บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 2261 - บทที่ 2270

หลังจากแอบคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาก็พูดอย่างไม่เต็มใจขึ้นว่า “ถึงแม้ว่าศิษย์พี่เนลสันไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่คุณก็ต้องใช้เวลานั่งสมาธิและฟื้นฟูร่างกาย ทำไมคุณยังมายืนอยู่แบบนี้อีก? ถ้าคุณต้องการความช่วยเหลืออะไรก็บอกมาได้เลย”สิ่งที่เขาพูดไม่ได้ฟังดูแปลกอะไร เนลสันหัวเราะเบา ๆ และพยักหน้าให้กริฟฟิน เนื่องจากอีกฝ่ายเจตนาดี เนลสันจึงไม่คิดที่จะโต้แย้งในสิ่งที่เขาพูด “ยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ฉันยังไม่เข้าใจ เราพาศิษย์ร่วมสำนักมาที่นี่ยี่สิบคน แต่ทำไมถึงเหลือกันแค่สิบเก้าคนเท่านั้น?” ทุกคนเงียบไปหลังจากได้ยินคำถามของเนลสัน พวกเขามองหน้ากันและแววตาแปลก ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของพวกเขาสีหน้าสงบสุขแต่เดิมของกริฟฟินกลับมืดมนขึ้นราวกับเผลอเกินแมลงเข้าไปหลายตัวทันที เนลสันรู้สึกประหลาดใจอย่างยิ่งเมื่อเห็นสีหน้าแปลก ๆ บนใบหน้าของทุกคน เขาหันกลับไปมองฝูงชน ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าใครคือคนที่หายไป“เฟนด์อยู่ไหน? ฉันเห็นเขาก้าวขึ้นไปบนหุบเหวแห่งสุญญะด้วยตาของฉันเองแล้ว แต่ทำไมตอนนี้เขาถึงไม่อยู่ที่นี่ล่ะ? เกิดอะไรขึ้นกับเขาหรือเปล่า?” เนลสันถามด้วยความประหม่าเล็กน้อยคนอื่น ๆ มีสีหน้าแปลกเสียยิ่

เช่นเดียวกับที่ศิษย์ของตำหนักสองกษัตริย์พูด เขาควรลบคำว่า 'อาจจะ' ออกไป เพราะเฟนด์สามารถผ่านความท้าทายนี้ไปได้สำเร็จ ยิ่งไปกว่านั้น เขายังสามารถผ่านด่านทดสอบดังกล่าวได้เร็วกว่าคนอื่น ๆ มาก! การหายตัวไปของนักรบแห่งสุญญะคนที่สี่เช่นนี้ย่อมหมายความว่าเฟนด์ได้ฆ่าผีดิบจำนวนหนึ่งร้อยยี่สิบตัวไปแล้ว! ช่างเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่อะไรเช่นนี้! แม้แต่ศิษย์พี่ใหญ่ของสำนักวายชนม์ก็ยังไม่อาจผ่านการทดสอบดังกล่าวได้ เนื่องจากนักรบแห่งสุญญะคนที่สี่ยังไม่หายไปไหน “พระเจ้าช่วย! สิ่งที่สำคัญที่สุดคือหมอนั่นเพิ่งอยู่ในขั้นกลางของระดับแรกกำเนิดเท่านั้น คนที่อยู่ในขั้นกลางของระดับแรกกำเนิดแข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? มีพวกเราหลายคนที่อยู่ในขั้นสูงสุดของระดับแรกกำเนิดที่พ่ายแพ้ไม่เป็นท่า! ยิ่งไปกว่านั้น เราถูกบีบให้จนมุมและโต้กลับไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!” ริมฝีปากของเขาสั่นเล็กน้อยในขณะที่พูด เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทุกอย่างเป็นความจริง นี่เป็นสิ่งที่สั่นสะเทือนเลื่อนลั่นสำหรับพวกเขา!ไม่มีใครเคยคิดฝันมาก่อนเลยว่าคนแรกที่สามารถผ่านด่านได้คือศิษย์ธรรมดา ๆ จากตำหนักสองกษัตริย์ แม้ว่าเฟนด์จะทำให้เกิดความวุ่น

ทันใดนั้นเอง จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงแตกดังมาจากผลึกวิญญาณสลาย และรอยแตกก็เริ่มปรากฏขึ้นบนผลึกดังกล่าว รอยแตกขยายตัวอย่างรวดเร็วเป็นประวัติการณ์และในไม่ช้าก็ครอบคลุมผลึกทั้งหมด ผลึกดังกล่าวดูคล้ายกับว่าจะแตกสลายลงได้ทุกเมื่อและพลังงานอันล้ำค่าที่เก็บไว้ภายในจะถูกปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง การตอบสนองของทั้งชายสวมหน้ากากและเลนนอนคือตั้งสติให้มั่น พวกเขาถอยหลังไปสองก้าวและจับอาวุธให้แน่นอีกครั้งเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหัน สำหรับพวกเขาแล้ว ผลึกดูคล้ายกับจะให้รางวัลแก่ผู้ที่สามารถผ่านหุบเหวแห่งสุญญะได้ แต่ถึงกระนั้นมันก็เป็นเพียงข้อสันนิษฐานของพวกเขาและไม่มีใครมั่นใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเทียบกับเหล่าศิษย์จากสำนักวายชนม์ที่ดูหวาดหวั่นแล้ว ปฏิกิริยาของเกรแฮม และเบนจามินค่อนข้างสงบกว่าเล็กน้อย แม้ว่าพวกเขาจะจ้องมองที่ผลึกวิญญาณสลายซึ่งค่อย ๆ แตกออกอย่างระมัดระวัง แต่พวกเขาก็ไม่ได้หวาดกลัวมัน เฟนด์เป็นคนเดียวที่มองผลึกวิญญาณสลายด้วยท่าทางกลัดกลุ้มและวิตกกังวล หลังจากที่ผลึกวิญญาณสลายแตกออก พลังงานจะถูกปลดปล่อยออกมาในทันที หากเขาไม่อาจดูดซับพลังของมันได้ พลังงานวิญญาณอันมีค่าและบริสุทธิ์

