บทที่ 3

ฉันจ้องชายสองคนนั้นด้วยความตกใจขณะที่กอดเงินเหล่านั้นไว้แนบอก “พวกคุณพูดบ้าอะไรกัน!?”

“ก็เจ้าแฟนหนุ่มของเธอน่ะ” ชายคนที่ตัวเล็กกว่าเยาะเย้ยขณะที่ผลักแอนโธนี่ออกเมื่อเขาพยายามจะเข้ามาหาฉัน “มันขายเธอให้กับดอน โบเน็ตติเพื่อจ่ายหนี้ส่วนหนึ่งของมันไง”

“อะไรนะ!?” ฉันตะโกนถามขณะที่ลุกขึ้นยืนพรวด

ให้อาบอบนวดเหรอ!? พวกเขาจะให้ฉันไปขายบริการเหรอ!? ฉันก้าวถอยหลังจนแผ่นหลังชนเข้ากับเคาน์เตอร์หลังบาร์ “พวกคุณน่าจะเข้าใจผิดไปแล้ว… พวกคุณจำผิดคนหรือเปล่า?”

“ไม่ผิดแน่นอน” ชายคนแรกกล่าวขณะที่เอื้อมมือมาจับแขนฉันไว้ “ไอริส สก็อตต์ใช่ไหมล่ะ? ใช่ แฟนเธอเอารูปเธอให้พวกเราดูแล้ว พวกเราจำเธอได้ตั้งแต่ที่เธอขึ้นเวทีนั่น” เขาเอนตัวเข้าใกล้ฉันและขู่ “พวกเรารู้ด้วยว่าเธอเรียนอยู่ไหนและบ้านเพื่อนสนิทเธออยู่ที่ไหน เพราะฉะนั้นอย่าได้คิดหนีเชียว”

“นี่” ชายคนที่สองกล่าวขณะที่ยื่นโทรศัพท์ของเขามาให้ฉันดูวีดีโอที่กำลังเล่น ฉันจ้องไปที่หน้าจอทันทีเพราะว่าจำเสียงที่ได้ยินได้

ฉันตกใจเมื่อตระหนักว่านั่นคือสตีเว่น ฉันเอนตัวไปข้างหน้าเพื่อดูวีดีโอที่แสดงให้เห็นว่าสตีเว่นกำลังนั่งอยู่บนโซฟา

เขาร้องไห้ขณะที่มีปืนจ่อหัวและกำลังอ้อนวอนชายสองคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าเขา เขาบอกให้ชายเหล่านั้นเอาอะไรไปก็ได้และว่าเขาแค่ต้องการเวลา ดวงตาของฉันเบิกกว้างด้วยความตกตะลึงเมื่อฉันได้ยิน

ข้อเสนอต่อไปของเขา ซึ่งก็คือฉัน

สตีเว่นบอกพวกเขาทุกอย่าง ตั้งแต่ที่ฉันเป็นนักเต้นเปลื้องผ้าและว่าฉันทำงานที่ไหน เมื่อสตีเว่นบอกพวกเขาว่าฉันทำเงินได้เท่าไรต่อเดือน พวกเขาก็ตาลุกวาว หนึ่งในคนทวงหนี้ในวีดีโอหยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรออก อาจจะเพื่อยืนยันข้อมูล ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน

ในวีดีโอสตีเว่นยังคงพูดต่อไปเรื่อย ๆ และเผยข้อมูลที่ทำให้ฉันตกใจเป็นอย่างมาก การลงทุนของสตีเว่นเป็นเพียงภาพลวงตา อันที่จริงเขากลับทำบัญชีให้กับมาเฟียแต่แอบยักยอกเงินของมาเฟียโดยคิดว่าตนจะซื้อและขายคริปโตได้โดยที่เหล่ามาเฟียไม่รู้ตัวแล้วเก็บกำไรเอาไว้คนเดียว!

