Share

บทที่ 753

“เจ้าหุบปาก” อ๋องเว่ยอารามลุกขึ้นมา และโยนเก้าอี้ออกเหมือนคนบ้า “เจ้าไสหัวไป ไสหัวไป ไสหัวไปให้พ้น ข้าไม่อยากได้ยินคำโกหกของเจ้า เจ้ามันนังแม่มด นังแพศยา!”

เก้าอี้กระแทกโดนตัวกู้จือจนล้มลงกับพื้น นางมองเขาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยและเจ็บปวด “ทำไมท่านไม่รู้ใจตัวเองเล่า? ท่านแค่รู้สึกผิด แต่พวกเรายังมีลูกด้วยกันนะ”

พอพูดถึงลูก อ๋องเว่ยก็ชะงักไป ไฟโทสะในแววตาที่ปะทุออกมาได้ระเบิดออก เขาตรงเข้าไปใช้แรงทั้งหมดที่มีบีบคอกู้จือด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว “เจ้าไปตายซะ”

อ๋องซุนใช้หลังมือสับไปที่ท้ายทอยของเขา เขาล้มฟุบลงไป จนปล่อยมือออกจากกู้จือ

กู้จือที่ฟุบลงลงกับพื้น สูดหายใจเฮือกใหญ่

อ๋องซุนจึงออกคำสั่ง “เด็ก ๆ พาตัวนางไปส่งไปที่อารามชีหมิงเยว่”

อ๋องซุนออกคำสั่งลงไปอีก “เอาท่านอ๋องของพวกเจ้าโยนลงไปในสระน้ำเย็น ให้เขาใจเย็นลงสักหน่อย”

ทั้งคู่ถูกลากออกไปอย่างรวดเร็ว

อ๋องเว่ยที่ถูกคนโยนลงไปในสระน้ำเย็น เมื่อถูกดึงขึ้นมา เขาฟื้นได้สติขึ้นมาแล้ว แต่ตัวนั้นสั่นเทาไปหมด

“ได้สติรึยัง? ถ้าได้สติดีแล้วมาคุยกัน” อ๋องซุนมองเขาอย่างเย็นชา และยื่นเหล้าให้หนึ่งแก้ว

อ๋องเว่ยรับมันมา และดื่มมันในอึกเดียว จากนั้น
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status