MasukShare
ตอนที่4. ไม่เคยมีมาก่อน
Terakhir Diperbarui:
2025-02-18 21:26:33เล็กเซี่ยวฮุ้นจับขานางให้ถ่างออก เงยหน้าขึ้นมา
“เจ็งม่วย...ข้าจะสอนให้เจ้ารับรู้ถึงความเสียวซ่านอย่างไม่เคยมีมาก่อน”
กล่าวจบก็ก้มลงไปอีกครา ใช้ลิ้นโลมเลียปากคูหาสวาท ที่มีไรขนอ่อนไรขนบางตา น้ำในถ้ำสวาทเริ่มหลั่งรินออกมาตามความกำหนัด เล็กเซี่ยวฮุ้นทั้งดูดทั้งเลีย ยิ่งดูดเท่าไร น้ำเมือกใสกลับยิ่งทะลักออกมามากขึ้นอีก น่ำเจ็งเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก
นางทนไม่ไหวต้องเกร็งร่างลุกขึ้นนั่ง ใช้สองมือประคองศีรษะของเล็กเซี่ยวฮุ้น ให้ฝังแน่นเข้าไปอีก “ฮุ้นกอ...พอ...พอเถอะ...ข้าจะถึงอยู่แล้ว...ข้า...”
เล็กเซี่ยวฮุ้นรู้ว่าน่ำเจ็ง ใกล้จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง จึงถอนร่างออก “อูวว...ฮุ้นกอ...ทำไมท่านทำอย่างนี้...ข้า..อยาก...ข้า...”
น่ำเจ็งพูดเชิงต่อว่า ที่ทำให้อารมณ์นางหยุดชะงักไม่ถึงจุดสุดยอด เล็กเซี่ยวฮุ้นไม่พูดพล่ามทำเพลงลุกขึ้นยืนจับเจ้ามังกรร้าย ที่อยากจะพ่นพิษใจจะขาด จ่อที่ปากถ้ำของนาง ดันพรวดเดียวสุดตัว น่ำเจ็งถึงกับอ้าปากค้างตาเหลือก สองมือผลักดันอกเล็กเซี่ยวฮุ้นออก
“ฮุ้นกอ...โอยยย....ซี๊ดดดดดด....”
ทั้งสองโรมรันพันตูกันอย่างดุเดือด ฝ่ายหนึ่งนั่งอ้าขาบนขอบเตียง
อีกฝ่ายก็ยืนข้างเตียง กระแทกร่างเข้าใส่อย่างเมามันส์
เสียงร้องครวญครางของน่ำเจ็งดังรอดไรฟันออกมา
“อืมม...ซี๊ดดด...ข้า...อะ...ออก..ออกแล้ว...ออกแล้ว...”
“โอยยย...เจ็งม่วย...ข้าไม่ไหวเหมือนกัน..ออก...ออกแล้ว...ซี๊ดดดด...ดดด.....”
มังกรร้ายผ่านการเสียดสีกับผนังถ้ำสวาทของน่ำเจ็ง อีกถึงสามครั้งสามครา
ในที่สุดมันก็ทนไม่ไหวคายพิษร้ายออกมาจนหมดสิ้น
ทั้งสองกอดรัดกันแนบแน่นอยู่นาน เสียงหอบหายใจดังไปทั่วห้อง พักใหญ่ก็แยกร่างออกจากกัน
“ฮุ้นกอ...ข้าแสบไปหมดแล้วนะ...นี่เพิ่งจะครั้งที่สามเอง
ยังเหลืออีกตั้งสองครั้ง ข้า...”
น่ำเจ็งกล่าวเสียงสะท้านด้วยความเจ็บระคนกับความกระสัน ในช่องคูหาสวาทของนาง
เล็กเซี่ยวฮุ้นจึงแกล้งหยอกล้อนางเล่น “เจ็งม่วย...เจ็บที่ไหนหรือ?
