LOGINShare
ตอนที่3. แกล้งข้า
Last Updated:
2025-02-18 21:25:41“ฮุ้น...ฮุ้นกอ...เร็ว...เร็วอีก...แรงๆ...แรงๆเลย..ข้า...โอยยยย...ยย....”
น่ำเจ็งทั้งเสียวทั้งเจ็บระคนกัน นางรู้สึกเหมือนกับว่าร่างของนางแตกออกเป็นเสี่ยงๆ นางร้องครางออกมาพร้อมๆกับแอ่นสะโพกขึ้นรับสุดตัว นางกระตุกร่างเฮือกใหญ่ก่อนที่จะนอนลงกับพื้นเตียง เสียงหอบหายใจของคนทั้งสองดังระคนทั่วห้อง
“ข้า...ข้าไม่เคยรู้สึกอะไรเช่นนี้มาก่อนในชีวิตเลย ฮุ้นกอ...”
เล็กเซี่ยวฮุ้นยิ้มรับ
“เจ็งม่วย...เจ้าก็ทำให้ข้ามีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเช่นกัน”
“จริง...จริงหรือฮุ้นกอ...ท่านหลอกให้ข้าดีใจหรือเปล่า..ท่านผ่านมามาก อีกทั้งแต่ละคนก็..ก็..ใหญ่กว่าข้าทั้งนั้น” พูดจบก็ซุกหน้ากับอกเล็กเซี่ยวฮุ้นอย่างเอียงอาย
เล็กเซี่ยวฮุ้นส่ายหน้าเชิงปฏิเสธ
“เจ้าไม่รู้หรอกว่า ของของเจ้านั้น ทำให้ข้ากระสันอย่างสุดแสน”
พูดเสร็จก็กระแทกมังกรร้ายที่ยังคาถ้ำอยู่ อีกซ้ำยังแข็งร่างอยู่คงเดิม น่ำเจ็งสะดุ้งร่างสูดปากร้อง
“อุ๊ย...ซี๊ดด...บ้าจริงๆฮุ้นกอ...แกล้งข้า...”
น่ำเจ็งสูดปากร้องอีก
เมื่อเล็กเซี่ยวฮุ้นกระแทกมังกรเข้าถ้ำของนาง น่ำเจ็งใช้มือ ทุบอกเล็กเซี่ยวฮุ้นอย่างแรง นางเริ่มมีเรี่ยวแรงมากขึ้นเนื่องจากพิษแรงสลายไปส่วนหนึ่ง
เมื่อเล็กเซี่ยวฮุ้นกระแทกดันมังกรเสียดสีผนังถ้ำของนาง ทำให้อารมณ์ความกำหนัดบังเกิดขึ้น พิษร้ายก็เริ่มออกฤทธิ์ขึ้นมาอีกครา
“ฮุ้นกอ...ท่านต้องทำให้ข้าถึงห้าครั้งพิษจึงจะหมดไป แค่ครั้งแรกข้าก็เจ็บระบมไปหมดแล้ว”
เล็กเซี่ยวฮุ้นไม่ตอบ ทอดร่างลงนอนทาบร่างของน่ำเจ็ง สอดลิ้นเข้าไปในปากรูปกระจับของนาง พัวพันดูดลิ้นไปมาจนน่ำเจ็งเสียวซ่านอีกครั้ง สองมือนางลูบไล้แผ่นหลังเล็กเซี่ยวฮุ้นไปมา ส่ายสะโพกเสียดสีท่อนล่างของเล็กเซี่ยวฮุ้นไปหยุด
เล็กเซี่ยวฮุ้นถอนริมฝีปากออก ลุกขึ้นนั่งโดยดึงร่างของน่ำเจ็งให้ลุกขึ้นตามมา
ทั้งสองนั่งกอดรัดกันอยู่บนเตียงนอน เล็กเซี่ยวฮุ้นก้มลงดูดเม้มเม็ดบัวกลางปทุมถันของน่ำเจ็ง ไซ้ลิ้นวนไปมา ก่อนที่จะขบกัดเบาๆ น่ำเจ็งสะดุ้งร่าง หงายหน้าสูดปากครวญคราง
“ซี๊ดดด...ฮุ้นกอ...ท่านทำให้ข้ามีความสุขมากที่สุดจริงๆ ซี๊ดดด ฮุ้นกอ อย่าหยุด”
เล็กเซี่ยวฮุ้นวนเวียนลากลิ้นไปมา ที่สองเต้ากระเปาะน้อยๆของนาง ขบกัดเบาๆสลับกันไป “ฮุ้นกอ...ข้า...ทำให้ข้าเถิด...ข้าทนไม่ไหวแล้ว...”
เล็กเซี่ยวฮุ้นได้ยินดังนั้น จึงเงยหน้าขึ้น เอาหมอนมารองรับที่สะโพกของนาง แล้วประคองร่างของน่ำเจ็งให้เอนนอนลงไปช้าๆ สะโพกของน่ำเจ็งจึงลอยสูงเด่นขึ้นมา เล็กเซี่ยวฮุ้นค่อยๆขยับร่างคุกเข่าช้าๆ เพื่อไม่ให้มังกรร้ายหลุดออกจากถ้ำสวาทของนาง
มันคุกเข่าลงกลางหว่างขาของน่ำเจ็ง มือทั้งสองยันพื้นเตียงข้างเอวของนาง ก่อนที่จะเหยียดขาทั้งสองออก ถอนเอามังกรออกมาช้าๆ จนหัวมังกรหลุดโผ่ลออกมาหายใจหน้าปากถ้ำ
“ฮุ้นกอ...ซี๊ดด...อย่าเอาออก...อย่า...”
“ฮุ้นกอ...ซี๊ดด...อย่าเอาออก...อย่า.....”
เล็กเซี่ยวฮุ้นหัวเราะเบาๆ ก่อนที่ดันพรวดเดียว มังกรร้ายมุดเข้าจนจนก้นถ้ำด้านใน
“อูววว...ซี๊ดดด...บะ..เบา..เบาๆก่อน...ฮุ้นกอ…เจ็บ...เจ็บ...ข้า...”
เล็กเซี่ยวฮุ้นถอนมังกรออกมาช้าๆ พร้อมกับดันเข้าไปใหม่อย่างนิ่มนวล เข้าๆออกๆ พร้อมกับเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นๆ น่ำเจ็งส่ายหน้าไปมา
“ดี...ดี...แรงๆ อีกก็ได้ฮุ้นกอ...ดี...ดี...ซี๊ดดด....”
