All Chapters of มหาเทพ แห่ง สงคราม: Chapter 1691 - Chapter 1700

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่หญิงสาวในชุดสีม่วงถูกตบไปด้านข้าง เธอก็ฟันดาบออกไปเช่นกัน และรัศมีของดาบที่ทรงพลังก็บินออกมาและตกลงบนร่างของงูหลามยักษ์ บาดแผลอีกที่ถูกสลักลงบนร่างของมันอีกครั้ง และเลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผลนั้นก็ดูค่อนข้างน่ากลัวฟ่อ!แม้ว่ามันจะเคยได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก่อน แต่ครั้งนี้งูหลามยักษ์โกรธหญิงสาวมาก หลังจากส่งเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวอีกครั้ง มันก็พุ่งเข้าหาหญิงสาวในชุดสีม่วงด้วยความเร็วที่มากขึ้น มันขยายกรามของตัวเองและตั้งใจที่จะกลืนหญิงสาวไปทั้งตัว"ตาย!"หญิงสาวล้มลงบนพื้นและกระอักเลือดออกมาอีก ใบหน้าของเธอซีดลงในทันทีเธอรีบลุกขึ้นและตั้งใจจะรวบรวมพลังฉีอย่างรวดเร็วสำหรับการโจมตีโต้กลับ แต่เธอก็ตระหนักว่าเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส และเป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะรวบรวมพลังฉีของตัวเองได้ เธอต้องการพักผ่อนสักระยะแต่เห็นได้ชัดว่าในช่วงเวลาปัจจุบันเป็นสถานการณ์ที่คาบเกี่ยวระหว่างความเป็นและความตาย“ฉันจะต้องมาตายที่นี่งั้นเหรอ?”ตอนนี้หญิงสาวรู้สึกเสียใจเล็กน้อย เธอรู้ว่าการฉกหญ้าวิญญาณนั้นอันตราย แต่เธอก็ยังอยากจะลองดู เธอไม่คิดว่าหลังจากถูกยั่วยุ สัตว์อสูรจะยิ่งแข็

"จริงเหรอ? คุณจะไม่กลับคำใช่ไหม?” เด็กสาวมองไปที่เฟนด์และถามด้วยความสงสัยบนใบหน้าของเธอ "ไม่ต้องกังวล เชื่อในคำพูดของผมได้เลย!” เฟนส่งยิ้มอ่อนโยนให้เธอ จากนั้นเขาก็พลิกฝ่ามือและหยิบยารักษาออกมาโยนให้เด็กสาว “คุณได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นกินยารักษานี้สิ ผมบ่มเพาะมันเอง” “ฮึ่ม ถ้าคุณโกหกฉันและนี่คือยาพิษล่ะ?” หญิงสาวตะคอกอย่างเย็นชา และดวงตาของเธอก็แสดงนัยของการระแวดระวัง “ฮึ? ตอนนี้คุณบาดเจ็บสาหัส ถ้าผมอยากฆ่าคุณ ผมก็ลงมือได้เดี๋ยวนี้เลย ทำไมผมถึงต้องเสียสิ่งที่เรียกว่ายาพิษไปด้วย? นั่นจำเป็นด้วยเหรอ?” เฟนด์หัวเราะเบา ๆ เขาไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะกับความคิดของหญิงสาวดี เด็กสาวขมวดคิ้ว จากนั้นก็กลืนยาลงคอไปอย่างไม่เต็มใจนัก “ฉันจะบอกคุณให้ว่าฉันเป็นคนจากหนึ่งในกองทัพทั้งเก้า นอกป่านี้ไปมีป้อมปราการเก้าแห่งอยู่ใกล้ ๆ ซึ่งเป็นกองทัพทั้งเก้า ผู้ฝึกยุทธแห่งกองทัพทั้งเก้าจะมาที่ป่าแห่งนี้เพื่อค้นหาหญ้าวิญญาณและทรัพยากรยุทธและทรัพยากรสำหรับการบ่มเพาะเมื่อพวกเขาว่าง! ตอนแรกฉันคิดว่าคุณเป็นคนจากหนึ่งในกองทัพทั้งเก้านี้ แต่เห็นได้ชัดว่าฉันคิดผิด!” เด็กสาวมองไปที่เฟนด์และเริ่มอธิ