ขอข้าดูหน่อยสิ...ข้าจะช่วยบรรเทาให้..”
“บ้า...บ้าที่สุดเลยฮุ้นกอนี่..ท่านก็รู้ว่าข้าหมายถึงตรงไหน...ไม่อายบ้างหรือไร?”
“เจ็งม่วย...เจ้ามีเรือนร่างที่พิเศษไม่เหมือนใคร ข้าอยู่ใกล้เจ้า แล้วเกิดความอยากขึ้นมาทุกที ยิ่งเห็นปทุมถันน้อยๆของเจ้า เนินสวาทที่ปราศจากไรขนของเจ้า มันช่างยั่วยวนอารมณ์ข้ายิ่งนัก”
“บ้าจริงเชียวฮุ้นกอ...ยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ”
“ฮา...ฮา...เจ็งม่วย นี่ยังเหลืออีกสองครั้งนะ”
“บ้า...บ้า...ฮุ้นกอท่านแกล้งข้า...”
“มา...เจ็งม่วย ข้าจะสอนท่าใหม่ให้เจ้าอีกหนึ่งท่า”น่ำเจ็งหน้าแดงขึ้นมาทันที เมื่อรู้ว่ายังไงเสีย คูหาสวาทของนาง ต้องโดนเจ้ามังกรร้ายที่แข็งตัวขึ้นมารออีกครั้งหนึ่งแล้ว พอนางครุ่นคิอารมณ์บังเกิด พิษร้ายก็กำเริบกระจายออกทันที
นางรู้สึกเหมือนกับว่าในช่องคูหาสวาทของนาง มันคันยุบยิบๆไปหมด อยากจะให้เจ้ามังกรร้ายมาเสียดสีให้หาย น่ำเจ็งไม่ตอบก้มหน้าบิดมือไปมา ก่อนที่จะนอนหงายเอามือปิดหน้าไม่มอง
เล็กเซี่ยวฮุ้นมองร่างที่ขาวโพลนสะท้อนแสงเทียน ราวกับเห็นเด็กสาววัยขบเผาะนอนทอดร่างอยู่ ยิ่งมองยิ่งเกิดความอยาก เล็กเซี่ยวฮุ้นลูบไล้แผ่วเบา ไปทั่วร่างของน่ำเจ็ง จากปทุมถันเรื่อยมาจนถึงเนินสวาทกลางหว่างขา ชอนไชนิ้วเข้าไปภายในถ้ำน้อยๆของนาง แยงเข้าชักออกๆ
น่ำเจ็งถึงกับร้องครางออกมาอีกครั้ง ด้วยความกระสันน้ำในถ้ำเริ่มหลั่งรินออกมา พร้อมที่จะรับรองมังกรร้ายอีกที
เล็กเซี่ยวฮุ้นจับร่างนางพลิกคว่ำ “ฮุ้นกอ...ท่านจะทำอะไร?”
“เจ้านอนคว่ำแล้วยกสะโพกขึ้นมา อย่างนั้นนั้นแหละดีมาก..เจ็งม่วย”
น่ำเจ็งทำตามทุกประการ ด้วยความอยากรู้และความใคร่ในอารมณ์
บัดนี้สะโพกของนางลอยเด่น เล็กเซี่ยวฮุ้นมองจากด้านหลัง ก้นอันอวบอิ่มผึ่งผาย หว่างกลางเห็นเนินสวาทแผลมออกมาจากสองแก้มก้น
ปากถ้ำของนางอ้าออกเชิญชวนให้เขาไปสำรวจ น้ำเมือกใสๆฉ่ำแฉะนองไปทั่วปากถ้ำ เล็กเซี่ยวฮุ้นจับแก้มก้นทั้งสองของนางแบะอ้าออก เห็นปากถ้ำอ้าออกตาม มองดูภายในแดงระเรื่อๆเยิ้มเปียกแฉะ มันก้มลงใช้ลิ้นเกร็งให้แข็ง ก่อนที่จะดันเข้าไปในถ้ำ น่ำเจ็งสะดุ้งร่างหดไปด้านหน้า
“อูยยย...ฮุ้นกอ..ข้า..ข้าเสียว..”
