บทที่ 27

“ถูกต้อง” พี่คริสเตียนพูด

“นายเชื่อเรื่องนี้จริง ๆ เหรอ?” นิโคตวาดและชี้มาทางฉันขณะที่สายตายังคงมองพี่คริสเตียน “ว่าเธอไม่รู้อะไรเลย? ว่าเธอแค่อาศัยอยู่กับผู้ชายคนนั้น ยกเงินเดือนทั้งหมดของตัวเองให้เขาโดยไม่รู้ว่าเขาไม่ใช่แค่นักบัญชีลับของโบเน็ตติเท่านั้น แต่เขากำลังวางแผนที่จะแบล็กเมล์ทั้งห้าตระกูลมาเฟียด้วย?”

“ใช่” พี่คริสเตียนตะคอกพร้อมหันศีรษะเพื่อจ้องนิโคเขม็ง “ฉันไปสืบมาแล้วนิโค และทุกอย่างที่ไอริสพูดตรงตามที่ฉันสืบมา หรือว่านายต้องการให้ฉันเชื่อว่าเพื่อนสมัยเด็กของฉันร่วมมือกับนักบัญชีของโบเน็ตติ และปกปิดร่องรอยของเธอได้อย่างน่าทึ่งแต่กลับห่วยแตกในการดำเนินชีวิตในโลกนี้?”

ฉันอ้าปากค้างเล็กน้อยเมื่อได้ยินเขาประเมินฉัน แต่... ฉันก็หุบปากทันทีเพราะว่าสิ่งที่เขาพูดก็ไม่ผิด

“ถ้าฉันรู้ว่าสตีเว่นจะแบล็กเมล์ทั้งห้าตระกูล” ฉันกระซิบแล้วกางมือออก “ฉันจะไปเต้นเปลื้องผ้าทำไมล่ะ? เขาน่าจะได้เงินเป็นล้าน ๆ…”

“เพื่อไม่ให้ตัวเองเป็นที่สงสัยไง” นิโคประท้วงพลางส่ายหัวให้ฉัน เขากลับมาเชื่อมั่นอีกครั้งว่าฉันเป็นสายลับ แม้ว่าวันนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ตาม

“แล้วทำไมฉันจะต้องเอาของสำคัญอย่างสมุดน