Share
บทที่ 754
Related chapters
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 755
เมื่อนึกถึงตอนที่พระชายาเว่ยกระโดดลงมา นางก็ยังตกใจ และตัวสั่นด้วยความกลัวนางนอนอยู่บนเตียงคิดเรื่อยเปื่อยอยู่นานแล้ว แต่ก็ยังไม่สามารถสงบใจลงได้ได้ยินเสียงฝีเท้าของอวี่เหวินห่าว นางจึงรีบเช็ดหน้า และพยายามฝืนยิ้มออกมาให้ดูสงบและอ่อนโยน แล้วมองออกไปนอกประตูอย่างใจจดใจจ่ออวี่เหวินห่าวเข้ามาแล้วก็รีบเดินเข้าไปหานาง ดูสีหน้านางและกล่าวว่า “อย่าพยายามเลย เจ้าลืมตาไม่ขึ้นแล้วด้วยซ้ำ”หยวนชิงหลิงคลายสีหน้า และถอนหายใจออกมา “กินข้าวแล้วหรือยัง?”“จุกจะแย่แล้ว พี่สะใภ้สามอยู่ในจวนรึ?” อวี่เหวินห่าวนั่งลง และยื่นมือไปลูบนวดเปลือกตานางอย่างแผ่วเบา “อื้ม อยู่ในจวน ทางตระกูลชุยอยากจะพานางกลับไป แต่ตอนนี้ข้าไม่เห็นด้วย” หยวนชิงหลิงกล่าวอวี่เหวินห่าวถามว่า “อาการสาหัสหรือไม่?”“สาหัส แต่ไม่ถึงกับสาหัสที่สุด” นางดึงมือเขาลงและมองเขา “ได้พบเจ้าเมืองจิ้งเป่ยหรือยัง? แล้วได้พบคุณหนูฮู้คนนั้นไหม?”อวี่เหวินห่าวเล่าว่า “คุณหนูฮู้ไม่ได้เข้าวัง เจ้าเมืองจิ้งเป่ยพาแต่คุณชายฮู้ไป พบก็ได้พบ แต่ก็ไม่ได้สบตาหรืออะไรกันสักนิด”“คนอื่นอาจจะดูถูกท่านได้นะ” หยวนชิงหลิงพูดปลอบใจอวี่เหวินห่าวหน้าบึ้ง
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 756
หยวนชิงหลิงอยากจะคุยกับนางสักหน่อย จึงพูดกับฮูหยินเฒ่าว่า “ข้าอยากจะตรวจอาการนาง และคุยกับนางสักหน่อย เช่นนั้นแล้วเชิญพวกท่านไปกินมื้อเย็นก่อนดีไหม แล้วอีกสักครู่ค่อยมาอยู่กับนาง?”ฮูหยินเฒ่าเองก็เป็นคนฉลาดรู้ความ รู้อยู่แก่ใจว่าหลานสาวทุกข์ทรมาน แต่ไม่กล้าเปิดเผยออกมาต่อหน้าพวกนางแต่พวกนางเองก็ไม่กล้าออกไปเช่นกัน เกรงว่านางจะคิดสั้นขึ้นมาอีก ตอนนี้พระชายาฉู่อยู่ที่นี่ คงทำให้หลานสาวของนางสบายใจขึ้นมาได้บ้างดังนั้นแล้ว ฮูหยินเฒ่าจึงพาทุกคนออกไปก่อนหลังจากพวกนางออกไปแล้ว รอยยิ้มบนใบหน้าพระชายาเว่ยค่อย ๆ ลดลงไป และแววตาก็ดูมืดมน“ทุกอย่างผ่านไปแล้ว” หยวนชิงหลิงเอ่ยเสียงเบาพระชายาเว่ยมีสีหน้าเศร้าสร้อยขึ้นมา “ใช่แล้ว ทุกอย่างผ่านไปเป็นอดีตหมดแล้ว”นางเงยหน้าขึ้นมองหยวนชิงหลิงและกล่าวว่า “วันนี้ทำเจ้าตกใจ ขอโทษด้วยนะ”“ทำคนตกใจ จริง ๆ ท่านไม่ควรกระโดดลงไปเลย” หยวนชิงหลิงลดเสียงลงและกล่าวว่า “ถ้าท่านตายขึ้นมาจริง คืนนี้ที่ท่านจะได้เห็นคือพวกเขาจะเสียใจขนาดไหนกัน?”พระชายาเว่ยน้ำตารื้นขอบตา “หลายวันมานี้ ความคิดมันฟุ้งซ่านไปหมด ควบคุมตัวเองไม่ได้เลย รู้สึกว่าตัวเองควรทำอะไรสักอย
