บทที่ 1693

"จริงเหรอ? คุณจะไม่กลับคำใช่ไหม?”

เด็กสาวมองไปที่เฟนด์และถามด้วยความสงสัยบนใบหน้าของเธอ

"ไม่ต้องกังวล เชื่อในคำพูดของผมได้เลย!”

เฟนส่งยิ้มอ่อนโยนให้เธอ จากนั้นเขาก็พลิกฝ่ามือและหยิบยารักษาออกมาโยนให้เด็กสาว “คุณได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นกินยารักษานี้สิ ผมบ่มเพาะมันเอง”

“ฮึ่ม ถ้าคุณโกหกฉันและนี่คือยาพิษล่ะ?”

หญิงสาวตะคอกอย่างเย็นชา และดวงตาของเธอก็แสดงนัยของการระแวดระวัง

“ฮึ? ตอนนี้คุณบาดเจ็บสาหัส ถ้าผมอยากฆ่าคุณ ผมก็ลงมือได้เดี๋ยวนี้เลย ทำไมผมถึงต้องเสียสิ่งที่เรียกว่ายาพิษไปด้วย? นั่นจำเป็นด้วยเหรอ?”

เฟนด์หัวเราะเบา ๆ เขาไม่รู้ว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะกับความคิดของหญิงสาวดี

เด็กสาวขมวดคิ้ว จากนั้นก็กลืนยาลงคอไปอย่างไม่เต็มใจนัก

“ฉันจะบอกคุณให้ว่าฉันเป็นคนจากหนึ่งในกองทัพทั้งเก้า นอกป่านี้ไปมีป้อมปราการเก้าแห่งอยู่ใกล้ ๆ ซึ่งเป็นกองทัพทั้งเก้า ผู้ฝึกยุทธแห่งกองทัพทั้งเก้าจะมาที่ป่าแห่งนี้เพื่อค้นหาหญ้าวิญญาณและทรัพยากรยุทธและทรัพยากรสำหรับการบ่มเพาะเมื่อพวกเขาว่าง! ตอนแรกฉันคิดว่าคุณเป็นคนจากหนึ่งในกองทัพทั้งเก้านี้ แต่เห็นได้ชัดว่าฉันคิดผิด!” เด็กสาวมองไปที่เฟนด์และเริ่มอธิ