเยอะ ถ้าเรื่องนี้แพร่ออกไป ฉันกลัวจังว่าร้านนี้คงจะไม่มีที่ยืนในวงการธุรกิจ!”แม้หวาลี่ฟางจะกำลังพูดกับหลิงอี้หราน แต่คำพูดของเธอกลับบอกพนักงานที่อยู่ใกล้เคียงหลิงอี้หรานมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชา วันนั้นเธอได้บอกความจริงทุกอย่างที่กู้ลี่เฉินอยากรู้ไปแล้วแต่ตัดสินตามพฤติกรรมของหวาลี่ฟางแล้ว ดูเหมือนเธอจะไม่รู้เรื่องนั้นเลยแม้แต่นิดเดียวกู้ลี่เฉินยังไม่ถามหวาลี่ฟางอีกเหรอ? แต่ก็ไม่มีอะไรเกี่ยวกับเธอแล้ว!“หวาลี่ฟาง ก่อนหน้านี้ฉันไม่เปิดโปงเธอเรื่องที่ปลอมตัวเป็นฉัน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าทุกอย่างจะเหมือนกัน เธอโกหกต่อไปก็ได้