บทที่ 3

ชาติที่แล้วฉันถูกจางเมิ่งหย่าหลอกไปที่บันได และถูกจางเมิ่งหย่าผลักลงบันได เฉิงจื้อใช้เวลาเจ็ดแปดชั่วโมงกว่าจะกลับถึงบ้านและพบฉัน วันนั้นเขาควรจะกลับมาหลังเลิกงาน ถ้าเขากลับมาส่งฉันที่โรงพยาบาลตามปกติ ฉันก็จะได้รับการช่วยเหลือ

เป็นแบบนี้เอง เป็นแบบนี้นี่เอง

ฉันโง่จริงๆ เฉิงจื้อเป็นหมาป่าที่ชั่วร้าย ในชาติที่แล้ว ตั้งแต่ต้นจนจบ ฉันถูกเขาหลอกโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย

สวรรค์มีตาจริงๆ สวรรค์ปล่อยฉันกลับมาเพื่อให้ฉันรู้ว่าฉันโง่แค่ไหนใช่ไหม

ฉันเช็ดน้ำตาและโยนใบถอนเงินของธนาคารลงในชักโครกเพื่อทำลาย

ฉันเข้าใจเฉิงจื้อทันที ฉันมาจากครอบครัวที่ดีตั้งแต่เด็ก แม่เป็นฉันราชการ พ่อทําธุรกิจเล็กๆ ตอนที่ฉันแต่งงานกับเฉิงจื้อ บริษัทของพ่อก็เป็นธุรกิจชั้นนําในเมืองแล้ว หลังจากแต่งงานพ่อก็ให้เฉิงจื้อทํางานกับเขา

เฉิงจื้อก็ไม่ทําให้พ่อแม่ผิดหวัง ขยันเรียนทําธุรกิจ พ่อเคยแสดงออกมาหลายครั้งแล้วว่าท่านเห็นแววในตัวเฉิงจื้อ พอฉันคลอดลูกแล้วก็จะมอบบริษัทให้เฉิงจื้อ ส่วนตัวเองจะตั้งใจดูแลหลานให้ฉัน

แต่เฉิงจื้อนั้นเป็นหมาป่าที่ชั่วร้าย ทั้งหมดนี้ล้วนอยู่ในการคํานวณของเฉิงจื้อ เพียงแต่ไม่รู้ว่าหลังจากฉันตายอ