บทที่ 6

หลังจากหย่าแล้ว ฉันรู้สึกสดชื่นมาก แม้แต่ดูสุนัขในชุมชนก็ดูถูกใจไม่น้อย แต่ว่า ทางด้านเฉิงจื้อและจางเมิ่งหย่าคงไม่ได้มีเวลาว่างอย่างฉันแล้วล่ะ

ได้ยินมาว่าหมาที่ซื้อสัตย์อย่างโจวปินก็แข็งใจขึ้นมาครั้งหนึ่ง หย่ากับจางเมิ่งหย่าแล้ว และจางเมิ่งหย่าก็ออกจากบ้านไปตัวเปล่า

แต่จางเมิ่งหย่าก็ไม่สนใจ รีบย้ายไปอยู่กับเฉิงจื้อทันที

“พี่ลู่ เจอกันที่ร้านอาหารซิงเสวียนตอนหกโมงเย็น ขอเชิญคุณดูละครดีๆสักเรื่อง” เมื่อดูไลน์ที่สวีเวยเวยส่งมา ฉันรีบเตรียมตัวทันที หลังเลิกงานก็ตรงไปที่ร้านอาหารซิงเสวียนทันที

แม่เจ้า นี่คือสิ่งที่ฉันสามารถดูได้หรือ เฉิงจื้อ สวีเวยเวย จางเมิ่งหย่า นี่มันสนามอาชูร่าหญิงประเภทไหนกัน

ฉันยืนอยู่ที่ชั้นสองของร้านอาหาร มองสามคนนี้ที่อยู่ตรงกลางของชั้นล่าง

จางเมิ่งหย่าในเวลานี้ดูบอบบางไร้เสียงสา "เฉิงจื้อ เราอย่าเลิกกันได้ไหม ฉันหย่าแล้ว ต่อไปเราจะได้อยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผยแล้ว"

สวีเวยเวยมองเฉิงจื้ออย่างโกรธๆ "ที่รัก เขาเป็นใคร วันนี้คุณบอกฉันให้ชัดเจนนะ ไม่งั้น วันนี้เราเลิกกัน"

เฉิงจื้อมองไปที่สวีเวยเวยที่ทั้งสวยทั้งรวย ในเวลานี้เขาอยากจะฆ่าจางเมิ่งหย่าที่ทําลายเรื่องดีๆ