ยิ่งนางเสียวซ่าน ภายในคูหายิ่งคันระยิบระยับไปหมด จนนางทนไม่ไหว
“ฮุ้นกอ...เอามังกรท่านเข้ามาเถอะ...ข้าไม่ไหวแล้ว..”
น่ำเจ็งทนไม่ไหวต้องร้องขอเล็กเซี่ยวฮุ้น
พร้อมกับจะพลิกร่างนอนหงายให้เล็กเซี่ยวฮู้นจัดการ แต่เล็กเซี่ยวฮุ้นจับสะโพกนางให้หยุดเอาไว้
พร้อมกับยืนจ่อมังกรมาที่ปากถ้ำสวาท ก่อนที่จะกระแทกเข้าไป
น่ำเจ็งร้องลั่นสองมือนางกำผ้าปูที่นอนแน่น ใบหน้านอนแนบพื้นเตียงร้องครวญคราง
“อู้...อูยยย...เสียว...เสียวไปหมด...เสียว...ข้า...”
น่ำเจ็งเกร็งสะโพกรับการกระแทกของเล็กเซี่ยวฮุ้น อย่างเมามันส์ในอารมณ์
“ดี...ดี..แรงๆฮุ้นกอ...เร็ว...เร็วอีก...เร็วอีก..อีก..อีก..โอยยย...ยย...ย...”
น่ำเจ็งทั้งแสบทั้งเจ็บ ทั้งเสียวซ่านถึงจุดหมายเป็นครั้งที่สี่ในที่สุด
“เจ็งม่วย ข้าจะออกอยู่แล้ว ข้าจะทำให้เจ้าเป็นครั้งที่ห้าต่อเลย”
“ฮู้นกอ...ข้าไม่ไหวแล้ว..มันทั้งเจ็บทั้งแสบไปหมดแล้ว ถ้าท่านเอา..เอาอีกครั้ง..ข้าต้องตายแน่ๆ”
น่ำเจ็งหันหน้ากลับมา ส่ายใบหน้าร้องขอเล็กเซี่ยวฮุ้น
Bab terkait
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่5. คัมภีร์โอสถทิพย์
เล็กเซี่ยวฮุ้นขบคิดอยู่ พลันเอ่ยว่า “เจ็งม่วย...มีวิธีสุดท้ายที่ข้าจะช่วยท่านได้ เจ้าจะยินยอมหรือไม่?”“ทำอย่างไรฮุ้นกอ...”“ข้าจะเอาเข้าทางนี้แทน เพื่อให้เจ้าถึงเป็นครั้งที่ห้า ก่อนที่จะครบกำหนดเวลาพิษกำเริบ” เล็กเซี่ยวฮุ้นกล่าวพร้อมกับแหวกแก้มก้นทั้งสองของนางอ้าออกโดยมังกรร้ายยังคารูสวาทอยู่ พร้อมกับใช้นิ้วชี้จิ้มสัมผัสถูไถไปที่ ปากถ้ำน้อยๆ อีกถ้ำหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆกัน น่ำเจ็งสะดุ้งหดร่างหนี“อุ๊ย...ฮุ้นกอ...นี่..นี่มัน...เออ...เออ..จะเข้าไปได้อย่างไรกัน..ข้า...”“ข้าก็ไม่เคยเหมือนกัน เคยอ่านแต่ในตำรา เราต้องลองดูไม่มีเวลาอีกแล้ว เจ็งม่วย หรือว่าเจ้าจะให้ข้าเอาเข้าที่เดิมอีกครั้ง”“ไม่...ไม่นะฮุ้นกอ...ที่เดิมของข้ามันไม่ไหวอีกแล้ว...เอาเถอะ...เอาก็เอา...” กล่าวจบนางก็ก้มหน้าไปกับพื้น อย่างเอียงอายด้วยความไม่เคยระคนความแปลกใหม่ที่จะได้ลิ้มรสสวาทจากถ้ำแห่งใหม่นี้เล็กเซี่ยวฮุ้นค่อยๆ ถอนมังกรที่เปียกแฉะออกมาช้าๆ มือหนึ่งแหวกแก้มก้นน่ำเจ็งอ้าออก อีกมือหนึ่งป้ายเอาน้ำเมือกจากถ้ำแรก มาป้ายที่ถ้ำด้านหลัง แล้วจับหัวมังกรร้ายจ่อปากถ้ำหลัง ดันเข้าไปทันที“อูววว...