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 757
เดิมทีใต้เท้าชุยอยากจะออกไป แต่อยู่ในจวนนี้น่าจะดีกว่าพอนึกถึงเรื่องที่ลูกสาวได้ประสบพบเจอมานั้น ไฟโทสะของเขามันก็สุมแน่นเต็มอกไปหมด ไม่อยากออกไปจากจวนจิ้งโฮ่วตอนนี้ กลัวว่าออกไปแล้วจะได้ฆ่าคนอวี่เหวินห่าวไม่เก่งการปลอบคนอื่นนั้นได้เอ่ยว่า “ใต้เท้าชุย ถ้าท่านยังโกรธอยู่เช่นนี้ ไม่ไปที่จวนอ๋องเว่ยแล้วชกเขาสักหมัดเถอะ”ใต้เท้าชุยหายใจหอบแรงเหมือนสัตว์ร้ายที่บาดเจ็บ และพูดอย่างเยือกเย็นว่า “หากไปจวนอ๋องเว่ย เกรงว่าจะได้ฆ่าคนแน่”อวี่เหวินห่าวถอนหายใจ “ฆ่าเขามันก็ไม่เกินไปหรอก พี่สามทำเกินไปแล้วจริง ๆ”ใต้เท้าชุยเหลือบมองเขา และถอนหายใจออกมายาว ๆ “โปรดประทานอภัยด้วย กระหม่อมโกรธจนพูดจาเหลวไหลไปชั่วขณะ”“ไม่เป็นไร ท่านอย่ากังวลไปมากเลย เหล่าหยวนบอกว่านางยังมองโลกในแง่ดี จะต้องหายดีแน่”“เหล่าหยวน?” ใต้เท้าชุยไม่เคยได้ยินหรือรู้จักมาก่อน อวี่เหวินห่าวกล่าวว่า “ภรรยาข้าน่ะ”ใต้เท้าชุยมองเขา “ครั้งนี้ต้องขอบคุณพระชายาฉู่มากจริง ๆ หมอหลวงเฉาบอกว่า ถ้าช่วยไม่ทันแล้วล่ะก็ คงได้ตายไปแล้ว”อวี่เหวินห่าวเอ่ยว่า “ตั้งแต่แรกนางก็รู้สึกว่าอาการไม่ค่อยดี ดังนั้นจึงเรียกแม่นมอู่ให้จับตาดู หา
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 758
หลังจากกลับมา เพราะว่าภรรยาเขาเป็นห่วงพี่สะใภ้สามมาก เขาเองจึงตำหนิอ๋องเว่ยไปไม่น้อยเหมือนกันหลังจากทำให้หยวนชิงหลิงรู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้างแล้ว ก็เอ่ยว่า “ที่จริงเรื่องของครอบครัวพวกเขา เจ้าก็อย่าเสียใจไปมากนักเลย เสด็จพ่อย่อมต้องจัดการลงโทษเขา ได้ยินซูยี่บอกว่า พี่สามควักลูกตากู้จือออกมา เขาเองก็คงสำนึกผิดแล้ว”หยวนชิงหลิงเอ่ยขึ้นมาอย่างหงุดหงิดใจ “เขาสำนึกผิดแล้วจะไปมีประโยชน์อะไร? ช่วยไม่ได้เลยสักนิด ข้าไม่สนว่าเขาจะรู้สึกผิดหรือไม่? ให้พระชายาเว่ยเกลียดเขาต่อไปดีกว่า อย่างให้เขามายุ่งอีกเลย มีแต่รั้งให้นางไปไหนไม่ได้”อวี่เหวินห่าวไม่รู้จะปลอบนางอย่างไรดี กลัวว่านางจะโกรธจนกระเทือนถึงครรภ์ ในฐานะพ่อลูกสาม ตอนนี้เขายิ่งรู้สึกกังวลครอบครัวเล็ก ๆ ของตัวเองมากขึ้นช่วงนี้มีเรื่องมากมายจริง ๆมีเรื่องกังวลท่วมท้นหัวอ๋องฉู่ไปหมด“ใช่แล้ว คดีของหลัวกุ้ยผินเป็นอย่างไรบ้าง” หยวนชิงหลิงที่เพิ่งนึกขึ้นได้จึงถามขึ้นมาอวี่เหวินห่าวตอบนาง “ข้าไม่รู้ ท่านมหาเสนาบดีไม่อนุญาตให้ถาม แต่วันนี้เข้าวังได้ยินมู่หรูกงกงบอกว่า สองวันมานี้เสด็จพ่อฝันถึงแต่หลัวกุ้ยผิน”“บังเอิญรึ?” หยวนชิงหลิงอวี
