31 – รักพี่ไหมคนดี 18+

31 – รักพี่ไหมคนดี 18+

กว่าจะกลับเข้ามาอีกรอบเกือบค่ำเพราะต้องแวะเอาของที่โรงแรม พ่อเลี้ยงเหนือหัวเดินย่ำไปบนชานเรือนแอบย่องเข้าไปในห้อง มองหญิงสาวหลับสนิทด้วยความเหนื่อยอ่อนยังอยู่ในชุดเดิม

เตียงยุบตัวลงเมื่อร่างใหญ่นั่งขอบเตียงขยับไปใกล้ ลมหายใจสม่ำเสมอทำให้เขารู้ว่าเธอหลับสนิทจริง ๆ จึงเอนกายลงนอนข้าง ๆ โอบแขนรอบเอวคอดกิ่วใช้หน้าซุกลงไป

“อื้อ พี่เหนือกลับมาแล้ว”

เสียงงัวเงียแหบนิด ๆ ฟังแล้วเหนือหัวรู้สึกจั๊กจี้ในหัวใจ เขาโน้มหน้าลงจูบปากกระจับอ่อนหวานเป็นพักกว่าจะยอมปล่อย

“หิวไหมคะ”

“ยัง หิวอย่างอื่นมากกว่า”

“อื้อ เดี๋ยวเถอะ ไปทานข้าวกันดีกว่า ดวงหิวแล้วนะ”

“เพิ่งตื่นแท้ ๆ ทำไมถึงหิวแล้ว”

เหนือหัวยังไม่ยอมปล่อยมือใหญ่อุ่นล้วงเข้าไปในเสื้อกอบกุมทรวงอกอิ่มคลึงเบา ๆ จนกายสาวอ่อนระทวย

“พี่เหนือ!”

“ก่อนนะ แล้วค่อยกินข้าว พี่อยากแล้ว”

ความเร็วในการถอดเสื้อของเหนือหัวรวดเร็วจนเธอแปลกประหลาดใจ เขาดึงเสื้อเธอออกจากตัวตามด้วยกางเกงไม่เว้นจังหวะแม้แต่น้อย

“พี่เหนือ รีบเหรอคะ”

“ใช่ พี่รีบ พี่รอไม่ไหวแล้วดวง อยากเข้าแย่แล้ว เห็นไหม”

เหนือหัวจับมือของดวงฤทัยขึ้นมาจับกายแกร่งแข็งชัน ครางลึกในลำคอยามมือเล็กลูบเอ็นใหญ่แม้ว่าจะภายนอกกางเกงแต่มันทำให้เขาสะท้านกาย

โน้มร่างลงเปิดปากสาวน้อยออกสอดลิ้นเข้ากระหายหิวเร่งเธอจนดวงฤทัยตามแทบไม่ทัน มือวุ่นวายอยู่ตรงเสื้อชั้นในกระทั่งถอดออกจนได้จึงเลื่อนมือลงไปยังกางเกงตัวเล็กรูดออก ไม่ผละปากหนาออกจากเธอเลยด้วยซ้ำ

“พะ พี่เหนือ”

“อืม เร็วหน่อยนะ พี่ทนไม่ไหวจริง ๆ”

ดวงฤทัยแปลกใจยามมองเหนือหัวดูอาการเร่งร้อน ตามปกติเขามักชิมลิ้มรสชาติค่อยโหมไฟให้เธอทีละน้อยอย่างไม่เคยเพียงพอ แต่ค่ำนี้เขาเร่งจังหวะไม่มีโหมโรงแม้แต่น้อย

มือใหญ่วาดลงเนินสาวสามเหลี่ยมเปิดกลีบสำรวจรวดเร็วคลึงแรงเพื่อเร่งน้ำหวาน ปากครอบครองดูดกลืนหัวนมสีสดแรงจนเกือบเจ็บ

เขาหยุดผละออกอีกครั้งเพื่อถอดเสื้อผ้าของตัวเอง กระดุมเสื้อเชิ้ตกระเด็นหลุดยามเขาปลดออกไม่ทัน ลงแรงกระทั่งกระเด็นออกหล่นพื้น เขายกถอดเสื้อทันที ตามด้วยกางเกงกระทั่งเปลือยไปทั้งร่าง