ซี๊ดดด...จะ...เจ็บ...เจ็บ...เอ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-18ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่1. ในยามดึกเงียบสงัด
ที่โรงเตี๊ยมนอกเมืองหวงโจว ในยามดึกเงียบสงัด พลันปรากฏเงาร่างสีดำ กำลังพุ่งตรงมายังโรงเตี๊ยมแห่งนี้ บนหลังคาเห็นร่างนั้นค่อยๆ งัดกระเบื้องหลังคาออกมาหนึ่งแผ่น ก่อนที่จะจุดไฟใส่กระบอกไม้ พอเริ่มมีควันมันก็ก้มลงเป่าลงไปในห้องใต้หลังคามันนั่งนิ่งรอชั่วอึดใจ ก็ก้มลงมองดู ก่อนที่จะลงมืองัดหลังคาออก พอที่ตัวมันลอดลงไปได้ ในห้องนั้นเห็นเงาร่างชุดดำสะท้อนแสงจันทร์เพ็ญ ที่ส่องผ่านลูกกรงหน้าต่าง มันตรงไปยังเตียงนอนที่มีสตรีนางหนึ่งนอนหลับอยู่ มันเอื้อมมือเขย่าร่างสตรีนางนั้น แต่นางก็ไม่ตกใจตื่น เห็นมันยิ้มอย่างพออกพอใจจากนั้นมันก็เริ่มปลดสายรัดเสื้อของสตรีนางนั้นออก ค่อยๆบรรจงแหวกแยกออกจากกันช้าๆ ก่อนที่จะรูดกางเกงตามออกมาติดๆ บัดนี้ร่างของสตรีนางนั้นเหลือแต่เอี๊ยมสีแดงปักลูกไม้ตัวน้อยที่ไม่สามารถปกปิดความอวบใหญ่ของเนินอก ที่ล้นทะลักออกมา มันถูมือตัวเองไปมา พึมพำเบาๆ“แม่นางคนนี้ ช่างอวบใหญ่จริงๆ คืนนี้สวรรค์เป็นของข้าแล้ว ฮา..ฮา..”มันค่อยๆบรรจงปลดเอี๊ยมตัวน้อยออก ภาพที่ปรากฏตรงหน้า พลันคือร่างที่ขาวโพลนสะท้อนแสงจันทร์ เห็นมันตาถลนแทบหลุดออกมาจากเบ้า เรือนร่างที่แสนโสภา เนินอกที่ขา
Terakhir Diperbarui : 2025-02-18ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่2. ความคิดพลุกพล่าน
ครู่ใหญ่นางก็เงยหน้าขึ้นมา “ถ้าท่านไม่รังเกียจ ข้าขอพลีร่างให้ท่าน เพื่อตอบแทนบุญคุณ”“แม่นาง...เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ข้าว่าท่านปรึกษาคนที่บ้านก่อนดีกว่า”“ข้าตัวคนเดียว ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน ข้าเป็นนักล่าเงินรางวัลเร่ร่อนไปทั่วยุทธจักร แล้ว...แล้ว...ข้าก็ยัง...ยัง...