เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 8 เธอคนนั้นคือ...
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-23 22:47:15ร้านคาเฟ่ ‘Luna Brews’ ใจกลางเมืองคึกคักไปด้วยผู้คน เสียงเครื่องชงกาแฟดังก้องเคล้ากับเสียงพูดคุยเบา ๆ จากลูกค้าที่นั่งกระจายตัวตามมุมต่าง ๆ โต๊ะไม้ขัดมันสะอาดสะท้อนแสงแดดยามสายผ่านกระจกใสที่เปิดโล่ง
แทนนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของร้าน สายตาของเขาจ้องจอแล็ปท็อปตรงหน้า ร่างสูงในชุดเรียบง่ายแต่ดูดีดึงดูดสายตาผู้คน เสื้อเชิ้ตสีดำพอดีตัวที่พับแขนขึ้นถึงข้อศอกเข้ากันอย่างลงตัวกับกางเกงยีนส์สีน้ำเงินเข้ม รองเท้าผ้าใบสีขาวสะอาดตาเสริมลุคที่ดูสบาย ๆ แต่เต็มไปด้วยเสน่ห์
ทรงผมเซตเรียบง่ายโชว์หน้าผากกว้าง ดวงตาคมสีดำสนิทฉายแววครุ่นคิด เงียบขรึม และสุขุม เพียงเขานั่งนิ่งอยู่ตรงนั้น ก็เหมือนรัศมีบางอย่างดึงดูดสายตาสาว ๆ ในร้าน ทุกคนต่างเหลียวมองผ่านโต๊ะของเขาอย่างอดไม่ได้ บ้างก็หันไปกระซิบกับเพื่อนอย่างตื่นเต้น
“ไง รอนานมั้ย?”
เสียงทุ้มชัดเจนดังมาจากด้านหลังของแทน ทำให้เขาเงยหน้าขึ้นจากแล็ปท็อปทันที เบียร์ รุ่นพี่คนสนิทจากคณะวิศวะคอมพิวเตอร์ก้าวเข้ามานั่งฝั่งตรงข้าม ใบหน้าคมเข้มยังคงดึงดูดทุกสายตาเหมือนเดิม
เบียร์หรือในโลกใต้ดินรู้จักเขาในฉายา ‘ผู้ไร้เงา’ เป็นแฮกเกอร์อันดับหนึ่งผู้สร้างตำนาน ด้วยการเจาะระบบความปลอดภัยสุดซับซ้อนของไซเบอร์เน็ต อินโนเวชั่น บริษัทผู้นำด้านเทคโนโลยี AI และระบบรักษาความปลอดภัยไซเบอร์ระดับโลก
เหตุการณ์ครั้งนั้นกลายเป็นข่าวฮือฮาไปทั่ววงการ แต่ตัวตนที่แท้จริงของเขากลับยังคงเป็นปริศนา เพราะฝีมือการแฮกที่ไร้ร่องรอย ไม่มีใครจับได้ ทำให้เขาได้รับฉายา ผู้ไร้เงา ผู้ที่เข้าออกระบบของบริษัทต่าง ๆ โดยไม่มีใครล่วงรู้ถึงการปรากฏตัวของเขา
วันนี้เขาปรากฏตัวในลุคที่สะดุดตาไม่แพ้กัน เสื้อเชิ้ตสีเทาเข้มพอดีตัว กางเกงสแลคสีดำ และรองเท้าหนังมันเงา เสริมด้วยนาฬิกาข้อมือแบรนด์หรูที่ดูเรียบง่ายแต่ทรงพลัง ทรงผมสั้นที่จัดทรงอย่างดีเผยให้เห็นหน้าผากกว้างและคิ้วหนาเข้ม ดวงตาสีดำสนิทที่ดูเหมือนอ่านความคิดคนได้ ใครมองก็อดรู้สึกหวั่นเกรงในเสน่ห์และความน่าเกรงขามไม่ได้
แม้จะเป็นรุ่นพี่ที่จบไปนานแล้ว แต่รูปลักษณ์และบุคลิกของเบียร์ก็ยังดึงดูดความสนใจจากสาว ๆ ในร้าน ไม่แพ้แทน เพียงแค่เขายิ้มบาง ๆ ให้บริกรหญิงที่นำเมนูมาเสิร์ฟ ก็ทำให้เธอหน้าแดงจนรีบหลบสายตา
“พี่ดูไม่เปลี่ยนเลย” แทนพูดพลางยกแก้วกาแฟขึ้นจิบ สายตาสบกับเบียร์ที่มองกลับมาพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“เรื่องปกติน่ะ” เบียร์ตอบเรียบ ๆ แต่แฝงอารมณ์ขัน
“ว่าแต่... นายอยากให้ฉันช่วยเรื่องไรล่ะ ถึงกับต้องนัดเจอในร้านแบบนี้?”
แทนดันแล็ปท็อปไปตรงหน้ารุ่นพี่ “ผมอยากให้พี่ช่วยหาว่า ผู้เล่นคนนี้คือใคร”
หน้าจอแสดงโปรไฟล์ของ J.W. บนฐานข้อมูลของบริษัท ชื่อที่คุ้นเคยในวงการเกมพร้อมโลโก้กิลด์ชาโดว์วิงส์ เบียร์เลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะโน้มตัวมาดูใกล้ ๆ
“แค่ผู้เล่น ระดับนายก็น่าจะหาเจอได้ไม่ยากนี่?”
แทนถอนหายใจเฮือกใหญ่
“ผมลองทุกวิธีแล้ว แต่ไม่สามารถหา IP Address หรือข้อมูลที่แท้จริงของผู้เล่นคนนี้ได้เลย”
น้ำเสียงของเขาแฝงความหนักใจ ดวงตาเต็มไปด้วยความครุ่นคิด
“ดูเหมือน ‘เธอ’ มีระบบป้องกันตัวเองดีมาก พอผมเริ่มตามเส้นทางใกล้ถึงตัว เส้นทางก็เปลี่ยนไปทันที แถม IP ก็เปลี่ยนอัตโนมัติทุกครั้ง”
“เธอ?” เบียร์ยักคิ้วขึ้นพลางยิ้มมุมปาก
“ผมไม่รู้ว่าเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่ตัวละครในเกมเป็นผู้หญิง เลยเรียกเธอไว้ก่อน” แทนยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ
เบียร์หัวเราะในลำคอ
“ฟังดูน่าสนใจ... ขอลองดูหน่อยละกัน”
เขาลากแล็ปท็อปมาอยู่ตรงหน้า มือเรียวยาวเริ่มพิมพ์คีย์บอร์ดอย่างคล่องแคล่ว หน้าจอเปลี่ยนไปมาอย่างรวดเร็วเมื่อเขาป้อนคำสั่งและดึงข้อมูลจากระบบ
“เธอนี่คงเป็นคนพิเศษสินะ ถึงทำให้นายหัวเสียได้ขนาดนี้” เบียร์พูดพลางยิ้มเจ้าเล่ห์
“เธอเก่งมากในเกมครับ แต่สิ่งที่ทำให้ผมหงุดหงิดคือการปกปิดตัวตนของเธอ นี่มันเกินกว่าผู้เล่นธรรมดาจะทำได้” แทนตอบ สีหน้ายังคงเคร่งขรึม
“ดูเหมือนเธอจะเป็นตัวจริงไม่ใช่ AI ด้วย” เบียร์พึมพำ
“ป้องกันตัวดีมาก แต่... ไม่มีระบบไหนที่ฉันเจาะไม่ได้”
นิ้วมือของเบียร์พิมพ์คีย์บอร์ดเร็วจนแทบมองไม่ทัน ข้อมูลบางส่วนเริ่มปรากฏขึ้น แต่ก่อนที่เขาจะเข้าถึงเส้นทาง IP ได้สำเร็จ หน้าจอกลับค้างไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนเป็นข้อความที่เขียนว่า:
“Access Denied.”