เล็กเซี่ยวฮุ้นเร่งเร็วขึ้นอีกๆ แรงขึ้นๆๆ ๆ
“ข้า..ข้า..ออก..ออก...ออกแล้ว..ออก..ซี๊ดดด..ดด..ด..”
น่ำเจ็งถึงจุดสุดยอดเป็นครั้งที่สองอย่างรวดเร็ว
เล็กเซี่ยวฮุ้นยังไม่ทันที่จะคลายพิษร้ายของเจ้ามังกรออกมาสักที นางนอนแผ่หรา หอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน เล็กเซี่ยวฮุ้นเอาหมอนรองสะโพกนางออก ก่อนที่จะถอนมังกรออกอย่างช้าๆ
“ซู๊ดดด...”
น่ำเจ็งร้องเบาๆ ผงกหน้าขึ้นมองพร้อมกับค่อยๆยันร่างลุกขึ้น เล็กเซี่ยวฮุ้นช่วยประคองตาม นางก้มลงมองที่เนินเนื้อไร้ไรขนของตัวเอง เอามือลูบคลำเบาๆ น้ำสวาทที่ทะลักออกมา ติดนิ้วมือนางจนรู้สึกเหนียวหนึบ นางยกมือขึ้นมาดู เห็นน้ำเมือกใสๆสีแดงบนฝ่ามือ
“ฮุ้นกอ...มี...มีเลือดออกมาด้วย...ข้า...”
“เจ็งม่วย...ที่เจ้าเจ็บเมื่อครู่ เพราะเยื่อพรหมจารีของเจ้าถูกมังกรของข้ากระแทกจนฉีกขาดนั่นเอง เจ้าจึงรู้สึกเจ็บในตอนนั้น
“ข้า...ข้าต้องขอโทษเจ้าด้วยที่ทำลายความบริสุทธิ์ของเจ้า”
น่ำเจ็งมองหน้าเล็กเซี่ยวฮุ้น นางยิ้มก่อนที่จะโผเข้ากอด
“ไม่...ข้ายินดีและดีใจที่ท่านเป็นคนแรกของข้า...”
เล็กเซี่ยวฮุ้นกอดรัดนางตอบอย่างดีใจ พักใหญ่ก็ดันร่างน่ำเจ็งออก
“เราต้องกำจัดพิษร้ายออกให้หมด ไม่เช่นนั้น...”
น่ำเจ็งได้ยินเช่นนั้นก็นิ่วหน้า เล็กเซี่ยวฮุ้นเห็นแล้วถึงกับหัวเราะ
“ข้าคิดว่ายังไงเสีย เจ้าคงต้องระบมแน่ๆ”
“บ้า...ฮุ้นกอนี่...”
น่ำเจ็งอายหน้าแดงกร่ำ รั่วกำปั้นน้อยๆทุบอกเล็กเซี่ยวฮุ้นเป็นการใหญ่
เล็กเซี่ยวฮุ้นยิ่งหัวเราะ ก่อนที่จะจับมือน้อยๆทั้งสองของนางให้หยุด
ทั้งสองนิ่งนั่งมองหน้ากันชั่วขณะ ก่อนที่เล็กเซี่ยวฮุ้นจะโน้มหน้าเข้าไปจูบริมฝีปากนาง สอดลิ้นเข้าไปภายใน มือน้อยๆของน่ำเจ็งผ่อนคลายลงข้างลำตัว เล็กเซี่ยวฮุ้นจึงใช้มือทั้งสองลูบไล้ปทุมถันทั้งสองแทน น่ำเจ็งแอ่นอกรับทันที มือของนางป่ายมาจับมังกรขยำบีบเบาๆ เล็กเซี่ยวฮุ้นถอนริมฝีปากออก
“เจ็งม่วย...เจ้าช่วยข้าบ้างสิ”
“ฮุ้นกอ...ท่านจะให้ข้าช่วยอย่างไร?”
เล็กเซี่ยวฮุ้นไม่ตอบ จับมือน่ำเจ็งให้กำรอบตัวมังกร รูดเข้ารูดออก
แล้วก็ปล่อยให้นางทำเอง น่ำเจ็งรูดเข้ารูดออกช้าๆ แล้วเร่งเร็วขึ้นๆๆ
“ซูดดด...เจ็งม่วย...เบาๆก่อน...เดี๋ยวข้าจะออกเสียก่อน”
“อะไรออกหรือ? ฮุ้นกอ..”
“มังกรของข้านะสิ มันจะคายพิษออกมาก่อนที่จะมุดถ้ำของเจ้า”
“บ้าอีกแล้ว ฮุ้นกอ”
เล็กเซี่ยวฮุ้นหัวเราะเบาๆ ก่อนที่จะจับมือน่ำเจ็งให้คลายออก มันลุกขึ้นลงจากเตียง
“ฮุ้นกอ ท่านจะทำอะไร?”
“ข้าจะสอนท่าใหม่ให้เจ้า หรือเจ้าจะให้ข้าทำท่าเดิมให้เจ้าอีกครั้ง”
“บ้า...ฮุ้นกอ...”
น่ำเจ็งหน้าแดง โผร่างจะเข้ามาทุบอกเล็กเซี่ยวฮุ้น
เล็กเซี่ยวฮุ้นจับมือนางเอาไว้ ค่อยๆผลักร่างน่ำเจ็งให้นอนลง หันปลายขาออกมาหามัน เอาผ้านวมผืนใหญ่รองกันศีรษะนางไว้ไม่ให้กระแทกผนังห้อง จับขาทั้งสองของน่ำเจ็งอ้าออก ชันเข่าขึ้นวางเท้าทั้งสองไว้ที่ขอบเตียง
เล็กเซี่ยวฮุ้นก้มร่างลงที่กลางหว่างขาของน่ำเจ็ง ใช้ลิ้นโลมเลียไปที่ร่องเนื้อของนาง ร่างของน่ำเจ็งสะดุ้งเฮือก แอ่นสะโพกขึ้นมาทันที
นางหนีบขาทั้งสองรัดศีรษะเล็กเซี่ยวฮุ้น
“ซู๊ดดด..ฮุ้น..ฮุ้นกอ..อย่า..ไม่ดี..อย่าทำ..อุ๊ยยย...ซี๊ดดด..”
