ตอนที่ 18 คนที่คู่ควร

คิรินงัดเอาสารพัดเหตุผลมาหว่านล้อมจนหญิงสาวยอมมาอยู่คอนโดมิเนียมของเขา คิรินค่อยรู้สึกเบาใจขึ้นมาบ้างเพราะทัชกรยังหนีหายไร้ร่องรอย เขาเกรงว่าหมอนั่นจะซุ่มลอบทำร้ายเธอหมาจนตรอกมันกัดไม่เลือก เขาจึงไม่วางใจให้เธออยู่ไกลจากสายตา

วันนี้เป็นวันแรกที่คีตาลดาเดินทางไปทำงานหลังจากหยุดพักมาสองวัน ความไม่คุ้นชินเส้นทางหญิงสาวจึงออกจากคอนโคมิเนียมเร็วกว่าปกติ แม้ว่าคิรินจะสั่งให้คนของเขาคอยรับส่งเธอ แต่คีตาลดาก็ปฏิเสธเพราะกลัวจะเป็นเป้าสายตาให้ใครเก็บไปนินทา คิรินจึงจำยอมอย่างไม่เต็มใจนัก

“ช่วยด้วยคนเป็นลม” เสียงร้องตะโกนขอความช่วยเหลือดังมาจากโถงด้านล่าง คีตาลดาที่เพิ่งก้าวออกจากลิฟต์รีบวิ่งเข้าไปช่วยเหลือทันที หญิงสาวเห็นหยิงวัยกลางคนนอนหายใจหอบถี่ อ้าปากพงาบๆราวจะบอกอะไรสักอย่าง พอเห็นนางชี้ไปทางกระเป๋าถือที่ตกอยู่ไม่ไกล คีตาลดาก็รู้โดยสัญชาตญาณ

หญิงสาวรีบหยิบกระเป๋าถือมาเปิดดูเห็นขวดยาอยู่ในนั้น เธอรีบอ่านฉลากเห็นเป็นยารักษาโรคหัวใจก็รีบเปิดขวดเอายากรอกใส่ปากให้คนนอนหายใจรวยริน โชคดีที่เธอเคยดูแลบิดาที่ป่วยเป็นโรคหัวใจเหมือนกันเธอจึงรู้วิธีช่วยชีวิตเบื้องต้นในนาทีวิกฤต

“ใครก็ได้ช่วยเรียกรถพยาบาลให้ที” คีตาลดาร้องเรียกหาคนช่วยแล้วหันมาคอยสังเกตอาการหญิงสูงวัยด้วยความห่วงใย

ในเวลาไม่นานรถพยาบาลก็มาถึงแล้วนำพาคนไข้ส่งโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว คีตาลดาติดตามไปด้วยความห่วงใยอย่างบอกไม่ถูก

“ป้าขอบใจหนูมากนะที่ช่วยป้า ถ้าไม่ได้หนูป่านนี้ป้าคงไม่ได้กลับไปเห็นหน้าลูกแล้ว”

“คุณป้าเพิ่งฟื้น นอนพักเถอะนะคะ คุณหมอบอกว่าคุณป้าไม่เป็นอะไรมากพรุ่งนี้แข็งแรงดีก็กลับบ้านได้แล้วค่ะ”

“หนูนี่จิตใจดีจริงๆ ถ้าลูกชายป้าได้คนจิตใจดีอย่างหนูเป็นแฟนก็คงจะดี ป้าจะได้หายห่วง”

คีตาลดาชะงักกึก หญิงสาวเพียงแค่ยิ้มไม่ได้ตอบใดๆ แต่คุณป้าสูงวัยก็รุกถามต่อ

“หนูมีแฟนหรือยัง ถ้ายังไม่มีป้าอยากจะแนะนำให้รู้จักลูกชายป้า อีกเดี๋ยวเขาก็มาแล้ว”

ใบหน้าของคิรินผุดวาบในห้วงความคิด เธอกับเขาจะเรียกว่าแฟนได้ไหมนะ

“หนูมีคนที่รักแล้วค่ะคุณป้า ขอโทษด้วยนะคะหนูรับความปรารถนาดีของคุณป้าไม่ได้จริงๆ”

ผู้หญิงสวยเฉลียวฉลาดมีสติยามคับขันแบบนี้หาได้ยาก เหมาะนักที่คิรินจะมีผู้หญิงลักษณะนี้เคียงข้าง แต่นางก็ทำได้แค่คิด เสียดายไม่น้อยที่รู้ว่าคีตาลดามีคนรักอยู่แล้ว ความวาดหวังจับคู่ให้เป็นอันล้มพับไป เหลือนรียาเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดในความคิดคนเป็นแม่ในตอนนี้

“ลูกชายคุณน้าใกล้มาถึงแล้วใช่ไหมคะ ถ้าอย่างนั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ วันนี้หนูมีคิวเล่นเปียโน ถ้าช้ากว่านี้หนูเกรงว่าจะไปไม่ทันค่ะ”

คุณภนิดาขอบอกขอบใจอีกครั้งในความมีน้ำใจของ    คีตาลดา แต่ก่อนที่หญิงสาวจะจากไปนางก็ให้นามบัตรไว้เผื่อว่าวันหนึ่งคีตาลดามีเรื่องร้อนใจให้โทรหานางยินดีช่วยเหลือเพื่อเป็นการตอบแทนน้ำใจครั้งนี้

