ログイン共有
ตอนที่10. มังกรพ่นพิษ
最終更新日:
2025-03-05 16:08:19กล่าวจบมันดึงมือนางจับหน้าอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นตึง มันจับมือนางลูบไล้ไปตามร่างกายตนเอง แล้วค่อยๆ ต่ำลงไปที่ตรงหว่างกลางขา นางรู้สึกตื่นเต้น เมื่อมือของนางนั้นลูบไล้อยู่นอกผ้า แม้สัมผัสนั้นจะไม่ถูกมังกรร้ายโดยตรง แต่นางกลับตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก
นางลูบไล้อยู่บนผ้าสักครู่ มันจับมือนางสอดเข้าไปใต้ร่มผ้าแล้วกล่าวว่า “มังกรของข้าต้องการให้เจ้าได้เห็น”
เมื่อมังกรร้ายเผยร่างออก ลำตัวมันช่างใหญ่หนา เต็มไปด้วยเส้นปูดโปนรัดแน่น ราวกับเถาวัลย์ขึ้นหนาพันรอบมังกร
นางลูบไล้พลางคิดถึงฮุ้นกอ แต่ของบุรุษคนนี้แข็งราวกับไม้มากกว่าฮุ้นกอเสียอีก และเถาวัลย์กันเกี่ยวก็เกาะเกี่ยวไปทั่วลำตัวที่คล้ำและแข็งกว่าฮุ้นกอ
นางกำมันเต็มมือ แล้วรูดขึ้นลง จากช้าๆ ช้าๆ ค่อยๆ แรงขึ้นๆ
บุรุษแซ่ปึงแหงนหน้าสูดปาก หลับตาพริ้มอย่างเป็นสุข
นางกำมันแน่นขึ้น รูดขึ้นลงเร็วขึ้น มันยิ่งห่อปาก เม้มปาก กัดริมฝีปากสลับไปมา
“หยุดเถอะ เดี๋ยวมังกรข้าคงต้องพ่นพิษแน่ๆ”
นางหยุดแล้ววนนิ้วรอบศีรษะมังกร เค้นเอาพิษใสๆ ที่เยิ้มอยู่ทั่วศีรษะ นางก้มลงใช้ริมฝีปากเล็มน้ำนั้น
ทำเอาเขาถึงกับร้อง โอ้วๆ นางปล่อยศีรษะมังกรเข้าเต็มปากนางสองสามครั้ง
แล้วดูดเน้นๆ จนปากตอบ ก่อนจะกลืนลงคออีกรอบแล้วห่อปากรูดเข้ารูดออกด้วยปากของนางจนนับครั้งไม่ถ้วน
ก่อนจะหยุด นางพลันนึกได้ว่า ต้องให้เขาปล่อยพลังหยางในร่างนางเท่านั้น
ทว่าบุรุษกลับเข้าใจไปตรงข้าม เมื่อเห็นนางลุกลงจากโต๊ะ เปลี่ยนเป็นท่ายืน พลางกดศีรษะเขาลง บุรุษผู้ชำนาญย่อมเข้าใจว่าต้องทำตนเยี่ยงใด บุรุษคุกเข่าแล้วแหงนหน้าขึ้นมองพลางรีบกล่าว
“เม็ดมณีของนางน่าดอมดมนัก ข้าขอเถอะนะ”
กล่าวจบบุรุษแซ่ปึงไม่รอช้า ส่งลิ้นกวาดไล้ไปรอบๆ คูหาถ้ำ ตวัดปลายลิ้นขึ้นลง เล็มดูด ขบ เม้มเม็ดมณีอย่างช้าๆ นางผวาเฮือกครั้งแล้วครั้งเล่าที่เม็ดมณีของนางถูกลิ้นและริมฝีปากเขาขบดูด
บุรุษแซ่ปึงลุกขึ้นยืน พลันกล่าว “หันหลังให้ข้าสิ”
นางยินยอมทำตาม เขาก้มลงกวาดลิ้นไล้ไปรอบคูหาและรอบประตูหลัง วนสลับไปมาเช่นนี้
นางไม่เคยลิ้มรสชาตินี้มาก่อน ถึงกับแหงนหน้า มันรึงรัดเสียวซ่านแผ่กระจายไปทั่วเรือนร่าง นางถึงขีดสุดแล้ว “ข้าไม่ไหวแล้ว”
นางปล่อยหยาดเยิ้มแห่งความสุขออกมา
บุรุษแซ่ปึงมิรอช้ารีบลุกขึ้นดันมังกรร้ายพรวดเข้าไป น้ำตกที่เต็มภายในถ้ำทำให้มันส่งมังกรสู่สุดถ้ำได้โดยง่าย
“ลึกถึงใจไหม แม่นาง ข้าชอบถ้ำของเจ้ายิ่งนัก มันตุบๆ ตอดๆ ข้าดีแท้ โอ้ว”
“ข้าขอแรงๆ นะ แรงนะๆ ข้าชอบใจยิ่งนัก”
นางผลักมันออก ก่อนหันหน้ามาหามัน “ข้าชอบให้เจ้าถึงร่วมกันกับข้าทางด้านหน้า”
“มิอาจมีปัญหา” มันกล่าว
ก่อนมันจะดันมังกรเข้าถ้ำอีกครา แล้วกระแทกอย่างแรงไม่หยุด แล้วมันก็ดันมังกรเข้าครั้งสุดท้ายสุดแรงเกิด ร่างมันก็กระตุกเฮือกครั้งใหญ่ ก่อนจะปล่อยน้ำพลังหยางเข้าสู่ร่างกายนาง
นางกลับกอดร่างบุรุษแน่น ยกขาก่ายกอดรวบรัดสะโพกมันไว้เพื่อมิให้พลังหยางหลุดหาย มันกระตุกอีกสองสามครา ก่อนจะฟุบร่างลงซบอกนาง
เสียงลมหายใจมันขาดเป็นห้วงๆ มันล้มลงนอนข้างตัวนางบนพื้นห้อง นางรีดพลังมันจนหมดสิ้น
สำเร็จแล้ว อี้อึ้งคิดพลุกพล่านภายในใจอย่างมีความสุข
บุรุษเค้นคลึงปทุมถันนางไม่ยอมปล่อยมืออยู่นาน
หลังจากใช้เวลาตามหาบุรุษคนที่สอง กว่าสามสิบราตรี อี้อึ้งก็พบสมมาดปรารถนา