จับเอ็นยักษ์รูดเบา ๆ สองสามครั้งแล้วเปิดเธอออกดันต้นขาให้ชิดหน้าอกอวบ จ่อปลายร้อนปากทางแล้วเสียบเข้าทันทีจนมิด ครางในลำคอพึงพอใจยามท่อนใหญ่ถูกห่อหุ้มด้วยปลอกรักฉ่ำเยิ้ม

“ดวง อ่า พี่รอไม่ไหว ขอโทษด้วยนะคนดี”

มือเล็กลูบหน้าท้องเงยหน้ามองหน้าคมเข้มบิดเบี้ยวเสียวสะท้าน เขาเม้มปากสะกดกลั้นอาการวูบช่องท้องที่มาเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ

ค่อยขยับสะโพกรูดออกเกือบสุดจากนั้นดันเสยเข้าทาง แล้วถอยออกดันเข้า ทำซ้ำช้า ๆ จึงค่อยเร่งจังหวะ

มือจับต้นขาด้านในของดวงฤทัยไว้แน่นตรึงบังคับให้เธอเปิดออกกว้างอยู่กับที่ ให้เธอรับแรงกระทุ้งที่เขาถาโถมส่งให้เธอหมดหัวใจ

ตั้งแต่เขาตัดสินใจเมื่อคืนนี้ หัวใจเขาเองก็อัดแน่นไปทั้งทรวง ต้องการทำเช่นนี้อีกเรื่อย ๆ ไปอีกนานเท่านาน

“อ่า พี่เหนือ อา”

เสียงหวานนุ่มร้องครางเรียกชื่อเหนือหัวจนเขาหัวใจพองโต ฟังเสียงนุ่มครางไม่หยุดยิ่งกระแทกแรง

ปลอกนุ่มร้อนอุ่นซ่านบีบรัดจนเขาแทบแหลกสลาย ชีพจรเต้นแรงมองกายสาวขาวผ่องไปทั้งร่าง ดวงฤทัยสวยงามจนน่าหลงใหลและเขาก็หลงเธอเข้าจริง ๆ หลงจนยอมหมดใจ

“ดวง ดวง”

ร่างสูงโน้มกายลงหา ยกมือตรึงใบหน้าเธอไว้จูบยาวนานยามโยกเอ็นรักคลึงเคล้น แม้ว่าเขาไม่ส่งแรงแต่บดเน้นกระทั่งโคนสัมผัสร่องกลีบบาง

“พี่เหนือ”

“ดวงจ้า รักพี่ไหม ดวง”

“อื้อ อ่า พี่เหนือ”

เขาขยับกายโยกคลึงเคลื่อนปากไปทั่วพวงแก้มใสซุกตรงซอกหูขบเม้มใช้ลิ้นเย้าแหย่

“รักพี่ไหมคนดี”

“พี่เหนือ อา อ่า พี่เหนือ”

“พูดสิคนดี รักพี่ไหม อา ดวง ดวงจ๋า”

ดวงฤทัยพึมพำไม่เป็นศัพท์ แม้ว่าเขาไม่ได้ส่งแรงกระทุ้งเอ็นรักเหมือนเคย แต่กลับกลายว่ามันช่างแสนทรมานและเร่าร้อน เสียงทุ้มนุ่มนวลเฝ้าเรียกชื่อเธอ เอ่ยบอกว่าเธองดงามมากขนาดไหน หัวใจดวงเล็ก ชุ่มฉ่ำไปทั้งดวง พองโตและเอ่ยคำที่เขาต้องการได้ยินออกไป

“รัก ดวงรักพี่เหนือ”

“ดวง จ๋า ดวง แต่งงานกับพี่นะดวง พี่รักดวง”

กายสาวชะงักไปครู่ก่อนโบยบินขึ้นที่สูงเมื่อสะโพกสอบกดเน้นคลึงเนินสาว หวีดร้องมือเล็กโอบรอบลำตัวจิกแน่น

ปากหนาจูบซับเสียงร้องสอดลิ้นเข้าตวัดไล้ทั่วส่งเอ็นใหญ่ถี่รัว อาการไหลรวมความร้อนลงปลายป้านโป่งพองก่อนครางลั่นปลดปล่อยน้ำรักภายในทางสวาทของดวงฤทัย ให้เธอรับเชื้อพันธุ์น้ำรัก และเขาต้องการให้หน้าท้องที่แบนราบนูนพองจนใหญ่โตด้วยลูกของเขา