เบียร์หยุดนิ่ง ดวงตาฉายแววท้าทายก่อนจะพิมพ์โค้ดเพิ่มเติม
“อืม... สนุกขึ้นแล้วสิ”
แทนมองจออย่างกังวล “พี่ทำได้ไหม?”
เบียร์หัวเราะในลำคอ
“เด็กคนนี้ไม่ธรรมดา เธอใช้ระบบเปลี่ยนเส้นทางอัตโนมัติที่ทำงานพร้อมกับการเข้ารหัสขั้นสูง ไม่เคยเจอผู้เล่นที่ทำแบบนี้ในเกมมาก่อน”
“นี่แหละที่ผมถึงต้องพึ่งพี่” แทนพูดน้ำเสียงหนักแน่น
เบียร์ยักไหล่ “ยังไงก็ต้องลองดูอีกหน่อย”
เขาพิมพ์คำสั่งใหม่ แต่ไม่ทันไร หน้าจอของแทนกลับดับลงพร้อมข้อความเตือน
‘การแจ้งเตือนระบบ: ตรวจพบการเข้าถึงโดยไม่ได้รับอนุญาต (System Alert: Unauthorized Access Detected) ’
เบียร์หยุดมือทันที และเอนหลังพิงกับพนักเก้าอี้พลางยิ้มบาง
“เด็กคนนี้เด็ดจริง เธอไม่ได้ป้องกันตัวแบบธรรมดา แต่ตั้งระบบแจ้งเตือนย้อนกลับมาที่ระบบกลางเลย”
“แปลว่า?”
“แปลว่า... ถ้าฉันพยายามอีกครั้ง เธอจะรู้ว่ามีคนพยายามเจาะเข้ามา”
แทนกัดฟันแน่น “พี่หาเธอไม่ได้เหรอ?”
“ไม่ได้หมายความว่าเจาะไม่ได้ แค่ฉันต้องทำในที่ที่ปลอดภัยกว่านี้ ไม่ใช่ในร้านกาแฟที่มี Wi-Fi สาธารณะ” เบียร์หัวเราะเบา ๆ
“งั้น... พี่ช่วยหน่อยได้ไหมครับ? ผมอยากรู้ว่าเธอเป็นใคร”
เบียร์หยิบแก้วกาแฟขึ้นจิบ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเบา ๆ แต่เต็มไปด้วยความมั่นใจ
“นายอยากรู้ตัวจริงของเธอ? ได้สิ... เดี๋ยวฉันจัดให้”
ภายในคอนโดหรูของเบียร์ แสงไฟสีอบอุ่นส่องกระทบผนังห้องที่ตกแต่งอย่างเรียบง่ายแต่ดูมีระดับ เสียงพิมพ์แป้นคีย์บอร์ดดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ เบียร์นั่งอยู่หน้าจอแล็ปท็อป ดวงตาคมกริบจับจ้องไปยังข้อมูลบนหน้าจออย่างไม่วางตา
แทนยืนพิงกรอบหน้าต่างมองออกไปด้านนอกด้วยสายตาเคร่งขรึม แขนกอดอกแน่น ความคิดในหัวเขาวนเวียนถึงเพียงเรื่องเดียว
เสียงฝีเท้าดังขึ้นจากอีกมุมหนึ่งของห้อง ก่อนที่เนย ลูกพี่ลูกน้องของแทน จะยื่นแก้วชาเขียวให้
“เอ้า ชาเขียว”
“ขอบคุณครับ พี่เนย” แทนรับแก้วมา ก่อนจะชะงักเล็กน้อย สายตามองไปที่เนยแล้วเลื่อนไปที่เบียร์อย่างไม่เชื่อสายตา
“ไม่เจอกันนาน นายหล่อขึ้นเยอะเลยนี่” เนยนั่งลงข้างเบียร์ ชวนเขาคุยอย่างเป็นกันเอง
“เซอร์ไพรส์กว่า ก็เรื่องที่พี่เนยขาโหดเป็นแฟนกับพี่เบียร์..”
ผัวะ!
มือเรียวบางของเนยฟาดลงที่ศีรษะแทนเต็มแรงจนเขาเซไปเล็กน้อย เบียร์ที่นั่งพิมพ์อยู่ถึงกับหัวเราะเบา ๆ
“มือหนักเหมือนเดิม...” แทนบ่นอุบอิบ
“พูดมาก อยากตายรึไง” เนยตอบด้วยน้ำเสียงดุ แต่แฝงด้วยความเอ็นดู
เบียร์เหลือบมองทั้งสองคนด้วยรอยยิ้มจาง ๆ ก่อนจะกลับไปตั้งสมาธิกับจอแล็ปท็อป เส้นทางที่เขากำลังตามอยู่นั้นซับซ้อนเกินกว่าที่แทนจะมองเห็น
“ดูเหมือนเด็กคนนี้จะใช้ระบบเปลี่ยนเส้นทางแบบหลายชั้น” เบียร์พูดกับตัวเองขณะพิมพ์คำสั่งอย่างรวดเร็ว
“ปกติมันจะพาเราวนไปเรื่อย ๆ เหมือนแมวไล่จับหางตัวเอง แต่ถ้าเราไม่ไล่ตามล่ะ?”
แทนเลิกคิ้ว “ไม่ตาม... แล้วจะทำยังไงครับ?”
