บทที่ 4

ในคลิปจางเมิ่งหย่าก็ไปหาโทรศัพท์ที่บ้านฉัน

“ที่รัก รีบหาโทรศัพท์สิ รีบลบทิ้งก่อนที่เขาจะเห็นโทรศัพท์”

“เฉิงจื้อ เห็นแล้วก็เห็น กลัวอะไร ฉันไม่อยากแบ่งปันคุณกับเขาอีกแล้ว พอฉันนึกถึงความใกล้ชิดระหว่างคุณกับเขา ฉันก็สะอิดสะเอียนและไม่สบายใจ”

“เมิ่งหย่า ผมก็ไม่อยากสนิทกับเขาเหมือนกัน คุณวางใจเถอะ ตอนนี้พ่อของหยางลู่ได้ฝากเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ของบริษัทไว้กับผมแล้ว ตอนนี้ในบริษัทผมเป็นคนตัดสินใจเอง”

พูดพลางลูบไปที่หน้าอกของจางเมิ่งหย่า “คุณอดทนอีกหน่อย รอจนกว่าหยางลู่จะคลอดออกมา ให้เขาตายหนึ่งศพสองชาติ ถึงตอนนั้นผมจะแต่งงานกับคุณอย่างสง่าผ่าเผย ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา จะมีคนบอกว่าคุณเป็นเมียน้อยเอาได้ ผมจะทนได้ยังไง”

“เฉิงจื้อ คุณดีจริงๆ ด้วยคําพูดของคุณ ฉันยินดีที่จะรอ ฉันจะรักนวลสงวนตัวเพื่อคุณและไม่ให้โจวปินแตะต้องฉัน” จางเมิ่งหย่าทําท่าทางเหมือนสาวน้อยที่ดื่มด่ำกับความสุข

เฉิงจื้อมีฝีมือจริงๆ พริบตาเดียวก็ปลอบจางเมิ่งหย่าให้สงบได้

จะพูดอะไรต่อ ฉันไม่มีกะจิตกะใจที่จะฟังแล้ว มองโจวปินที่อยู่ในออฟฟิศ บนหัวมีขาวควายอันเบ้อเริ่มเทิ่มสวมอยู่

ไม่น่าแปลกใจที่โจวปินไม่ชอบฉัน ที่แท้เขาก็เป็นสา