บทที่ 45

ที่หน้าประตูจวนลู่ ชาวบ้านที่มามุงดูความวุ่นวายมีเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ชายคนหนึ่งที่ชื่อถังฉวง มีปานดำอยู่ที่คอ เป็นนักเลงที่มีชื่อเสียงในแถบชานเมือง เขาพาลูกน้องสี่ห้าคนมายืนที่หน้าประตูจวนลู่ ในมือถือกระโปรงสีเหลืองอ่อนแกว่งไปมา เอาแต่พูดว่าจะแต่งงานกับซูชิงลั่ว

คนพวกนี้กล้าหาญมาก แม้แต่คนรับใช้ก็ไล่ไม่ไป

หญิงชราเรียกสะใภ้ทั้งหลายมาหารือว่าควรทำอย่างไร

นางหลิ่วพูดขึ้นก่อนว่า "ข้าขอถามหน่อย กระโปรงตัวนั้นไม่ใช่ของชิงลั่วจริงๆ หรือเจ้าคะ? แล้วช่วงที่อยู่ที่วัดเซิ่งอันนั้น มันไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเลยจริงๆ ใช่ไหม?"

สีหน้าของนางเฉียนมีความรู้สึกผิดเล็กน้อย

นางหลิ่วเหลือบมองไปที่นางเฉียนแล้วหัวเราะ "พี่สะใภ้ ชิงลั่ว หากว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นที่วัดเซิ่งอันจริงๆ ตอนนี้พวกเจ้าก็ควรพูดมันออกมาซะ พวกเราจะได้ช่วยกันคิดหาวิธีแก้ไข ไม่เช่นนั้นอาจจะสายเกินไปนะ"

ซูชิงลั่วมองที่นางหลิ่วด้วยสายตาเย็นชาดุจน้ำแข็ง "กระโปรงตัวนั้นไม่มีทางเป็นของข้า ท่านน้ารอง ดูเหมือนว่าท่านจะหวังให้ข้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นที่วัดเซิ่งอันมากเลยนะเจ้าคะ"

นางหลิ่วหัวเราะ "จะเป็นไปได้อย่างไร น้าก็แค่ห่วงเจ้าหรอก"

แต่สีห