Related chapters
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่4. ไม่เคยมีมาก่อน
เล็กเซี่ยวฮุ้นจับขานางให้ถ่างออก เงยหน้าขึ้นมา“เจ็งม่วย...ข้าจะสอนให้เจ้ารับรู้ถึงความเสียวซ่านอย่างไม่เคยมีมาก่อน”กล่าวจบก็ก้มลงไปอีกครา ใช้ลิ้นโลมเลียปากคูหาสวาท ที่มีไรขนอ่อนไรขนบางตา น้ำในถ้ำสวาทเริ่มหลั่งรินออกมาตามความกำหนัด เล็กเซี่ยวฮุ้นทั้งดูดทั้งเลีย ยิ่งดูดเท่าไร น้ำเมือกใสกลับยิ่งทะลักออกมามากขึ้นอีก น่ำเจ็งเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูกนางทนไม่ไหวต้องเกร็งร่างลุกขึ้นนั่ง ใช้สองมือประคองศีรษะของเล็กเซี่ยวฮุ้น ให้ฝังแน่นเข้าไปอีก “ฮุ้นกอ...พอ...พอเถอะ...ข้าจะถึงอยู่แล้ว...ข้า...”เล็กเซี่ยวฮุ้นรู้ว่าน่ำเจ็ง ใกล้จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง จึงถอนร่างออก “อูวว...ฮุ้นกอ...ทำไมท่านทำอย่างนี้...ข้า..อยาก...ข้า...”น่ำเจ็งพูดเชิงต่อว่า ที่ทำให้อารมณ์นางหยุดชะงักไม่ถึงจุดสุดยอด เล็กเซี่ยวฮุ้นไม่พูดพล่ามทำเพลงลุกขึ้นยืนจับเจ้ามังกรร้าย ที่อยากจะพ่นพิษใจจะขาด จ่อที่ปากถ้ำของนาง ดันพรวดเดียวสุดตัว น่ำเจ็งถึงกับอ้าปากค้างตาเหลือก สองมือผลักดันอกเล็กเซี่ยวฮุ้นออก“ฮุ้นกอ...โอยยย....ซี๊ดดดดดด....”ทั้งสองโรมรันพันตูกันอย่างดุเดือด ฝ่ายหนึ่งนั่งอ้าขาบนขอบเตียงอีกฝ่ายก็ยืนข้างเตียง กระแทกร่างเข้า
Last Updated : 2025-02-18ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่5. คัมภีร์โอสถทิพย์
เล็กเซี่ยวฮุ้นขบคิดอยู่ พลันเอ่ยว่า “เจ็งม่วย...มีวิธีสุดท้ายที่ข้าจะช่วยท่านได้ เจ้าจะยินยอมหรือไม่?”“ทำอย่างไรฮุ้นกอ...”“ข้าจะเอาเข้าทางนี้แทน เพื่อให้เจ้าถึงเป็นครั้งที่ห้า ก่อนที่จะครบกำหนดเวลาพิษกำเริบ” เล็กเซี่ยวฮุ้นกล่าวพร้อมกับแหวกแก้มก้นทั้งสองของนางอ้าออกโดยมังกรร้ายยังคารูสวาทอยู่ พร้อมกับใช้นิ้วชี้จิ้มสัมผัสถูไถไปที่ ปากถ้ำน้อยๆ อีกถ้ำหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆกัน น่ำเจ็งสะดุ้งหดร่างหนี“อุ๊ย...ฮุ้นกอ...นี่..นี่มัน...เออ...เออ..จะเข้าไปได้อย่างไรกัน..ข้า...”“ข้าก็ไม่เคยเหมือนกัน เคยอ่านแต่ในตำรา เราต้องลองดูไม่มีเวลาอีกแล้ว เจ็งม่วย หรือว่าเจ้าจะให้ข้าเอาเข้าที่เดิมอีกครั้ง”“ไม่...ไม่นะฮุ้นกอ...ที่เดิมของข้ามันไม่ไหวอีกแล้ว...เอาเถอะ...เอาก็เอา...” กล่าวจบนางก็ก้มหน้าไปกับพื้น อย่างเอียงอายด้วยความไม่เคยระคนความแปลกใหม่ที่จะได้ลิ้มรสสวาทจากถ้ำแห่งใหม่นี้เล็กเซี่ยวฮุ้นค่อยๆ ถอนมังกรที่เปียกแฉะออกมาช้าๆ มือหนึ่งแหวกแก้มก้นน่ำเจ็งอ้าออก อีกมือหนึ่งป้ายเอาน้ำเมือกจากถ้ำแรก มาป้ายที่ถ้ำด้านหลัง แล้วจับหัวมังกรร้ายจ่อปากถ้ำหลัง ดันเข้าไปทันที“อูววว...ซี๊ดดด...จะ...เจ็บ...เจ็บ...เอ
Last Updated : 2025-02-18ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่6. แตกตื่นลนลาน
ชั่วลัดนิ้วมือเดียวกระบี่ของชายชุดแพรแทงใส่หน้าอกชายเสื้อดำ พลันหนังสือเล่มหนึ่งหลุดจากอก ชายชุดแพรควงกระบี่เป็นวง ชายเสื้อดำตื่นตระหนก ด้วยสภาวะอันเร่าร้อนรุนแรงเช่นนี้ มือกระบี่ชุดแพรซัดกระบี่ใส่ข้อมือชายเสื้อดำ พลันที่กระบี่หลุดจากมือชายเสื้อดำเตรียมล่าถอย แต่ไม่ทันที่บุรุษชุดแพรรุกไล่ใส่จุดหัวใจ บุรุษชุดดำทั้งแตกตื่นลนลาน ทั้งเคลือบแคลงสงสัย ครุ่นคิดขึ้น “ไฉนเลยมันไวปานนี้” เมื่อมันรู้สึกตัว พลันเห็นเพียงจุดเลือดปรากฏรอยวงบนหน้าอก ชายเสื้อดำก้มมองดูตัวเอง พลันทรุดลงกับพื้น “มันต้องเป็นของข้า” เขากล่าววาจาสุดท้ายพลันขาดใจพร้อมลมหายใจห้วงสุดท้าย รวดเร็วปานสายฟ้า บุรุษชุดแพรตวัดกระบี่ลงฝัก แล้วก้มลงเก็บหนังสือเล่มนั้น โดยไม่ใส่ใจชายเสื้อดำที่กรุดกองอยู่กับพื้น เสี้ยวอึดใจนั้นสตรีนางหนึ่งออกจากที่ซ่อน พลางกล่าวเสียงดัง “ฮุ้นกอ ข้ากลัวยิ่ง” นางกล่าวเสียงอ่อนหวาน ส่งสายตาหยดย้อย “นี่หนังสือใดหรือ” “หนังสือที่สตรีไม่ควรเห็น มันอันตรายยิ่งนัก หากตกไปในมือสตรี โดยเฉพาะสตรีอ่อนหวานอย่างเจ้า” “ขอข
