LOGINShare
ลูกค้าNC+
Last Updated:
2025-04-02 12:59:53อ๊าส์..อื้ม
“ฟิตจังว่ะแพง” “อ๊า ซี๊ด แรง ๆ หน่อยสิคะ” เขาจับเธอกระแทกเน้นๆ หนัก ๆ ทั้งยังบีบคั้นเนินอกเธอก่อนจะบีบขยียอดเม็ดบัวที่ชูชันด้วยความมันเขี้ยว อื้ม..อื้ม.. “หันหลังดิ กูอยากเปลี่ยนท่า” “แล้วทำไมพี่ไม่ถอยออกคะ แพงไม่ถนัด” “มึงห้ามให้มันหลุดกูไม่ชอบ” “ค่ะ..อา..แพงจะ..เจ็บพี่มาร์คอย่าเพิ่ง” เขาไม่ได้สนใจเสียงครางของเธอภาพในหัวเขามีเพียงร่างกายที่ยั่วยวนชวนให้เขาอยากเอาเธอไม่หยุด ยิ่งเธอร้องมากเท่าไรเขายิ่งมีอารมณ์มากเท่านั้น ส่วนเธอที่ไม่ได้มีอารมณ์มากเท่าไรแต่ก็ต้องเล่นบทสาวร่านให้เขาประทับใจจะได้เรียกใช้บริการเธออีก เธอพยายามนึกถึงหุ่นล่ำบึ้กของเขา ทั้งท่อนเอ็นที่ใหญ่เกินไซต์ของชายไทยไปหลายไซต์ มันก็พอกระตุ้นอารมณ์เธอขึ้นมาได้บ้าง ไม่ใช่ว่าชายหนุ่มหน้าตาไม่ดี แต่ด้วยวลีปากหมามันก็พาเธอให้ไม่ค่อยอยากจะมีอารมณ์กับเขาเท่าไร “ซี๊ด..จิ..อ้า แอ่นรับหน่อยสิวะ..อื้มแบบนั้นล่ะ” เพลี๊ย! เพลี๊ย! “อ๊ะ..อ๊าส์ พี่มาร์คตีก้นแพงแรงไปรึเปล่าคะ” “อื้ม..กูกำลังมันส์มึงอย่าขัดใจกูได้ไหมแพงซี๊ด..อ้า” เขาทั้งตีก้นเธอ ทั้งบีบทั้งลูบก้นหมนวนไปมาเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของเขาและเธอมากขึ้น จ๊วบ จ๊วบ “เสียวเป็นบ้าเลยว่ะ กูจะเสร็จแล้วมึงเสร็จหรือยังแพง” “อื้ม..ไม่ต้องห่วงแพงหรอกค่ะ พี่จะเสร็จก็รีบ ๆ เถอะแพงมีเรียน” เขาพรมจูบที่แผ่นหลังและก้นที่ขาวเนียนนุ่มนิ่มจนเขาอดไม่ได้ที่จะจูบและเลียไปมา บทร่วมรักระหว่างชายหญิงที่อยู่ในคอนโดหรู่ตอนกลางวันแสก ๆ ที่แสงแดดส่องผ่านช่องหน้าต่าง ซึ่งตอนนี้ชายหนุ่มเองก็ใกล้ถึงฝั่งฝันกลับกลายเป็นว่าตอนนี้เขายิ่งหงุดหงิดกับคำตอบของหญิงสาว เขาพยายามเล้าโลมเธอมาก่อนหน้านี้มานานพอสมควร เขาอดใจไม่ไหวใส่เธอไม่ยั้งทั้งกระแทกร่างบางเข้าออกหนัก ๆ เน้น ๆ เขาเริ่มรุนแรงกว่าเดิมเพื่อเป็นการลงโทษเธอ ที่เธอพูดจาแบบนั้นกับเขาหญิงสาวไม่ได้ตอบโต้ใด ๆ เพราะชินชากับการกระทำของชายหนุ่มเวลาเขาไม่พอใจขึ้นมาเขาก็จะมีอาการแบบนี้เสมอ เธอทำได้เพียงลองรับอารมณ์ของเขาและแม้เธอจะเจ็บอยู่บางแต่บางครั้งเธอเองก็เสียวซ่านและมีอารมณ์เหมือนกัน ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ห้ามปรามเขาเพียงใด ยิ่งเขากระแทกเธอยิ่งเสียว ตอนนี้เธอเองก็มีอารมณ์แรงปรารถนาไม่ต่าง เธอกัดริมฝีปากบางตัวเองก่อนจะเผลอครางร้องลั่นห้องของชายหนุ่ม เขาที่เห็นแบบนั้นก็ยิ่งกระแทกแรงขึ้น ๆ แต่จังหวะนี้มันกับทำให้ทั้งคู่เสียวซ่านไปทั่วร่างกาย อ้า..อ้า..อ๊าส์ สิ้นเสียงครวญครางหวีดร้องครั้งสุดท้ายของหญิงสาวและชายหนุ่มร่างกายทั้งคู่ต่างกระตุกและภายในหญิงสาวตอดตุบๆ ไม่หยุดทำให้ชายหนุ่มพอใจในผลงานของตนเองก่อนจะกระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างพอใจ พรึบ! “โอ้ย..