เบียร์ยิ้มมุมปาก ก่อนจะพิมพ์โค้ดอีกชุด
“ฉันจะย้อนกลับจุดที่เธอเริ่มใช้การป้องกันเส้นทาง ดูว่ามันเชื่อมไปถึงที่ไหนก่อนจะถูกเปลี่ยนเส้นทาง”
เขาใช้วิธีสร้างภาพเส้นทางของข้อมูลแบบย้อนกลับ (Reverse Pathing) ด้วยการวิเคราะห์จุดเริ่มต้นของทุกเส้นทางที่เปลี่ยนไป
“เหมือนปลดปมเชือก เราไม่ต้องแก้ทีละปม แต่ย้อนกลับไปที่จุดเริ่มแรก”
“แล้วเธอจะรู้ตัวไหม?” แทนถาม สีหน้าฉายแววกังวล
“ไม่ ถ้าฉันใช้วิธีนี้” เบียร์ตอบพลางใช้โค้ดลวงให้ดูเหมือนเป็นเพียงการเชื่อมต่อปกติของผู้เล่นในระบบทั่วไป
เวลาไม่นาน หน้าจอแสดงพิกัดของ IP Address สุดท้าย ที่เจเคยเชื่อมต่อก่อนเปลี่ยนเส้นทาง เบียร์พิมพ์โค้ดสุดท้ายเพื่อดึงข้อมูลอย่างเงียบเชียบ
“ได้แล้ว” เบียร์พูดพร้อมกับยิ้มบาง
“จริงเหรอครับ?” แทนขยับเข้ามาดูใกล้ ๆ
บนหน้าจอแสดงพิกัดที่เชื่อมต่อกับสถานที่แห่งหนึ่งใกล้กับมหาวิทยาลัยไทระ อินโนเวชั่น ยูนิเวอร์ซิตี้ เบียร์บันทึกข้อมูลทั้งหมดลงในระบบของเขา พร้อมตั้งค่าป้องกันไม่ให้เจตรวจพบ
“เธอไม่มีทางรู้ตัวหรอก” เบียร์พูดพลางเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างพอใจ
แทนไทที่ยืนอยู่ข้างหลังขมวดคิ้วมุ่น ขณะสายตาคมกริบจับจ้องพิกัดที่ปรากฏบนหน้าจอ
“หืม? พิกัดนี้มัน...”
“นายรู้จัก?”
“ร้านคาเฟ่ใกล้มหา’ ลัย” แทนตอบเสียงเรียบ แต่แววตาครุ่นคิด
เขาเงียบไปครู่หนึ่ง สมองประมวลผลภาพและเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อวันก่อนอย่างรวดเร็ว ความสงสัยที่เคยเป็นเพียงจุดเล็ก ๆ เริ่มชัดเจนขึ้น ริมฝีปากสวยของเขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อย
“ผมจะไปหาเธอ”
แทนพูดเสียงราบเรียบ แต่ดวงตากลับเปล่งประกายเหมือนกับว่าเขากำลังเข้าใกล้คำตอบที่ต้องการ
เบียร์มองแทนด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ก่อนจะลุกขึ้นยืน
“ฉันไปด้วย เด็กคนนี้น่าสนใจกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะ”
“งั้นเรารีบไปกันเถอะ” แทนกล่าว ขณะที่มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋า อีกข้างกำแน่นด้วยความมุ่งมั่น
‘ถ้าเธอคือ J.W. จริงๆ ล่ะก็...คงสนุกน่าดู’
บทที่เกี่ยวข้อง
โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 9 คาเฟ่แห่งคำตอบ
ร้านคาเฟ่ ‘Bookmark Brews’ ตั้งอยู่ไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยไทระ เป็นร้านเล็ก ๆ ที่มีเสน่ห์ในตัวเอง ด้วยการตกแต่งผสมผสานระหว่างความอบอุ่นของไม้และชั้นหนังสือที่วางเรียงรายตามผนัง เสียงเพลงแจ๊สเบา ๆ คลอไปกับกลิ่นกาแฟหอมกรุ่นที่อบอวลทั่วร้านแทนเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเบียร์ ทั้งสองมองไปรอบ ๆ ร้านเพื่อสำรวจบรรยากาศ แสงธรรมชาติส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่ ทำให้ทุกมุมของร้านดูสว่างและสงบ“ที่นี่เหรอ?”เบียร์ถาม พลางเลิกคิ้วเมื่อเห็นลูกค้าสองสามคนกำลังนั่งอ่านหนังสือในมุมต่าง ๆ ของร้าน และบางคนก็ใช้มีแล็ปท็อปนั่งทำงาน“ตามพิกัดคือที่นี่ล่ะ” แทนตอบพลางกวาดสายตามองหาหญิงสาวคนนั้นทั้งสองคนเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์ โดยมีน พนักงานสาวประจำร้านก็เอ่ยต้อนรับด้วยรอยยิ้มสดใส“ยินดีต้อนรับค่ะ รับอะไรดีคะ”“เอสเพรสโซ่ร้อน” แทนสั่งเสียงเรียบ“อเมริกาโน่ร้อน” เบียร์ต่อด้วยน้ำเสียงสุภาพแทนมองไปรอบ ๆ ร้าน สายตาสำรวจไปยังมุมต่าง ๆ ก่อนจะหันกลับมาถามมีนด้วยน้ำเสียงที่พยายามให้ดูปกติ“พนักงานวันก่อน...”กริ๊ง!เสียงกระดิ่งหน้าประตูดังขึ้น ดึงความสนใจของทั้งแทนและเบียร์“พี่มีน เมล็ดกาแฟมาส่งค่ะ ให้เจทำไงคะ?”เสียงหวานใส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 10 หลอกล่อ ล่อลวง ใกล้ชิด