Last Updated : 2025-03-04ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่7. คุกเข่า
บุรุษนั้นถึงกับครางออกมา “โอ้ว... ข้าชอบๆ”เล็กเซี่ยวฮุ้นไม่ยอมแพ้ เขาก้มลงใช้ริมฝีปากลูบไล้ไปตามซอกคอของนาง พลางขบกัดเบาๆ จากทางซ้ายค่อยๆ ลากริมฝีปากไล้ไปทางขวา นางถึงร้องฮือๆ ลมหายใจเริ่มขาดช่วงมือขวาของบุรุษแซ่เล็กลดลงไปสัมผัสถ้ำน้อยของอี้เอ็งที่บัดนี้ราวกับน้ำพุเริ่มสาย ก่อนจะใช้นิ้วกลางสัมผัสแผ่วเบาขึ้นลงๆ เขาทำอยู่นานจนน้ำพุกลายเป็นน้ำตก บุรุษงอนิ้วกลางเป็นตะขอก่อนจะดันเข้าไปช้าๆ นางถึงกับตาลุกวาว ห่อปาก ร้อง ฮู้ๆ ร่างกระตุก ปากร่ำร้อง “เสียว เสียว อย่าหยุดนะ ฮุ้นกอ”“เดี๋ยวเจ้าจะเสียวกว่านี้อีก” บุรุษกล่าวจบริมฝีปากของเขาก็ขบกัดเม็ดบัวน้อย แล้วห่อลิ้น วนรอบเม็ดบัว ก่อนจะดูดเน้น เสียงดังจ๊วบ มังกรของบุรุษผงกศีรษะ บุรุษรู้สึกแน่นตึงอยากดันมังกรร้ายเข้าถ้ำนางแซ่อี้ยังคงกำรอบมังกรและลูบไล้ขึ้นลง พลางใช้นิ้วโป้ง นิ้วชี้และนิ้วนางลูบศีรษะมังกร มังกรคลายน้ำอมฤตเหนียวออกมา เธอป้ายน้ำนั้นไปรอบศีรษะมังกรร้าย บุรุษแซ่เล็กถึงกับครางออกมาไม่หยุดหย่อนบุรุษไม่ยินยอมแพ้นาง บุรุษคุกเข่า ศีรษะเขาอยู่กลางหว่างขานาง ระดับนั้นเองที่เขาเห็นคูหาถ้ำเต็มตาพลางสูดปาก นางแอ่นเอวท้าทายพลางกล่าวรวบรัด“
Last Updated : 2025-03-04ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่8. ภารกิจที่ต้องสะสาง
และแล้วสตรีชุดขาวพร้อมกระบี่ในมือก็ปรากฏร่างขึ้น สตรีนั้นปรบมือเป็นจังหวะสองสามหน “สุดยอด ลีลาของท่านทั้งสองทำข้าแทบอยากร่วมด้วยเลย ถ้าข้าไม่คิดถึงภารกิจที่ต้องสะสาง” “บัดซบ ลามก ท่านคือผู้ใด บังอาจทำร้ายฮุ้นกอข้า” อี้อึ้งกล่าวตอบโต้ “มันสมควรตายยิ่ง ข้าเพียงสั่งสอนมันไม่ให้แส่หาเรื่อง” สตรีชุดขาวกล่าวเสียงดังขึ้น “รีบส่งตำรามาให้ข้า” อี้อึ้งรีบสวมใส่อาภรณ์และเก็บตำราเข้ากับตัว สตรีนางนั้นเสือกระบี่เข้าใส่ แต่ร่างนั้นกลับต้องหยุดนิ่งกลางอากาศ เล็กเซี่ยวฮุ้นลุกขึ้นมาเสือกกระบี่เข้าใส่จุดตายของนาง ก่อนที่ตนเองจะกระอักโลหิตชุดใหญ่ อี้อึ้งรุดเข้าหา “ฮุ้นกอ ท่าน” โดยมิใส่ใจร่างสตรีนางนั้น “อี้อึ้งไม่ต้องห่วงข้า ข้าจะสกัดลมปราณรักษาตัว มันสามารถประคองชีวิตข้าได้หลายเดือน แม้ข้าจะถูกจุดตายก็ตาม ร่างข้าเคลื่อนไหวได้เพียงช่วงบน แต่เจ้าไม่ต้องห่วงข้า ข้ายังไม่ตาย ข้าอยากอยู่กับเจ้าให้นานที่สุด ข้าขอเพียงอย่างเดียว ได้โปรดอย่าศึกษาตำรา” “ทำไม” “ข้าหวงเจ้ายิ่งนัก ข้ามิอาจให้เจ้าพบพานบุรุษใดอีกแล้ว”
Last Updated : 2025-03-05ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่9. ตอบโต้