มันคือบุรุษรูปกายสูงใหญ่ ไว้เคราครึ้มทั่วใบหน้า นับว่าองอาจยิ่งนัก เนื่องเพราะมันคือขุนนางกินเงินหลวง นามว่า ลี้กุนจิบ ดำรงตำแหน่งนายอำเภอ แถมยังหล่อเหลา แม้อายุอานามจะล่วงเข้าสามสิิบปลายแล้วก็ตาม
ทว่าอาภัพ เมื่อฮูหยินของบุรุษแซ่ลี้ตกหลังม้า ท่อนล่างขยับไม่ได้ นางมิอาจทำหน้าที่ภรรยาได้เลย จึงอนุญาตให้ลี้กุนฮิบสมหวังในเพศรสตามใจชอบ
ในเวลานั้นถนนสายยาวของเมืองอันคึกคัก พลันมีบุรุษสวมเสื้อสีขาว ถุงเท้าขาว ใบหน้าซูบซีดราวกับเจ็บป่วย บุรุษนั้นเดินไล่มือจนกระทั่งถึงหน้าโรงเตี๊ยม พลางช้อนตามองแว้บหนึ่งในใจ ถอนใจยาวรำพึง
“อาชาประเสริฐ ประเสริฐจริงๆ เป็นของผู้ใดเล่า” บุรุษพลันถามเสี่ยวเอ้อที่เดินออกมาส่งแขก
“ท่านมิรู้จริงๆ หรือ ว่าเป็นของท่านนายอำเภอ โน่น ท่านมาแล้ว”
เสี่ยวเอ้อชี้ไปยังลี้กุนฮิบ
“ท่านนายอำเภอมักแวะมาพักผ่อนทุกเย็น เมื่อสักครู่ท่านออกไปชำระความชาวบ้านทะเลาะกัน ท่านกลับมากินดื่มที่ร้านของนายข้าทุกวัน”
บุรุษชุดขาวคล้ายนักศึกษารีบกุมมือคารวะท่านนายอำเภอ ที่บัดนี้เดินผ่านหน้า
เสี่ยวเอ้อรีบเข้าประจบ “ท่านนายอำเภอเชิญ” แล้วก้มตัว ผายมือ อี้อึ้งเห็นร่างสูงใหญ่แลมีอำนาจ บัดแรกนางพอใจในฐานะราษฎรที่มีนายอำเภอดูผึ่งผาย ราษฎรดูอุ่นใจ แต่ทว่าเมื่อเสี่ยวเอ้อกล่าวต่อ
“ท่านนายอำเภอเกิดฉลู เมื่อวานเพิ่งครบรอบวันคล้ายวันเกิดท่าน ท่านแจกจ่ายขนมทอดรูปวัวแก่ราษฎร ท่านมีน้ำใจประเสริฐเสียจริง”
อี้อึ้งมองตามท่านนายอำเภออย่างสนใจ ร่างกำยำสูงใหญ่ มีราศี พลันกระตุ้นอารมณ์บางอย่างแก่นาง อี้อึ้งคิดการหาวิธีเพื่อเข้าหาท่านนายอำเภอ จึงติดสินบนพนักงานผู้น้อยเพื่อทราบอุปนิสัย
“ท่านนายอำเภอชอบขี่ม้าทุกเย็น” พนักงานผู้น้อยกว่า “ท่านชมชอบสีเขียว”
นอกจากนี้ยังสืบทราบอีกว่า ท่านชมชอบดรุณีน้อย โดยเฉพาะดรุณีน้อยแสนร่าเริง และเขามักไปขี่ี่ม้าเที่ยวเล่นบริเวณหลังเขา ที่นายอำเภอปลูกกระท่อมน้อยไว้ผ่อนคลายหลังขี่ม้า ดรุณีน้อยอี้อึ้งจึงแต่งด้วยชุดเขียว สีที่เขาชื่นชอบเป็นพิเศษ
ยามนั้นอาทิตย์อัศดง อี้อึ้งทำทีขี่ม้าชมวิวิว ไปโดยรอบ แล้วบังเอิญหลุดเข้าไปในที่ๆ ของลี้กุนจิบ
เสียงลี้กุนจิบมาแต่ไกล “โกวเนี้ย เจ้ามาทำอะไรในสถานที่ของข้า”
“สถานที่ของท่านหรือ ข้าขอโทษ” พูดจบ นางเอียงอาย ก้มหน้าไร้เดียงสา
บุรุษแซ่ลี้เพิ่งเห็นใบหน้าและท่าทีของอี้อึ้งเต็มตาครานี้ เขารู้สึกชมชอบดรุณีชุดเดียวนางนี้เป็นพิเศษ จึงชวนนางขี่ม้าเที่ยวเล่น
บุรุษแซ่ลี้จึงโอบเอวนางแล้วตวัดด้วยกำลังแขนพานางนั่งบนหลังอาชาในบัดเดียว นางหันหน้าเข้าหาเขาอย่างเอียงอาย
“นายท่าน ท่านจะพาข้าควบอาชาจริงหรือ”
“ข้าจะควบเจ้าด้วย”
関連チャプター
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่11. ได้ใจ
บุรุษแซ่ลี้เห็นอี้อึ้งก้มหน้างุด อมยิ้ม จึงได้ใจ ยื่นมือสัมผัสกับปทุมถันของนางผ่านๆ อย่างแผ่วเบา นางรู้สึกว่าบุรุษแซ่ลี้ตั้งใจ จึงทำทีเป็นเอียงอาย อาชายังคงควบไปข้างหน้า ช่วงแรกท่านนายอำเภอเพียงแต่ควบอาชาอย่างเพลิดเพลิน ขณะต่อมากลับล้วงมือไปภายใต้ชุดเขียวของนาง ปทุมถันของนางเหมาะมือเขามาก เขาลูบไล้ เค้นคลึง แล้วใช้ปลายนิ้วชี้เขี่ยยอดเม็ดบัว จนนางหลับตา ปล่อยให้เขาลูบไปมาไม่หยุดหย่อน อี้อึ้งซึ่งหันหน้าซบกับแผ่นอกของเขา นายอำเภอยิ่งได้ใจ เขาส่งเสียงพอใจ เมื่อเห็นนางเริ่มกระเส่าอีอึ้งเห็นบุรุษเป็นเช่นนี้จึงลอบยิ้มแล้วนางจึงค่อยๆ ลดมือลงกุมอาชายักษ์ของเขา เขารู้ดี จึงขยับขาออกห่างให้นางได้กุมเจ้าอาชายักษ์ได้เต็มมือ “ข้าชอบ” บุรษแซ่ลี้กล่าวพลางรวบนางขึ้นนั่งคร่อมบนตัวเขา แล้วกล่าว “เรามาควบม้ากันเถอะ” เขายกนางขึ้น ให้หันหน้าไปทางด้านหน้า แล้วจับอาชาให้ตรงกับปากถ้ำ ก่อนจะปล่อยตัวนางลง เป็นจังหวะที่ม้าขึ้นเขา อาชาประจำตัวของเขาจึงดันพรวดเข้าปากถ้ำจนสุด เขาและนางต่างร้องอย่างเปี่ยมสุข “ข้าเสียว โกวเนี้ยะ เจ้าชอบไหม”