ทันใดนั้นทุกอย่างก็สมเหตุสมผลไปหมด การที่สตีเว่นบอกให้พวกเราย้ายอะพาร์ตเมนต์อย่างกระทันหัน การที่เขาเอาแต่อยู่ในบ้าน การที่เขาดื่มมากขึ้น และการที่เขายอมให้ฉันออกไปทำงานหาเงินเพื่อมาจ่ายหนี้ของเขาทั้ง ๆ ที่เขาเอาแต่อยู่ที่บ้านและจ้องคอมพิวเตอร์ทั้งวัน…

“เธอยังบริสุทธิ์ด้วยนะ!” สตีเว่นยังคงพล่ามต่อในวีดีโอด้วยแววตาที่ตื่นตระหนก “นั่นจะทำให้เธอมีค่ายิ่งขึ้น ถูกไหม? พวกคุณสามารถเปิดประมูลความบริสุทธิ์ของเธอได้นี่!”

ฉันหน้าแดงด้วยความอายและความโกรธ ไม่ใช่เพราะว่านั่นเป็นเรื่องโกหก แต่เพราะแฟนของฉันเองกำลังพยายามเอาเรื่องนี้มาเพิ่มจุดขาย! ไม่เพียงแต่สตีเว่นจะไม่ปกป้องฉัน แต่เขายังพยายามที่จะกอบโกยจากสถานการณ์นี้ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้โดยโน้มน้าวนักทวงหนี้เหล่านี้ว่าฉันมีมูลค่ามากแค่ไหน!

ในวีดีโอ ชายที่ก่อนหน้านี้คุยโทรศัพท์อยู่ได้วางสายและพยักหน้าให้กับชายที่ถือปืน จากนั้นทั้งสามก็ทำข้อตกลงกัน

ซึ่งก็คือตัวฉันจะต้องทำทุกอย่างที่พวกนี้ต้องการตลอดไป แลกกับหนี้ของสตีเว่นครึ่งหนึ่ง

ฉันหน้าซีดทันที นี่สตีเว่นขายฉันในราคาเพียงไม่กี่หมื่นบาท หรือเขาเป็นหนี้มากกว่าที่ฉันคิดไว้มาก?

“พอแล้วล่ะ” ชายคนที่ตัวเล็กกว่าตรงหน้าฉันพูดขึ้นมาอย่างหมดความอดทนและเก็บโทรศัพท์ตนเองขณะที่ชายอีกคนที่ตัวใหญ่กว่าคว้าไหล่ฉัน “เธอต้องไปกับเราแล้วล่ะคนสวย ได้เวลาทำงานแล้ว”

“อย่ามาแตะต้องฉันนะ!” ฉันตะโกนขณะที่พยายามเตะ สะบัด และทำทุกวิธีทางเพื่อที่จะสลัดเขาออก “นี่มันยุคไหนกันแล้ว! พวกคุณจะซื้อผู้หญิงคนหนึ่งจากแฟนเธอไม่ได้! นี่มันบ้าชะมัด…”

ฉันตะโกนและผลักหน้าอกเขาอย่างแรง เขาส่งสายตาให้ชายอีกคนเมื่อเห็นว่าฉันสู้และไม่ยอมไปแต่โดยดี “โทรหาไอ้หมอนั่นสิ”

ทันใดนั้นสตีเว่นก็ปรากฏตัวบนหน้าจอโทรศัพท์ข้างหน้าฉัน

“สตีเว่น!” ฉันตกใจเมื่อเห็นเขา “นี่มันอะไรกัน!? บอกให้พวกนี้ปล่อยฉันนะ! ฉัน…”

“ไอริส” สตีเว่นถอนหายใจ ความเยาะหยันเล็กน้อยในน้ำเสียงของเขาทำเอาฉันพูดไม่ออก ฉันนิ่งไปและจ้องหน้าเขา “ฉันบอกเธอแล้วว่าฉันไม่ต้องการเงินสกปรกนั่นของเธอ แต่เธอก็ยังรั้น เธอหาเหาใส่หัวตัวเองนะ”

