บททั้งหมดของ มหาเทพ แห่ง สงคราม: บทที่ 1681 - บทที่ 1690

เมื่อได้ยินคำพูดของดาเนียลล่า วีนัสอ้าปากค้างจนปากกว้างพอที่จะเก็บไข่ได้หลังจากผ่านไปหลายวินาที เธอก็พึมพำออกมา “โอ้พระเจ้า… เฟนด์และนายท่านแนช ตระกูลของพวกเขามีปรมาจารย์ในขั้นหนึ่งระดับเทพสูงสุดทั้งหมดสี่คน? พวกเขาแข็งแกร่งมาก!”ดาเนียลล่ามองไปที่เฟนด์ด้วยความรักในดวงตาก่อนที่เธอจะพูดด้วยความภาคภูมิใจ "ถูกต้อง ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณเฟนด์ที่เขาได้รับทักษะยุทธมาถึง 2 ทักษะ และเขายังให้เราทำสำเนาหนึ่งในนั้นมา มิฉะนั้น พ่อจะทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งในระดับเทพสูงสุดอย่างรวดเร็วได้ยังไงเล่า”ดวงตาของวีนัสเป็นประกายเมื่อได้ยินสิ่งนี้ "จริงหรือ? วิเศษไปเลย! หากเป็นเช่นนั้น ฉันก็สามารถฝึกฝนทักษะยุทธนี้ในอนาคตได้เช่นกันน่ะสิ ฉันต้องสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดได้เหมือนกันใช่ไหม?”“พี่รอง พี่เพิ่งทะลวงเข้าสู่ขั้นสูงสุดของระดับเทพแท้จริงเมื่อไม่นานนี้เองไม่ใช่เหรอ? พี่เพิ่งก้าวเข้าสู่ขั้นสูงสุดหลังจากเข้ามาที่นี่ แม้ว่าพี่จะต้องการเพิ่มทักษะยุทธ พี่ก็ควรจะรอสักสองสามวันจนกว่าระดับพลังยุทธของพี่จะเสถียรอย่างสมบูรณ์ก่อนที่จะลองทะลวงไปในขั้นต่อไปอีกครั้ง” ดาเนียลล่าทำหน้ามุ่ย เธอเริ่มอิจฉาวีนั

เฟนด์และคนอื่น ๆ เตรียมที่จะพักผ่อนในขณะที่ท้องฟ้าค่อย ๆ มืดลงหลังจากจัดให้มีคนสองสามคนผลัดกันเฝ้ายามแล้ว แนชและคนอื่น ๆ ก็เริ่มฝึก ไม่มีใครปล่อยให้โอกาสนี้เสียเปล่าเนื่องจากในป่าผืนนี้อันตรายและแม้แต่สัตว์อสูรที่อยู่ระดับเทพสูงสุด นอกจากนั้น ในบริเวณนั้นยังมีพลังฉีที่เข้มข้น และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ทุกคนได้สัมผัสกับความเข้มข้นของพลังฉีที่มากมายถึงขนาดนี้ เมื่อรวมกับทักษะยุทธใหม่ด้วยแล้ว ทุกคนก็ยิ่งต้องการที่จะทะลวงเข้าสู่ขั้นที่สองหรือขั้นที่สามของระดับเทพขั้นสูงสุดให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ในทางกลับกันเฟนด์ตัดสินใจที่จะฝึกบ่มเพาโอสถขั้นต้นระดับสามต่อไปเขาค้นพบว่าทักษะยุทธที่เขากำลังฝึกฝนนั้นเป็นทักษะที่น่าประทับใจ และเป็นเพราะพลังฉีที่หมุนเวียนในร่างกายของเขาที่ยังหมุนอยู่อย่างไม่หยุดยั้ง มันจะดูดซับพลังฉีและแปลงเป็นพลังยุทธไปเรื่อย ๆไม่ว่าเขาจะกิน จะนอน หรือทำอะไรก็ตามแน่นอนว่าความเร็วในการฝึกฝนด้วยวิธีดังกล่าวอาจไม่เร็วเท่าการฝึกเชิงรุก แต่ข้อดีของวิธีนี้คือเฟนด์จะได้ฝึกฝนอยู่ตลอดเวลา และเมื่อเวลาผ่านไปก็ยังถือว่าความเร็วของมันค่อนข้างมากไม่มีใครกล้ารบกวนเฟนด์เมื่อพวก

เมื่อเห็นสีหน้าของพวกเขา เคนเนธหัวเราะเสียงดังจนเขาปวดท้องจากนั้นเขาก็พูดว่า “หากพวกเรายังไม่ก้าวไปสู่ระดับเทพสูงสุด พวกเราคงจะตื่นเต้นมากเมื่อได้ยินข่าวดีอันเหลือเชื่อนี้จากคุณ แต่ พวกคุณไม่รู้หรอกว่าคนของเราที่นี่ได้ทะลวงเข้าสู่ขั้นที่หนึ่งระดับเทพสูงสุดหลายคน และเราเองก็ได้รับทักษะยุทธมาด้วย นั่นเป็นเหตุผลที่เราตอบสนองออกไปเช่นนั้น!”“เป็นไปได้ยังไง!” คราวนี้ พ่อบ้านไททัสและโยลันดาอ้าปากกว้างเพราะกลายเป็นว่าพวกเขาเองที่เป็นฝ่ายที่ประหลาดใจเคนเนธพอใจกับสีหน้าประหลาดใจของพวกเขาและพูดกับสองคนนี้ด้วยรอยยิ้ม “ผมเองก็มีข่าวที่น่าตื่นเต้นจะบอกพวกคุณทั้งคู่เหมือนกัน พวกคุณจะต้องตื่นเต้นมากแน่ ๆ เมื่อรู้เรื่องนี้!”"จริงหรือ? เมื่อเทียบกับจำนวนคนจากตระกูลวู๊ดของเราที่ทะลวงเข้าสู่ระดับเทพสูงสุดแล้ว ยังมีข่าวอื่นที่น่าประหลาดใจอีกหรือ?” โยลันดาและไททัสสบตากันเพราะสงสัยว่าเขาทั้งคู่กำลังฝันอยู่“นายน้อยเฟนด์เป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับสามแล้ว และตอนนี้เขาสามารถบ่มเพาะโอสถชั้นต้นระดับสามได้แล้ว!” ภายใต้สายตาที่คาดหวังอย่างมากของสองคนนี้ เคนเนธจงใจยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนจะเล่าสถานการณ์ให้พวกเข