มึงผลักกูทำไมว่ะแพงเดี๋ยวถุงยางก็หลุดหรอก มึงอยากมีลูกกับกูรึไง กะจะจับกูอย่างงั้นเหรอ” “แพงขอโทษค่ะ แพงมีเรียนตอนบ่ายแพงต้องรีบไป ขอโทษนะคะแพงขอตัวไปล้างตัวก่อนนะคะ” ซ่าส์ ซ่าส์ หญิงสาวรีบอาบน้ำล้างตัวเพื่อที่จะรีบไปเข้าเรียนให้ทันคราบบ่าย เธอไม่อยากขาดเรียนเท่าไรแม้อาจารย์ที่สอนจะไม่ได้เคร่งครัด หลังจากเธออาบน้ำเสร็จเธอก็รีบแต่งตัวทันที “กูไปส่งเองมึงไม่ต้องรีบขนาดนั้นก็ได้ป่ะ” “ไม่ต้องหรอกค่ะ รถติดแพงนั่งวินไปเองดีกว่า พี่จ่ายค่าตัวแพงมาก็พอ” “มึงจะงกไปไหนกูเคยเบี้ยวมึงหรอ..อะไรอีก” หลังจากที่แต่งตัวเสร็จเธอยืนเท้าสะเอวมืออีกข้างแบมือขอเงินค่าตัวจากเขา ซึ่งเธอหันหน้าเข้าสู่วงการนี้โดยมีเพื่อนเธอที่เพิ่งรู้จักกันตอนรับน้องปีหนึ่งเป็นคนแนะนำจากนั้นเธอก็เริ่มขายมาตลอดตั้งแต่ปี1 จนถึงปัจจุบัน พี่มาร์คชายหนุ่มที่รูปหล่อพ่อรวยเพิ่งมีอะไรกับเธอไปเองก็เป็นเพียงลูกค้าคนหนึ่งที่เธอต้องบริการ ซึ่งเขาค่อนข้างมาใช้บริการกับเธอบ่อย ๆ ถ้าไม่ติดขัดอะไรหรือลูกค้าคนอื่น ๆ ไม่เรียกเธอก็จะมาที่คอนโดของชายหนุ่มอยู่เสมอร่วมถึงวันนี้ด้วย “มึงจ้องกูเหมือนกูเป็นลูกหนี้มึงเลยนะแพง กูรู้แล้วอ่ะ กูโอนไปแล้วสองหมื่นห้าตามที่ตกลงกันมึงพอใจยัง” “ขอบคุณค่ะ ไว้ครั้งหน้าค่อยโทรนัดใหม่นะคะ ถ้าไม่เร่งก็ราคาเดิม” “มึงนี้มัน!..ช่างเถอะกูไปส่งมึงเอง” “แพงรีบค่ะ ไว้วันหลังแล้วกันนะคะ” “เดี๋ยวกูยืมมอไซต์ไอ้วินไปส่งมึงเองพอใจยัง..คนอะไรไม่กลัวดำรึไง ร้อนก็ร้อนแม่งจะรีบอะไรหนักหนา” เขาบ่นหญิงสาวก่อนจะเดินไปห้องเพื่อนของเขาที่อยู่ติดกันอีกฝั่งโดยที่ยิ่งสาวเดินตามมารอที่หน้าห้องของชายหนุ่ม ก๊อก ก๊อก! แกร๊ก “กูยืมอไซต์มึงหน่อยกูจะไปส่งแพงนะ” “สวัสดีค่ะพี่วิน” “สวัสดีค่ะ โดนไอ้มาร์คลากมาจนได้สินะ” เพื่อนของชายหนุ่มมองหน้าเธอก่อนจะอมยิ้มเล็กน้อยและเธอก็ยิ้มตอบกลับก่อนที่เขาจะกลับเข้าไปในห้องและไปหยิบกุญแจมาให้ชายหนุ่ม ซึ่งที่เขาเอ่ยทักเธอเมื่อครู่เพราะก่อนหน้านี้เธอเพิ่งปฏิเสธเขาไปเมื่อช่วงเช้าเพราะว่ากลัวเข้าเรียนไม่ทัน มีแต่ชายหนุ่มคนนี้เท่านั้นที่เอาแต่ใจไม่ยอม ตื้อจนสุดท้ายเธอก็ต้องมาตามที่เขาขอแลกกับค่าจ้างพิเศษที่เธอจะต้องได้ทำให้เธอต้องยอมมากับเขา “มึงติดใจในลีลามันเหรอถึงได้มองตาเหยิมขนาดนั้น” “เฮ้อ..เมื่อไรพี่มาร์คจะเลิกขี้บ่นคะ แพงเริ่มจะปวดหัวแล้วนะ” “หึ! มึงอย่ามากลบเกลื่อน” “พอเถอะค่ะ พี่จะไปส่งแพงได้ยัง” “เอ่อๆ..กูรู้แล้ว”
Related chapters
เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ เที่ยวผับ
