ตอนที่ 22 ดั่งถูกควักหัวใจออกไปเชือด

“ไม่ต้องมาหัวเราะแม่เลยนะพ่อตัวดี”

“ผมบอกแล้วว่าปล่อยให้เป็นหน้าที่ผม เมียผม...ผมหาเองได้”

“ย่ะ!” คุณภนิดาไม่วายค้อนก่อนหันมาทางคีตาลดาบีบไม้บีบมือหญิงสาวแล้วเอื้อนเอ่ยด้วยความยินดี

“ไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดนี้ ตอนหนูบอกป้าว่ามีคนรักอยู่แล้วป้านี่เสียดายจะแย่ ที่แท้คนรักหนูก็คือลูกชายป้านี่เอง”

หญิงสาวอมยิ้มขัดเขินขณะเลื่อนผ้าห่มมาคลุมอกให้มารดาของคิริน คุณภนิดามองความอ่อนโยนน่ารักนั้นด้วยความรู้สึกปลื้มปีติ

“ถ้าพาหนูลดามาให้แม่รู้จักเร็วกว่านี้ แม่ก็ไม่ต้องมานอนปวดหัวอยู่แบบนี้หรอกคิริน”

“ครับคุณแม่ผมผิดเองครับ” คิรินตอบรับแสนทะเล้นแล้วหัวเราะอย่างอารมณ์ดีถอยห่างออกไปยืนกอดอกมองผู้หญิงที่รักทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างสนิทสนม

คิรินรู้สึกขอบคุณโชคชะตาที่พาให้คีตาลดาเป็นคนช่วยชีวิตมารดาของเขาเอาไว้ อะไรๆจึงลงตัวง่ายขึ้น

“คิรินพาน้องกลับไปพักผ่อนเถอะลูกเหนื่อยกันมาทั้งวันแล้ว”

“คุณป้าจะอยู่คนเดียวได้ยังไง ให้ลดาอยู่เป็นเพื่อนดีกว่านะคะ”

“คิรินจ้างพยาบาลพิเศษให้อยู่เป็นเพื่อนแล้วหนูกลับไปพักเถอะลดา แล้วต่อไปอย่าเรียกป้าเลยนะ เรียกแม่เหมือนที่คิรินเรียกเถอะ”

คีตาลดายิ้มอ่อนอย่างถ่อมตนแล้วเรียกขานมารดาของคิรินอย่างตามใจท่าน

“ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นคุณแม่นอนพักนะคะจะได้หายไวๆแล้วพรุ่งนี้ลดาจะมาเยี่ยมใหม่”

“ส่งน้องให้ถึงบ้านนะคิริน รอดูจนกว่าน้องเข้าบ้านปลอดภัย อย่าให้แม่รู้นะว่าปล่อยทิ้งขว้างให้น้องดูแลตัวเอง”

“ถ้าอย่างนั้นผมค้างคืนกับคีตาลดาเลยจะดีกว่านะครับคุณแม่จะได้แน่ใจว่านอนหลับปลอดภัยตลอดคืน”

คุณภนิดาค้อนวงเล็กแล้วหันมาบีบมือเล็กของคีตาลดาเป็นการร่ำลา ดวงตาของคนเป็นแม่อิ่มเอมในหัวใจเหลือจะกล่าว บุตรชายของนางตาแหลมคมนัก นางไม่คิดพะวงคิดกังวลอีกแล้วว่าคิรินจะคว้าเอาผู้หญิงที่ไม่คู่ควรมาเคียงข้างกาย

ทัชกรมองดูคีตาลดาเดินเคียงคู่คิรินออกจากร้านอาหารด้วยแววตาซึ่งเต็มไปด้วยความแค้น เขาต้องหลบหนีตำรวจหัวซุกหัวซุนเพราะคิริน เขาหมดสิ้นทุกอย่างแต่มันกลับใช้ชีวิตอย่างสุขกายสบายใจแถมยังคว้าเอาคนรักของเขาไปครอบครองอีก ยิ่งมองยิ่งคิดถึงตรงจุดนี้เขาก็ยิ่งเจ็บแค้น

‘ท่านจะให้ผมทำอะไรผมทำได้ทุกอย่าง ผมขอแค่ได้เห็น เค.เค. กรุ๊ป กับไอ้คิรินล่มสลายก็พอ’

‘หึ! คิดจะต่อกรกับคิรินเร็วไปร้อยชาติไหมทัชกร ตอนนี้นายเอาตัวเองให้รอดก่อนแค้นสิบปีค่อยชำระก็ยังไม่สาย’

‘แต่ผมเกลียดมัน เพราะมันวันนี้ผมถึงไม่เหลืออะไร ท่านไม่เป็นผมไม่รู้หรอกว่าความแค้นมันคับแน่นอกจนแทบกระอักเลือด’