ชายสวมหน้ากากถามด้วยเสียงที่แผ่วเบาจนแทบไม่มีใครได้ยิน และซาเมียนก็พยักหน้าอย่างรวดเร็ว “เบนจามิน เกล และเกรแฮม เอเลียตจากสำนักสหัสบรรณผ่านการท้าทายมาแล้ว เกรแฮมแข็งแกร่งกว่ามากและใช้เวลาน้อยกว่าเมื่อเทียบกับเบนจามิน”ชายสวมหน้ากากหันไปทางจุดที่เบนจามินอยู่และสังเกตว่าเขาหน้าซีดเล็กน้อย เบนจามินกลืนโอสถลงคอในขณะที่เขาจดจ่อกับการฟื้นฟูพลังงานที่แท้จริงของเขา เห็นได้ชัดว่าทุกคนใช้พลังงานที่แท้จริงไปมากเมื่ออยู่ในโลกโลหิต"แล้วมีใครอีก?" ถามชายสวมหน้ากากอีกครั้งซาเมียนกระแอมเบา ๆ ขณะที่สีหน้าของเขาแข็งกร้าว เขาไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ แต่เขาไม่มีทางเลือก “มี…ศิษย์พี่เลนนอนจากสำนักของเรา แล้วก็…คุณ” ซาเมียนพูดตะกุกตะกัก และชายสวมหน้ากากก็หันกลับมามองเขาด้วยความประหลาดใจซาเมียนฝืนยิ้ม ชายสวมหน้ากากขมวดคิ้วเมื่อเห็นสีหน้าของซาเมียน เขารู้สึกงงงวยเป็นอย่างมาก “ทำไมทำหน้าเหมือนกำลังจะร้องไห้? บอกฉันมาตรง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น พูดจาตะกุกตะกักทำไม?”จากนั้นก็มีความคิดบางอย่างผุดขึ้นในหัวของชายสวมหน้ากาก เขาเอ่ยถามออกไปว่า "นายพูดถึงพวกเราแค่สี่คนเท่านั้น แล้วใครคือคนที่ห้า?"ในที่สุดชายสวมหน้า

จู่ ๆ เบนจามินก็เข้าร่วมวงสนทนาเกรแฮมมองไปและเห็นว่าเบนจามินก็จมอยู่ในความคิดของตัวเองขณะที่เขามองไปที่เฟนด์เช่นกัน เขารู้ว่าเบนจามินกำลังคิดอะไรอยู่ เขาเองก็ได้สัมผัสกับการต่อสู้กับผีดิบหนึ่งร้อยยี่สิบตัวมาแล้ว และเกือบจะล้มเหลวในท้ายที่สุด บาดแผลของเบนจามินรุนแรงกว่าตัวเขา เช่นนั้นเขาถึงได้สับสนกับสภาพในปัจจุบันของเฟนด์"ฉันเข้าใจแล้ว!" ทันใดนั้น ชายสวมหน้ากากซึ่งอยู่ห่างออกไปพอสมควรก็พูดขึ้น แววตาที่คำนวณแวบหนึ่งฉายผ่านดวงตาของเขา และดูเหมือนว่าเขาได้รับคำตอบในคำถามที่ยากที่สุดในชีวิตของตัวเองแล้ว เขาพูดเสียงดัง แล้วเมื่อตำแหน่งของเขาปรากฏต่อสายตาของทุกคน เขาก็ดึงดูดความสนใจของทุกคนทันทีด้วยเสียงอุทานอันอึกทึก ซึ่งแม้แต่เฟนด์ก็มองตามเสียงนั้นไป ชายสวมหน้ากากเยาะเย้ยก่อนที่จะหรี่ตาลง “นายกำลังฝึกฝนทักษะทางธาตุวิญญาณใช่ไหม?!” ชายสวมหน้ากากเอ่ยท้าทาย น้ำเสียงดูมั่นใจในตัวเองมากหลาย ๆ คนในขณะนั้นตระหนักว่าเฟนด์ได้บ่มเพาะทักษะทางธาตุจิตวิญญาณอย่างแท้จริง เมื่อพวกเขาเห็นการโจมตีของเฟนด์ ชายสวมหน้ากากและคนอื่น ๆ ก็มองไปที่เฟนเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงเห็นคล้อยตามไปด้วย อย่างไรก็ตาม เฟนด