最終更新日 : 2025-03-09ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่12. ทหารหนุ่มผู้เจนจัดในอาวุธทุกชนิด
วิกาลล่วงเข้าแล้ว บนฟ้าไร้เดือนไร้ดาว เมฆทึบ ลมแรง แต่ในลานตึกกลับมีโคมไฟ แม้ดวงไฟริบหรี่ บัดเดี๋ยวกระพริบบัดเดี๋ยววูบดับ มองราวกับมนต์ดำทำงาน ยังมีทหารนายหนึ่งกำลังเหยาะอาชาพ่วงพีสง่างาม อี้อึ้งเห็นแล้วนึกถึงท่านนายอำเภอเมื่อหลายราตรีที่ผ่านมา ทว่าทหารนายนี้พลันควบขี่เร็วขึ้น ดังเร่งรุดไปจากสถานที่นี้ ถูกต้องแล้ว นักเลงโจรรายหนึ่งปิดหน้าพรางกายเพิ่งออกจากอาคารหลังหนึ่ง เห็นชัดว่ามิใช่คนดี ทหารนายนั้นจึงเข้าจู่โจมจับกุมโจรได้เพียงไม่เกินสิบกระบวนท่า “นายท่านอ้วงเลาะ ขอได้โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย” โจรนายนั้นกล่าววาจาอย่างนบนอบ “เจ้ารู้นามข้าด้วย” นายทหารหนุ่มใหญ่กล่าวอย่างสงสัย “ข้ามิเพียงทราบชื่อท่าน ยังทราบว่าท่านคือนายทหารคนสนิทของท่านเจ้าเมือง ข้ายังทราบว่าท่านเกิดปีขาล เป็นบุตรของท่านเจ้าเมืองคนก่อน” “เจ้ารู้เรื่องข้ามากมาย ไฉยเลยจะทราบไปเพื่ออะไร” “ท่านเป็นผู้พิทักษ์ราษฎรผู้มีชื่อเสียง ไฉนเลยไม่ควรทราบชื่อท่าน” อี้อึ้งหลบกายอยู่มุมตึก ฟังแล้วหูผึ่ง “ถ้าเช
最終更新日 : 2025-03-09ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่13. ไหวไหม
เขาพานางไปมุมอาวุธสามง่ามตั้งอยู่ “สามง่ามคือเช่นนี้”พูดจบบุรุษก้มลงห่อลิ้นและเกร็งไว้ ก่อนจะแทรกเข้าเนินสวาท นางถึงกับร้องอู้อี้ในลำคอ เขาผงกหัวเข้าออก จากช้าๆ กลายเป็นเร่งเร็วขึ้นสักพักบุรุษเพิ่มง่ามที่สองด้วยการใช้นิ้วกลางกดลงไปในถ้า เขาทั้งห่อลิ้นชักเข้าออกและนิ้วกลางที่ดึงเข้าออกพร้อมกันอี้อึ้งสะบัดศีรษะไปมาอย่างพึงพอใจ แล้วเขาก็เอื้อมซ้ายมากุมปทุมถันของนางแล้วบีบเบาๆ ก่อนจะเร่งแรงขึ้น“นี่ไง สามง่าม สามอย่างพร้อมๆ กัน”นางถูกเร่งเร้าเช่นนี้ จนกระทั่งนางเกร็งไปหมดทั้งตัวแล้วกระตุกร่าง ก่อนจะหมดลมราวหมดแรง“ไปที่อาวุธใดอีก”“ของ้าวกับกระบอง”“จัดไป”บุรุษพาอี้อึ้งไปที่ง้าว นางก้มลงมองว่าง้าวว่าจะคืออะไร“ข้าขอตรงนี้ก่อน” กล่าวจบ บุรุษจับมังกรร้ายของตนถูไปบริเวณปากถ้ำ เขาร้องออกมาเบาๆ “เสียว เสียวดี”ก่อนจะบอกต่อ “ต่อไป ง้าวล่ะนะ แม่นาง”บุรุษจัดการงอนิ้วกลางเป็นครึ่งวงกลมแล้วเขี่ยเม็ดมณีก่อนเบาๆ สี่ห้าครั้ง จากนั้นก็เกร็งนิ้วแล้วกดลงเข้าไปภายในถ้ำของนางนางสะดุ้งโหยง สูดปาก แอ่นกายรับ ท่อนล่างของนางกระเด้งขึ้นลงรับสู้กับนิ้วของเขา เขาเร่งแรงขึ้นๆ
最終更新日 : 2025-03-09ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่14. บัณฑิตผู้อยากรัก