“ท่าน ท่าน ท่านจะไม่ไปใช่ไหม” เมื่อสตรีนางนั้นเห็นปึงเฮียงเฉยชา นางจึงพลันจากไป ปึงเฮียงถอนใจ ก่อนจะหันมากล่าวกับอี้อึ้ง “ขอตัวสักประเดี๋ยว แต่งกายให้เรียบร้อยแล้วออกมาต้อนรับท่าน” อี้อึ้งมองบุรุษแซ่ปึงเข้าไปด้านใน เมื่อนึกว่าบุรุษต้องแต่งกาย คำว่าแต่งกายกระตุ้นภาพมังกรร้ายสะบัดตัวอยู่นอกผ้าเมื่อครู่ ทำให้นางแอบหน้าแดงซ่าน ชั่วลัดนิ้วมือเดียว ปึงเฮียงก็ออกมา เขารีบกล่าว “เสร็จแล้ว” “รวดเร็วยิ่งนัก” “แต่อย่างอื่นข้าช้านะ” “อย่างอื่นอันใด” “อย่างที่นางเห็นไงล่ะ” อี้อึ้งนึกถึงคำว่าอันใด ปีชวด อายุ 20 นางถึงร่ำร้องในใจ ฮุ้นกอ ข้าพบแล้ว! วิกาลยาวนานยังไม่สิ้นสุด แต่ในสายลมได้พัดพากลิ่นอายของอรุณมาพร้อมกับอี้อึ้ง นางคล้ายหลับตาไม่ลง ตลอดนิทราอันข่มตาไม่หลับ นางเฝ้าคิดหาแต่วิธีเข้าหาบุรุษแซ่ปึง นับแต่อายุสิบสามเป็นต้นมา นางเอียงอายต่อหน้าเพศบุรุษเสมอ มิเคยคิดเป็น “กิ่งดอกซิ่งแดง” แม้แต่คราเดียว จนกระทั่งพบฮุ้นกอที่ถอนพิษและสอนเพศรสให้นางเต็มที่ นางกล้าสบสายตาบุรุษทุกนามในแผ
Last Updated : 2025-03-05ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่10. มังกรพ่นพิษ
กล่าวจบมันดึงมือนางจับหน้าอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นตึง มันจับมือนางลูบไล้ไปตามร่างกายตนเอง แล้วค่อยๆ ต่ำลงไปที่ตรงหว่างกลางขา นางรู้สึกตื่นเต้น เมื่อมือของนางนั้นลูบไล้อยู่นอกผ้า แม้สัมผัสนั้นจะไม่ถูกมังกรร้ายโดยตรง แต่นางกลับตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกนางลูบไล้อยู่บนผ้าสักครู่ มันจับมือนางสอดเข้าไปใต้ร่มผ้าแล้วกล่าวว่า “มังกรของข้าต้องการให้เจ้าได้เห็น”เมื่อมังกรร้ายเผยร่างออก ลำตัวมันช่างใหญ่หนา เต็มไปด้วยเส้นปูดโปนรัดแน่น ราวกับเถาวัลย์ขึ้นหนาพันรอบมังกรนางลูบไล้พลางคิดถึงฮุ้นกอ แต่ของบุรุษคนนี้แข็งราวกับไม้มากกว่าฮุ้นกอเสียอีก และเถาวัลย์กันเกี่ยวก็เกาะเกี่ยวไปทั่วลำตัวที่คล้ำและแข็งกว่าฮุ้นกอนางกำมันเต็มมือ แล้วรูดขึ้นลง จากช้าๆ ช้าๆ ค่อยๆ แรงขึ้นๆบุรุษแซ่ปึงแหงนหน้าสูดปาก หลับตาพริ้มอย่างเป็นสุขนางกำมันแน่นขึ้น รูดขึ้นลงเร็วขึ้น มันยิ่งห่อปาก เม้มปาก กัดริมฝีปากสลับไปมา“หยุดเถอะ เดี๋ยวมังกรข้าคงต้องพ่นพิษแน่ๆ”นางหยุดแล้ววนนิ้วรอบศีรษะมังกร เค้นเอาพิษใสๆ ที่เยิ้มอยู่ทั่วศีรษะ นางก้มลงใช้ริมฝีปากเล็มน้ำนั้นทำเอาเขาถึงกับร้อง โอ้วๆ นางปล่อยศีรษะมังกรเข้าเต็มปากนางสองสามครั้
Last Updated : 2025-03-05ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่11. ได้ใจ
บุรุษแซ่ลี้เห็นอี้อึ้งก้มหน้างุด อมยิ้ม จึงได้ใจ ยื่นมือสัมผัสกับปทุมถันของนางผ่านๆ อย่างแผ่วเบา นางรู้สึกว่าบุรุษแซ่ลี้ตั้งใจ จึงทำทีเป็นเอียงอาย อาชายังคงควบไปข้างหน้า ช่วงแรกท่านนายอำเภอเพียงแต่ควบอาชาอย่างเพลิดเพลิน ขณะต่อมากลับล้วงมือไปภายใต้ชุดเขียวของนาง ปทุมถันของนางเหมาะมือเขามาก เขาลูบไล้ เค้นคลึง แล้วใช้ปลายนิ้วชี้เขี่ยยอดเม็ดบัว จนนางหลับตา ปล่อยให้เขาลูบไปมาไม่หยุดหย่อน อี้อึ้งซึ่งหันหน้าซบกับแผ่นอกของเขา นายอำเภอยิ่งได้ใจ เขาส่งเสียงพอใจ เมื่อเห็นนางเริ่มกระเส่าอีอึ้งเห็นบุรุษเป็นเช่นนี้จึงลอบยิ้มแล้วนางจึงค่อยๆ ลดมือลงกุมอาชายักษ์ของเขา เขารู้ดี จึงขยับขาออกห่างให้นางได้กุมเจ้าอาชายักษ์ได้เต็มมือ “ข้าชอบ” บุรษแซ่ลี้กล่าวพลางรวบนางขึ้นนั่งคร่อมบนตัวเขา แล้วกล่าว “เรามาควบม้ากันเถอะ” เขายกนางขึ้น ให้หันหน้าไปทางด้านหน้า แล้วจับอาชาให้ตรงกับปากถ้ำ ก่อนจะปล่อยตัวนางลง เป็นจังหวะที่ม้าขึ้นเขา อาชาประจำตัวของเขาจึงดันพรวดเข้าปากถ้ำจนสุด เขาและนางต่างร้องอย่างเปี่ยมสุข “ข้าเสียว โกวเนี้ยะ เจ้าชอบไหม”
Last Updated : 2025-03-09
Latest chapter
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่30 เจาะเวลาหาชู้