บริสุทธิ์อยู่..” นางพูดก้มหน้า อึกๆอักๆ อย่างเอียงอายเนื่องจากความคิดพลุกพล่าน จึงทำให้พิษในร่างกายกำเริบขึ้นมาอีก จนทำให้นางควบคุมสติไม่อยู่ จึงโผร่างเข้าโอบกอดบุรุษหนุ่มผู้นั้น มือของนางบังเอิญมาโดนกลางเป้ากางเกงของบุรุษหนุ่มพอดี นางรีบกุมทันที เจ้าท่อนเนื้อของบุรุษหนุ่มตื่นขึ้นมาทันทีทันใด“ท่าน...ท่าน...ช่วยข้าด้วย...ข้าต้องการ...ข้า...” นางร้องครวญคราง มือก็ขยำคลึงเคล้น จนบุรุษทนไม่ไหว“ถ้าเช่นนั้น ข้าต้องขอโทษแม่นางด้วยที่ล่วงเกิน...”กล่าวจบก็จี้จุดสลบของนาง ช้อนร่างนางอุ้มขึ้น พุ่งร่างกลับเข้าสู่ตัวเมืองอีกครั้ง ที่โรงเตี๊ยมนอกเมือง มันเคาะประตูเรียกอยู่พักใหญ่ เถ้าแก่เจ้าของก็เดินงัวเงียมาเปิดประตู“เถ้าแก่...น้องสาวข้าไม่สบายมาก ข้าขอเปิดห้องส่วนตัวที่เงียบๆให้นางพักผ่อนหน่อย”“รีบเข้ามา..ข้างนอกอากาศหนาวเ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-18ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่3. แกล้งข้า
“ฮุ้น...ฮุ้นกอ...เร็ว...เร็วอีก...แรงๆ...แรงๆเลย..ข้า...โอยยยย...ยย....”น่ำเจ็งทั้งเสียวทั้งเจ็บระคนกัน นางรู้สึกเหมือนกับว่าร่างของนางแตกออกเป็นเสี่ยงๆ นางร้องครางออกมาพร้อมๆกับแอ่นสะโพกขึ้นรับสุดตัว นางกระตุกร่างเฮือกใหญ่ก่อนที่จะนอนลงกับพื้นเตียง เสียงหอบหายใจของคนทั้งสองดังระคนทั่วห้อง“ข้า...ข้าไม่เคยรู้สึกอะไรเช่นนี้มาก่อนในชีวิตเลย ฮุ้นกอ...”เล็กเซี่ยวฮุ้นยิ้มรับ“เจ็งม่วย...เจ้าก็ทำให้ข้ามีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเช่นกัน”“จริง...จริงหรือฮุ้นกอ...ท่านหลอกให้ข้าดีใจหรือเปล่า..ท่านผ่านมามาก อีกทั้งแต่ละคนก็..ก็..ใหญ่กว่าข้าทั้งนั้น” พูดจบก็ซุกหน้ากับอกเล็กเซี่ยวฮุ้นอย่างเอียงอายเล็กเซี่ยวฮุ้นส่ายหน้าเชิงปฏิเสธ“เจ้าไม่รู้หรอกว่า ของของเจ้านั้น ทำให้ข้ากระสันอย่างสุดแสน” พูดเสร็จก็กระแทกมังกรร้ายที่ยังคาถ้ำอยู่ อีกซ้ำยังแข็งร่างอยู่คงเดิม น่ำเจ็งสะดุ้งร่างสูดปากร้อง“อุ๊ย...ซี๊ดด...บ้าจริงๆฮุ้นกอ...แกล้งข้า...”น่ำเจ็งสูดปากร้องอีกเมื่อเล็กเซี่ยวฮุ้นกระแทกมังกรเข้าถ้ำของนาง น่ำเจ็งใช้มือ ทุบอกเล็กเซี่ยวฮุ้นอย่างแรง นางเริ่มมีเรี่ยวแรงมากขึ้นเนื่องจากพิษแรงสลายไ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-18
Bab terbaru