รัตติกาลของเมืองหางโจวช่างเงียบเชียบ สุขสงบ อี้อึ้งมักใช้เวลาหลังเล็กเซี่ยวฮุ้นผู้เป็นสามีเข้าห้วงนิทรารมณ์แล้ว ลอบโคจรพลังลมปราณ พลังหยางที่นางสะสมมาสามนักษัตร ส่งผลให้นางรู้สึกถึงความกระปี้กระเปร่าและกำลังภายในที่เพิ่มพูนมากขึ้น นางสามารถยกของหนักได้คราวละมากๆ เดินเหินได้รวดเร็ว คล่องแคล่ว ได้ระยะทางที่ไกลและนานมากยิ่งขึ้น คืนนั้นอี้อึ้งโคจรพลังลมปราณเพื่อรักษาเล็กเซี่ยวฮุ้น ตัวบุรุษผู้เป็นสามีเองก็ค้นพบว่า พลังลมปราณนางกล้าแกร่งขึ้น นั่นทำให้ผู้เป็นสามี ขยับกายได้มากขึ้น เรี่ยวแรงที่หายไปพลันกลับมา ที่สำคัญ เขาพูดจาได้แล้ว “ขอบใจเจ้ามาก” บุรุษพลันกล่าว “ไฉน เจ้าถึงมีพลังลมปราณที่ดุดันและกล้าแข็งถึงเพียงนี้” เล็กเซี่ยวฮุ้นสงสัย“ข้าฝึกเดินลมปราณทุกคืน ก่อนพี่ท่านจะเข้านอน ข้าไม่เคยละเว้น” “มิน่าเล่า อย่างนี้นี่เอง ยังไง เจ้าอย่าหักโหม นัก พักผ่อนเยอะๆ นะ หากข้าหายดี ข้าจะดูแลเจ้าเอง” “ฮุ้นกออย่าได้กังวล ข้ามิได้ลำบากเลย” ช่วงเวลาดึกดื่นหลังสามีเข้านอนและนางโคจรพลังลมปราณเพื่อฝึกฝนเสร็จเรียบร้อย นางมักขบคิดหาบุรุษ
最終更新日 : 2025-03-09ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่15.ท่านจะทำอะไรข้า
“ข้าน้อยเอง คุณชาย ข้านำอาหารว่างมาส่ง แต่เผลอหลุดมือทำตก”คุณชายเงียบไปอึดใจหนึ่ง ก่อนจะกล่าว “เจ้านี่ช่างซุ่มซ่ามเสียจริง เข้ามานี่! คุณชายบัณฑิตเสียงดังอี้อึ้งทำเป็นหวาดกลัว “ข้าน้อยผิดไปแล้ว จะทำงานชดใช้ค่าถ้วยชามและกาน้ำชาของท่าน อย่าลงโทษข้าน้อยเลย”“ข้ามีวิธีที่ดีกว่า” กล่าวจบคุณชายเดินมาหยุดต่อหนี้อึ้ง พลันเอื้อมไปลูบไล้ปลายผมนางด้วยฝ่ามือ แล้วไล้ลูบมาต่อที่ใบหน้า ริมฝีปากนางอี้อึ้งยืนนิ่ง ทำทีเป็นตัวสั่น มองเรือนร่างสูงโปร่ง ผิวขาว คิ้วคม ดวงตาเรียวใหญ่ นางนึกภายใต้ร่มผ้านั้น เขาจะบึกบึนแค่ไหน แต่ไม่หรอก บัณฑิตผู้คร่ำเคร่งกับตำราจะสักแค่ไหนเชียว“ไม่ต้องกลัว ข้าแค่ลงโทษเจ้าเล็กน้อย”“อย่าแรงนักนะท่าน”“เจ้าชอบอย่างไหน รุนแรงหรือค่อยเป็นค่อยไป”“ค่อยเป็นค่อยไป” นางตอบคุณชายหัวร่อ “เจ้าทราบหรือว่าข้าจะลงโทษเจ้าเช่นไร”“มิทราบ ข้าน้อยอ่อนต่อโลก ต้องให้คุณชายสั่งสอน”“มานี่ มาใกล้ๆ ข้า”แล้วคุณชายก็ให้นางนั่งบนเก้าอี้รับประทานของว่าง “หลับตาสิ”“ท่านจะลงโทษข้าอย่างไร”คุณชายเดินกลับไปที่โต๊ะลิ้นชักแล้วล้วงของบางอย่างออกมา อี้อึ้งรอคอยอย่างใจจดใจจ่อคุณชายเดินกระหยิ่มยิ้มย่อง แ
最終更新日 : 2025-03-09ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่16 เดี๋ยวจะดีกว่านี้
นางก้มลง เข้ารีบจ่อปาก แล้วนางก็งับเข้าไปจนสุด แล้วออกแรงดดู เขาถึงผงะ ร้อง“เสียว ดีมาก ปากเจ้าดีแท้ ไม่แพ้ในถ้ำเจ้าเลย”นางออกแร่งดูด มือก็กำรูดขึ้นรูดลง“เบา เบา ข้าจะพ่นเสียก่อน”เขาดึงนางขึ้น “ข้าอยากพ่นน้ำในกายเจ้า” ว่าแล้วก็บอกให้นางหงาย “ไปที่ขอบหน้าต่างสิ”นางทำตามอย่างว่าง่าย เขาจับนางอ้าขาออก แล้วมือขวาก็จับเนินสวาทของนางขยี้ ขยำ“โอ้ว มันได้อีกความรู้สึกเลย นายท่าน”“เดี๋ยวเจ้าจะดีกว่านี้”บุรุษวางขานางพาดบ่าทั้งสอง แล้วดันมังกรที่ฉ่ำเยิ้มพรวดเดียวเข้าไปมิดลำเขาออกแรงโยก ควง วนและกระแทก ปากเขาก็พร่ำแต่พูดว่า “ดีเหลือเกิน ของเจ้า สวรรค์ ข้าเสียวที่สุดในชีวิต โอ๊ย”นางจับคอเขาแน่น บัณฑิตจอหงวนอุ้มนางเข้าเอว แล้วยกนางขึ้น นางยกเอวขึ้นสูงแล้วปล่อยลงมากระแทกเข้าเต็มมังกร เขาถึงร้องพลางสูดปากบุรุษไม่ยอมแพ้ เมื่อนางยังคงโยกขึ้นโยกลง เขาเดินพานางไปที่ผนังห้อง แล้วปล่อยนางลง ยกขานางพาดแขนเขาเพียงข้างเดียว แล้วส่งมังกรเข้าภายในถ้ำอย่างต่อเนื่องมันไม่ยอมหยุด นางก็กระเด้งเอวสวนไม่ยอมหยุดเช่นกันบุรุษร้อง “ข้าขอปล่อยในกายเจ้านะ”แล้วเขาก็ออกแรงโหมเข้าใส่นาง มังกรเข้าออกจนถ้ำปลิ้นไปม
最終更新日 : 2025-03-13ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่17 ซินแส อาสาแก้ไข