สักพักเขาเบี่ยงตัวออก เผยให้เห็นแผงอกแน่น กล้ามเนื้อตามตัวที่เต็มไปด้วยลูกคลื่นและความแข็งแรง หน้าท้องเขาเป็นกล้ามเนื้อหกรูป มังกรเขาเล่าก็ใหญ่โต ขนาดมือท่อนแขนโกวเนี้ย ยามนี้มันเต็มไปด้วยมัดเชือกหนาที่เลื้อยรัดรอบ ศีรษะมังกรเล่า ก็เบ่งบานราวหัวเห็ดแดงคล้ำที่เติบโตเต็มที่ มันขยับหงึกหงึก บ่งบอกความแข็งแรง ย้ำอีกเพื่อบอกให้นายมันกระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งปึงซิกจับมันค่อยๆ มุดแทรกผ่านร่องก้นของนวลนางและค่อยๆ หายเข้าไปภายในถ้ำเขาขยับอย่างช้าๆ เป็นจังหวะจะโคน อย่างช้าๆ อย่างช้าๆ เสียงสูดปากของคนทั้งสองแทรกกลางความเงียบของยามบ่ายและลมโชยเบาทันใดนั้นเอง! มีเสียงตะโกนเรียกแทรกซิกน้อยของแม่ อยู่ไหน พ่อเจ้ามีธุระให้กระทำซิกน้อย รีบมาบัดเดี๋ยวนี้นั่นเอง สวรรค์พังหลายลง ปึงซิกรีบหยุดชิงเหม่ยจำใจต้องรีบลอบออกจากเรือนชายชู้!!!นางเฝ้าคิดถึงฉากกิจกรรมนี้ทุกคืน เฝ้าคิดว่าโกวเนี้ยน้อยนั่นคือตัวเองหวังว่า สักวันหนึ่ง มันจะเป็น... มันจะเป็นแล้วทุกอย่างก็ไม่มีโอกาสเกิดขึ้น บิดาพานางย้ายถิ่นฐานเสียก่อน... กาลเวลาล่วงเลยมาถึงสิบปี ตลอดเวลาที่บิดาคร่ำเคร่งกับการทำมาหากินเลี้ยงดูนาง ธิดาน้อ
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่29 โคจร
อี้อึ้งรีบกลับเรือนของตนแล้วเฝ้าโคจรพลังให้ถูกทาง นางต้องโคจรพลังหยางก่อนเที่ยงคืน จากนั้นสองชั่วยามผ่านไปนางต้องโคจรพลังหยินจากขวาวนกลับซ้าย ผ่านไปอีกสองชั่วยาม นางต้องโคจรพลังหยินกลับจากซ้ายมาขวา ก่อนย่ำรุ่งจึงค่อยกลับมาโคจรพลังหยางวนไปทั่วร่างกาย นางทำตาม จนกระทั่งเวลาผ่านไป ทุกอย่างเสร็จสมบูรณ์ นางผ่อนลมหายใจห้วงหนึ่งแล้วกักเก็บพลังไว้ ก่อนจะทดสอบลอบพุ่งขึ้นหลังคา ปรากฎว่าทุกอย่างล้วนแล้วแต่ง่ายดายมาก นางสามารถพุ่งทะยานไปที่ใดก็ง่าย เพียงลัดนิ้วเดียว นางกลับมาที่เรือน เข้าห้องเล็กเซี่ยวฮุ้น แล้วปลุกเขาให้ตื่น “ฮุ้นกอ ข้าจะมารักษาท่าน” ฮุ้นกอของนางค่อยๆ ลุกอย่างงัวเงีย นางจับเขาให้นั่งขัดสมาธิ แล้วนางก็ทาบฝ่ามือเข้าด้านหลังเขา นางค่อยๆ ถ่ายทอดพลังโคจรจากขวามาซ้าย จากซ้ายมาขวา แล้ววนเวียนไปทั่วร่างเขา เล็กเซี่ยวฮุ้นรู้สึกเลือดลมสูบฉีดไปทั่วทั้งร่าง พลันแขนขามีกำลังขึ้นมาอย่างประหลาด “โอ้ว มังกรของข้าผงาดได้แล้ว” เขาถึงกับต้องตะโกนอย่างดีใจ อี้อึ้งค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ แล้วนางก็ก้ม
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่28 มากประสบการณ์
“ข้าก็ชอบ ชอบมาก ถ้าไม่เคยพบนางใดน่าเลียเช่นเจ้ามาก่อน” กล่าวจบบุรุษต่างชาติลุกขึ้น แล้วอุ้มนางลอยขึ้น ก่อนที่จะจ่อปากถ้ำของนางเข้ากับมังกรสีชมพู แล้วใช้มือซ้ายของตนจับมังกรจ่อ แล้วดันเอวให้มังกรเข้าไปอย่างช้าๆทั้งหมดนี้กระทำในน้ำอี้อึ้งมิเคยมาก่อน นางตื่นเต้นยิ่งนัก“โอ้ว” “ดีใช่ไหม” นางมิกล่าวตอบ แต่ยกเอวของตนแล้วกระแทกลง แรงกระเพื่อมส่งต่อผิวน้ำให้โยกไหว นากอคอเขาแล้วโยกตัวเองขึ้นลง เขาจับเอวนาง ประคองไว้ นางก็โยกขึ้นใส่กระหน่ำอย่างสุดเสียวซ่าน เขาพานางไปทีโขดหินริมลำธารจับตัวนางพาดกับโขดหิน ก่อนจะดันมังกรเข้าไป“อ้า บนบก ได้อีกอารมณ์” นางบอก“ของเจ้าบนไหนๆ ก็เสียวคับแน่นสุด” ชายชาวต่างชาติพูดไปโยกไป ก่อนจะหันมาบด คลึง คว้านมังกรเขาใส่ถ้ำนางมิหยุดหย่อนนางร้องอู้อี้ไม่หยุด สักพักเขาก็หยุด“อย่าเพิ่งเร่งเลย ข้าอยากมีความสุขกับเจ้านานๆ” เขากล่าว “ข้านอนลงนะ”กล่าวแล้วบุรุษร่างใหญ่ที่มังกรมโหฬารก็นอนลง อี้อึ้งเข้าใจดี “นางคร่อมตัวเขา แล้วหันถ้ำไปจ่อที่ปากเขา เขาบรรจงส่งลิ้นโลมเลียทั้งปากถ้ำและในถ้ำอย่างหิวกระหาย ขณะ
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่27 ช่างกล้าหาญนัก”