โต๊ะประจำของเจที่หลังตึกคณะวิศวกรรมศาสตร์คอมพิวเตอร์ เป็นมุมสงบที่เธอมักมานั่งพักผ่อนช่วงว่าง เสียงลมอ่อน ๆ พัดผ่านต้นไม้รอบบริเวณ เพิ่มความเย็นสบายให้บรรยากาศ แต่ความคิดของเจกลับไม่ได้สงบเหมือนสภาพแวดล้อมรอบตัวเธอนั่งมองนามบัตรในมือเล่น หมุนมันไปมาระหว่างนิ้วอย่างใช้ความคิดเอาไงดีเนี่ย...เกมใหม่เลยนะ...แต่...เขาชวนเราทำไม?“เจ เจ!!” เสียงเรียกดังลั่นดึงเธอออกจากภวังค์ เจสะดุ้งเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนสาวที่ยืนเท้าสะเอวอยู่ตรงหน้า“ห๊ะ?”“เหม่อไปไหนของแกวะ?” แพรวาพูดพลางนั่งลงตรงข้าม ยื่นนิ้วชี้มาจิ้มแก้มของเจเบา ๆ“เออ คิดไรเพลินๆ น่ะ” เจตอบปัด ๆ พร้อมกับดันมือเพื่อนออก“แก พรุ่งนี้มีงานปาร์ตี้ประจำควอเตอร์ ไปกันมั้ย?” แพรวาพูดพลางทำตาเป็นประกายแบบอ้อนสุด ๆ“ไม่ไปอะ”“โหย แกอะ ไปหน่อยเหอะ นะ นะ นะ พรีสสสส!” แพรวาทำเสียงอ้อนสุดชีวิต พร้อมเขย่ามือเจไปมา“อะไรของแกวะ ทำไมต้องอยากไปขนาดนั้น?” เจเลิกคิ้วมองด้วยความสงสัย“ก็....รอบนี้ เป็นคิวของกรุ๊ปพี่แทนไทจัดปาร์ตี้อะ อ๊ายย”แพรวาทำท่าเขินอายมิดเมี้ยน พร้อมกรี๊ดเบา ๆ“แล้ว?”“พี่แทนไทปิดผับอีคลิปส์ ลักซ์ เลาจน์ เลี้ยงเลยนะ ผับหรู ไฮโซ ไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 11 จูบ…ไม่ทำให้แข็งแกร่งน้อยลง
เสียงลมหายใจของเจยังคงสะท้อนอยู่ในหัว ราวกับสัมผัสร้อนแรงเมื่อตอนบ่ายยังตราตรึงไม่เลือน แม้ตอนนี้เธอจะนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ โลกแห่งความจริงถูกแทนที่ด้วยหน้าจอเกมคิงดอมเควสออนไลน์ แต่หัวใจของเธอยังคงเต้นแรงอย่างห้ามไม่ได้“ตั้งสติหน่อย เจ… เธอไม่ใช่คนที่จะมาหลุดเพราะเรื่องแบบนี้” เธอบอกตัวเองเสียงเบา พยายามดึงความคิดกลับมาสู่หน้าจอที่แสดงข้อมูลทีมและแผนการโจมตีสำหรับอีเวนต์ใหญ่มือเรียวเลื่อนเมาส์และกดแป้นคีย์บอร์ดเพื่อเตรียมแผนกลยุทธ์ให้พร้อม ในฐานะหัวหน้ากิลด์ชาโดว์วิงส์ เธอไม่มีเวลามาเสียสมาธิกับเรื่องส่วนตัวแต่ในขณะเดียวกัน ภาพดวงตาคมกริบและสัมผัสอุ่นร้อนของเขาก็ยังคงแว่บเข้ามาในความคิดเป็นระยะ เธอส่ายหน้าเบา ๆ พยายามไล่ความรู้สึกเหล่านั้นออกไป“...ทุกคนรอคำสั่งฉันอยู่”เจสูดลมหายใจลึก ตั้งสมาธิอีกครั้ง ก่อนจะเปิดไมค์เพื่อเริ่มสั่งการทีมที่รอเธออยู่ในเกมโลกของเกมคิงดอมเควสออนไลน์ ในค่ำคืนนี้ถูกปกคลุมด้วยความมืดมนและพลังลึกลับที่ยากจะหยั่งถึง เมื่อดันเจี้ยนพิเศษ ‘หอคอยแห่งนิรันดร์’ ได้เปิดประตูต้อนรับเหล่านักผจญภัยเป็นครั้งแรกตัวหอคอยตั้งตระหง่านกลางป่าทึบที่ดูเหมือนจะไร้ที่ส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 12 แปลงโฉม (J.W.)
เฮ้อ!!ทำยังไงก็ไม่ยอมหลุดออกจากหัวเลย...จูบนั่น...ทำไมเขาถึงจูบฉัน?แล้วทำไมฉันถึงไม่ลืมมันเนี่ย!!!โอ๊ย!! ฉันที่ไม่เข้าใจในสิ่งที่รุ่นพี่แทนไททำ ได้แต่ยีหัวตัวเองแรงๆ และฟุบหน้าลงกับโต๊ะ“เจ เจ!”“อะไร!!” ฉันเงยหน้าขึ้นมองแพรวา เสียงเธอเรียกดังลั่น แถมสายตาเป็นประกายวิบวับอีกต่างหาก จะลากฉันไปไหนอีกล่ะสิ“ไปซื้อชุดกัน คืนนี้มีปาร์ตี้นะ” แพรวายิ้มให้อย่างร่าเริงฉันถอนหายใจเฮือก มือนึงยังพิมพ์คำสั่งลงในแล็ปท็อป รันโค้ดระบบรักษาความปลอดภัยแบบใหม่ที่กำลังพัฒนา“ไม่ไป...ไม่ได้เหรอ?” ฉันยู่หน้า ทำสายตาเว้าวอนใส่แพรวาฉันไม่อยากไปนี่นา...“ไม่ได้!” เสียงของแพรวาเข้มขึ้นทันที“แกน่ะ หัดออกจากร้านคาเฟ่บ้างเหอะ หมกตัวอยู่แบบนี้ เมื่อไหร่จะมีแฟนห๊ะ?”“ฉันไม่ได้อยากมีแฟนนี่!” ฉันบ่นอุบอิบพลางหลบสายตาแพรวาทำหน้าบึ้ง ก่อนจะเท้าคางมองฉันเหมือนจะพยายามสะกดจิต“เจ... แกอย่าทำตัวเป็นแม่ชีสิ หัดปลดปล่อยบ้าง งานนี้สนุกแน่นอน!”ฉันถอนหายใจยาวอีกครั้ง ก่อนยกมือขึ้นเหมือนยอมจำนน“โอเคๆ ฉันไปก็ได้ เลิกพูดเรื่องแม่ชีได้แล้ว”แพรวายิ้มกว้างเหมือนชนะอะไรสักอย่าง“ดี งั้นไปเลือกชุดกันเลย!”• • • • • • •ภาย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 13 เรียก...พี่สิ
แทนไทนั่งอยู่ในโซนวีไอพีด้านบนของงานปาร์ตี้ประจำควอเตอร์มาตั้งแต่เริ่มงาน ดวงตาคมจ้องมองลงไปยังฝูงชนด้านล่าง แต่ทันทีที่เขาเห็นร่างบางในชุดเดรสสีดำที่กำลังเดินเข้ามาในงาน ทุกอย่างรอบตัวเหมือนหยุดนิ่งเขาขบกรามแน่นจนเห็นสันกรามชัด สายตาคมกริบมองเธอที่อยู่ในเดรสสีดำเข้ารูปอย่างไม่พอใจเธอโคตรสวย...ผิวขาวเนียนตัดกับผ้าสีดำแนบลำตัว เส้นโค้งเว้าถูกเน้นจนเห็นได้ชัดแบบที่ใครเห็นก็ต้องมองตาม แผ่นหลังที่เปิดเผยในชุดนั้นทำให้เขารู้สึกบางอย่างพลุ่งพล่านแต่สิ่งที่ทำให้เขาหัวเสีย คือชุดนั้นมันเน้นรูปร่างของเธอทุกส่วนอย่างชัดเจน แผ่นหลังที่เปิดเผยขับกับผิวเนียนละเอียดจนใคร ๆ ก็ต้องมอง เธอดึงดูดสายตาของผู้ชายทุกคนในงาน รวมถึงคนที่เขาไม่อยากให้มอง“ให้ตายสิ…” เขาพึมพำเสียงต่ำ ก่อนจะกระดกแก้ววิสกี้ในมือจนหมดในครั้งเดียว แล้วกระแทกลงบนโต๊ะอย่างแรงจนแก้วแทบแตกปึง!“ใจเย็น นายหัวร้อนอะไร?” เสียงทุ้มต่ำของเคน พี่ชายต่างแม่ดังขึ้นพร้อมเสียงหัวเราะเบา ๆ ขณะที่เขานั่งพิงโซฟาอย่างสบายใจ“เปล่า...” แทนไทตอบเสียงแข็ง ใบหน้าเคร่งขรึม สายตายังจับจ้องไปที่เจไม่วางตา“หวงล่ะสิ” เคนยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นพลางยิ้มก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 14 อยากได้...เธอ