‘ฉันเตือนนายได้เท่านี้ทัชกร อย่าให้ความแค้นมีอำนาจเหนือการควบคุมไม่อย่างนั้นตัวนายเองจะเดือดร้อน ฉันหวังว่านายจะคิดได้ มะรืนนี้เป็นโอกาสสุดท้ายถ้านายไม่คว้าไว้ ฉันก็จนปัญญา’

ทัชกรกัดกรามกรอด อีกไม่กี่ชั่วโมงเขาจะติดปีกหนีไปตั้งหลัก แต่เขาไม่ไปคนเดียวหรอก เขาจะกระชากเอาหัวใจคิรินติดตามไปด้วย เขาอยากเห็นมันกระอักเลือดเจียนตายตอนที่มันตามหาคีตาลดาไม่เจอ

‘หึๆ ไม่ต้องรอถึงสิบปีค่อยแก่แค้นหรอก อีกแค่ไม่ถึงสิบนาทีเขาจะจัดการสะสางความแค้นคับแน่นอก’

“มีอะไรเหรอครับคีตาลดา”

“ไม่รู้สิคะ ลดารู้สึกแปลกยังไงบอกไม่ถูก เหมือนกับมีใครคอยสะกดรอยตามเรายังไงไม่รู้”

“คิดมากไปแล้ว หรือว่าเหนื่อยเกินไปไหมตั้งแต่เมื่อคืนจนตอนนี้คุณยังไม่ได้พักผ่อนเลย”

คีตาลดาค้อนวงเล็กเธอรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร หญิงสาวอดหน้าร้อนผ่าวไม่ได้เมื่อสบประสานสายตาคมกล้าแฝงด้วยความเร่าร้อนของเขา

“อุ๊ย! เคเคคะ เมื่อกี้ลดาเข้าห้องน้ำแล้วน่าจะลืมโทรศัพท์ไว้ที่นั่น เคเคไปรอที่รถก่อนนะคะ เดี๋ยวลดาตามไป”

“เดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อน”

“อย่าเลยค่ะ ห้องน้ำผู้หญิงเคเคไปคงไม่เหมาะ”

“ถ้าอย่างนั้นผมรออยู่ตรงนี้แล้วกัน รีบไปรีบมานะครับ”

คีตาลดาพยักหน้ารับแล้วรีบย้อนกลับไปยังห้องน้ำหญิงทันที คิรินกวาดสายตามองโดยรอบอย่างระวังภัย คำพูดของ   คีตาลดาทำเอาเขาไม่วายกังวล

“อยู่นี่เอง โชคดีที่ไม่มีใครหยิบไป”

คีตาลดายิ้มกว้างเมื่อเห็นโทรศัพท์มือถือของตัวเองวางอยู่ข้างอ่างล้างมือในห้องน้ำ หญิงสาวรีบเดินเร็วเข้าไปหยิบ พอจะหันหลังกลับเธอก็ต้องตื่นตกใจเมื่อถูกใครคนหนึ่งจู่โจมเข้าทางด้านหลัง คีตาลดาพยายามหวีดร้องแต่เสียงก็ดังแค่ในลำคอเพราะถูกผืนผ้าเย็นชื้นโปะเข้าครึ่งปากครึ่งจมูก

อีกด้านคิรินมองนาฬิกาข้อมือสลับกับมองไปยังทางที่คีตาลดาเดินหายลับไปด้วยความรู้สึกกระวนกระวาย เกือบสิบห้านาทีแล้วไม่น่าจะนานขนาดนี้ คิรินยืนไม่ติดเขารีบกลับเข้าไปในถามหาคีตาลดาทันทีแต่พนักงานไม่มีใครเห็นสักคน เขาจึงรีบไปที่ห้องน้ำหญิงพอไปถึงก็ไม่มีแม้เงาของเธอ

คิรินหัวใจร้อนลุ่มดั่งไฟสุม เขารีบโทรหาแต่กลับติดต่อไม่ได้ คิรินรีบโทรเรียกชินโยทันที

“คีตาลดาหายตัวไป รีบเปิดเช็คสัญญาณติดตามตัวนายหญิงด่วน”

ชินโยรีบทำตามคำสั่งแล้วรายงานเร่งด่วน

“เคเคครับตอนนี้สัญญาณติดตามนายหญิงกำลังเคลื่อนที่ไกลจากร้านไปทางทิศเหนือครับ แล้วก็กำลังเคลื่อนไปอย่างเร็วด้วยครับ”

“รีบตามไป” คิรินสั่งหลังจากก้าวยาวๆเร็วๆมาถึงรถ

ชินโยรีบขับรถออกไปทันทีตามคำสั่ง คิรินกัดกรามกรอดใครก็ตามที่กล้ามาแหย่หนวดเสือมันต้องเห็นดีกัน

------------------------------------

มารผจญจริงๆเลย คีตาลดาดาวอับโชคของนู๋ช่างมีฤทธิ์เดชกล้านัก เรื่องร้ายๆเมื่อไรจะหายไปจากนู่เสียที เคเครีบตามไปไวๆนะ