“ท่านช่างกล้าหาญนัก” “เจ้ากล่าวเกินไปแล้ว ข้าก็แค่พ่อค้าคนหนึ่ง” อี้อึ้งทำทีลุกขึ้น แต่ล้ม บุรุษชาวตะวันตกโผเข้าประคอง มือของเขาสัมผัสถันนาง เขารีบกล่าวขอโทษ “มิเป็นไร” “มิได้ ข้าเป็นชาย” “ท่านเป็นผู้มีพระคุณ ช่วยชีวิตข้า มากกว่านี้ที่ท่านต้องการ ข้าก็ให้ได้” บุรุษแย้มยิ้ม นางทำทีเขินอาย “ไปพักทางด้านนั้นเถอะ” เขาชี้ไปที่ต้นไม้ใหญ่นักชายป่า “ตั้งแต่ข้าเกิดมา 20 ปี ข้ามิเคยพบพานสตรีจีนนางใดสวยงามเท่าเจ้ามาก่อน” “ท่านกำลังชมข้าเกินจริง” “มิเกินจริงหรอก” “เดี๋ยวก่อน ท่านว่าท่านอายุเพียง 20 ปีหรือ” “ใช่ ทำไม ข้าดูแก่กว่าอายุหรือ” “ท่านดูเป็นผู้ใหญ่มาก อาจจะเป็นเพราะท่านเดินทางมามาก พบเห็นผู้คนมากมาย ได้รับประสบการณ์ล้ำค่า มันทำให้ท่านเข้าใจชีวิต” “ข้าว่าท่านกล่าวเกินจริงมากกว่า” อี้อึ้ลอบคำนวณปีเกิดของเขา “ท่านเกิดปีใด” “ถ้าตามอย่างชาวตะวันตก เจ้าอาจมิเข้าใจ แต่หากตามคติของชาวจีน ถ้าเกิดปีกุน อายุจึงย
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่26
“เดี๋ยวก่อน” นางพูด ทว่าไม่ทันเสียแล้ว บุรุษชุดดำดันเข้าไปแล้ว เขานอนลง อยู่ด้านล่าง นางนอนหงายอยู่บนตัวเขา เขากุมถันนางอยู่ ขณะที่มังกรก็เด้งสวนเข้าไปยังดินแดนหลังอย่างช้าๆบุรุษชุดเขียวก้มลงเลียถ้ำนาง “มันจะช่วยนางได้” เขาเลียเม็ดมณี วนไปรอบปากถ้ำแล้วแยงเข้าไปในถ้ำ เกร็งลิ้นชักเข้าชักออกยังสนุกลิ้นขณะที่ชายสองคนที่เหลือยืนให้นางอ้าอมดูดมังกรอยู่ นางดูดไป เสียวไป“มันดีใช่ไหม”บุรุษชุดเขียวยกลิ้นออก แล้วจับเขาก็นั่งยองๆ เหนือท่อนล่างนาง ก่อนจะจับมังกรมุดถ้ำตอนนี้นางถูกโจมตีพร้อมกันทั้งด้านหน้า ด้านหลังและด้านบนปากแล้ว!สี่คน สี่นักษัตร!!!เป็นความใฝ่ฝันครบถ้วนของนาง นางไม่สามารถร้องออกมาได้ เพราะปากนางคาบมังกรอยู่ นางจึงคายออก แล้วร้องลั่น โอ๊ย โอ๊ย สีหน้าบ่งบอกถึงความสุขอันสุดแสนจะเหลือเชื่อบุราชุดดำบอก “ข้าถึงแล้ว”“ข้าก็ด้วย” บุรุษชุดเขียวตะโกน“ออกพร้อมกันให้หมดเลย”บุรุษคนโตบีบปากนางให้อ้า แล้วเขาก็ยัดมังกรลงไป ขณะที่บุรุษคนน้องจับมือนางไปรูดมังกรของเขาไม่นาน บุรุษคนน้องก็ชักมังกรออกจากปากนาง เขารูดมังกรตัวเองแล้วทันใดนั้นทั้งสี่คนก็ร้องพร้อม อ้า อ๊าก โอ๊ย อู้วทุกคนพ่นพลัง
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่25 ทันใดนั้นประตูห้องก็เปิดออก
“มากสิ”“ของข้าใหญ่ใช่ไหม ดูสิ หัวมันบานใหญ่ เจ้าคงต้องเจ็บมาก ข้าจะค่อยเอาเข้าช้าๆนะ”ว่าแล้วเขาก็ดันเข้าไปช้าๆ เมื่อได้ครึ่งตัวมังกรเขาก็ขยับทีหนึ่ง นางทำเป็นร้องว่าเสียว อย่าหยุด ดันเข้าไปอีก นางกล่าว เขาก็ทำตามทันใดนั้นประตูห้องก็เปิดออกบุรุษที่เข้ามาในห้องคือ บุรุษทั้งสองคนเมื่อวาน พร้อมกับอีกหกคนที่นางไม่รู้จัก เป็นบุรุษสาม สตรีสามนางมองอย่างแปลกใจ แต่การที่นางไม่ยอมลุกออกจากห้อง นี่สิแปลก บุรุษคนพี่เมื่อวานเข้ามาทักทายนางเหมือนไม่เห็นว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น “ท่านพี่ท่านนี้เกิดนักษัตรจอนะ ข้าตามมาให้ท่านได้พูดคุยด้วย ส่วนอีกท่านนั้น นักษัตรกุน อีกคนที่สมชุดเขียวนักษัตรระกาเช่นกัน ข้าเอ่ยเท่านี้ล่ะกัน เจ้าคงเข้าใจดี” กล่าวจบ เขาก็เดินไปรินน้ำชาให้สตรีอีกสามนาง ส่วนบุรุษคนน้องก็เดินเข้ามาคุยกับอี้อึ้งเหมือนทักทายกันราวกับไม่เห็นภาพก่อนหน้านี้ ทุกคนทำเหมือนไม่เห็นภาพก่อนหน้านี้หมด แต่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นและอะไรจะเกิดต่อไป นางยังงุนงงที่เขารู้ได้อย่างไรว่านางต้องการหาบุรุษนักษัตรและรู้ได้อย่างไรว่านางต้องการนักษัตรใด ที่สำคัญเขาร
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่24 มันช่างดีเลิศอะไรเช่นนี้”
