บทที่ 758

หลังจากกลับมา เพราะว่าภรรยาเขาเป็นห่วงพี่สะใภ้สามมาก เขาเองจึงตำหนิอ๋องเว่ยไปไม่น้อยเหมือนกัน

หลังจากทำให้หยวนชิงหลิงรู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้างแล้ว ก็เอ่ยว่า “ที่จริงเรื่องของครอบครัวพวกเขา เจ้าก็อย่าเสียใจไปมากนักเลย เสด็จพ่อย่อมต้องจัดการลงโทษเขา ได้ยินซูยี่บอกว่า พี่สามควักลูกตากู้จือออกมา เขาเองก็คงสำนึกผิดแล้ว”

หยวนชิงหลิงเอ่ยขึ้นมาอย่างหงุดหงิดใจ “เขาสำนึกผิดแล้วจะไปมีประโยชน์อะไร? ช่วยไม่ได้เลยสักนิด ข้าไม่สนว่าเขาจะรู้สึกผิดหรือไม่? ให้พระชายาเว่ยเกลียดเขาต่อไปดีกว่า อย่างให้เขามายุ่งอีกเลย มีแต่รั้งให้นางไปไหนไม่ได้”

อวี่เหวินห่าวไม่รู้จะปลอบนางอย่างไรดี กลัวว่านางจะโกรธจนกระเทือนถึงครรภ์ ในฐานะพ่อลูกสาม ตอนนี้เขายิ่งรู้สึกกังวลครอบครัวเล็ก ๆ ของตัวเองมากขึ้น

ช่วงนี้มีเรื่องมากมายจริง ๆ

มีเรื่องกังวลท่วมท้นหัวอ๋องฉู่ไปหมด

“ใช่แล้ว คดีของหลัวกุ้ยผินเป็นอย่างไรบ้าง” หยวนชิงหลิงที่เพิ่งนึกขึ้นได้จึงถามขึ้นมา

อวี่เหวินห่าวตอบนาง “ข้าไม่รู้ ท่านมหาเสนาบดีไม่อนุญาตให้ถาม แต่วันนี้เข้าวังได้ยินมู่หรูกงกงบอกว่า สองวันมานี้เสด็จพ่อฝันถึงแต่หลัวกุ้ยผิน”

“บังเอิญรึ?” หยวนชิงหลิง

อวี