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่5. คัมภีร์โอสถทิพย์
เล็กเซี่ยวฮุ้นขบคิดอยู่ พลันเอ่ยว่า “เจ็งม่วย...มีวิธีสุดท้ายที่ข้าจะช่วยท่านได้ เจ้าจะยินยอมหรือไม่?”“ทำอย่างไรฮุ้นกอ...”“ข้าจะเอาเข้าทางนี้แทน เพื่อให้เจ้าถึงเป็นครั้งที่ห้า ก่อนที่จะครบกำหนดเวลาพิษกำเริบ” เล็กเซี่ยวฮุ้นกล่าวพร้อมกับแหวกแก้มก้นทั้งสองของนางอ้าออกโดยมังกรร้ายยังคารูสวาทอยู่ พร้อมกับใช้นิ้วชี้จิ้มสัมผัสถูไถไปที่ ปากถ้ำน้อยๆ อีกถ้ำหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆกัน น่ำเจ็งสะดุ้งหดร่างหนี“อุ๊ย...ฮุ้นกอ...นี่..นี่มัน...เออ...เออ..จะเข้าไปได้อย่างไรกัน..ข้า...”“ข้าก็ไม่เคยเหมือนกัน เคยอ่านแต่ในตำรา เราต้องลองดูไม่มีเวลาอีกแล้ว เจ็งม่วย หรือว่าเจ้าจะให้ข้าเอาเข้าที่เดิมอีกครั้ง”“ไม่...ไม่นะฮุ้นกอ...ที่เดิมของข้ามันไม่ไหวอีกแล้ว...เอาเถอะ...เอาก็เอา...” กล่าวจบนางก็ก้มหน้าไปกับพื้น อย่างเอียงอายด้วยความไม่เคยระคนความแปลกใหม่ที่จะได้ลิ้มรสสวาทจากถ้ำแห่งใหม่นี้เล็กเซี่ยวฮุ้นค่อยๆ ถอนมังกรที่เปียกแฉะออกมาช้าๆ มือหนึ่งแหวกแก้มก้นน่ำเจ็งอ้าออก อีกมือหนึ่งป้ายเอาน้ำเมือกจากถ้ำแรก มาป้ายที่ถ้ำด้านหลัง แล้วจับหัวมังกรร้ายจ่อปากถ้ำหลัง ดันเข้าไปทันที“อูววว...ซี๊ดดด...จะ...เจ็บ...เจ็บ...เอ
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่4. ไม่เคยมีมาก่อน
เล็กเซี่ยวฮุ้นจับขานางให้ถ่างออก เงยหน้าขึ้นมา“เจ็งม่วย...ข้าจะสอนให้เจ้ารับรู้ถึงความเสียวซ่านอย่างไม่เคยมีมาก่อน”กล่าวจบก็ก้มลงไปอีกครา ใช้ลิ้นโลมเลียปากคูหาสวาท ที่มีไรขนอ่อนไรขนบางตา น้ำในถ้ำสวาทเริ่มหลั่งรินออกมาตามความกำหนัด เล็กเซี่ยวฮุ้นทั้งดูดทั้งเลีย ยิ่งดูดเท่าไร น้ำเมือกใสกลับยิ่งทะลักออกมามากขึ้นอีก น่ำเจ็งเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูกนางทนไม่ไหวต้องเกร็งร่างลุกขึ้นนั่ง ใช้สองมือประคองศีรษะของเล็กเซี่ยวฮุ้น ให้ฝังแน่นเข้าไปอีก “ฮุ้นกอ...พอ...พอเถอะ...ข้าจะถึงอยู่แล้ว...ข้า...”เล็กเซี่ยวฮุ้นรู้ว่าน่ำเจ็ง ใกล้จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง จึงถอนร่างออก “อูวว...ฮุ้นกอ...ทำไมท่านทำอย่างนี้...ข้า..อยาก...