“แล้ว...พี่แทน...ต้องการอะไรคะ?”“ฉันอยากได้...เธอ”คำพูดของเขาทำให้เจนิ่งอึ้งไป ราวกับโลกหยุดหมุนไปชั่วขณะ ดวงตาของเธอสบเข้ากับสายตาคมกริบของเขา ซึ่งไม่แสดงความลังเลแม้แต่น้อยในช่วงที่เจกำลังงุนงงกับคำพูดนั้น แทนไทถือโอกาสโอบเอวเธอและพาเธอเคลื่อนไหวออกจากฟลอร์อย่างแนบเนียน จนกระทั่งพวกเขาไปหยุดอยู่บริเวณมุมหนึ่งของผับที่ค่อนข้างเงียบสงบ“เอ่อ...ฉันไม่เข้าใจค่ะ”แทนไทกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์“เมื่อวานเธอบอกว่า โค้ดที่รันในระบบมันดูแปลกๆ ไม่ใช่เหรอ?”“อ่า...ค่ะ”“เพราะงั้น ฉันอยากให้เธอช่วยดูให้หน่อยว่ามันแปลกยังไง”น้ำเสียงของเขาเรียบนิ่ง แต่รอยยิ้มที่ส่งมาทำให้เธอรู้สึกถึงบางอย่างที่ลึกซึ้งกว่าคำพูดเจถอนหายใจเบา ๆ เมื่อเข้าใจว่าเขาหมายถึงเรื่องระบบในเกม ไม่ใช่เรื่อง...อื่นที่เธอเผลอคิดไปไกลเขาหมายถึง...เรื่องโค้ดในระบบเกมใหม่สินะเฮ้อ...เจ แกก็คิดไปเรื่องอะไรเนี้ย!“ว่าไง?”“เอ่อ...ฉันขอเวลาคิดหน่อยได้มั้ยคะ?”“ได้ แต่อย่านาน” แทนไทตอบพลางมองเธอด้วยสายตาที่เหมือนรู้ทันทุกอย่าง“ฉันไม่ชอบรอ”คำพูดของเขาทำให้เจรู้สึกเหมือนถูกกดดัน แต่ในเวลาเดียวกันก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 15 ความลับในดวงตา
ในยามค่ำคืนที่เงียบสงบ แสงไฟถนนสาดส่องผ่านหน้าต่างบานใหญ่ในห้องของเจ เธอนั่งอยู่บนโซฟาในชุดเสื้อคลุมตัวบาง เนื้อผ้าบางเบาแนบลู่ไปกับผิวเนียนละเอียด มือเรียวถือแก้วโกโก้ร้อนที่ยังมีไออุ่นลอยจาง ๆ แต่จิตใจกลับล่องลอยไปไกล“ฉันอยากได้...เธอ”คำพูดของแทนไทยังคงดังก้องในหัว รอยยิ้มมุมปากของเขา และดวงตาคมที่มองเธอราวกับเป็นสิ่งเดียวในโลกยังคงชัดเจนอยู่ในความทรงจำ มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนโดนสะกดจนยากจะสลัดออก“โอ๊ย!! จะคิดถึงคำพูดของเขาทำไมเนี่ย เจ!!” เธอบ่นกับตัวเองพลางยกมือขึ้นขยุ้มผมเบา ๆ อย่างหงุดหงิดดวงหน้าหวานของเธอขึ้นสีระเรื่อเมื่อนึกถึง...จูบ จูบที่เขามอบให้เธอนี่ฉันปล่อยให้เขาจูบอีกแล้ว!แค่จูบแรกที่เขาขโมยไปยังไม่พอ ยังมีครั้งที่สองอีก... แค่คิดถึงก็ทำให้เธอแทบอยากมุดหน้าลงหมอนหนีความอับอาย“โธ่ว้อย! เจ ทำไมพอสบตากับเขาทีไร ลืมตัวทุกที อะไรกันวะเนี่ย!”เธอบ่นพลางทิ้งตัวลงบนโซฟา มือเล็กวางแก้วโกโก้ไว้บนโต๊ะอย่างแรงจนเสียงดังเบา ๆ ก่อนจะเริ่มตีขาไปมาเหมือนเด็ก ๆ ที่กำลังขัดใจ“ทำไมเขาต้องทำแบบนั้นด้วยนะ! เขามองฉันเป็นอะไร...แค่แหย่เล่นเหรอ หรืออะไรกันแน่?” เธอพึมพำเสียงเบาในอากาศเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-23โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 16 คนสำคัญ
แทนไทยืนพิงรถสปอร์ตสีดำสนิทอยู่ที่ลานหน้าตึกเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์คอมพิวเตอร์ ร่างสูงสง่าในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวพอดีตัวกับกางเกงสแลคสีดำเรียบหรู สายตาคมกวาดมองไปยังนักศึกษาที่เดินขวักไขว่เข้าออกตึกเรียนเขายกข้อมือดูนาฬิกาเรือนหรูที่แวววาวภายใต้แสงแดดอ่อน ๆ พร้อมถอนหายใจเบา ๆ เวลาเลิกเรียนของเธอกำลังใกล้เข้ามา แต่ในความรู้สึกของเขากลับรู้สึกเหมือนเวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้าเธอจะมาตามนัดไหม?ความคิดนี้วนเวียนอยู่ในหัวเขาตั้งแต่เมื่อคืนแน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนชอบรอใคร แต่สำหรับเจ...มันต่างออกไป เขาไม่อยากเสี่ยงกับการที่เธออาจจะเปลี่ยนใจเพราะถ้าเธอไม่มา เขาก็จะพาเธอไปเองตารางเรียนของเธออยู่ในมือเขาแล้ว การเข้าถึงข้อมูลเหล่านั้นไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเขา ไม่ใช่เพียงเพราะเขาเก่งด้านเทคโนโลยี แต่เพราะเธอคือคนสำคัญที่เขาอยากรู้ทุกอย่างขณะที่เขากำลังครุ่นคิด สายตาคมก็สะดุดเมื่อเห็นร่างบางในชุดนักศึกษาก้าวออกมาจากตึกเรียนเจในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาดตา กระโปรงพลีทสีดำความยาวเหนือเข่ากำลังดึงดูดสายตาของใครหลายคน รูปร่างที่สมส่วนของเธอช่างขับให้เสื้อเชิ้ตเรียบ ๆ ดูน่ามอง กระโปรงที่พอดีตัวเผยให้เห็นช่วงข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-24