คีตาลดารับนามบัตรมายังไม่ทันได้ดูเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น หญิงสาวจึงสอดนามบัตรนั้นใส่เข้าไว้ในกระเป๋าเสื้อแล้วหยิบสมาร์ทโฟนออกมาก่อนเอ่ยขอตัว

“หนูไปก่อนนะคะขอให้คุณน้าแข็งแรงหายป่วยไวๆค่ะ”

คุณภนิดามองตามร่างอรชรไปด้วยความรู้สึกเสียดาย นางเองก็ปากหนักที่จะขอเบอร์ติดต่อเอาไว้แล้วไม่ได้ถามว่าเล่นเปียโนที่ไหน แต่เอาเถอะหากชะตาต้องกันวันหนึ่งนางอาจได้พบแม่หนูใจดีคนนี้อีกแน่นอน

คีตาลดามาถึงเค.เค.รอยัลคลับทันเวลาแบบหวุดหวิด  วีกิจผู้จัดการซึ่งเดินวนไปมาเป็นหนูติดจั่นถึงกับถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อเห็นคีตาลดากึ่งวิ่งกึ่งก้าวเข้ามาเร็วๆ เขาก็รีบสั่งให้ทีมงานพาเธอไปพักด้านหลังเวทีให้หายเหนื่อยดีส่วนเขารีบสั่งพิธีกรให้ทำอย่างไรก็ได้ประวิงเวลารอคีตาลดาพร้อมขึ้นเวที

“ฉันได้ยินมาว่านักเปียโนใหม่คนนี้ฝีมือเยี่ยมแล้วก็หน้าตาสะสวยเป็นที่เล่าลือเชียวนะรียา”

“ขนาดเชียว” นรียาทำหน้าไม่เชื่อ เธอฟังพอผ่านๆไม่ได้ใส่ใจ เธอมาที่นี่เพื่อหาช่องเข้าใกล้คิรินไม่ได้มาเพื่อชื่นชมเสียงดนตรีหรือความสวยของใคร

“เธอไม่ทุกข์ร้อนเลยเหรอรียา”

“ทำไมฉันต้องทุกข์ร้อนด้วยล่ะ ไม่เห็นมีอะไรเกี่ยวกับฉันเสียหน่อย”

“แสดงว่าเธอไม่รู้สินะว่าใครๆเขาก็ลือกันให้แซ่ดว่านักเปียโนที่ชื่อคีตาลดาอะไรเนี่ยกำลังคั่วกับพี่คิรินของเธออยู่”

“อะไรนะ”

“บ้าน่ารียา ฉันนึกว่าเธอรู้เรื่องแล้วเสียอีก”

“รู้บ้ารู้บออะไรกันเล่า ถ้ารู้ฉันจะมานั่งเป็นทองไม่รู้ร้อนแบบนี้เหรอ”

“ฉันก็คิดว่าที่เธอชวนฉันมากินข้าวกลางวันที่นี่วันนี้เพราะอยากจะมาดูหน้าผู้หญิงคนนั้นเสียอีก”

นรียาเดือดปุด ยังไม่ทันที่หล่อนจะได้พูดโต้ตอบอะไรต่อ เสียงปรบมือก็ดังสนั่นฮอลล์เมื่อปรากฏร่างอรชรของผู้หญิงร่างกะทัดรัดคนหนึ่งบนเวที

ดวงตาคู่รีวาววับด้วยความริษยาเมื่อเห็นว่าคนถูกเลื่องลือว่าเป็นคู่ควงของคิรินหน้าตาสวยสะดุดตาโดยไม่ต้องแต้มเครื่องสำอางใดๆ แถมยังเล่นเปียโนเก่งเสียจนกำหัวใจคนฟังอยู่หมัด เห็นแบบนี้แล้วข่าวลือที่เพื่อนรักของเธอบอกน่าจะมีเค้าความจริง

“สวัสดีค่ะ ดิฉันคีตาลดา ผู้จัดการบอกว่าคุณต้องการพบดิฉัน” คีตาลดาทักทายด้วยคำถามเมื่อลงจากเวทีแล้ววีกิจบอกว่ามีแขกต้องการให้เธอนั่งร่วมโต๊ะอาหาร คราแรกเธอจะปฏิเสธแต่วีกิจบอกว่าห้ามเด็ดขาด เพราะแขกคนนี้คือลูกสาวเพื่อนสนิทคุณนายใหญ่แห่งคุปต์อนันต์ คีตาลดาแปลกใจแต่ไม่มีเวลาถามไถ่อะไร แต่ก่อนมาวีกิจก็กระซิบกระซาบบอกให้เธอระมัดระวังตัว

“ฉันชื่อนรียาเป็นคู่หมั้นของพี่คิริน”

คีตาลดานิ่งกึก! ความรู้สึกนึกคิดนิ่งสนิท ดวงตาคู่กลมเต็มไปด้วยความว่างเปล่ายามมองมองหน้าคนที่บอกตัวเองว่าเป็นคู่หมั้นท่านประธานใหญ่

---------------------------------

ว้ายสาว!! มโนเหรอคะ หน้าเธอผู้เค้ายังไม่อยากมอง เค้าไม่เอาเธอนะยะ