บทที่ 1254

อี้จิ่นหลีหันไปมองหลิงอี้หรานอีกครั้งพลางพูดว่า “เกรงว่าคงไม่มีอะไรดี ๆ รอญาติของเธออยู่หรอกนะ เธอล่ะว่าไง? อยากช่วยยัยญาติคนนั้นของเธอหรือเปล่า?”

หลิงอี้หรานพูดสียงเบา “ไม่ค่ะ”

“แค่เพราะเธอจงใจใส่ร้ายกวอซินหลี่เหรอ?” เขาพูดราวกับเป็นเรื่องสบาย ๆ แต่ดวงตาสีเข้มของเขาไม่เคยพลาดการเปลี่ยนสีหน้าของเธอเลยแม้แต่น้อย

หลิงอี้หรานกล่าวอย่างสงบว่า “นั่นก็เป็นส่วนหนึ่งของเหตุผล ฉันไม่ใช่แม่พระ ฉันไม่ช่วยคนที่พยายามทำร้ายฉันซ้ำ ๆ รวมถึงทำร้ายคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่หรอกนะคะ เธอไม่เคยสบายใจและอยากจะกำจัดฉันอยู่ตลอดตั้งแต่ที่เธอปลอมตัวเป็นฉัน ในเมื่อฉันบอกความจริงกับกู้ลี่เฉินแล้ว ฉันก็คิดถึงผลลัพธ์ที่ตามมาไว้แล้วล่ะค่ะ”

“ไม่รู้อิโหน่อิเหน่?” อี้จิ่นหลีกล่าวเยาะ “นี่เธอเชื่อว่ากวอซินหลี่บริสุทธิ์เหรอ? เธอเป็นทนายไม่ใช่เหรอ? เธอไม่ต้องเชื่อในหลักฐานหรือไง? ตอนนี้หลักฐานทุกอย่างชี้ไปที่กวอซินหลี่หมดเลย”

หลิงอี้หรานกล่าวอย่างมั่นใจ “ฉันรู้ค่ะ หลักฐานก็เป็นแค่สิ่งผิวเผิน ถ้าเราเชื่อมากเกินไปก็อาจนำไปสู่การตัดสินที่ผิดพลาดได้ เหมือนที่เคยเกิดกับคดีของฉัน ไม่ใช่เหรอคะ?”

ดวงตาของอี้จิ่นหลีเป็นประกายเ