อี้อึ้งกลับบ้านในค่ำคืนนั้นอย่างอ่อนเพลีย บัณฑิตจัดหนักอย่างยิ่ง ราวกับอดอยากปากแห้งมาแต่ชาติปางก่อน อี้อึ้งถึงหมดแรงไปทำงานไม่ไหวในวันรุ่งขึ้น คุณชายคงไปขอร้องมารดาของตนให้มาตาม แต่อี้อึ้งกลับอ้างว่าป่วย ไม่สามารถทำงานได้ ขอลาหยุด ทว่าหลังจากหายป่วยอี้อึ้งโคจรพลังลมปราณ พลันพบว่าสะดวกรวดเร็วกว่าเดิม นางรู้ตัวว่าต้องเดินหน้าต่อไปแล้ว ต้องรีบสะสมพลังหยางจากบุรุษนักษัตรคนต่อไปทว่ารุ่งขึ้นและวันถัดๆ ไป คุณชายยังคงให้คนมาตามนางไปทำงานที่บ้าน มันนับเป็นการเซ้าซี้ไม่หยุดหย่อน จึงตัดสินใจย้ายบ้านหนีคุณชายในดึกดื่นคืนนั้นที่เชิงเขานอกเมือง คือสถานที่นางเลือก อี้อึ้งหอบเล็กเซี่ยวฮุ้นไปด้วยนางปลูกกระท่อมเอง ขุดบ่อน้ำเอง พลังหยางได้นำเชื้อไฟแห่งบุรุษมาเติมเต็มแก่นางทว่าเช้าวันหนึ่งเมื่อนางตื่นมากลับรู้สึกหนักที่เท้า มันยกขึ้นก็จริง แต่ขยับเขยื้อนไม่สะดวก ทว่ายังจำเป็นต้องไปหาไม้ฟืนมาสุมไฟประกอบอาหารขากลับนางถึงล้มลง ลุกไม่ขึ้น ยิ่งโคจรลมปราณกลับยิ่งขาหนัก เท้าหนัก ร่างกายหนักแน่น ลุกไปไม่ขึ้นเสียทั้งตัวหลังจากพักผ่อนใต้ร่มไม้ใหญ่ นางเริ่มมีแรงพอฮึดได้บ้าง อย่างไรเสียเมื่อเดินไป
最終更新日 : 2025-03-13ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่18 รอบแล้วรอบเล่า
ไม่หยุดปาก ซินแสกวาดลิ้นรอบเนินอีกรอบรอบแล้วรอบเล่าจนนางบิดตัวอย่างร้อนเร่า ซินแสสอดนิ้วกลางเข้าถ้ำ แล้วดึงเข้าดึงออก จากช้า เริ่มเร็วขึ้นและแรงขึ้น“ข้าอยากได้มังกรท่าน รีบเข้าเถอะ”นางดึงเขาให้ลุกยืน ซินแสยกขานางพาดกับกิ่งไม้กิ่งหนึ่งซึ่งยื่นออกมาบริเวณนั้น แล้วจับมังกรของตนออกมาจากร่มผ้ามันเป็นมังกรที่ยาวใหญ่ เต็มไปด้วยเถาวัลย์จนปูดโปน มันกำลังผงกศีรษะหงึกๆซินแสจับมังกรจ่อปากถ้า แล้วก้มดูดริมฝีปากนาง ย้ายไปขบติ่งหูนาง แล้วกัดต้นคอเบาๆ อี้อึ้งถึงกับบิดเอวอย่างเร่าร้อน นางจิกเกร็งแผ่นหลังซินแสจนเป็นรอยแดง ซินแสกล่าวอู้อี้ “โอ้ว ดี อู้ เสียว ข้าขออุ้มเจ้าหน่อยนะ”แล้วซินแสก็อุ้มนางเข้าเอว เขากระเด้งกระดอนตัวเองประหนึ่งกำลังกระแทกมังกรเข้าถ้ำ นางช่วยเขาด้วยการกอดเอวไว้แน่นและโยกตัวขึ้นลง มือก็จับคอรัดแน่นหนาไม่ยอมปล่อยสักพักเขาก็ปล่อยนางลงกับพื้นหญ้า ทว่าแข้งขายังรัดพันเอวนางไว้ ด้วยท่าทีเช่นนี้ราวกับงูพันร่าง แก่นกายของซินแสยังคงอยู่แน่นเต็มถ้ำ เขาขยับโยกทีหนึ่ง นางก็โยกหัวโยกคลอนเสียวซ่านทีหนึ่งท่ามกลางอากาศเย็นสบายของฤดูชิวเทียน ซินแสลุกขึ้นปลดเสื้อผ้าตนเองออก เขาถอดเสื้อนางเอ
最終更新日 : 2025-03-13
最新チャプター
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่48 จบ
หนุ่มลูกน้องกระแทกอย่างบ้าคลั่งและเมามันอยู่พักใหญ่มันพานางไปที่เตียง ตัวมันนั่งลง ปล่อยคามังกรไว้ นางหมุนตัวไปทางเท้าของมันมังกรของมันจึงอยู่ในท่าที่นางจะควบขี่ได้โดยง่าย นางจึงโยกขึ้นโยกลงโยกไปทางซ้าย หมุนไปทางขวา“โอ้ว เสียวยิ่งนัก แม่นาง” มันตะโกนร้อง “มันดีอย่างนี้ได้เช่นกัน”นางผลักตัวเองออก ก่อนหันหน้ามาหามัน “ข้าชอบให้เจ้าถึงร่วมกันกับข้าทางด้านหน้า”“มิอาจมีปัญหา” มันกล่าวนางแอ่นกาย หยัดเกร็ง พลางเสียวซ่านตัวเกร็งไปทั่งสรรค์พางกาย ขยี้ปทุมถันของตนไปตามอารมณ์มุ่งหมายขณะที่มันดันมังกรเข้าถ้ำเป็นจังหวะครั้งแล้วครั้งเล่า กระแทกกระทั้นอย่างแรงไม่หยุด แล้วมันก็ดันมังกรเข้าครั้งสุดท้ายสุดแรงเกิด ร่างมันก็กระตุกเฮือกครั้งใหญ่ ก่อนจะปล่อยน้ำพลังหยางเข้าสู่ร่างกายนางนางกลับกอดร่างบุรุษแน่น ยกขาก่ายกอดรวบรัดสะโพกมันไว้ มันกระตุกอีกสองสามครา ก่อนจะฟุบร่างลงซบอกนางมันถอนกายออกเพื่อนมันอีกคนเข้าหานาง จับสะโพกนางให้โด่งเด่น แล้วดันมังกรของตนเข้าบ้างเป็นท่าสุนัขที่มันชื่นชอบนางสูดลมหายใจเข้าออก “เอาสิ อย่าช้า ข้ายังต้องการของพวกเจ้า”มันคนนี้จับสะโพกนาง โยกคลึงมังกรของตนบดเข้ากับส