บทล่าสุด
โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 38 ศึกฝึกซ้อม...ในอารีน่า
เจใช้สมาธิจดจ่ออยู่กับการเขียนโค้ดสำหรับป้องกันระบบในโปรเจกต์ของแทนไท แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามเพ่งสายตาไปที่หน้าจอแค่ไหน เมื่อไหร่ที่เธอหยุดพักสายตาและสมอง ภาพใบหน้าคมเข้มและสัมผัสร้อนแรงของเขาในคืนนั้นก็กลับมาวนเวียนในหัวเธอไม่หยุด“โอ๊ยยยย! จะบ้าตายแล้ว!”เธอร้องออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะยีผมตัวเองจนยุ่งเหยิง แล้วคว่ำหน้าลงกับโต๊ะ เสียงบ่นงึมงำดังลอดออกมาจากปาก“ทำไมถึงนึกถึงแต่คืนนั้นอยู่ได้เนี่ย! เขาสะกดจิตฉันไว้รึไงกัน!”เจครางออกมาพลางจิ๊ปากอย่างขัดใจ ในใจก็พยายามสลัดภาพเหล่านั้นออก แต่เหมือนยิ่งห้ามยิ่งคิดทันใดนั้น เสียงแจ้งเตือนจากมือถือก็ดังขึ้น ดิสคอร์ดกลุ่มกิลด์ชาโดว์วิงส์มีข้อความเด้งขึ้นมารัวๆเธอหยิบมือถือขึ้นมาอ่าน ข้อความในแชทของสมาชิกกิลด์เต็มไปด้วยการแจ้งเตือนเรื่องการซ้อมรบในอารีน่าวันนี้Rogue_Key: ‘หัวหน้า! ลืมรึเปล่าว่าต้องซ้อมรบน่ะครับ!!’Dark_Nont: ‘นั่นสิ พวกเรารออยู่นะคร้าบ~ อย่ามาสายล่ะ’Silent_Rey: ‘หัวหน้ามาช้า จับตีแน่!’เจถึงกับสะดุ้งเฮือก ตาเบิกกว้าง ก่อนจะอุทานออกมาเบาๆ“บ้าชิบ! ลืมสนิทเลย!”J.W.: ‘กำลังจะเข้าเกม!’เจวางมือถือ รีบเปิดแล็ปท็อปตรงหน้าเพื่อเข
โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 37 เงามืดในโลกออนไลน์
กว่าที่แทนไทกับเจจะได้ทานมื้อเที่ยง ก็ปาเข้าไปเกือบบ่ายสาม เพราะเขาไม่ยอมปล่อยเธอออกจากอ้อมแขนง่ายๆ แถมยังสั่งให้คนส่งอาหารฝากไว้ที่นิติบุคคลของคอนโดแทน“สุดท้าย...พี่ก็อิ่มอยู่คนเดียว”เจบ่นเสียงเบา กระปอดกระแปด ขณะที่นั่งมองแทนไทที่เพิ่งเดินกลับเข้ามาในห้องพร้อมถุงอาหารในมือ ก่อนจะยกซุปเต้าเจี้ยวญี่ปุ่นที่อุ่นร้อนแล้วมาวางตรงหน้าเธอ“หืม? ฉันยังไม่อิ่มเลยนะ”เสียงทุ้มต่ำของเขาเอ่ยขึ้น พร้อมกับสายตาคมที่มองเธออย่างมีเลศนัยเจชะงักเล็กน้อยเมื่อสบตากับเขา ใบหน้าของเธอร้อนขึ้นทันที และรีบหลบสายตาอย่างรวดเร็ว (˶˃ᆺ˂˶)“จะอิ่มไม่อิ่มก็เรื่องของพี่สิคะ รีบกินเถอะค่ะ เดี๋ยวซุปเย็นหมด” เธอพูดตัดบทก่อนจะยกช้อนขึ้นมาจิบซุปเบาๆแทนไทหัวเราะเบาๆ กับท่าทางเขินอายของเธอ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ และเริ่มทานอาหารไปพร้อมกัน“ถ้าเป็นเธอ...ฉันไม่อิ่มอยู่แล้ว”คำพูดของเขาทำให้เจถึงกับสำลักซุป หน้าแดงยิ่งกว่าเดิม ขณะที่แทนไทยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์และเอื้อมมือไปลูบหลังเธอเบาๆ“พอแล้วค่ะ...รอยเต็มตัวหมดแล้ว” ประโยคหลังเธอแอบบ่นเบาๆแทนไทเลิกคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะเอียงหน้ามองเธอด้วยรอยยิ้ม“อยู่ข้างใน ไม่มีใครเห็นหรอ
โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 36 มื้อเที่ยง...สะท้านใจ
“เดี๋ยว!”“คะ?”เจหยุดชะงัก เอียงคอมองแทนไทด้วยความสงสัย เมื่อเขาจับข้อมือเธอไว้ก่อนที่เธอจะเปิดประตูออก“เธอคงไม่คิดจะออกไปข้างนอกด้วยสภาพแบบนี้หรอกนะ?”เสียงทุ้มของเขาเอ่ยขึ้นอย่างเนิบช้า พร้อมรอยยิ้มมุมปากที่ดูเจ้าเล่ห์ สายตาคมของเขาเลื่อนมองสำรวจทั่วร่างของเธอ“อ๊ะ!”เจก้มลงมองตัวเอง ก่อนจะนึกขึ้นได้ทันที ใบหน้าหวานแดงก่ำจนร้อนผ่าว เสื้อยืดตัวโคร่งของเขาที่เธอสวมใส่อยู่ แม้จะปิดตัวมิดชิด แต่เนื้อผ้าบางเบานั้นเผยให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างชัดเจนเสื้อชั้นใน...ไม่มี!แพนตี้...ไม่มี!“พี่ไม่เตือนแต่แรกล่ะคะ!” (˶˃⤙˂˶)เจโพล่งขึ้นเสียงสั่น รีบจับชายเสื้อดึงเข้าหาตัวแน่นอย่างลนลานแทนไทหัวเราะเบาๆ เสียงนั้นฟังดูเจ้าเล่ห์อย่างปิดไม่มิด“นึกว่าเธอรู้ตัวอยู่แล้ว”“พี่แทน! แกล้งกันนี่นา!”“ฉันเปล่านะ”เขายักไหล่ก่อนจะเลื่อนมือไปเปิดประตูตู้เสื้อผ้า ดึงกางเกงขาสั้นผ้าฝ้ายและเสื้อคลุมบางออกมายื่นให้เธอ“เปลี่ยนซะ แล้วค่อยออกไปหาอะไรกิน”แทนไทยิ้มบางๆ มองเจที่รับชุดจากมือเขาไปด้วยใบหน้าแดงก่ำ เธอกำลังจะหันตัวกลับไปทางห้องน้ำ แต่แทนไทกลับดึงข้อมือเธอไว้“พี่แทน?”“เปลี่ยนใจละ” เขาพูดพลางจูงมือ
โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 35 ปลดล็อคศักยภาพ
ในห้องเซิร์ฟเวอร์ทดสอบอันล้ำสมัย แสงจากหน้าจอคอมพิวเตอร์หลากสีสะท้อนแสงวูบวาบไปทั่ว ห้องนี้ดูเหมือนศูนย์ควบคุมอะไรสักอย่างในหนังไซไฟ มีเสียงพัดลมระบายความร้อนของเครื่องซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ดังแผ่วเบา แต่กลับเพิ่มความขลังให้กับบรรยากาศเจนั่งอยู่ที่หน้าจอหลัก ดวงตากลมโตของเธอจ้องมองหน้าจอด้วยสมาธิเต็มเปี่ยม มือเรียวพิมพ์คำสั่งลงบนคีย์บอร์ดอย่างคล่องแคล่ว สายตาของแทนไทที่นั่งอยู่ด้านหลังคอยมองเธออย่างเงียบๆ ใบหน้าของเขาแฝงความพอใจปนชื่นชมเจเริ่มต้นด้วยการเปิดหน้าต่างคำสั่ง และรันโปรแกรมพื้นฐานของเซิร์ฟเวอร์ทดสอบเพื่อเตรียมความพร้อม เธอพึมพำเบาๆ พลางตรวจสอบค่าพื้นฐานและดูว่าสภาพแวดล้อมเหมาะสมสำหรับการติดตั้งระบบป้องกันหรือไม่“ระบบที่ฉันออกแบบไว้...เรียบง่ายแต่มีประสิทธิภาพค่ะ” เจเอ่ยขึ้นขณะที่พิมพ์โค้ดต่อเนื่อง“มันจะทำหน้าที่เหมือนยามเฝ้าประตูของเซิร์ฟเวอร์”เธอกดปุ่ม Enter พร้อมกับหน้าจอแสดงข้อความตอบสนองทันที“กำลังเริ่มการติดตั้ง...”“อธิบายหน่อยสิ” แทนไทเอ่ย น้ำเสียงนุ่มแต่เต็มไปด้วยความสนใจเจหันมามองเขาเล็กน้อยก่อนจะเริ่มอธิบาย“ระบบนี้จะทำงานสองชั้น ชั้นแรกคือ Firewall ซึ่งจะปิดก
โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 34 ประตูสู่โลกแห่งเฮลิออส (Helios)
หลังจากที่เจทานอาหารเช้าเรียบร้อย แทนไทก็พาเธอตรงไปยังห้องทำงานอีกห้องหนึ่งของเขา เมื่อประตูถูกเปิดออก เจถึงกับตาโตด้วยความตื่นเต้น ห้องทั้งห้องดูราวกับห้องควบคุมในภาพยนตร์ไซไฟ ผนังด้านหนึ่งเต็มไปด้วยหน้าจอมอนิเตอร์ขนาดใหญ่ที่แสดงข้อมูลการประมวลผลต่าง ๆ ไฟสีฟ้าเย็นตาที่ส่องจากเครื่องซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ทำให้ห้องดูเหมือนหลุดมาจากโลกอนาคต“นี่คือ ‘Helios Core’”แทนไทพูดพร้อมผายมือไปทางเครื่องซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่กลางห้อง น้ำเสียงของเขานิ่งเรียบ แต่แฝงความภูมิใจอย่างชัดเจน“มันคือซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ที่เราใช้สำหรับรันเซิร์ฟเวอร์ทดสอบของเกม Helios Online ทุกระบบที่เกี่ยวข้องกับเกมถูกจัดการผ่านเครื่องนี้”เจเดินตามเขาไปยังโต๊ะควบคุมที่ตั้งอยู่กลางห้อง บนโต๊ะมีหน้าจอขนาดใหญ่และแป้นพิมพ์แบบพิเศษที่ดูซับซ้อน แต่ในขณะเดียวกันก็เรียบง่ายสำหรับการใช้งาน“ระบบนี้จัดการทุกอย่าง ตั้งแต่เซิร์ฟเวอร์หลัก เซิร์ฟเวอร์สำรอง รวมถึงการทดสอบฟีเจอร์ใหม่ ๆ ก่อนปล่อยให้ผู้เล่นใช้งานจริง” แทนไทพูดพลางกดคำสั่งบนแป้นพิมพ์ เปิดหน้าต่างแสดงโครงสร้างเกมให้เธอดู“ว้าว...นี่มันสุดยอดมากเลยค่ะ” เจพึมพำออ
โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 33 รสหวานยามเช้า
แสงแดดยามเช้าที่ลอดผ่านม่านสีเทาส่องกระทบใบหน้าของเจ ทำให้เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นอย่างงุนงง ดวงตากลมโตมองไปรอบห้อง ก่อนจะตระหนักได้ว่านี่ไม่ใช่ห้องของตัวเอง แต่เป็นห้องนอนของแทนไทเตียงนุ่มปูด้วยผ้าปูสีเข้มที่มีกลิ่นสะอาดอ่อนๆ แบบที่บ่งบอกถึงตัวตนของเขา เจขยับตัวเบาๆ พลางมองรอบห้องด้วยความเก้ๆ กังๆ ใจเต้นแรงเมื่อความทรงจำบางอย่างจากเมื่อคืนผุดขึ้นมาเธอหลับไปตอนไหนกันนะ...?ภาพที่ยังคงติดตา...ริมฝีปากของเขา...สัมผัสของเขา...ความเร่าร้อนที่แทบแผดเผาทุกอย่างให้ลุกโชน...เจรีบมุดหน้าลงกับหมอนทันที รู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ซ่านไปทั่วทั้งใบหน้า หัวใจเต้นโครมครามจนเธอกลัวว่ามันจะหลุดออกมา ก่อนจะนึกขึ้นได้อะไรบางอย่าง เธอก้มมองตัวเองทันทีเสื้อเชิ้ตขาวตัวโคร่งของเขาที่ยังสวมอยู่ตอนนี้... กระดุมทุกเม็ดถูกปล่อยให้เปิดโล่ง เนินอกขาวเนียนของเธอเผยให้เห็นรอยจ้ำแดงที่กระจัดกระจายเต็มไปหมด“บ้าชะมัด! พี่เขาทำรอยเต็มไปหมด” เธอพึมพำอย่างขัดใจ ใบหน้าแดงก่ำจนแทบจะเป็นสีเดียวกับรอยที่เห็นยิ่งเธอสำรวจตัวเอง ก็ยิ่งพบว่าทั้งต้นคอ ไหล่ แผ่นหลัง หรือแม้แต่หน้าท้อง ล้วนเต็มไปด้วยรอยแดงประทับจากเขา“ยังดีที่เขารัก
โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 32 ลิ้มรสหวาน...(TANTAN)
ให้ตายสิ!!ผมเริ่มสงสัยแล้วว่าการให้คำสัญญากับเธอ อาจเป็นการตัดสินใจที่ผิดที่สุดในชีวิตทันทีที่ผมเปิดประตูห้องน้ำเข้าไป เพราะเป็นห่วง กลัวว่าเธอจะอาบน้ำนานเกินไปจนไม่สบายได้ แต่สิ่งที่ผมเห็นกลับทำให้ผมหยุดนิ่ง ราวกับเวลาถูกหยุดเอาไว้ร่างของเธอในเสื้อเชิ้ตขาวตัวโคร่งของผม เผยให้เห็นทุกสิ่งที่ผมไม่ควรเห็น ผ้าบางเบาของเสื้อเชิ้ตเปียกชื้นจากละอองน้ำทำให้ทุกอย่างชัดเจนเกินไปทรวดทรงของเธอ...หน้าอกอวบอิ่มที่ใหญ่เกินตัว ชัดเจนจนแม้แต่ปลายนิ้วของผมยังรู้สึกเหมือนได้สัมผัสกับภาพตรงหน้า จุกสีอ่อนปรากฏเด่นชัดทะลุเนื้อผ้า ไหนจะเรียวขาขาวเนียนที่โผล่พ้นชายเสื้อออกมาอีกและที่สำคัญที่สุด...เธอไม่ได้ใส่อะไรข้างในเลยเสื้อเชิ้ตตัวนี้ที่เคยดูธรรมดา กลับทำให้ผมเห็นทุกอย่างที่ควรซ่อนเร้น กลายเป็นสิ่งที่ทำให้สัญญาที่ผมให้ไว้...เริ่มสั่นคลอนผมพยายามสูดลมหายใจลึก เพื่อดึงสติกลับมา แต่ดวงตาคู่สวยที่หันมาสบตากับผม และใบหน้าของเธอที่ขึ้นสีระเรื่อทำให้ทุกอย่างยากขึ้นกว่าเดิม“เอ่อ...พี่ออกไปก่อนสิคะ...” เสียงหวานของเธอสั่นไหว ราวกับรู้ว่าผมกำลังคิดอะไรให้ตายสิ...นี่มันเป็นการทดสอบความอดทนของผมชัด ๆเธอยก
โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 31 ลิ้มรสหวาน...(J.W.)
“ขอชิมหน่อยนะ...”เดี๋ยว...ชิมอะไร? (꩜ ᯅ ꩜;)คำว่า ‘ชิม’ ของเขา กับของฉันความหมายเหมือนกันมั้ย?ขณะที่ฉันกำลังวิเคราะห์คำพูดของเขาในหัวอย่างสับสน พี่แทนก็ไม่รอให้ฉันได้ตั้งตัว จู่โจมด้วยริมฝีปากหนาอย่างรวดเร็ว รสจูบของเขาทั้งดูดดึงและร้อนแรง ลิ้นร้อนสอดเข้ามาในโพรงปาก ไล่ดุนลิ้นฉันอย่างชำนาญจนฉันแทบหายใจไม่ทันไม่ทันไร แขนแกร่งของเขาก็ช้อนตัวฉันขึ้นจนขาแทบลอยจากพื้น แขนทั้งสองข้างของเขาประคองฉันไว้อย่างมั่นคง“ไม่อยากตก...ก็เกาะดีๆ”เขากระซิบด้วยเสียงทุ้มพร่า น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความเอาแต่ใจ ขณะที่ริมฝีปากยังไม่ผละออกจากฉัน ก่อนจะบดขยี้จูบอย่างร้อนแรงอีกครั้ง รสจูบที่เร่าร้อนและหนักแน่นทำให้ฉันรู้สึกวูบวาบจนเผลอเกี่ยวขาไว้รอบเอวเขาแน่น ร่างกายเหมือนจะตอบสนองไปเองในที่สุด ฉันก็ต้องปล่อยให้เขาอุ้มพาฉันเดินออกจากห้องน้ำอย่างง่ายดาย เป้าหมายปลายทางของเขาคือห้องนอนที่ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความตั้งใจที่เขาเตรียมไว้แล้วเขาวางร่างฉันลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล ร่างสูงของเขาคร่อมอยู่เหนือฉัน แขนแกร่งเท้าศอกลงบนที่นอนอย่างมั่นคง มือข้างหนึ่งช้อนต้นคอของฉันขึ้นเพื่อให้ริมฝีปากของเราประกบกันแนบชิดยิ
โปรเจกต์ H เกมรักระดับโปร ตอนที่ 30 โดนขอชิม...(J.W.)
นี่มัน...บ้าบอที่สุด! (˶°ㅁ°) !!กว่าพี่แทนจะยอมปล่อยฉันออกจากอ้อมกอดและจูบหวานๆ ของเขาได้ ปากของฉันก็บวมแดงไปหมดแล้ว รู้ตัวอีกที...เขาใช้เวลาจูบฉันนานจนไม่น่าเชื่อ จูบแล้วจูบอีก ราวกับต้องการจารึกสัมผัสนั้นไว้ในใจฉัน ทุกสัมผัสจากริมฝีปาก แก้ม และซอกคอของเขาวนเวียนไปมาจนหัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะใบหน้าฉันร้อนผ่าวราวกับจะระเบิด และดวงตาฉันก็เอาแต่ก้มต่ำ ไม่กล้าสบตาเขาเลย (˶˃ᆺ˂˶)แล้วดูคำพูดของเขาสิ...“ไปหาอะไรกินกัน เติมพลังซะก่อน”รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขา และสายตาที่เป็นประกายวิบวับทำให้ฉันใจเต้นไม่หยุด“พี่แทนคะ...พี่พาฉันกลับไปเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนก่อนได้ไหมคะ?” ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง เพราะตอนนี้ชุดนักศึกษาที่ฉันใส่มาเริ่มยับยู่ยี่จนเกินกว่าจะเดินออกไปเจอผู้คน“ไม่ต้อง” เขาตอบทันที น้ำเสียงนั้นหนักแน่นจนฉันเถียงไม่ออก“ใส่เสื้อฉันนี่ล่ะ”“แต่ชุดนักศึกษา...”“พรุ่งนี้เธอมีเรียนเหรอ?” เขาเลิกคิ้วถาม“เอ่อ...ไม่มีค่ะ” ฉันตอบเสียงอ่อยอย่างจนปัญญาพอได้ยินคำตอบของฉัน เขาก็ยกยิ้มราวกับเป็นผู้ชนะ รอยยิ้มที่บอกชัดว่าเขาคุมเกมทุกอย่างได้อยู่หมัดทำไมฉันถึงสู้เขาไม่ได้ซักครั้งกันนะ!“ดี งั้นไม่ต้อ