ข้า...”น่ำเจ็งพูดเชิงต่อว่า ที่ทำให้อารมณ์นางหยุดชะงักไม่ถึงจุดสุดยอด เล็กเซี่ยวฮุ้นไม่พูดพล่ามทำเพลงลุกขึ้นยืนจับเจ้ามังกรร้าย ที่อยากจะพ่นพิษใจจะขาด จ่อที่ปากถ้ำของนาง ดันพรวดเดียวสุดตัว น่ำเจ็งถึงกับอ้าปากค้างตาเหลือก สองมือผลักดันอกเล็กเซี่ยวฮุ้นออก“ฮุ้นกอ...โอยยย....ซี๊ดดดดดด....”ทั้งสองโรมรันพันตูกันอย่างดุเดือด ฝ่ายหนึ่งนั่งอ้าขาบนขอบเตียงอีกฝ่ายก็ยืนข้างเตียง กระแทกร่างเข้า
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่3. แกล้งข้า
“ฮุ้น...ฮุ้นกอ...เร็ว...เร็วอีก...แรงๆ...แรงๆเลย..ข้า...โอยยยย...ยย....”น่ำเจ็งทั้งเสียวทั้งเจ็บระคนกัน นางรู้สึกเหมือนกับว่าร่างของนางแตกออกเป็นเสี่ยงๆ นางร้องครางออกมาพร้อมๆกับแอ่นสะโพกขึ้นรับสุดตัว นางกระตุกร่างเฮือกใหญ่ก่อนที่จะนอนลงกับพื้นเตียง เสียงหอบหายใจของคนทั้งสองดังระคนทั่วห้อง“ข้า...ข้าไม่เคยรู้สึกอะไรเช่นนี้มาก่อนในชีวิตเลย ฮุ้นกอ...”เล็กเซี่ยวฮุ้นยิ้มรับ“เจ็งม่วย...เจ้าก็ทำให้ข้ามีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเช่นกัน”“จริง...จริงหรือฮุ้นกอ...ท่านหลอกให้ข้าดีใจหรือเปล่า..ท่านผ่านมามาก อีกทั้งแต่ละคนก็..ก็..ใหญ่กว่าข้าทั้งนั้น” พูดจบก็ซุกหน้ากับอกเล็กเซี่ยวฮุ้นอย่างเอียงอายเล็กเซี่ยวฮุ้นส่ายหน้าเชิงปฏิเสธ“เจ้าไม่รู้หรอกว่า ของของเจ้านั้น ทำให้ข้ากระสันอย่างสุดแสน” พูดเสร็จก็กระแทกมังกรร้ายที่ยังคาถ้ำอยู่ อีกซ้ำยังแข็งร่างอยู่คงเดิม น่ำเจ็งสะดุ้งร่างสูดปากร้อง“อุ๊ย...ซี๊ดด...บ้าจริงๆฮุ้นกอ...แกล้งข้า...”น่ำเจ็งสูดปากร้องอีกเมื่อเล็กเซี่ยวฮุ้นกระแทกมังกรเข้าถ้ำของนาง น่ำเจ็งใช้มือ ทุบอกเล็กเซี่ยวฮุ้นอย่างแรง นางเริ่มมีเรี่ยวแรงมากขึ้นเนื่องจากพิษแรงสลายไ
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่2. ความคิดพลุกพล่าน
ครู่ใหญ่นางก็เงยหน้าขึ้นมา “ถ้าท่านไม่รังเกียจ ข้าขอพลีร่างให้ท่าน เพื่อตอบแทนบุญคุณ”“แม่นาง...เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ ข้าว่าท่านปรึกษาคนที่บ้านก่อนดีกว่า”“ข้าตัวคนเดียว ไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน ข้าเป็นนักล่าเงินรางวัลเร่ร่อนไปทั่วยุทธจักร แล้ว...