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่47 ตรงนั้นของเจ้ายิ่งหอม
ย่งฟางครางเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ แล้วที่สุดนางก็ร้องลั่นห้อง“ข้า ไม่ เคย เสียว อย่าง นี้ มา ก่อน เล ย ย ย ย ย ย ย ดี ที่สุด เลยย ย โอ้ว ย๊ากกกกกก”นางปล่อยน้ำรักผสมกับน้ำของบุรุษไหลมาตามง่ามขาหมิงป้าก้มลงซุกไซร้ไปตามใบหน้านาง ซอกคอนาง แล้วขบกัดเบา นางถึงร้องอีกคราฝ่ายหมิงจางเห็นดังนั้นจึงเล้าโลมนางอีก เขาเลียข้อเท้านาง มือก็วนคลึงสะโพกแล้วแอบสอดลิ้นตวัดเลียไปรอบถ้ำนางด้านหลัง ย่งฟางถึงกับเสียวสะดุ้งเป็นอีกความรู้สึกที่นางเพิ่งเคยได้รับหมิงจางอุ้มนางวางลงกับเก้าอี้ที่มีผ้าไหมรองตรงกลางห้อง เขาก้มลงกวาดลิ้นไล้ไปรอบปากถ้ำและรอบประตูหลัง นางแอ่นกายขึ้น แหงนหน้าสูดปากร้องอีกครา หมิงป้ายทำวนสลับไปมาเช่นนี้ อย่างมิหยุดหย่อนหมิงจางดูดเลียถันนางจากซ้ายย้ายไปขวา มันใช้มืออีกข้างคลึงเม็ดบัวนาง ขณะที่ปากก็ดูด ดุน วนเลียเม็ดบัวอีกข้าง สลับไปมาเช่นนี้อู่อีกพักหนึ่งลูกน้องคนสนิทยืนรูดมังกรขึ้นลง นางแหงนหน้ามองมันแล้วร้องวู้ มังกรมันกำยำเต็มไปด้วยหนามรัด มันจับมังกรมันถูไถไปตามขานางได้สักพัก ลูกน้องคนสนิทก็ถอยห่าง เพราะนางจ้างมันมา“เจ้าต้องรอ” หมิงปู้กล่าวหมิงปู้ว่าแล้วก็เดินไปถอดสายรัดนางอ
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่46 แทบขาดใจ
“พวกท่านเป็นแต่บุรุษ” “ใช่สิ พวกข้าบุรุษทั้งแท่ง” “ข้า รำไม่ได้หรอก” “หาไม่รำ ข้าจะฟ้องมารดาท่านเรื่องแอบมองมังกรของเขามังกรที่ถูกรูดขึ้นรูดลงด้วย ลองคิดดูสิ มารดาเจ้าจะเป็นเช่นไร” ย่งฟางนึกถึงมังกรกำยำใหญ่ยาวในมือนั้นแล้วร้อนวุบวาบ แอบหน้าแดง หมิงป้ายจึงพูด “ถึงกับหน้าแดงเชียว ฮ่าๆ” ย่งฟางยิ่งมีใบหน้าที่แดงมากขึ้น หมิงจางจึงถาม “ไหนลองบอกข้าหน่อยสิ เมื่อเจ้าเห็นมังกรเขาแล้ว เจ้าทำสิ่งใดต่อจากนั้น” นางก้มหน้าหลบ “ข้า ข้า มิได้ทำสิ่งใด” “เจ้ามิได้มีอารมณ์ร้อนหรือ” “มี” “แล้วเจ้าไม่ขจัดมันให้หมดหรือ” “ขจัด? ข้าทำไม่เป็น” “นี่เจ้า อย่าบอกนะว่าทำไม่เป็น” “ข้าไม่รู้จักว่ามันคืออะไร” ทั้งสี่คนหัวร่อขึ้น หมิงป้ายถึงกับพูด “โถ เจ้านี่ไร้เดียงสานัก” กล่าวจบเขาก็กระซิบที่หูนาง เคราที่เพิ่งโกนออกไปมันแหลมทิ่ม ทำเอานางจักกะจี้และรู้สึกแปลกๆ “ข้าจะสอนให้” “อย่างไร” “อย่างนี้ไง” หมิงป้ายเอื้อมไปลูบที่ต้นขานาง เขาลูบแผ่วๆจ
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่45
มังกรที่บุรุษกำอยู่นั้นขยายใหญ่ ขณะที่บุรุษหลับตาพริ้ม เขาสาวมันขึ้นลง มังกรที่ขยายใหญ่ก็เผยให้เห็นศีรษะที่แดงก่ำ เขาสูดปาก โก่งเอว หน้าท้องเขาแบนราบและเต็มไปด้วยกล้ามมัดเล็กๆ มังกรนั้นก็ยาวใหญ่พ้นมือที่กำไว้ล้นเหลือ จนนางลอบมองมือตนเองที่อาจจะเล็กกว่ามังกรของเขาก็เป็นได้ เขาสาวๆ มังกรขึ้นลงอยู่นั้นพักหนึ่งก็ต้องหยุดลง เมื่อบุรุษนายหนึ่งเดินผิวปากส่งเสียงมา มันคือหมิงป้าย คุณชายใหญ่ของพวกมันนั่นเอง บุรุษคนนั้นรีบชำระกาย เลิกสนใจมังกรตัวเองและมันก็ค่อยๆ เล็กลง บุรุษชำระกายอย่างรวดเร็วและออกจากห้องนั้น ขณะที่คุณชายใหญ่ผิวกายมาถึงห้องชำระกาย “ใครอยู่” “ข้าผู้น้อย หลินอันขอรับนายท่าน” “อืม มิมีอันใด ข้าแค่เดินเล่นผ่านมา เจ้าชำระกายอยู่หรือ ตามสบายเถิด” “ผู้น้อยธุระเสร็จแล้วนายท่าน” กล่าวจบเขาก็เปิดประตูออกมาและคำนับนายน้อย ก่อนจะเร่งเดินรุดๆ จากไป นายน้อยของพวกมันเดินไปอีกทาง พวกมันหายไปแล้ว ย่งฟางถอนหายใจอย่างเสียดาย นางกลับไปที่เตียง นั่งลงแล้วหลับตานึกถึงมังกรนำมือชายผู้นั้น ท้องน้อยนางถึงกับร้อนวูบวาบ นางไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่44 ซุ่มรัก