เมื่อบุรุษคนน้องขยับกระแทกส่งมังกรของตนไม่ยุดยั้ง โอ้ว อ้า สุดยอด ของนางแน่นดีเหลือเกิน“อย่าหยุด ข้าจะถึงอีกแล้ว แรงๆ แรงๆ อ๊ากกกกกก”บุรุษคนน้องกระแทกเข้าไปสุดนางถึงกับถลึงตาโตเมื่อพบว่าสวรรค์มาอีกแล้วน้ำสวรรค์ของทั้งสามปะปนกันไหลนองออกจากถ้ำนาง นางหน้ามืดตามัว ไม่เคยเลยที่จะพบพานกับบุรุษทั้งสองพร้อมกันเช่นนี้มาก่อน มันช่างเป็นประสบการณ์ที่ดีเลิศเยี่ยมยอดมากมันดีเช่นนี้นี่เอง นางร้องในใจ พลังหยางพร้อมกันจากสองนักษัตร โอ้ว ข้า รู้สึกดีมากคิดแล้วนางรู้สึกอุ่นท้องน้อย พลังแห่งความเสียวซ่านแปลกประหลาดที่นางไม่เคยประสบมาก่อนมันพุ่งขึ้นมา นางรู้ตัวตัวว่านางกำลังจะ...นางลุกขึ้นจ่อถ้านางกับปากของเขา“เลีย เลียเม็ดมณี เลียสิ เลีย”บุรุษคนพี่รีบเลียดูดเม็ดมณี โดยไม่ถามไถ่ นางบดขยี้เม็ดมณีกับปากและลิ้นของเขาอย่างบ้าคลั่ง เขาเลียเสียงจ๊วบจ้าบ นางแทบบ้าคลั่ง ก่อนจะจับหัวของเขาขยำเส้นผม ดันปากของเขาจนกระแทกถ้ำของนาง จ่อแน่นชิดแล้วนางก็ถึงสวรรค์ติดๆ กันอีกครั้ง “มันช่างดีเลิศอะไรเช่นนี้”อี้อึ้งบดเบียดถ้ำของนางกับปากของเขาไม่หยุดหย่อน เช่นเดียวกับเขาที่ตามเลียถ้ำไม่หยุดเช่นกัน จนมังก
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่23 ขยับ
บุรุษวาดลิ้นเลียซอกคอ ไล่ไปตามคางจากด้านซ้ายย้ายมาทางขวา แล้วไล่ไต่ลงมาที่ถัน เขาปลดสายรัดเอวนางออก แล้วกุมถัน ก่อนจะขยำบีบเบาๆ แล้วคีบยอดถันนางด้วยนิ้วชี้กับนิ้วกลาง ก่อนแตะนิ้วเข้าหากันเบาๆเขาปล่อยที่คลึงออก ปากของบุรุษคนโตก้มลงมางับยอดถัน อมและดูดยอดถันเบาๆ เขาส่งลิ้นตวัดเลียเม็ดบัวที่อยู่ในปาก พลางขบกัดสลับกับดูด เขาละปาก พลางเอ่ย “ถันนางน่าดูดมาก จับของข้าสิ” เขาดึงมือนางให้มากุมมังกรของเขา นางไม่กุมเปล่า ยังขยับรูดขึ้นรูดลง เขาส่งเสียงอู้อี้ ซี๊ดซ้าดๆในเวลานั้นนางยังยืนอยู่ เขาละจากถันแล้วเลียไปรอบถัน ก่อนจะไต่ลงมาเรื่อย บุรุษวนลิ้นเลียสะดือนาง แล้วต่ำลงมาเนินหญ้าที่ปกคลุมราวแพรไหม “หอมนัก ข้าขอดมดอมหน่อยนะ” บุรุษคนโตส่งลิ้นเลียไปตามเนินถ้ำด้านนอก จมูกก็สูดดมอย่างแรง ส่งเสียงฟึดฟัด “หมอ หอมยิ่งนัก ข้างในจะหอมแค่ไหน ข้าขอลองหน่อย” แล้วเขาก็ส่งลิ้นตวัดที่เม็ดมณี พลางขบเบาๆ นางร้องซี๊ดออกมา แล้วกดหัวเขา บุรุษไม่รีบร้อนส่งลิ้นไปที่อื่น ยังคงเลียไปรอบปากถ้ำและสลับมาเม้มที่เม็ดมณี อี้อึ้งดันถอยมาน
ไม่ต้องเกร็งนะ ข้าจะถอนพิษให้เจ้าเอง ตอนที่22 สำนักรัก
อาทิตย์แดงฉานลอยค้างอยู่กลางเวหา แสดงว่าอากาศแจ่มใส ฟ้าสีฟ้ากระจ่างใส อี้อึ้งลดสายตาลงมองต้นหลิวภายในเคหะสถานซึ่งตนหยุดพักมาร่วมเดือนแล้ว นางเฝ้าปรนนิบัติฮุ้นกออันเป็นที่รัก แน่นอนนางย่อมไม่ลืมที่จะโคจรลมปราณอย่างสมดุล จนบัดนี้นางมีกำลังกล้าแข็งยิ่งนัก นางช่วยฮุ้นกอของนางโคจรพลังทุกค่ำคืน จนบัดนี้เขาเริ่มลุกขึ้นเดินเหินและก้าวย่างเป็นระยะทางสั้นๆ ได้แล้ว พูดจาลิ้นไม่คับปาก ยิ้มแย้มมีความสุขอยู่ตลอดแล้วก็ถึงวันที่อี้อึ้งต้องตามล่าพลังหยางจากบุรุษนักษัตรคนต่อไป ซึ่งก็คือ นักษัตรมะแมแล้ว ก่อนหน้านี้สองสามวันอี้อึ้งได้ข่าวว่าสำนักเจิ้งหมิง อันเป็นสำนักฝึกวรยุทธมีชื่อเสียงของมณฑล จัดประลองกำลังของคนในสำนักและเปิดโอกาสให้บุคคลภายนอกเข้าชมการปะทะกำลังด้วย ผู้ชนะแต่ละอันดับจะได้ขึ้นชื่อว่าเป็นศิษย์เอกของสำนักไล่ตามกันมา อี้อึ้งหมายตาว่านางอาจจะได้พบปะกับบุรุษจำนวนมากและหนึ่งในนั้นน่าจะมีนักษัตรปีมะแมที่จะมอบพลังหยางให้นางได้ “คนเป็นร้อยเป็นพัน ต้องมีบ้างซี่” นางรำพึง อี้อึ้งแต่งกายให้รวบรัด สุภาพ ดูภายนอกคล้ายชายมากกว่าหญิง เพื่อป้องกันคำครหา นางเดินทา