บรื๊นนน เขารีบขับรถบิ๊กไบรท์ของเพื่อนมาส่งเธอที่ตึกคณะนิติศาสตร์เป็นคณะที่เธอเรียนอยู่ ก่อนที่เธอจะรีบลงจากรถเพื่อจะเข้าเรียนให้ทัน สายตาคนรอบข้างหันมามองทั้งสองคนแต่เธอเองก็ไม่ได้แคร์ใครในมอเท่าไร “ขอบคุณนะคะที่พยายามมาส่ง” “มึงจะพูดดี ๆ กับกูไม่ได้ใช่ไหมแพง จะกวนอะไรนักหนาห้ะ” หึ ๆ เธอไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งปั่นเขา แต่พอเห็นว่าเขาหัวร้อนก็อดที่จะหลุดขำขึ้นมาไม่ได้ จากนั้นเธอก็มองนาฬิกาก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องเรียน ตึก ตึก ตึก “เห้ย..แพงนั่งนี้ ๆ ” เพื่อนเธอรีบเอ่ยทักเธอขึ้นมาทันทีที่เห็นว่าเธอวิ่งหน้าตั้งมาที่ห้องก่อนที่เธอจะรีบเดินไปนั่งข้าง ๆ เพื่อนเธอ “สวัสดีตอนบ่ายจ้ะ ผักกาด น้ำค้าง ไงจ้ะโต้” “หื้ม..กว่าจะมาได้นะมึง ทำไม! อีพี่มาร์คมันไม่ปล่อยมึงมาเลยรึไงติดอกติดใจอะไรขนาดนั้นวะ” “น้ำค้างคนเยอะขนาดนี้ยังจะพูดเรื่องแบบนี้อีกนะ” “ไม่เป็นไรผักกาดฉันโอเค น้ำค้างมันก็ชอบพูดแบบนี้ล่ะแกอย่าดุมันเลย” “เพื่อนฉันมันก็แรดพอ ๆ กับฉันนี้แหละผัก หึ ๆ ” “เขาไม่รุนแรงกับแพงไปหน่อยเหรอ รอยเต็มคอเธอเลยนะ” “หือ..ไม่เป็นไรโต้เดี๋ยวก็หาย
Last Updated : 2025-04-02เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ เลทราคา
กริ้งงง ติ๊ด “ว่าไง” “เสร็จยังจ้ะชะนี” “เสร็จแล้วแกล่ะ” “เรียบร้อยจ้ะ งั้นก็ออกห้องไปแรดค่ะ” “หึ ๆ โอเค” “ป่ะ ไปรับกระทิงกัน” “แกก็ช่างพูดเหลือเกินนะน้ำ” “ ฮ่า ฮ่า ไม่ตลกเหรอ” “พอเลย ๆ แห้งมากมุกแกเนี่ย รีบ ๆ ไปรับโต้เหอะ ฉันอยากเมาแล้วโว้ย” หลังจากที่รับโต้เสร็จพวกเธอก็มุ่งหน้าไปร้านบาร์ละมุนซึ่งไม่ใกล้ไม่ไกลจากคอนโดพวกเธอเท่าไร ร้านนี้เป็นร้านเปิดแบบนั่งรับลม ชิว ๆ บรรยากาศไม่วุ่นวายมาก มีประมาณ 20 โต๊ะ แสงไปสลัว ๆ สว่างไม่มาก มีวงดนตรีสดขึ้นโชว์บ้างไม่หนวกหูมากเท่าไร ทำให้พวกเธอชอบมาร้านนี้มันก็เลยกลายเป็นร้านประจำของพวกเธอไปแล้ว เสียงมือถือที่สั่นไม่หยุดทำให้เธอมองดูเบอร์ว่าใครโทรมาก่อนจะทำหน้าเอื้อมละอามองบนก่อนจะกดรับสายไม่ได้ปฏิเสธเขา ติ๊ด “ว่าไงคะ” “มึงอยู่ไหนแพง” “มีอะไรคะ” “กูถามว่ามึงอยู่ไหน” “พี่มาร์คพี่เป็นบ้าอะไรไม่ทราบคะ ช่วงหลัง ๆ มานี้พี่งี้เง่านะรู้ตัวเปล่า นี้มันเวลาส่วนตัวของแพง แพงไม่จำเป็นต้องรายงานพี่ค่ะ พี่มีอะไรก็พูดมาเลยดีกว่า” “เดี๋ยวนี้มึงหัดบ่นกูแล้วเหรอ กูอยากให้มึงมานอนกับกู
Last Updated : 2025-04-02เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ ปกติพอไหม
