บททั้งหมดของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย: บทที่ 1251 - บทที่ 1260

ถึงอย่างนั้นสิ่งที่น่าอับอายยิ่งกว่านั้นยังมาไม่ถึงหลิงอี้หรานกล่าวว่า “หยิบขึ้นมาสิ! ในเมื่อเธอเป็นคนโยนชุดนั่นไปบนพื้น ก็หยิบมันขึ้นมาเอง!”“ทำไมฉันต้องหยิบมันขึ้นมาตามที่เธอบอกด้วย?” หวาลี่ฟางถามด้วยความโกรธเคือง จากนั้นเธอก็พูดกับพนักงานใกล้ ๆ แถวนั้นว่า “พวกคุณไม่ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปเหรอ? ก็ได้ฉันทำเอง!”เธอเอื้อมมือไปจับหลิงอี้หรานไว้ขณะที่พูดอย่างนั้นทว่าก่อนที่หวาลี่ฟางจะได้แตะตัวหลิงอี้หราน เธอก็โดนหยุดไว้โดยผู้หญิงหน้าตาธรรมดาซึ่งยืนอยู่ข้างหลังเธอในพริบตาเดียวผู้หญิงคนนั้นก็หักข้อมือของหวาลี่ฟาง เธอโดนเอาชนะได้อย่างง่ายดายและกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด“นายหญิงคะ คุณอยากให้จัดการคนนี้ยังไง?” ผู้หญิงคนนั้นถามหลิงอี้หรานอย่างให้เกียรติหลิงอี้หรานพูดอย่างเย็นชาว่า “บอกให้หล่อนหยิบชุดขึ้นมา” นี่เป็นบอดี้การ์ดหญิงที่อี้จิ่นหลีจ้างมาปกป้องเธอ จึงเป็นธรรมดาที่จะมีทักษะการต่อสู้ ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่มีเรื่องกับหวาลี่ฟางในขณะที่ตั้งท้องอยู่อย่างนี้หรอก“ค่ะ” บอดี้การ์ดสาวกล่าวแล้วพูดกับหวาลี่ฟาง “ได้ยินสิ่งที่นายหญิงพูดแล้วใช่ไหม หยิบชุดขึ้นมาสิ”“ทำไมฉันต้องทำด้วย?” หวา

อี้จิ่นหลีหันไปมองหลิงอี้หรานอีกครั้งพลางพูดว่า “เกรงว่าคงไม่มีอะไรดี ๆ รอญาติของเธออยู่หรอกนะ เธอล่ะว่าไง? อยากช่วยยัยญาติคนนั้นของเธอหรือเปล่า?”หลิงอี้หรานพูดสียงเบา “ไม่ค่ะ”“แค่เพราะเธอจงใจใส่ร้ายกวอซินหลี่เหรอ?” เขาพูดราวกับเป็นเรื่องสบาย ๆ แต่ดวงตาสีเข้มของเขาไม่เคยพลาดการเปลี่ยนสีหน้าของเธอเลยแม้แต่น้อยหลิงอี้หรานกล่าวอย่างสงบว่า “นั่นก็เป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล ฉันไม่ใช่แม่พระ ฉันไม่ช่วยคนที่พยายามทำร้ายฉันซ้ำ ๆ รวมถึงทำร้ายคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่หรอกนะคะ เธอไม่เคยสบายใจและอยากจะกำจัดฉันอยู่ตลอดตั้งแต่ที่เธอปลอมตัวเป็นฉัน ในเมื่อฉันบอกความจริงกับกู้ลี่เฉินแล้ว ฉันก็คิดถึงผลลัพธ์ที่ตามมาไว้แล้วล่ะค่ะ”“ไม่รู้อิโหน่อิเหน่?” อี้จิ่นหลีกล่าวเยาะ “นี่เธอเชื่อว่ากวอซินหลี่บริสุทธิ์เหรอ? เธอเป็นทนายไม่ใช่เหรอ? เธอไม่ต้องเชื่อในหลักฐานหรือไง? ตอนนี้หลักฐานทุกอย่างชี้ไปที่กวอซินหลี่หมดเลย”หลิงอี้หรานกล่าวอย่างมั่นใจ “ฉันรู้ค่ะ หลักฐานก็เป็นแค่สิ่งผิวเผิน ถ้าเราเชื่อมากเกินไปก็อาจนำไปสู่การตัดสินที่ผิดพลาดได้ เหมือนที่เคยเกิดกับคดีของฉัน ไม่ใช่เหรอคะ?”ดวงตาของอี้จิ่นหลีเป็นประกายเ