แล้ว...ข้าก็ยัง...ยัง...บริสุทธิ์อยู่..” นางพูดก้มหน้า อึกๆอักๆ อย่างเอียงอายเนื่องจากความคิดพลุกพล่าน จึงทำให้พิษในร่างกายกำเริบขึ้นมาอีก จนทำให้นางควบคุมสติไม่อยู่ จึงโผร่างเข้าโอบกอดบุรุษหนุ่มผู้นั้น มือของนางบังเอิญมาโดนกลางเป้ากางเกงของบุรุษหนุ่มพอดี นางรีบกุมทันที เจ้าท่อนเนื้อของบุรุษหนุ่มตื่นขึ้นมาทันทีทันใด“ท่าน...ท่าน...ช่วยข้าด้วย...ข้าต้องการ...ข้า...” นางร้องครวญคราง มือก็ขยำคลึงเคล้น จนบุรุษทนไม่ไหว“ถ้าเช่นนั้น ข้าต้องขอโทษแม่นางด้วยที่ล่วงเกิน...”กล่าวจบก็จี้จุดสลบของนาง ช้อนร่างนางอุ้มขึ้น พุ่งร่างกลับเข้าสู่ตัวเมืองอีกครั้ง ที่โรงเตี๊ยมนอกเมือง มันเคาะประตูเรียกอยู่พักใหญ่ เถ้าแก่เจ้าของก็เดินงัวเงียมาเปิดประตู“เถ้าแก่...น้องสาวข้าไม่สบายมาก ข้าขอเปิดห้องส่วนตัวที่เงียบๆให้นางพักผ่อนหน่อย”“รีบเข้ามา..ข้างนอกอากาศหนาวเ
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่1. ในยามดึกเงียบสงัด
ที่โรงเตี๊ยมนอกเมืองหวงโจว ในยามดึกเงียบสงัด พลันปรากฏเงาร่างสีดำ กำลังพุ่งตรงมายังโรงเตี๊ยมแห่งนี้ บนหลังคาเห็นร่างนั้นค่อยๆ งัดกระเบื้องหลังคาออกมาหนึ่งแผ่น ก่อนที่จะจุดไฟใส่กระบอกไม้ พอเริ่มมีควันมันก็ก้มลงเป่าลงไปในห้องใต้หลังคามันนั่งนิ่งรอชั่วอึดใจ ก็ก้มลงมองดู ก่อนที่จะลงมืองัดหลังคาออก พอที่ตัวมันลอดลงไปได้ ในห้องนั้นเห็นเงาร่างชุดดำสะท้อนแสงจันทร์เพ็ญ ที่ส่องผ่านลูกกรงหน้าต่าง มันตรงไปยังเตียงนอนที่มีสตรีนางหนึ่งนอนหลับอยู่ มันเอื้อมมือเขย่าร่างสตรีนางนั้น แต่นางก็ไม่ตกใจตื่น เห็นมันยิ้มอย่างพออกพอใจจากนั้นมันก็เริ่มปลดสายรัดเสื้อของสตรีนางนั้นออก ค่อยๆบรรจงแหวกแยกออกจากกันช้าๆ ก่อนที่จะรูดกางเกงตามออกมาติดๆ บัดนี้ร่างของสตรีนางนั้นเหลือแต่เอี๊ยมสีแดงปักลูกไม้ตัวน้อยที่ไม่สามารถปกปิดความอวบใหญ่ของเนินอก ที่ล้นทะลักออกมา มันถูมือตัวเองไปมา พึมพำเบาๆ“แม่นางคนนี้ ช่างอวบใหญ่จริงๆ คืนนี้สวรรค์เป็นของข้าแล้ว ฮา..ฮา..”มันค่อยๆบรรจงปลดเอี๊ยมตัวน้อยออก ภาพที่ปรากฏตรงหน้า พลันคือร่างที่ขาวโพลนสะท้อนแสงจันทร์ เห็นมันตาถลนแทบหลุดออกมาจากเบ้า เรือนร่างที่แสนโสภา เนินอกที่ขา