“มีลูกกับพี่นะดวง แต่งงานกันนะ”

เมื่อพายุสวาทผ่านพ้นไปดวงฤทัยจึงกลับมามีสติอีกครั้ง เธอหวานล้ำไปทั้งหัวใจเมื่อได้ยินเสียงทุ้มบอกรัก เขาขอเธอแต่งงาน แต่ในขณะที่ความสุขเอ่อล้นอยู่นั้นความจริงก็กระแทกเข้ามา

“ดวงแต่งกับพี่ไม่ได้ค่ะ”

ร่างสูงใหญ่ด้านบนนิ่งงันขยับกายยกสูงเท้าแขนข้างตัวเธอ จ้องมองด้วยดวงตาสงสัย

“ทำไม”

ดวงฤทัยรู้ว่าเหนือหัวไม่ใช่คนโง่ เขาฉลาดเกินไปด้วยซ้ำ เธอคงโกหกเขาได้ไม่นานแต่ตอนนี้เธอต้องโกหกเขาไปก่อน เรื่องของอนาคตยังอีกไกล ไว้ค่อยหาข้ออ้างอีกครั้ง

“ดวงไม่อยากแต่ง เราอยู่แบบนี้ได้ไหมคะ”

“ทำไม ทำไมดวงไม่อยากแต่ง”

เขาขยับกายลงจากร่างสาวนั่งมองเธอ เขามึนงงไปหมด เมื่อกี้ดวงฤทัยยังบอกรักเขาอยู่ดีดี แต่พอให้แต่งงานเธอกลับไม่แต่ง

“ดวงไม่อยากแต่งแล้วนี่ค่ะ ดวง ดวงขออยู่แบบนี้ได้ไหม”

“อยู่แบบนี้!!!”

คราวนี้เขายั้งเสียงไว้ไม่อยู่ตะโกนออกมาจนหน้างามเบ้เล็กน้อยด้วยความตกใจ

“หมายความยังไง อยู่แบบนี้ ดวงไม่คิดจริงจัง ดวงไม่ได้อยากแต่งงานกับพี่ แล้ว แล้วบอกรักพี่ทำไม ดวงมาอยู่กับพี่ทำไม”

“พี่เหนือ เป็นพี่เหนือเองที่ต้องการ พี่เหนือบังคับให้ดวงต้องมาอยู่ด้วยนะคะอย่าลืมสิ”

ร่างสูงผุดลุกขึ้นจากเตียงทันที หน้ากร้าวกระด้าวแววตาวาวโรจน์

“พี่ยังงั้นเหรอดวง พี่จะบังคับดวงได้ยังไง ดวงลองคิดดูดีดี ดวงมีทางเลือกอีกมากมายถ้าต้องการเลี่ยง แต่ไม่ ดวงเลือกที่จะมาเป็นแฟนพี่ แล้วนี่อะไร”

มือใหญ่ยกลูบเสยผมออกจากหน้าผากอย่างมึนงงไม่หาย เขาเดินไปยังปลายเตียงดวงตาจับจ้องสาวน้อยร่างเล็กที่กระเถิบตัวไปจับผ้าห่มขึ้นมาปิด แต่เขาไม่ยอมดึงออกโยนลงพื้น

“พูดความจริงเดี๋ยวนี้!!”

ดวงฤทัยหน้าเสีย เธอจะพูดได้ยังไงว่าได้ทำสัญญาอะไรไว้ ทางที่ดีควรทำให้เหนือหัวสงบลงก่อนแล้วหาทางออกทีหลัง

“พี่เหนือคะ เราคบเป็นแฟนกันไปก่อนดีไหมคะ ดูใจกันไปก่อน”

“ดูใจ!! ดูใจ!! นี่ดวงพูดอะไรออกมา พี่หลั่งข้างในไปกี่รอบแล้ว ดวงไม่คิดว่าจะท้องบ้างหรือไง”

ริมฝีปากกระจับเม้มนิ่งไม่พูดก้มหน้านิ่งจนเหนือหัวเอะใจ

“มีอะไร! พูด!!”