เธอพูดแบบนั้นนอกจากจะส่งสายตาอ่อยเหยื่อไปแล้วก็ยังเอามือมาคล้องคอชายหนุ่ม ทั้งยังออกแรงกดต้นคอให้เขาโน้มใบหน้ามาติดแนบชิดเนินเนื้อหน้าอกของเธออีก ทำเอาชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำเฮือกใหญ่ "แพง! มึงทำเชี้ยไร" "โอ้ย..แพงเจ็บนะพี่มาร์คกระชากแขนแพงทำไมคะ" "วันนี้กูเหมามึงแล้ว มึงไม่มีสิทธิรับงานเว้ย!" "หึ! ก็แค่ลูกค้า เสือกหวงก้างอย่างกะเป็นผัวเขาเลยนะ" "มึงเสือกเชี้ยไรด้วย" "พี่มาร์ค! หยุด!" เขาตั้งท่าจะเข้าไปหาเรื่องชายอีกคน ซึ่งฝั่งนั้นดูก็ตั้งท่าพร้อมปะทะด้วยเช่นกัน ซึ่งเธอเองก็ไม่ได้ต้องการให้มีปัญหา กะว่าจะแค่หาลูกค้าเท่านั้นเอง "พี่ปลั๊กค่อยทักไอจีแพงมาแล้วกันนะคะ ค่อยเจอกันค่ะ" "ครับ ไว้เจอกัน" พอเขาเห็นว่าชายแปลกหน้าเดินไปแล้วเขาก็หันมามองหน้าเธอพร้อมส่งสายตาคาดโทษให้เธอไป "แพง! ..ที่กูให้มึงไปมันไม่พอหรือไงวะ!" "ทำไมคะ ถ้าแพงบอกว่าไม่พอ พี่จะให้เพิ่มเหรอ" "มึงจะเอาเท่าไร" เธอมองจ้องไปยังแววตาเขาแม้ภายในใจเธอรู้อยู่เต็มอกว่าเขาพร้อมจะจ่ายให้เธอ แต่วันนี้เธอกลับรู้สึกว่าหัวใจเธออ่อนไหว กลัวจะคิดก
Last Updated : 2025-04-02เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ คิดราคาไม่ถูกNC+
จากนั้นเขาไม่ฟังเสียงทักทวงใด ๆ จากเธอเลย เขาจับเธอกดลงโซฟาล็อคมือทั้งสองข้างของเธอ ก่อนจะโน้มใบหน้าสูดดมพวงแก้มทั้งสองข้างของเธอสลับกันไปมา เขาสูดดมเม้มขบบนคอที่ขาวเนียน สลับกับติ่งหู ทับรอยเก่าสร้างรอยใหม่ให้เธอ เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากน้ำมือของเขาแต่เหมือนกับว่ามันไม่ได้เป็นผลสักเท่าไร ชายหนุ่มก้มหน้าทั้งขบเม้มทั้งดมเลียติ่งหูก็ค่อยขยับมาที่หน้าอกอันอวบอั้นผ่านเสื้อของเธอ อืม..จ๊วบ จ๊วบ เขาถกเสื้อชั้นในของเธอขึ้นโดยไม่ได้ถอดเสื้อของเธอ มันยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้เธอเข้าไปอีก เธอที่เริ่มมีอารมณ์ก็เริ่มบิดตัวไปมา กัดปากตัวเองเบา ๆ มันทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าเธอเริ่มมีอารมณ์ร่วมกับเขาบ้าง พรึบ ซี๊ดส์. ใบหน้าเขาเริ่มคลอเคลียทั้งสองเต้าที่ยอดเม็ดบัวเริ่มชูชัน มือสองข้างก็กอบโกยบีบคั้นให้แนบชิดใบหน้าดันเข้าดันออกให้กระแทกใบหน้าเขา ลิ้นยาว ๆ ของเขาก็เลียวน ๆ บนยอดเม็ดบัวทั้งตวัดไปมาด้วยความเร็วอย่างหยอกเย้า ซี๊ด..อา เธอหลับตาพริ้มเผลอครางออกมาด้วยความเสียว จากนั้นเขาถอดกางเกงของเธอออกเผยให้เห็นกางเกงในสีดำ ทันทีที่มือเขาสัมผัสกางในที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวานท
Last Updated : 2025-04-03เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ ของเล่นที่ติดใจ