พี่เขยบอกให้นางแนบสะโพกลงกับเตียงแล้วเขาก็ออกแรงโยกต่อ พี่เขยเอ่ยปากพูดแต่คำว่ารัก รัก รัก ขณะที่บั้นท้ายก็ยังไม่หยุดสอย เขายกสะโพกตัวเองขึ้นสูง แล้วกระแทกลงอย่าป่าเถื่อนบ้าคลั่ง“ชอบไหม ชอบไหม”“ข้าชอบท่านพี่ แรงอีก แรงอีก อย่าหยุด ขอร้อง อย่าหยุด”นางถูกพี่เขยกระแทกใส่อีกนับไม่ถ้วน แล้วอึดใจต่อมานางก็ทนไม่ไหว นางตัวเกร็งกระตุกเฮือกๆๆ แรงมาก จากนั้นความสุขสุดยอดที่นางปรารถนามาแสนนานก็แล่นพล่านไปทั่วทั้งร่าง รู้สึกเหมือนได้ขึ้นสวรรค์ชั้นสูงสุดยิ่งกว่าครั้งไหนๆ และห้วงเวลาเดียวกันนี้พี่เขยก็ตัวกระตุกปล่อยน้ำพลังหยางอันร้อนผ่าวเข้ามาในตัวนางด้วยพร้อมกัน ในที่สุดนางก็เป็นของพี่เขยจริงๆ แล้ว นางร้องยินดีในใจพอเสร็จสมกันไป ทั้งสองคนก็นอนหอบกอดกันบนเตียง นางมีความสุขที่สุดโลก แต่ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกแย่ที่ตัวเองเพิ่งทำเรื่องเลวทรามแย่งแฟนของพี่สาวมา แล้วตอนนี้คงกลับตัวไม่ได้แล้วเพราะโดนเปิดบริสุทธิ์ไปแล้ว จินเหนียงเผลอร้องไห้ออกมาพี่เขยตกใจใหญ่ เขาถามว่าเกิดอะไรขึ้น นางบอกไปตรง ๆ ว่าเสียใจที่ทำเรื่องไม่ดีแย่งแฟนพี่สาว พี่เขยนิ่งไปพักหนึ่งแล้วก็กอดจินเหนียงแน่น นาทีนั้นเองที่พี่สาวเป
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่43 กวางเหลียวหลัง
นางลองทำตามแบบมึนงง เพราะกำลังเสียว พอผ่านไปสักพักจินเหนียงก็เริ่มตัวเกร็งทนไม่ไหว พี่เขยเร่งมือเร็วจี๋จนนางตัวกระตุกเฮือก แต่ต้องยกมือขึ้นปิดปากเพราะกลัวเสียงครางหลุดออกไป แล้วนางก็นั่งหอบเพราะถึงสวรรค์คานิ้วของพี่เขยไปหนึ่งรอบพี่เขยบอกว่าให้ช่วยทำให้เขาบ้าง นางจึงช่วยรูดมือเร็วถี่กว่าเดิม พี่เขยมีสีหน้าพอใจ แต่น่าเสียดายที่ครู่เดียวพี่สาวก็ปักผ้าเสร็จเสียก่อน นางจึงต้องรีบถอนมือ รีบดึงชายกระโปรงตัวเองลง แต่พอหันไปมองพี่เขยก็ต้องใจหายวาบ เพราะดูแล้วไม่น่าจะจับมังกรยาวใหญ่กลับเข้าไปในกางเกงได้ เคราะห์ดีที่พี่เขยหัวไวรีบคว้าเอาหมอนมาวางทับปิดเอาไว้ได้ทัน พี่สาวที่เดินผ่านไปจึงไม่เห็นสิ่งผิดปกติ หลังจากวันนั้นทั้งสองก็พยายามหาโอกาสใกล้ชิดกันอยู่เสมอ แต่พี่สาวกลับยิ่งประกบพี่เขย เรียกว่าประกบติดแจ เหมือนราวกับเอะใจ แต่ยังจับคาหนังคาเขาไม่ได้ ทั้งสองจึงไม่มีโอกาสจริงจัง มีแค่โอกาสเล็กๆ น้อยๆ อย่างเวลาเดินสวนกันพี่เขยก็จะรวบนางไปกอดแล้วจูบปาก บางครั้งก็ตีก้น หรือขยำถันนางเล่น นางเองก็ทำทีเป็นเอียงอาย เก้อเขิน ปัดป้องไปบ้าง บางครั้งเมื่อแอบนึกถึงใต้ชายผ้าของพี่เขย หน้ามันก็แดงขึ้นมาเองจริ
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่42 ทำไมจะไม่ได้