"ที่คุณพูดมาก็ถูก มันไม่น่าจะมีปัญหาอะไร! พวกคุณโชคดีมาก! ไม่มีใครสามารถค้นพบสถานที่นี้มาก่อน ดังนั้นจึงไม่มีใครเคยเข้ามาที่นี่! เมื่อก่อนเคยมีผู้คนจำนวนมากคอยปกป้องสถานที่แห่งนี้ไว้ แต่ต่อมาก็ลดจำนวนลงเรื่อย ๆ เคยมีนักสู้ที่แข็งแกร่งของระดับทะลวงวิญญาณเฝ้าทางเข้าอยู่ด้วย!” เด็กสาวหัวเราะคิกคักก่อนจะพูดต่อ “แต่พอผ่านไปหลายปี หลังจากที่ตระหนักว่าไม่มีใครสามารถหาทางเข้ามาที่นี่ได้ ก็ไม่มีใครสนใจที่จะปกป้องมันอีกต่อไป! ดังนั้น ผู้ที่ถูกส่งไปเฝ้าทางเข้ามักจะเป็นผู้ที่มีระดับการบ่มเพาะที่ต่ำ คุณโชคดีในแง่นี้ ไม่เช่นนั้น คุณคงตายตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาที่นี่! อีกอย่างเป็นเพราะไม่มีใครคอยดูแล ทางเข้าก็ไม่ได้รับการดูแลอย่างดี ดังนั้นเมื่อคุณเข้ามา คุณจึงไม่ได้เข้ามาจากทางด้านบนสุดของเนินเขา แต่กลับมาเข้าจากทางด้านล่างแทน ตำแหน่งของทางเข้าเปลี่ยนไปแล้ว!” "เห็นด้วย อืม วันนั้นเราโชคดีจริง ๆ! หากเป็นในอดีต ผู้พิทักษ์ทางเข้าเป็นผู้ที่อยู่ในระดับทะลวงวิญญาณ พวกเราจะตายทันทีที่ไปปรากฏตัวอยู่บนยอดเขา!” ฝูงชนอ้าปากค้างกับข้อมูลที่เพิ่งได้รับการแบ่งปันโดยหญิงสาว หัวใจของพวกเขาเต้นแรงและสั่นสะท้านอ

“อืม…ถ้าอย่างนั้น…” ระหว่างคิ้วของเอลล่าขมวดเข้าหากัน หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ในที่สุดเธอก็พูดขึ้นว่า “เอาล่ะ ฉันจะแกล้งทำเป็นว่าวันนี้ไม่ได้พบกับพวกคุณเลย กองทัพทั้งเก้าจะประกอบด้วยป้อมปราการเก้าแห่ง และมีบางอย่างที่พิเศษเกี่ยวกับเรา แม้ว่าเราจะเป็นสมาชิกของกองกำลังปฏิภาคีแต่ความจริงแล้วเราไม่ได้เป็นหนึ่งเดียวกัน ป้อมปราการทั้งหมดมีเส้นทางและความต้องการของตนเอง ดังนั้นฉันขอแนะนำว่าหากไม่จวนตัวจริง ๆ ก็อย่าเข้าไปในป้อมปราการใด ๆ” เอลล่าจ้องมองไปที่เฟนด์และสัญลักษณ์ที่เอวของพวกเขา “ความจริงแล้ว มันง่ายมากที่จะแยกแยะได้ว่าคุณมาจากโลกภายนอกหรือเปล่า เช่นแผ่นป้ายที่ห้อยเอวพวกนี้ ในที่นี้ไม่ว่าจะเป็นกองทัพทั้งเก้าหรือกองกำลังภาคีเราทุกคนต่างมีสัญลักษณ์ประจำเผ่าอยู่ที่เข็มขัดคาดเอว ด้วยสัญลักษณ์เหล่านี้ เราจะสามารถระบุได้ทันทีว่าใครมาจากไหน!” มุมปากของฝูงชนกระตุกเมื่อได้ยินคำพูดของเอลล่า หากสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริง มันคงเป็นเรื่องลำบากสำหรับเฟนด์และพรรคพวก มันจะเสี่ยงและอันตรายในการเดินทางไปไหนมาไหน! "อ้อจริงสิ คุณเอลล่า ในที่ดินผืนนี้ เหล่าผู้ที่แข็งแกร่งจากเผ่ากระหายเลือดและคนของก

หลังจากที่เฟนด์คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาก็บอกทุกคนว่า “ท้ายที่สุด ถ้าพวกเราทุกคนทะลวงเข้าสู่ในขั้นที่สามของระดับเทพขั้นสูงสุด ความสามารถของเราในการป้องกันตัวเองในป่านี้จะเพิ่มขึ้นอย่างมาก”“ฮ่าฮ่า ถ้าอย่างนั้นฉันจะไม่รั้งรออะไรอีกต่อไป!”อเล็กซานเดอร์ระเบิดเสียงหัวเราะ จู่ ๆ เขาก็รู้สึกว่าในการสร้างความสัมพันธ์อันดีกับตระกูลวู๊ดเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง ถือว่าเป็นทางเลือกที่ชาญฉลาดอย่างน่าอัศจรรย์ ไม่อย่างนั้นเขาจะเข้าสู่ดินแดนนี้ได้อย่างง่ายดายและทะลวงเข้าสู่ในระดับเทพสูงสุดในเร็ว ๆ นี้ได้อย่างไร!หัวใจของแลนสล็อตเต็มไปด้วยความชื่นชม ในครั้งก่อน เขาล้มเหลวในการก้าวไปสู่ขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุด เขาอาจต้องรออีกสองสามวันก่อนที่จะได้ลองพยายามทะลวงไปสู่ขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุด มันดูราวกับว่าห่างกันเพียงก้าวเดียว แต่แท้จริงแล้วมันเป็นความก้าวหน้าครั้งใหญ่ แค่ก้าวเดียวก็รู้สึกเหมือนเดินข้ามช่องเขา พลังยุทธของขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุดและขั้นสูงสุดระดับเทพแท้จริงนั้นเป็นสองระดับที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนค้นหาหญ้าวิญญาณอย่างมีความสุขทว่าพวกเขาไม่คาดคิดเลยว่าระหว่างทา