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 759
“ใต้เท้าทั้งสองทั้งมีคุณธรรมและซื่อสัตย์เช่นนี้ ทำให้ข้าซาบซึ้งใจยิ่งนัก เด็ก ๆ เร็วเข้า ไปเตรียมเหล้าและอาหารให้ใต้เท้าทั้งสองเร็ว” ฮูหยินเฒ่าสั่งออกมาซูยี่ อาซื่อ และหมานเอ๋อร์มองทหารองค์รักษ์ที่เชื่อฟังและไปกับฮูหยินเฒ่าก็อดพูดไม่ได้ว่า “ฮูหยินเฒ่าช่างมีคุณธรรมและบารมีสูงส่งจริง ๆ”“มิใช่หรือ? นางพูดคำเดียวมีน้ำหนักกว่าพวกเราพูดเป็นร้อยอีก” อาซื่อทั้งชื่นชมและยกย่องด้วยเหตุนี้ อวี่เหวินห่าวจึงอยู่ที่จวนจิ้งโฮ่วได้จนถึงฟ้าสางไม่ยุ่งยากอะไรนัก นางข้าหลวงสี่ที่ไปแอบดู บอกว่าพวกทหารองค์รักษ์พักผ่อนอยู่ที่ห้องด้านข้าง ท่านอ๋องอยู่ต่อได้อีกสักหน่อยอวี่เหวินห่าวกอดหยวนชิงหลิงและถอนหายใจออกมา “สามีภรรยาบ้านอื่นนอนด้วยกันได้ แต่ข้ากลับทำเหมือนโจรไม่มีผิด”หยวนชิงหลิงก็สงสัย “พวกเขารับคำสั่งจากเสด็จพ่อ แต่เหตุใดถึงเชื่อฟังท่านย่ากัน?”อวี่เหวินห่าวเองก็สงสัย แต่ก็ไม่อยากสนใจ แค่ได้อยู่ต่อก็เป็นอันใช้ได้แล้วตอนที่อวี่เหวินห่าวไป พวกองค์รักษ์ปฏิบัติกับเขาอย่างเอาใจใส่และอบอุ่นมาก ไม่เคร่งขรึมเหมือนวันก่อน ๆ ตอนที่อวี่เหวินห่าวขึ้นม้า องครักษ์คนหนึ่งในนั้นก็เข้ามาช่วยดันก้นของเขาด้ว
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 760
ช่วงนี้จักรพรรดิหมิงหยวนรู้สึกว้าวุ่นใจยิ่งนักแค่เรื่องเจ้าเมืองจิ้งเป่ยก็มากเกินพอแล้ว ตอนนี้เจ้าสามยังทำเรื่องชั่วช้าพรรค์นั้นออกมาอีก ยังไม่พอ ช่วงนี้ยังฝันเห็นหลัวกุ้ยผินหลายคืนติดต่อกันอีก ในฝันหลัวกุ้ยผินยังร้องขอความเป็นธรรมอีกด้วยยังมีอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ได้แก้ไขให้กระจ่างชัด?จักรพรรดิหมิงหยวนรับสั่งเรียกตัวอ๋องเว่ยเข้าวัง ในหอตำรานั้นเกิดอะไรขึ้น มู่หรูกงกงเองก็ไม่ทราบเช่นกัน รู้แค่ว่าอ๋องเว่ยเข้าไปอยู่นาน และด้านในก็มีเสียงตวาดที่ไม่ต่างจากฟ้าผ่าดังออกมามากมายหลายครั้งตอนที่อ๋องเว่ยออกมา เขาเดินคอตกออก และเดินกะเผลกอีกต่างหากมู่หรูกงกงเข้าไป จักรพรรดิหมิงหยวนก็เรียกให้เขาไปสอบถามอาการของพระชายาเว่ยมู่หรูกงกงที่ออกไปแล้ว และกลับมาแล้วนั้นเข้าไปกราบทูลให้ทรงทรงว่า “อาการบาดเจ็บไม่สาหัส แต่หมอหลวงบอกว่าโชคดีนักที่พระชายาฉู่ช่วยไว้ได้ทัน มิฉะนั้นคงรักษาชีวิตพระชายาเว่ยไว้ไม่ได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ”มู่หรูกงกงก้าวไปข้าวหน้าเอ่ยกระซิบเบา ๆ “ฝ่าบาท บ่าวได้ทราบมาว่า ก่อนหน้านั้นที่พระชายาเว่ยได้แท้งลูกนั้น ท่านอ๋องเว่ยเป็นคนวางยาพ่ะย่ะค่ะ”จักรพรรดิหมิงหยวนที่กริ้วจนหน้าดำทะ