“ดวง ดวง ดวงกินยาคุมแล้ว”

“ยาคุม! ยาคุม!!”

คราวนี้เหมือนเหนือหัวสติหลุดเขาตะโกนก้องฉุนเฉียว เดินกลับมาข้างเตียงอีกรอบเพราะไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับดวงฤทัยดี ถ้าเป็นผู้ชายเขาต้องเข้าไปต่อย หรือถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาก็แค่ทิ้งขวางไม่ใยดี แต่นี่เป็นดวงฤทัย ผู้หญิงที่เขารัก

“ทำไมดวงไม่บอก ไม่พูด ไม่บอกพี่ว่าดวงกินยาคุม”

“ก็ มันไม่ได้สำคัญ ดวงคิดว่าคงจะดีกว่าถ้าเราคุมกำเนิด”

“ดวง! มันสำคัญสำหรับพี่ ดวงได้ยินไหม สำคัญว่าเราต้องบอกกันและกัน ดวงปล่อยให้พี่คิดไปเองคนเดียว บ้าฉิบ ไอ้บ้าเอ้ย!!”

เหนือหัวสบถหัวเหวี่ยงทำอะไรไม่ถูก เดินกลับไปยังปลายเตียงอีกรอบมองสาวน้อยที่หน้าซีดเผือดลง เขาเองพยายามควบคุมอารมณ์แต่เป็นไปแทบไม่ได้เลย นี่ยังไม่นับรวมว่าเธอไม่ยอมแต่งงานกับเขา

“พี่เหนือ โกรธดวงใช่ไหมคะ พี่เหนือ จะ จะเลิกกับดวงหรือเปล่า”

เสียงหวานถามใสซื่อจนเหนือหัวถอนหายใจ เขาถอยห่างจากเตียงจ้องเธอดวงตาเย็นชาผิดไปจากปกติ

“พี่เหนือ!”

“พี่ขอเวลาตั้งตัว ดวง เราห่างกันสักพักแล้วกัน คืนนี้พี่จะนอนอีกห้อง แล้วพรุ่งนี้ดวงกลับบ้านไปก่อน ถ้ายังไงพี่ขอเวลาทำใจ ขอเวลาคิด ขอเวลาห่าเหวอะไรก็แล้วแต่ ห่างกันสักพัก”

“พี่เหนือ!! พี่เหนือ!!”

ดวงฤทัยตะโกนตามหลังเหนือหัวเมื่อเขาสะบัดตัวออกจากห้องไปทั้งที่ตัวเปลือยเปล่า เธอได้ยินเสียงเขาเดินแตะกระถางแจกันใบใหญ่ตกแตก เสียงประตูห้องถัดไปปิดดัง และเสียงโครมครามตามมาอีก ไม่นานเสียงทั้งหมดก็เงียบไป

ร่างบางสั่นสะท้านคลานไปหยิบผ้าห่มบนพื้นขึ้นมาห่มตัวมุดหน้าเข้าไป มือเล็กอุดปากตัวเองไว้แน่น นี่เป็นครั้งแรกที่เราทะเลาะกันถึงขนาดเหนือหัวสติหลุด

ไหล่สะเทือนจากการกลั้นแรงสะอื้นพยายามคุมไม่ให้ร้องไห้ออกมาแต่ทำไม่ได้ ทำนบน้ำตาไหลรินไม่ขาดสาย เธอกัดฝ่ามือตัวเองไว้เพื่อสะกดกลั้นเสียงกรีดร้อง

พี่เหนือ พี่เหนือ ดวง ดวงผิดเอง

ตัวเล็กงอคู้เข่าขึ้นตะแคงข้างกอดตัวเองไว้แน่นใต้ผ้าห่ม ปล่อยให้น้ำตาไหลริน พรุ่งนี้ดวงจะไปแต่เช้า ดวงจะไม่ทำให้พี่ต้องเสียใจ ถ้าดวงยังอยู่เรื่องจะไม่มีวันจบ ถึงแม้ว่าเราไม่ได้จากวันนี้แต่ในไม่ช้าเราก็ต้องจากกันอยู่ดี ดวงให้ในสิ่งที่พี่เหนือต้องการไม่ได้