เฟนด์และคนอื่น ๆ ไม่เคยเห็นงูหลามเลือดสองหัวในโลกภายนอก แต่สิ่งมีชีวิตเหล่านี้เคยถูกกล่าวถึงในหนังสือมาแล้วหากมีใครพบเจอสัตว์อสูรเช่นนี้ที่โลกข้างนอกนั่น การคงอยู่ของมันก็คงเป็นราวกับตำนาน มันเป็นสัตว์อสูรในระดับเทพสูงสุด แค่คิดก็สยองแล้วงูหลามเลือดสองหัวกำลังปกป้องพื้นที่รอบ ๆ หญ้าวิญญาณขั้นกลางระดับสาม ทั้งตัวของมันเป็นสีแดง และดูสะดุดตาเป็นพิเศษเมื่อมองไปที่มัน“มันมีร่างกายใหญ่โต เสียงกังวานจากร่างของมันเล็กน้อย หมายความว่ามันเป็นสัตว์อสูรในขั้นที่สองระดับเทพสูงสุดอย่างแน่นอน สัตว์อสูรแบบนั้นน่าจะเก่งพอ ๆ กับขั้นที่สามระดับเทพขั้นสูงสุด! มันน่ากลัวมาก!”อเล็กซานเดอร์ศึกษางูหลามยักษ์สีแดงจากระยะไกลและทิ้งท้ายบอกเฟนด์ว่า “นายน้อยเฟนด์มีหญ้ามากมายในป่านี้ ฉันคิดว่าเราควรออกจากบริเวณนี้ และไปหาที่อื่นกันเถอะ มันจะง่ายกว่าเดิมมาก สัตว์อสูรตัวนี้แข็งแกร่งและอันตรายเกินไป!”“ถ้าเป็นหญ้าวิญญาณระดับอื่น ผมก็คงยอมแพ้ไปแล้วคงจะไม่มาแถวนี้แน่นอน!”เฟนด์มองไปที่หย่อมหญ้าวิญญาณจากระยะไกล ความหลงใหลเปล่งประกายในดวงตาของเขา “หญ้าวิญญาณนั่นไม่ใช่หญ้าวิญญาณระดับสามธรรมดา ๆ มันเป็นส่วนผสมหลัก

ขณะที่เฟนด์พูด การโจมตีของหญิงสาวในชุดสีม่วงก็พุ่งตรงไปที่ลูกไฟปัง!เสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังขึ้น รัศมีดาบของหญิงสาวตัดผ่านลูกไฟยักษ์ไป หลังจากที่ลูกไฟระเบิดมันก็สูญสลายไป ในขณะเดียวกันรัศมีดาบยาวยังคงหลงเหลืออยู่ มันพุ่งไปข้างหน้าและฟาดฟันลงบนงูหลามเลือดยักษ์สองหัวฟ่อ!งูหลามยักษ์คำรามอย่างโกรธเกรี้ยว มันดุร้ายและดูรุนแรงยิ่งกว่าเดิม ในขณะเดียวกัน การโจมตีของหญิงสาวได้ทิ้งบาดแผลยาวกว่า 20 เซนติเมตรไว้บนร่างกายของสัตว์อสูร เลือดสด ๆ ไหลออกมาจากบาดแผลเหล่านั้นบาดแผลนั้นใหญ่พอตัว แต่สำหรับงูหลามเลือดยักษ์สองหัวตัวนี้กลับไม่ส่งผลกระทบอะไรกับมันเลย สิ่งนี้กลับทำให้มันยิ่งงุ่นงานเข้าไปใหญ่กรามขนาดใหญ่ทั้งสองของมันปล่อยเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวอีกครั้ง ทันใดนั้นเองมันก็พ่นลูกไฟขนาดใหญ่เท่าลูกบาสเก็ตบอลไปยังหญิงสาวจากทั้งสองด้านเห็นได้ชัดว่าสาวชุดม่วงจะไม่ปล่อยให้เกิดความผิดพลาดขึ้นขณะเผชิญกับการโจมตีนี้ เธอรีบรวบรวมพลังฉีถ่ายลงไปในดาบแล้วเหวี่ยงมันไปข้างหน้า โล่ที่ทำจากพลังฉีปรากฏขึ้นต่อหน้าเธออย่างรวดเร็ว ปกป้องเธอเหมือนกำแพงกระจกหนาตู้ม ตู้ม!ในชั่วพริบตา ลูกไฟยักษ์สองลูกก็กระ