บทที่ 761

จักรพรรดิหมิงหยวนหัวเราะ "เจ้าไปโต้เถียงอะไรกับเขา? ไม่ว่าเจ้าจะมีความรู้แค่ไหน เจ้าสามารถเหนือกว่าเขาได้หรือ?"

“ไม่ใช่ความรู้พ่ะย่ะค่ะ แต่เป็นสามัญสำนึกทั่วไป เมื่อวานอากาศหนาวเย็นมาก เณรน้อยจึงมาจุดเตาถ่านให้พวกเราคลายหนาว คาดไม่ถึงว่าการจุดเตาถ่านก็ทำให้เกิดพิษได้”

จักรพรรดิหมิงหยวนหัวเราะ “จุดเตาถ่านก็ทำให้เกิดพิษได้? เป็นไปไม่ได้ มีคนวางยาต่างหากเล่า ไม่อย่างนั้นจะถูกพิษได้อย่างไร?”

เหลิ่งจิ้งเหยียนตอบว่า “ฝ่าบาทเองก็ทรงคิดแบบนั้นใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ? แต่ท่านเจ้าอาวาสก็ดื้อรั้นเหลือเกิน บอกว่าแค่จุดเตาถ่าน และปิดหน้าต่างไม่ให้มีลมระบายออกไปก็สามารถเอาชีวิตคนได้ กระหม่อมไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ การจุดเตาถ่านก็มีมานมนานแล้ว ก็ไม่เคยเห็นมีคนตายมิใช่หรือ?”

“ใช่” จักรพรรดิหมิงหยวนรู้สึกสงสัยขึ้นมาบ้างแล้ว “ไม่เคยเห็นคนเหล่านั้นจุดเตาถ่านแล้วตาย? ชาวบ้านส่วนใหญ่ที่ไหนจะมีฝังท่อกระจายความร้อนไว้ใต้ดินที่บ้านกัน? ล้วนแต่พึ่งพาเตาถ่านกันเท่านั้น”

เหลิ่งจิ้งเหยียนตอบว่า “กระหม่อมก็ปฏิเสธเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ”

“เช่นนั้นเขาว่าอย่างไรบ้าง?” จักรพรรดิหมิงหยวนวางแก้วลง และมองไปที่เหลิ่งจิ้งเหยียน