เธอรู้ดีว่าเธอไม่สามารถขัดใจเขาได้อีกอย่างเธอก็ไม่ได้มีเรียนหรือไปที่ไหนต่อ เธอจึงเลือกที่จะบีบบังคับเขาด้วยการขอเงินเพิ่ม เธอยังแอบหวังลึก ๆ ว่าเขาจะปฏิเสธที่จะไม่ยอมรับข้อเสนอ เพราะเธอรู้สึกว่าช่วงนี้เธอเหนื่อยที่จะต้องรับมือกับเขาเต็มทนแต่อย่างเขาซ่ะอย่างมีเหรอจะไม่สู้ราคา เขาพาเธอมาถึงคาเฟ่เที่ยงนิด ๆ ภายในร้านคาเฟ่สีขาวที่ตกแต่งด้วยดอกไม้น่ารัก ๆ จากนั้นเขาก็พาเธอไปเจอเพื่อน ๆ ของเขา “ สวัสดีค่ะพี่วิน พี่เค้ก พี่แม็ก พี่โบว์” “หึ! นี่มันบังคับแพงมาหรือเปล่าเนี่ย” “ ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ” พี่วินหันมาถามเธอด้วยความเอ็นดู พี่เขาคงรู้สึกว่าช่วงหลัง ๆ มานี้เพื่อนของเขาจะไม่ปล่อยให้เธอได้เป็นอิสระเท่าไหร่ และเขาก็พอรู้ว่าเธอเริ่มจะทนไม่ไหวกับเพื่อนของเขาแล้ว ส่วนพวกเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ก็มีชอบเธอบ้างไม่ชอบบ้างแต่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรมากมาย “ มึงจะกินอะไรก็เดินไปสั่งซ่ะ แล้วก็ไปนั่งตรงโต๊ะโน่นรอกูก่อน“ “ ค่ะ” จากนั้นเธอก็เดินไปสั่งเครื่องดื่มและเค้กพร้อมกับครัวซองก่อนจะเดินไปอีกมุมหนึ่งของร้านนั่งกินเงียบ ๆ คนเดียวระหว่างรอเขาคุยกับเพื่อน ระหว่างที่เธอนั่งรอเสียงสนทนา
Last Updated : 2025-04-05เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ ซื้อมาประดับบารมี
"ทำไมพี่ไม่ใส่เสื้อแขนยาวคุมหน่อยอ่า อากาศก็ร้อนยังจะใส่แค่เสื้อยืดอีก" "ชิ! มาถึงก็บ่นเลยน้องใครเนี่ย แน่ะ! ขนาดบ่นยังใจดี ถอดเสื้อแขนยาวให้สาวใส่คลุมอีก ใช่พ่อไมโคเวฟของพี่ไหมน๊า" "ไม่ต้องมาอวยเลย แล้วนี้พี่กินข้าวเที่ยงหรือยัง ผมหิวอ่า เราแวะหาอะไรกินก่อนไหม" น้องชายเธอก็เอาแต่ยิ้มและส่ายหน้ากับความชอบอวยน้องตัวเองตลอด จนเขาเขินหน้าแดง "เอาดิ กินก๋วยเตี๋ยวไหม" "งั้นผมเจอร้านไหนน่ากินเราแวะเลยนะ เดี๋ยวมื่อนี้ผมเลี้ยงเอง" "แสดงว่าเงินที่ให้ไปเหลือแน่ ๆ งั้นก็จัดไป พวกเรารีบไปเหอะพี่หิวมากแล้ว" “ไปแล้วนะ ระวังตกนะครับจับดี ๆ ” เธอและน้องชายแวะร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทางกลับบ้าน พออาหารมาเสริฟด้วยความหิวเธอก็กินอย่างอร่อยไม่พูดไม่จา แคร่ก ๆ “พี่จะรีบอะไรขนาดนั้นเนี่ย ค่อย ๆ กินครับ อ้อ!..แม่บอกว่าติดต่อพี่ไม่ค่อยได้พี่ช่วยรับสายแม่หน่อยสิ” “พีคุยกับแม่นั้นแหละดีแล้ว พีก็รู้พี่ไม่อยากคุยกับแม่ พอคุยทีไรยังไม่ถึงนาทีก็ทะเลาะแล้ว พี่ไม่อยากอารมณ์เสียใส่แม่นะ” “ครับ เอาแบบนั้นก็ได้” “ค่าเทอมพี่ต้องจ่ายเมื่อไรนะคุ้น ๆ ว่าใกล้แล้วนะ” “เดื
Last Updated : 2025-04-06
Latest chapter
เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ ซื้อมาประดับบารมี