พอพี่เขยอ้าปากงับตรงเม็ดบัว นางก็สะดุ้งแอ่นอกร้องครางออกมาดังมาก มันเสียวมากจริง ๆ เสียวยิ่งกว่าที่เคยคิดจินตนาการเอาไว้เป็นร้อยเท่าพี่เขยเองก็เหมือนจะถูกใจ เขาอ้าปากดูดดังจ๊วบ ๆ ไม่หยุดนางได้แต่แอ่นถันให้พี่เขยดูดด้วยความเสียว แถมพี่เขยยังใช้มือทั้งบีบทั้งขย้ำใส่แบบหนัก ๆ จนนางกระตุกแรง ๆ สูดปากร้องซี้ดเพราะเสียวเหมือนจะขาดใจตายเสียให้ได้แล้วพี่เขยก็ทรุดตัวลงนั่ง จับขานางข้างหนึ่งพาดบ่า แล้วจู่โจมหน้าปากถ้ำอย่างฉับพลัน“ไม่เอาพี่ มันสกปรก … อึ๊ยยยยยย … พี่ … ซี้ดดสสสสสสส … อูยยสสสส” จินเหนียงอ้าปากกว้าง แล้วหลับตา กัดริมฝีปากด้วยความเสียวพี่เขยทั้งดูด ทั้งเลียปุ่มหน้าปากถ้ำอยู่นานพอสมควร นางแอ่นเด้งเอวรับทุกการตวัดลิ้นของพี่เขย ก่อนที่เขาจะขยับตัวลุกขึ้น“หันหลังสิ เหนียงยี่” พี่เขยสั่งจินเหนียง ประโยคนี้ที่จินเหนียงอยากได้ยินจากปากของพี่เขยมานานแล้ว นางเคยฟังแต่พี่เขยสั่งพี่เซียงนางจึงรีบหันหลัง“ถ่างขาสิ น่าน โก่งสะโพกหน่อย ยกขึ้นด้วย อูว ของเจ้าโดดเด่นย้อยคล้อยมาทางด้านหลังมากเลยนี่ มันน่านัก!” พี่เขยพูดอย่างหื่นกระหายแล้วพี่เขยก็จับขาซ้ายของนางขึ้นไปพาดไว้บนบ่า นางส่งเสียงร
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่41 ตาลุกวาว
จินเหนียงยืนตัวเกร็งกลืนน้ำลายดังอึก พี่เขยเริ่มเบียดใส่นางหนักขึ้น ดุ้นมังกรแข็งๆ แนบเข้ามาในร่องก้นแล้วแอ่นเบียดซ้ำไปซ้ำมา นางรู้สึกได้เลยว่าของพี่เขยร้อนมากแล้วมันก็กำลังขยายตัวขึ้นทีละน้อย นางรู้สึกหวิวๆ เสียวจี๊ด ใจลุ้นระทึกอยากรู้ว่าถ้าโดนของพี่เขยใส่เข้ามาจะเป็นยังไง มันจะช่วยระบายอารมณ์ได้หรือเปล่าพี่เขยยืนแอ่นเบียดอย่างนั้นโดยไม่พูดสักคำ นางได้ยินแต่เสียงหอบหายใจของพี่เขย ตอนนี้ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเสียงหอบของใครดังกว่า รู้แต่ว่านางเริ่มอยู่นิ่งไม่ได้ สะโพกเริ่มแอ่นเด้งเข้าหาดุ้นแข็งๆ ของพี่เขยแบบไม่ต้องบังคับ มันเป็นของมันเอง ส่วนพี่เขยก็เริ่มกระแทกใส่แรงขึ้นแรงขึ้นครู่ใหญ่จินเซียงพี่สาวก็เดินออกมาจากด้านใน พี่เขยที่กำลังแอ่นเบียดใส่ก้นจินเหนียงอย่างเมามันก็ส่งเสียงหงุดหงิดออกมาคำหนึ่งแล้วรีบถอยหนีออกไป นางต้องรีบใช้มือยันกับกำแพงไว้เพราะรู้สึกหมดแรงยืน สัมผัสร้อน ๆ แข็ง ๆ ที่มันแนบกับก้นเหมือนยังติดอยู่ไม่หายไปไหน ตอนนี้นางไม่กล้ามองหน้าพี่สาวเลยเพราะกลัวถูกจับได้ แต่ยังดีที่พี่สาวแค่เดินผ่านไปไม่ได้ทักอะไรพอพี่สาวเดินเข้ามา พี่เขยที่น่าจะมีอารมณ์เต็มที่ก็จูงมือพี่สาวเข้า
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่40 อีกอึดใจ
ยิ่งพี่เขยสาวขึ้นสาวลง หน้าตาเต็มไปด้วยอารมณ์ใคร่ อารมณ์ของนางก็ยิ่งปั่นป่วยจนต้องหนีบสองขาเข้าหากัน ภายในถ้ำของนางเปียกแฉะไปหมดแล้วยืนมองต่อมาอีกอึดใจ พี่เขยก็ส่งเสียงครางปล่อยพลังพลางใส่แพรพรรณของนางจนชุ่มฉ่ำ นางกลืนน้ำลายดังอึกรู้สึกเหมือนอยากลิ้มรสน้ำแห่งพลังหยางของพี่เขยแล้วจังหวะนั้นที่พี่เขยเพิ่งรูดมังกรเสร็จสม เขาหันมาเห็นนางเข้าก็สะดุ้งตัวโยน นางยืนมองพี่เขยตัวแข็งทื่อ สายตาเหมือนจะโดนสะกดที่ดุ้นมังกรอันเขื่อง สายตาไม่สามารถมองไปทางอื่นได้ พี่เขยขณะตกใจมือก็ยังกำมังกรที่แม้มันจะคายพิษแล้วแต่ก็ยังแข็งผงาดเต็มมือพี่เขยยืนอึ้งครู่หนึ่งก็รีบโยนชุดแพรพรรณของนางลงตะกร้าในห้อง แล้วใส่กางเกงเดินออกจากห้องเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้นนางสะดุ้งตื่นรีบหมุนตัวเดินออกไปด้านนอก นางกำลังกลัว นางไม่ได้กลัวพี่เขย แต่กลัวว่าตัวเองกำลังเกิดอารมณ์ถึงขีดสุด จะพาลสั่งให้ใจทำเรื่องไม่ดีงามหลังจากเลี่ยงหนีออกมาด้านนอกแล้ว จินเหนียงก็ยืนพิงผนังหอบหายใจถี่หนัก ยิ่งพยายามสะกดอารมณ์ตัวเองเท่าไหร่ ก็ยิ่งรู้สึกร่างกายร้อนวุบวาบ มันร้อนวูบวาบหวิวๆ แปลกๆ หน้าอกก็แน่นๆ คัดๆ ส่วนตรงนั้น ตรงถ้ำยิ่งแล้วใหญ่ นางรู้
