บทที่ 24

ฉันหน้าแดงเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อเล่นที่พี่คริสเตียนเรียกฉันเป็นการส่วนตัวออกจากปากของนิโค “นาย… รู้เรื่องนั้นได้ยังไง?”

“โอ้พระเจ้า” นิโคพูดพลางส่ายหัวและจ้องมองฉันขณะที่นั่งลงข้าง ๆ แฟรงกี้อย่างช้า ๆ “เมื่อใดก็ตามที่คริสเตียนพูดถึงช่วงหลายปีก่อนที่เขาจะกลับบ้าน เขาจะเปลี่ยนชื่อเพื่อไม่ให้ใครรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนหรือมาจากไหน ถ้าอย่างนั้นเธอก็คือน้องสาวของคิดเหรอ?”

ฉันยิ้มเล็กน้อย “คงงั้น” ฉันตอบพลางกอดอกและนึกถึงชื่อเล่นที่พี่คริสเตียนเรียกเดมอน “เดี๋ยวก่อนนะ แล้วก่อนหน้านี้พวกนายคิดว่าฉันเป็นใคร?”

นิโคหัวเราะเล็กน้อย “ฉันแค่คิดว่าเธอเป็นโสเภณีที่เจ้านายต้องการให้พากลับมา คือฉันคิดได้ค่อนข้างเร็วว่าเขาต้องเคยเจอเธอมาก่อน แต่ฉันแค่คิดว่า…” เขาลังเลก่อนที่จะยักไหล่เป็นนัย ๆ ทำให้ฉันส่งเสียงแหลมเล็ก ๆ เป็นการประท้วง

“นิโค! ฉันไม่ได้ขายตัวนะ!”

“แต่เธอเป็นนักเต้นเปลื้องผ้าไง!”

“มันไม่เหมือนกัน!” ฉันตะโกนพลางคว้าหมอนอิงแล้วขว้างมันใส่เขา นิโคแค่รับมันและหัวเราะ

“ฉันขอโทษ” เขากล่าวพร้อมรอยยิ้ม “แต่ฉันคิดจริง ๆ ว่าเขาคงประทับใจใน… ความสามารถของเธอ และว่าเขาเพียงแค่ต้องช่วยเธอจากซ่องสกปรก