"ทำไมพี่ไม่ใส่เสื้อแขนยาวคุมหน่อยอ่า อากาศก็ร้อนยังจะใส่แค่เสื้อยืดอีก" "ชิ! มาถึงก็บ่นเลยน้องใครเนี่ย แน่ะ! ขนาดบ่นยังใจดี ถอดเสื้อแขนยาวให้สาวใส่คลุมอีก ใช่พ่อไมโคเวฟของพี่ไหมน๊า" "ไม่ต้องมาอวยเลย แล้วนี้พี่กินข้าวเที่ยงหรือยัง ผมหิวอ่า เราแวะหาอะไรกินก่อนไหม" น้องชายเธอก็เอาแต่ยิ้มและส่ายหน้ากับความชอบอวยน้องตัวเองตลอด จนเขาเขินหน้าแดง "เอาดิ กินก๋วยเตี๋ยวไหม" "งั้นผมเจอร้านไหนน่ากินเราแวะเลยนะ เดี๋ยวมื่อนี้ผมเลี้ยงเอง" "แสดงว่าเงินที่ให้ไปเหลือแน่ ๆ งั้นก็จัดไป พวกเรารีบไปเหอะพี่หิวมากแล้ว" “ไปแล้วนะ ระวังตกนะครับจับดี ๆ ” เธอและน้องชายแวะร้านก๋วยเตี๋ยวข้างทางกลับบ้าน พออาหารมาเสริฟด้วยความหิวเธอก็กินอย่างอร่อยไม่พูดไม่จา แคร่ก ๆ “พี่จะรีบอะไรขนาดนั้นเนี่ย ค่อย ๆ กินครับ อ้อ!..แม่บอกว่าติดต่อพี่ไม่ค่อยได้พี่ช่วยรับสายแม่หน่อยสิ” “พีคุยกับแม่นั้นแหละดีแล้ว พีก็รู้พี่ไม่อยากคุยกับแม่ พอคุยทีไรยังไม่ถึงนาทีก็ทะเลาะแล้ว พี่ไม่อยากอารมณ์เสียใส่แม่นะ” “ครับ เอาแบบนั้นก็ได้” “ค่าเทอมพี่ต้องจ่ายเมื่อไรนะคุ้น ๆ ว่าใกล้แล้วนะ” “เดื
เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ ของเล่นที่ติดใจ
เธอรู้ดีว่าเธอไม่สามารถขัดใจเขาได้อีกอย่างเธอก็ไม่ได้มีเรียนหรือไปที่ไหนต่อ เธอจึงเลือกที่จะบีบบังคับเขาด้วยการขอเงินเพิ่ม เธอยังแอบหวังลึก ๆ ว่าเขาจะปฏิเสธที่จะไม่ยอมรับข้อเสนอ เพราะเธอรู้สึกว่าช่วงนี้เธอเหนื่อยที่จะต้องรับมือกับเขาเต็มทนแต่อย่างเขาซ่ะอย่างมีเหรอจะไม่สู้ราคา เขาพาเธอมาถึงคาเฟ่เที่ยงนิด ๆ ภายในร้านคาเฟ่สีขาวที่ตกแต่งด้วยดอกไม้น่ารัก ๆ จากนั้นเขาก็พาเธอไปเจอเพื่อน ๆ ของเขา “ สวัสดีค่ะพี่วิน พี่เค้ก พี่แม็ก พี่โบว์” “หึ! นี่มันบังคับแพงมาหรือเปล่าเนี่ย” “ ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ” พี่วินหันมาถามเธอด้วยความเอ็นดู พี่เขาคงรู้สึกว่าช่วงหลัง ๆ มานี้เพื่อนของเขาจะไม่ปล่อยให้เธอได้เป็นอิสระเท่าไหร่ และเขาก็พอรู้ว่าเธอเริ่มจะทนไม่ไหวกับเพื่อนของเขาแล้ว ส่วนพวกเพื่อน ๆ คนอื่น ๆ ก็มีชอบเธอบ้างไม่ชอบบ้างแต่ก็ไม่ได้เอ่ยอะไรมากมาย “ มึงจะกินอะไรก็เดินไปสั่งซ่ะ แล้วก็ไปนั่งตรงโต๊ะโน่นรอกูก่อน“ “ ค่ะ” จากนั้นเธอก็เดินไปสั่งเครื่องดื่มและเค้กพร้อมกับครัวซองก่อนจะเดินไปอีกมุมหนึ่งของร้านนั่งกินเงียบ ๆ คนเดียวระหว่างรอเขาคุยกับเพื่อน ระหว่างที่เธอนั่งรอเสียงสนทนา
เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ คิดราคาไม่ถูกNC+
จากนั้นเขาไม่ฟังเสียงทักทวงใด ๆ จากเธอเลย เขาจับเธอกดลงโซฟาล็อคมือทั้งสองข้างของเธอ ก่อนจะโน้มใบหน้าสูดดมพวงแก้มทั้งสองข้างของเธอสลับกันไปมา เขาสูดดมเม้มขบบนคอที่ขาวเนียน สลับกับติ่งหู ทับรอยเก่าสร้างรอยใหม่ให้เธอ เธอพยายามดิ้นให้หลุดจากน้ำมือของเขาแต่เหมือนกับว่ามันไม่ได้เป็นผลสักเท่าไร ชายหนุ่มก้มหน้าทั้งขบเม้มทั้งดมเลียติ่งหูก็ค่อยขยับมาที่หน้าอกอันอวบอั้นผ่านเสื้อของเธอ อืม..