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 761
จักรพรรดิหมิงหยวนหัวเราะ "เจ้าไปโต้เถียงอะไรกับเขา? ไม่ว่าเจ้าจะมีความรู้แค่ไหน เจ้าสามารถเหนือกว่าเขาได้หรือ?"“ไม่ใช่ความรู้พ่ะย่ะค่ะ แต่เป็นสามัญสำนึกทั่วไป เมื่อวานอากาศหนาวเย็นมาก เณรน้อยจึงมาจุดเตาถ่านให้พวกเราคลายหนาว คาดไม่ถึงว่าการจุดเตาถ่านก็ทำให้เกิดพิษได้”จักรพรรดิหมิงหยวนหัวเราะ “จุดเตาถ่านก็ทำให้เกิดพิษได้? เป็นไปไม่ได้ มีคนวางยาต่างหากเล่า ไม่อย่างนั้นจะถูกพิษได้อย่างไร?”เหลิ่งจิ้งเหยียนตอบว่า “ฝ่าบาทเองก็ทรงคิดแบบนั้นใช่ไหมพ่ะย่ะค่ะ? แต่ท่านเจ้าอาวาสก็ดื้อรั้นเหลือเกิน บอกว่าแค่จุดเตาถ่าน และปิดหน้าต่างไม่ให้มีลมระบายออกไปก็สามารถเอาชีวิตคนได้ กระหม่อมไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ การจุดเตาถ่านก็มีมานมนานแล้ว ก็ไม่เคยเห็นมีคนตายมิใช่หรือ?”“ใช่” จักรพรรดิหมิงหยวนรู้สึกสงสัยขึ้นมาบ้างแล้ว “ไม่เคยเห็นคนเหล่านั้นจุดเตาถ่านแล้วตาย? ชาวบ้านส่วนใหญ่ที่ไหนจะมีฝังท่อกระจายความร้อนไว้ใต้ดินที่บ้านกัน? ล้วนแต่พึ่งพาเตาถ่านกันเท่านั้น”เหลิ่งจิ้งเหยียนตอบว่า “กระหม่อมก็ปฏิเสธเช่นนั้นพ่ะย่ะค่ะ”“เช่นนั้นเขาว่าอย่างไรบ้าง?” จักรพรรดิหมิงหยวนวางแก้วลง และมองไปที่เหลิ่งจิ้งเหยียน
ใต้หล้าสยบรัก บทที่ 762
หลัวกุ้ยผินเป็นผู้บริสุทธิ์ฝ่าบาทได้ยกเลิกคำตัดสินเดิมของตัวเอง หลัวกุ้ยผินไม่ได้ทำร้ายฮองเฮา โม่โม่คนนั้นเสียชีวิตด้วยเตาถ่านคำตัดสินนี้ที่ประกาศในท้องพระโรงทำให้เหล่าข้าราชบริพานต่างตกใจยิ่งนักในเวลานี้ฝ่าบาทยอมรับความผิดของตนเอง มันดูไม่ค่อยเหมาะมากนัก? ช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน เจ้าเมืองจิ้งเป่ยจะไม่ยิ่งกำเริบเสิบสานหรอกหรืออย่างไรเสีย ความคิดของจักรรพรรดิหมิงหยวนคือ ไม่ยอมอนุญาตให้มีการตัดสินคดีผิดพลาดแม้แต่คดีเดียวเขาตัดสินผิดพลาด ทำให้หลัวกุ้ยผินตายเปล่า และยังทำร้ายผู้คนในตระกูลหลัว ดังนั้นจึงทำการสั่งลงโทษตัวเอง รับโทษโบยแปดสิบทีอ๋องจี้แสดงความกตัญญูที่หน้าท้องพระโรง แบ่งเบารับโทษจากเสด็จพ่อมาสิบห้าทีอ๋องอันก็ออกไปช่วยรับอีกสิบห้าทีอ๋องซุนผู้อ่อนแอก็รับไปอีกสิบห้าทีอ๋องรุ่ยชิงที่เป็นน้องชายร่วมอุทรก็ช่วยรับด้วยอีกสิบทีทุกคนมองไปที่อวี่เหวินห่าวอ๋องฉีกับอ๋องหวยไม่มา เจ้าแปดเจ้าเก้าก็ไม่ได้อยู่ในท้องพระโรงอวี่เหวินห่าวรู้ว่าวันนี้ที่ท้องพระโรงมีการประกาศคำตัดสินคดีของหลัวกุ้ยผิน ดังนั้นเขาจึงเข้ามาในท้องพระโรงแต่เช้าแต่ไม่คิดเลยว่าจะเป็นเช่นนี้ เขาไม่อยากถูก
Latest chapter