“ใครกัน... ใครกันที่พยายามจะทำร้ายฉัน?” หวาลี่ฟางขุ่นเคืองผู้จัดการพูดว่า “หลายคนอิจฉาเพราะสิ่งที่นายน้อยกู้มอบให้เธอ” อีกอย่างหวาลี่ฟางก็ชอบทำให้หลายคนไม่พอใจด้วย! ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเธอมีเจ้าชายคอยให้ท้าย ตอนนี้เธอคงมีชีวิตที่อนาถไปแล้วผู้จัดการดูถูกหวาลี่ฟาง ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าชาย เขาคงไม่มีทางยุ่งเกี่ยวกับนักแสดงหญิงแบบหวาลี่ฟางแน่! เธอไม่มีทั้งหน้าตาหรือความสามารถด้านการแสดง ทั้งยังขาดมารยาททางสังคมและอีคิวต่ำ เธอมักจะทำตัวเหมือนเศรษฐีใหม่ที่อยากให้คนอื่นมาคอยเอาใจ แถมยังชอบใช้ชื่อเจ้าชายมากดหัวคนอื่นเวลาที่อะไร ๆ ไม่เป็นดั่งใจดังนั้น ตอนนี้เมื่อมีเรื่องเกิดขึ้นผู้จัดการจึงไม่ได้อยากช่วยหวาลี่ฟางด้วยใจจริงเลย!“ทำไมไม่คุยกับนายน้อยกู้แล้วขอให้เขาช่วยเอามันลงล่ะ?” ผู้จัดการพูดความเจ็บปวดนี้ของหวาลี่ฟางไม่สามารถอธิบายออกมาได้ง่าย ๆ ถ้าเธอหาตัวลี่เฉินเจอ มีเหรอเธอจะมาฟังคำพูดไร้สาระของผู้จัดการคนนี้? คำค้นหายอดนิยมนั่นก็คงจะหายไปตั้งนานแล้ว! เพราะแบบนั้นเธอจึงทำได้เพียงพึมพำว่า “ฉัน... จะไปหาเขาทีหลัง”เมื่อสายตัดลง หวาลี่ฟางก็โกรธมากจนตัวสั่นและขว้างโทรศัพท์ลงบนพื้

เธอไม่ได้แพ้ท้องบ่อยนัก แต่ทุกครั้งก็ค่อนข้างจะรุนแรงราวกับจะอาเจียนเอาทุกอย่างในตัวออกมาขณะที่ออกมาจากห้องน้ำ เธอก็ประจันหน้ากับกวานลี่หลี่ตรง ๆตั้งแต่ที่วิดีโอของกวานลี่หลี่นอกใจและโดนดาราหน้าใหม่ตบเป็นไวรัลในโลกออนไลน์ ลี่หลี่ก็เจียมเนื้อเจียมตัวและไม่ค่อยมาวุ่นวายกับเธอเท่าไหร่แต่สายตาที่กวานลี่หลี่มองเธอตอนนี้ ไม่รู้ว่าทำไมถึงทำให้หลิงอี้หรานรู้สึกไม่สบายใจหลิงอี้หรานเดินผ่านกวานลี่หลี่ไปยังซิงค์เพื่อล้างมือจู่ ๆ กวานลี่หลี่ก็พูดขึ้นมาว่า “หลิงอี้หราน เธออ้วกเยอะนะ ทำไมเหมือนคนแพ้ท้องเลยล่ะ?” เธอถามลวก ๆ“ถ้าใช่แล้วมันยังไงเหรอ?” หลิงอี้หรานยอมรับออกมาตรง ๆเนื่องจากเธอท้องแล้ววันหนึ่งหน้าท้องของเธอก็จะยื่นออกมาอยู่ดี ดังนั้นเธอก็ซ่อนเรื่องนี้ไม่ได้ อีกอย่างเธอก็ไม่มีความตั้งใจจะเก็บเป็นความลับอยู่แล้วกวานลี่หลี่ชะงักไป เธอไม่คิดว่าอีกฝ่านจะยอมรับออกมาตรง ๆ แบบนี้“นี่เธอ... ท้องจริงเหรอ? ท้องก่อนแต่งเหรอ?” กวานลี่หลี่พูดตามตรงหลิงอี้หรานเมินกวานลี่หลี่และเดินออกไปจากห้องน้ำถึงอย่างนั้นเรื่องที่เธอท้องก็แพร่สะพัดไปทั่วทั้งสำนักงานตั้งแต่ก่อนเที่นง เพื่อนร่วมงานบ

เมื่อพวกเขาพูดอย่างนั้น ก็เกิดความเงียบปกคลุมสำนักงานธุรการทั่วไปทันทีผู้ชายรวย ๆ นามสกุลอี้... ผู้ชายที่รวยที่สุดในเมืองเฉินก็นามสกุลอี้! พวกเขาต่างมองหน้ากันไปมาราวกับเห็นสิ่งที่คาดเดาในดวงตาของอีกฝ่ายหลังจากนั้นสักพักสุดท้ายก็มีบางคนพูดว่า “คงไม่ใช่... อี้จิ่นหลีหรอกนะ”กวานลี่หลี่โต้กลับ “ไม่มีทาง! คนพวกนั้น... คงเป็นนักแสดงตัวประกอบที่หลิงอี้หรานส่งมาทำให้เราเชื่อว่าเธอแต่งงานแล้วจริง ๆ อีกอย่างถ้าเธอแต่งงานกับอี้จิ่นหลีจริง ทำไมเธอต้องมาหางานทำเพื่อไปเลี้ยงลูกด้วยล่ะ? แล้วเธอเอาเวลาที่ไหนไปท้องในเมื่อเธอทำงานที่นี่ยังไม่ถึงสามเดือนเลย?”เพื่อนร่วมงานอดพูดขึ้นมาไม่ได้ว่า “แต่นั่นดูไม่เหมือนว่าเธอ... กำลังแสดงเลยนะ”“จริง หาผู้ชายมาปลอมเป็นสามียังจะง่ายกว่าไหม?”ทุกคนในที่นี่ไม่ได้โง่ พวกเขาย่อมแยกแยะได้ว่าข้อโต้แย้งของกวานลี่หลี่ไม่น่าเชื่อถือมากแค่ไหนบางคนเดินไปที่หน้าต่างและมองลงไป จากนั้นก็มีคนอุทานออกมา “พระเจ้าช่วย รถที่มารับหลิงอี้หรานที่นี่เป็นรถลีมูซีนรุ่นลิมิเต็ดของลินคอล์นลีมูซีนเลยนะ ราคาโคตรแพง!”“แถมป้ายทะเบียนยังเป็นเบอร์เก้าหมดเลยด้วย แม่เจ้า! ป้ายทะเบียน