บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 2271 - บทที่ 2280

เฟนด์หันกลับมาและไม่ตอบ ไม่ว่าชายสวมหน้ากากจะพูดอะไร เขาก็ทำราวกับว่าเขาไม่ได้ยินอะไรเลย ไม่สำคัญด้วยว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไรมากมายขนาดไหนยิ่งไปกว่านั้นเฟนด์ยังตั้งตารอด่านทดสอบสุดท้ายอีกด้วย นี้เป็นเหตุการณ์ก่อนที่เขาจะได้ดูดกลืนพลังจากผลึกวิญญาณสลายในโลกโลหิต เขาอาจเทียบไม่ได้กับชายสวมหน้ากาก แต่ทว่าสถานการณ์ปัจจุบันแตกต่างออกไปแล้ว ผลึกวิญญาณสลายช่วยให้เฟนด์สามารถสร้างดาบวิญญาณเพิ่มขึ้นได้ยี่สิบเล่ม เมื่อรวมกับดาบวิญญาณที่มีอยู่เดิมสิบห้าเล่ม เขามีดาบวิญญาณทั้งหมดสามสิบห้าเล่ม ซึ่งทำให้เขาไม่กลัวการถูกข่มขู่จุดที่จะทำให้เขาอยู่ในระดับเชี่ยวชาญในทักษะทลายห้วงสุญญะคือเมื่อเขาสามารถสร้างดาบวิญญาณได้ห้าสิบเล่ม ในช่วงที่ผ่านมา เป้าหมายดาบวิญญาณของเขาอยู่ห่างออกไปเพียงสิบห้าเล่มจากจำนวนดาบวิญญาณห้าสิบเล่ม เมื่อเขาสามารถสร้างดาบวิญญาณได้ห้าสิบเล่ม คู่ต่อสู้ในระดับแรกกำเนิดก็จะเทียบอะไรเขาไม่ได้ ท้ายที่สุดแล้วทักษะทลายห้วงสุญญะก็เทียบเท่ากับระดับเทพสูงสุดเป็นอย่างน้อย และนอกจากเฟนด์แล้วก็ไม่มีใครในระดับแรกกำเนิดที่สามารถฝึกฝนทักษะยุทธในระดับเทพสูงสุดได้ นี่เป็นข้อได้เปรียบที่ยิ่งใหญ่ที่สุดขอ

“หุบปากหน่อยได้หรือเปล่า?” เฟนด์บ่น ไม่ว่ายังไง ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ไม่ได้ลงรอยกันอยู่แล้ว และต่อให้พูดจาไพเราะต่อกันเช่นไรสถานการณ์ก็ไม่ดีขึ้น นี่คือเหตุผลที่เฟนด์ตัดสินใจที่จะไม่ปล่อยให้ผู้ชายคนนี้สร้างปัญหาให้เขาต่อไปได้อีกใบหน้าของชายสวมหน้ากากมืดลงทันทีที่เฟนด์พูดต่อต้านเขา เขาโกรธจนแทบสำลัก "ไอ้สารเลว! คอยดูเถอะ! อย่าคิดว่านายจะปลอดภัยเพราะแค่ตอนนี้ฉันทำอะไรนายไม่ได้!"เฟนด์หัวเราะเบา ๆ และตอบอย่างเฉยเมยว่า "ถ้าอย่างนั้นฉันจะรอจนกว่านายจะทำอะไรฉันได้ก็แล้วกัน หวังว่าเพราะถึงตอนนั้นแล้วนายจะไม่ต้องมาบีบน้ำตาขอร้องให้ฉันยกโทษให้"ชายสวมหน้ากากโกรธจนมือสั่นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ เกรแฮมและคนอื่น ๆ ถึงกับมองไปที่เฟนด์ด้วยความประหลาดใจ แม้แต่เขาก็ยังไม่กล้าพูดด้วยท่าทีเช่นนั้นกับชายสวมหน้ากาก เนื่องจากเขาต้องรักษาความสัมพันธ์อันฉาบฉวยเอาไว้บ้าง แต่เฟนด์ไม่กลัวเลยหรือว่าชายสวมหน้ากากจะพยายามทุกวิถีทางเพื่อฆ่าเขาหลังจากที่เขาพูดจารุนแรงตอบกลับไปแบบนี้? เกรแฮมเริ่มสงสัยมากขึ้นเมื่อเขาเห็นว่าเฟนด์สงบเพียงใด การโต้เถียงไม่ได้ดำเนินต่อไปอีกแล้ว"หวือ!"พวกเขาทั้งห้าได้ยินเสียงดาบคม ๆ ที