เลือดในกายของฉันเย็นเยียบ ถึงขั้นที่ทำลายความกลัวไปจากร่าง “บอกให้พวกเขาเอามือสกปรกออกจากฉันนะสตีเว่น” ฉันขู่ขณะที่ยังจ้องหน้าเขา “ถ้านายไม่อยากได้เงินสกปรกของฉันก็ไม่เป็นไร แต่ฉันจะไม่จ่ายหนี้ของนายอีกแม้แต่บาทเดียว…”

“ก็ไปฟ้อง ‘เพื่อนเก่า’ ที่เธอเอาแต่เขียนอีเมล์หาอยู่เรื่อยสิ” สตีเว่นจิกกัดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “เขาน่าจะช่วยเธอได้ ถูกไหม?” เขาขยับเข้าใกล้กล้องอีกนิด

ฉันอ้าปากหวอเพราะถึงแม้ฉันจะเคยบอกสตีเว่นว่าความสัมพันธ์สมัยเด็กระหว่างฉันและพี่คริสเตียนมีความหมายกับฉันแค่ไหนและคิดถึงพี่คริสเตียนแค่ไหน ฉันก็ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะใช้มันฟาดหน้าฉันแบบนี้

“ว่าแล้วเชียว” สตีเว่นกลอกตาพูดต่อ “เธอก็เป็นแค่โสเภณีน่ะไอริส เพ้อฝันถึงแต่ความรักวัยเด็ก เธอให้ความสำคัญความทรงจำมากกว่าตัวฉัน ถ้าเธอรักฉันจริง เธอจะยอมไปกับพวกเขาเพื่อช่วยฉันใช้หนี้แล้ว! ที่ผ่านมานี่ก็เป็นแค่เรื่องโกหกสินะ ฉันรู้มาตลอดแหละว่าเธอขายตัว ที่เธอทำงานที่คลับนั้นก็เพราะเธอชอบ…”

“หุบปากเน่า ๆ นั่นซะสตีเว่น” ฉันประหลาดใจที่เขาเงียบไปจริง ๆ และหันกลับมามองโทรศัพท์เพื่อจ้องฉัน ฉันไม่เคยพูดกับเขาแบบนี้มาก่อน “อย่างน้อยพี่คริสเตียนก็ไม่มีวันทำกับฉันแบบนี้ นายจะต้องเสียใจทีหลัง” ฉันขู่ “ฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่”

“เออ ๆ” ชายที่จับฉันไว้กล่าวขณะที่ดึงฉันออกจากโทรศัพท์ “พอได้แล้ว เอาล่ะไปกันเถอะ”

ชายคนตัวเล็กวางสายขณะที่ชายคนตัวใหญ่เริ่มดึงฉันออกไป แต่ฉันทั้งเตะทั้งตะโกนเพื่อให้เขาปล่อย

ทันใดนั้นเสียงของขวดแชมเปญที่ถูกเปิดก็ดังขึ้น ฉันตกใจเมื่อแชมเปญอาบรดตัวฉันและหยดตั้งแต่หัวจรดเท้า

ชายที่จับแขนฉันไว้ตะโกนเสียงดังและปล่อยแขนฉันเพื่อเช็ดหน้าตัวเองที่กำลังโดนแชมเปญราดเต็ม ๆ

“โอ๊ย! ขอโทษครับ!” เสียงของแอนโธนี่ดังขึ้น “หกได้อย่างไรเนี่ย!? ผมนี่ซุ่มซ่ามจริง ๆ เลย!”

แต่ฉันไม่ทันได้มีเวลามองแอนโธนี่หรือทำความเข้าใจสถานการณ์ที่เขาสร้างขึ้นมาเพื่อฉันเพราะชายคนนั้นได้ปล่อยแขนของฉันแล้ว

ฉันจึงออกตัววิ่งสุดชีวิต