จ๊วบ จ๊วบ เขาถกเสื้อชั้นในของเธอขึ้นโดยไม่ได้ถอดเสื้อของเธอ มันยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านให้เธอเข้าไปอีก เธอที่เริ่มมีอารมณ์ก็เริ่มบิดตัวไปมา กัดปากตัวเองเบา ๆ มันทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าเธอเริ่มมีอารมณ์ร่วมกับเขาบ้าง พรึบ ซี๊ดส์. ใบหน้าเขาเริ่มคลอเคลียทั้งสองเต้าที่ยอดเม็ดบัวเริ่มชูชัน มือสองข้างก็กอบโกยบีบคั้นให้แนบชิดใบหน้าดันเข้าดันออกให้กระแทกใบหน้าเขา ลิ้นยาว ๆ ของเขาก็เลียวน ๆ บนยอดเม็ดบัวทั้งตวัดไปมาด้วยความเร็วอย่างหยอกเย้า ซี๊ด..อา เธอหลับตาพริ้มเผลอครางออกมาด้วยความเสียว จากนั้นเขาถอดกางเกงของเธอออกเผยให้เห็นกางเกงในสีดำ ทันทีที่มือเขาสัมผัสกางในที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวานท
เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ ปกติพอไหม
เธอพูดแบบนั้นนอกจากจะส่งสายตาอ่อยเหยื่อไปแล้วก็ยังเอามือมาคล้องคอชายหนุ่ม ทั้งยังออกแรงกดต้นคอให้เขาโน้มใบหน้ามาติดแนบชิดเนินเนื้อหน้าอกของเธออีก ทำเอาชายหนุ่มถึงกับกลืนน้ำเฮือกใหญ่ "แพง! มึงทำเชี้ยไร" "โอ้ย..แพงเจ็บนะพี่มาร์คกระชากแขนแพงทำไมคะ" "วันนี้กูเหมามึงแล้ว มึงไม่มีสิทธิรับงานเว้ย!" "หึ! ก็แค่ลูกค้า เสือกหวงก้างอย่างกะเป็นผัวเขาเลยนะ" "มึงเสือกเชี้ยไรด้วย" "พี่มาร์ค! หยุด!" เขาตั้งท่าจะเข้าไปหาเรื่องชายอีกคน ซึ่งฝั่งนั้นดูก็ตั้งท่าพร้อมปะทะด้วยเช่นกัน ซึ่งเธอเองก็ไม่ได้ต้องการให้มีปัญหา กะว่าจะแค่หาลูกค้าเท่านั้นเอง "พี่ปลั๊กค่อยทักไอจีแพงมาแล้วกันนะคะ ค่อยเจอกันค่ะ" "ครับ ไว้เจอกัน" พอเขาเห็นว่าชายแปลกหน้าเดินไปแล้วเขาก็หันมามองหน้าเธอพร้อมส่งสายตาคาดโทษให้เธอไป "แพง! ..ที่กูให้มึงไปมันไม่พอหรือไงวะ!" "ทำไมคะ ถ้าแพงบอกว่าไม่พอ พี่จะให้เพิ่มเหรอ" "มึงจะเอาเท่าไร" เธอมองจ้องไปยังแววตาเขาแม้ภายในใจเธอรู้อยู่เต็มอกว่าเขาพร้อมจะจ่ายให้เธอ แต่วันนี้เธอกลับรู้สึกว่าหัวใจเธออ่อนไหว กลัวจะคิดก
เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ เลทราคา
กริ้งงง ติ๊ด “ว่าไง” “เสร็จยังจ้ะชะนี” “เสร็จแล้วแกล่ะ” “เรียบร้อยจ้ะ งั้นก็ออกห้องไปแรดค่ะ” “หึ ๆ โอเค” “ป่ะ ไปรับกระทิงกัน” “แกก็ช่างพูดเหลือเกินนะน้ำ” “ ฮ่า ฮ่า ไม่ตลกเหรอ” “พอเลย ๆ แห้งมากมุกแกเนี่ย รีบ ๆ ไปรับโต้เหอะ ฉันอยากเมาแล้วโว้ย” หลังจากที่รับโต้เสร็จพวกเธอก็มุ่งหน้าไปร้านบาร์ละมุนซึ่งไม่ใกล้ไม่ไกลจากคอนโดพวกเธอเท่าไร ร้านนี้เป็นร้านเปิดแบบนั่งรับลม ชิว ๆ บรรยากาศไม่วุ่นวายมาก มีประมาณ 20 โต๊ะ แสงไปสลัว ๆ สว่างไม่มาก มีวงดนตรีสดขึ้นโชว์บ้างไม่หนวกหูมากเท่าไร ทำให้พวกเธอชอบมาร้านนี้มันก็เลยกลายเป็นร้านประจำของพวกเธอไปแล้ว เสียงมือถือที่สั่นไม่หยุดทำให้เธอมองดูเบอร์ว่าใครโทรมาก่อนจะทำหน้าเอื้อมละอามองบนก่อนจะกดรับสายไม่ได้ปฏิเสธเขา ติ๊ด “ว่าไงคะ” “มึงอยู่ไหนแพง” “มีอะไรคะ” “กูถามว่ามึงอยู่ไหน” “พี่มาร์คพี่เป็นบ้าอะไรไม่ทราบคะ ช่วงหลัง ๆ มานี้พี่งี้เง่านะรู้ตัวเปล่า นี้มันเวลาส่วนตัวของแพง แพงไม่จำเป็นต้องรายงานพี่ค่ะ พี่มีอะไรก็พูดมาเลยดีกว่า” “เดี๋ยวนี้มึงหัดบ่นกูแล้วเหรอ กูอยากให้มึงมานอนกับกู
เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ เที่ยวผับ
บรื๊นนน เขารีบขับรถบิ๊กไบรท์ของเพื่อนมาส่งเธอที่ตึกคณะนิติศาสตร์เป็นคณะที่เธอเรียนอยู่ ก่อนที่เธอจะรีบลงจากรถเพื่อจะเข้าเรียนให้ทัน สายตาคนรอบข้างหันมามองทั้งสองคนแต่เธอเองก็ไม่ได้แคร์ใครในมอเท่าไร “ขอบคุณนะคะที่พยายามมาส่ง” “มึงจะพูดดี ๆ กับกูไม่ได้ใช่ไหมแพง จะกวนอะไรนักหนาห้ะ” หึ ๆ เธอไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งปั่นเขา แต่พอเห็นว่าเขาหัวร้อนก็อดที่จะหลุดขำขึ้นมาไม่ได้ จากนั้นเธอก็มองนาฬิกาก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปที่ห้องเรียน ตึก ตึก ตึก “เห้ย..แพงนั่งนี้ ๆ ” เพื่อนเธอรีบเอ่ยทักเธอขึ้นมาทันทีที่เห็นว่าเธอวิ่งหน้าตั้งมาที่ห้องก่อนที่เธอจะรีบเดินไปนั่งข้าง ๆ เพื่อนเธอ “สวัสดีตอนบ่ายจ้ะ ผักกาด น้ำค้าง ไงจ้ะโต้” “หื้ม..กว่าจะมาได้นะมึง ทำไม! อีพี่มาร์คมันไม่ปล่อยมึงมาเลยรึไงติดอกติดใจอะไรขนาดนั้นวะ” “น้ำค้างคนเยอะขนาดนี้ยังจะพูดเรื่องแบบนี้อีกนะ” “ไม่เป็นไรผักกาดฉันโอเค น้ำค้างมันก็ชอบพูดแบบนี้ล่ะแกอย่าดุมันเลย” “เพื่อนฉันมันก็แรดพอ ๆ กับฉันนี้แหละผัก หึ ๆ ” “เขาไม่รุนแรงกับแพงไปหน่อยเหรอ รอยเต็มคอเธอเลยนะ” “หือ..ไม่เป็นไรโต้เดี๋ยวก็หาย
เล่ห์ร้ายพ่ายเธอ ลูกค้าNC+
อ๊าส์..อื้ม “ฟิตจังว่ะแพง” “อ๊า ซี๊ด แรง ๆ หน่อยสิคะ” เขาจับเธอกระแทกเน้นๆ หนัก ๆ ทั้งยังบีบคั้นเนินอกเธอก่อนจะบีบขยียอดเม็ดบัวที่ชูชันด้วยความมันเขี้ยว อื้ม..อื้ม.. “หันหลังดิ กูอยากเปลี่ยนท่า” “แล้วทำไมพี่ไม่ถอยออกคะ แพงไม่ถนัด” “มึงห้ามให้มันหลุดกูไม่ชอบ” “ค่ะ..อา..แพงจะ..เจ็บพี่มาร์คอย่าเพิ่ง” เขาไม่ได้สนใจเสียงครางของเธอภาพในหัวเขามีเพียงร่างกายที่ยั่วยวนชวนให้เขาอยากเอาเธอไม่หยุด ยิ่งเธอร้องมากเท่าไรเขายิ่งมีอารมณ์มากเท่านั้น ส่วนเธอที่ไม่ได้มีอารมณ์มากเท่าไรแต่ก็ต้องเล่นบทสาวร่านให้เขาประทับใจจะได้เรียกใช้บริการเธออีก เธอพยายามนึกถึงหุ่นล่ำบึ้กของเขา ทั้งท่อนเอ็นที่ใหญ่เกินไซต์ของชายไทยไปหลายไซต์ มันก็พอกระตุ้นอารมณ์เธอขึ้นมาได้บ้าง ไม่ใช่ว่าชายหนุ่มหน้าตาไม่ดี แต่ด้วยวลีปากหมามันก็พาเธอให้ไม่ค่อยอยากจะมีอารมณ์กับเขาเท่าไร “ซี๊ด..จิ..อ้า แอ่นรับหน่อยสิวะ..อื้มแบบนั้นล่ะ” เพลี๊ย! เพลี๊ย! “อ๊ะ..อ๊าส์ พี่มาร์คตีก้นแพงแรงไปรึเปล่าคะ” “อื้ม..กูกำลังมันส์มึงอย่าขัดใจกูได้ไหมแพงซี๊ด..อ้า” เขา