กริฟฟินรู้สึกผิดหวังที่เฟนด์สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีได้ และโกรธที่เฟนด์ยังมีแรงสู้ต่อเฟนด์ปรากฏตัวอีกครั้งทันทีหลังจากที่เขาพูดจบ แม้ว่าเขาจะไม่ได้ยืนอยู่ในตำแหน่งเดิม แต่ในชั่วพริบตาเขาถอยห่างออกไปเพียงสิบเมตรและปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังนักรบแห่งสุญญะทั้งสามที่กำลังโจมตีหวือ!ดาบวิญญาณขนาดยักษ์ที่ปะทะเข้ากับนักรบแห่งสุญญะทั้งสามได้กลืนกินแสงสีแดงไปได้อย่างสมบูรณ์ คมดาบสีดำอมเทาทำราวกับว่ามันมาจากเหวลึกในขณะที่มันทะลวงผ่านการโจมตีและการป้องกันของนักรบแห่งสุญญะสามคนแรก ดาบแทงทะลุร่างของนักรบแห่งสุญญะทั้งสามภายในพริบตา เมื่อดาบวิญญาณขนาดใหญ่สามเล่มแทงผ่านร่างกายของพวกเขา นักรบแห่งสุญญะสามคนแรกก็กลายเป็นจุดแสงสีแดงทันทีและลอยอยู่กลางอากาศเฟนด์ถอนหายใจยาว ขณะที่เขาจ้องมองจุดสีแดงที่ปรากฏขึ้นหลังจากที่สามารถเอาชนะนักรบแห่งสุญญะสามคนแรกได้ เขารู้ว่าหากเขาไม่รีบกำจัดนักรบที่เหลืออีกสามคน จุดสีแดงเหล่านี้จะถูกนักรบดูดกลืนไปเพื่อเสริมความแข็งแกร่งให้ตัวเอง เฟนด์ไม่กล้าปล่อยเวลาให้เสียเปล่า เขาคำรามเสียงต่ำในคอและร่ายผนึกสีดำอมเทาออกมาอีกครั้ง ผนึกดังกล่าวรวมเข้ากับดาบวิญญาณขนาดมหึมาสามเล่มท

"ดูเหมือนว่าเฟนด์จะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว ฉันเทียบอะไรกับเขาไม่ได้เลย แค่ฉันเผชิญหน้ากับนักรบแห่งสุญญะเพียงคนเดียว ฉันต้องดึงพลังงานที่แท้จริงของตัวเองออกมาใช้เชียวนะ พวกนั้นมีถึงสามคนพร้อมกันและดูเหมือนจะไม่ใช่เรื่องเหนือบ่ากว่าแรงของเขาเลย! เทียบกับเขาแล้วฉันนึกอยากจะตายเสียจริง ๆ""ใช่แล้ว ฉันก็นึกว่าไอ้หมอนี่มาถึงขั้นนี้ได้แค่เพราะโชคช่วยเท่านั้น แถมเขาเพิ่งจะอยู่ในเพียงขั้นกลางของระดับแรกกำเนิดเอง!"ข้อเท็จจริงที่ว่าเฟนด์อยู่แค่เพียงขั้นกลางของระดับแรกกำเนิดเท่านั้นกลายเป็นจุดที่หน้าฉงนใจที่สุดสำหรับการทำความเข้าใจในความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเฟนด์ เนื่องจากพวกเขาทุกคนที่นั่นล้วนอยู่ในขั้นสูงสุด ดังนั้นผู้ที่อยู่ขั้นกลางก็ควรที่จะอ่อนแอกว่าพวกเขาถึงจะถูกน่าตกใจที่เฟนด์ได้เปลี่ยนทัศนคติของทุกคนไปอย่างสิ้นเชิง พวกเขาไม่กล้าดูถูกคนที่อยู่ในระดับนั้นอีกต่อไปกริฟฟินและธีโอจ้องมองด้วยสายตาเขม็ง ทุกสิ่งที่พวกเขามองข้ามไปกลับกลายเป็นสิ่งที่จี้ใจดำพวกเขา เฟนด์แข็งแกร่งกว่าพวกเขาทั้งคู่กลับกันหากพวกเขาอยู่ในจุดเดียวกับเฟนด์ พวกเขาคงอยู่ได้เพียงไม่กี่อึดใจก่อนจะถูกล้อมและถูกนักรบแห่งสุญญ

เขาชนะแล้ว! ชายสวมหน้ากากเองก็ผ่านด่านนี้มาได้แล้วเช่นกัน! ริมฝีปากของเขาโค้งขึ้นเล็กน้อย อย่างรู้สึกพอใจในตัวเองก่อนหน้านี้ชายสวมหน้ากากให้ความสนใจกับการต่อสู้อย่างเต็มที่ เขาจึงไม่ทันได้ตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวเขาเลย เขาไม่รู้ว่าใครถูกกำจัดและใครที่ผ่านด่านไปได้บ้างถึงกระนั้นเรื่องราวทั้งหมดนี้ก็ไม่ได้สลักสำคัญอะไรต่อชายสวมหน้ากากเลย เขาปฏิเสธที่จะเชื่อจะว่ามีคนอื่นที่สามารถผ่านด่านไปก่อนที่เขาจะทำได้เขาหัวเราะอย่างเย็นชา บอกกับตัวเองว่าเฟนด์เป็นเพียงเศษขยะที่บังเอิญมีโชคช่วยเท่านั้น เกรแฮมมีทักษะเพียงเล็กน้อย แต่ก็ยังไม่อยู่ในระดับเดียวกับเขา ส่วนอีกสองคนนั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึง เนื่องจากพวกเขาเพิ่งผ่านด่านที่สามไปเมื่อนึกถึงเรื่องนั้น เขาก็ยิ้มในขณะที่หันศีรษะไปรอบ ๆ เขาเห็นเลนนอนและเบนจามินถูกแสงสีแดงครอบเอาไว้ และรู้ทันทีว่าพวกเขาถูกกำจัดไปแล้วอย่างที่เขาคิดทั้งสองคนมีสีหน้าแปลก ๆ ทำไมพวกเขาถึงมองไปที่จุดสูงสุดของเนินลาดด้วยความโกรธและอับจนหนทางเช่นนั้น แต่ก็มีนัยยะของการยอมรับความพ่ายแพ้อยู่ด้วย?พวกเขาไม่เต็มใจที่จะยอมรับความจริงที่ว่าพวกเขาถูกตัดออกจากการแข่งขัน