Share

บทที่ 14 หวง 1

last update Last Updated: 2025-03-21 17:08:48

เพียงดาวตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการมึนๆ และปวดหัว

“ไม่น่าดื่มเยอะเลยเรา”เธอบ่นให้ตัวเองก่อนจะหยิบมือถือมาดูเวลา “นี่จะแปดโมงแล้วหรอ ตายแล้ว….”

เมื่อเห็นว่าสายมากแล้วเพียงดาวจึงดีดตัวลุกออกจากที่นอนทันที รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อลงไปข้างล่าง เมื่อเธอลงมาเกือบเก้าโมงเช้าก็เห็นภูดินนั่งอ่านหนังสือพร้อมจิบกาแฟอยู่ที่โซฟา

“ขอโทษนะคะ ที่ลงมาช้า”

“ไม่เห็นไร ก็วันนี้วันหยุดหนิ ทานข้าวเสร็จไปค่อยนอนพักต่อก็ได้”

“นี่น้ำผึ้งมะนาวมาดื่มสิจะได้หายเมาค้าง”

“คุณภูรู้ได้ไงคะว่าดาวจะเมาค้าง”

“คออ่อนขนาดนั้น”

“ขอโทษค่ะ เมื่อคืนดาวไม่ได้สร้างความวุ่นวายให้ใช่มั้ยคะ”

เขานึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน พลางคิดว่าวุ่นวายใจ️ผมนี่แหละ ก่อนจะตอบหญิงสาว”ก็ไม่นะ”

“ถ้างั้นดาวก็โล่งใจค่ะ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยดื่มเยอะขนาดนี้มาก่อน”

“แต่ก็อย่าไปดื่มเยอะแบบนี้ที่อื่นแล้วกัน นี่ยังดีนะที่อยู่ที่บ้าน”

คำพูดของชายหนุ่มทำให้เพียงดาวใจเต้นแรงเพียงแค่เขาพูดคำว่า บ้าน ทำไมถึงทำให้ใจเธอเต้นแรงและดูอบอุ่นได้ขนาดนี้

“หิวรึยัง”ภูดินเอ่ยถาม

“นิดหน่อยค่ะ”

“พี่จันทร์ตั้งโต๊ะให้หน่อยครับ”

“ค่า…คุณภู”เสียงพี่จันทร์ดังมาจากในครัว

“มื้อนี้เป็นข้าวต้มกุ้งกับไข่ลวกนะคะ มีกล้วยหอมสุกด้วยค่ะ คุณภูสั่งไว้ ช่วยให้อาการเมาค้างดีขึ้นได้ค่ะ”พี่จันทร์บอกเพียงดาว พร้อมกับนำอาหารมาเสิร์ฟ

“ทำไมมี 2 ชุดล่ะคะ หรือว่าคุณก็ยังไม่ได้ทานหรอคะ”

“คุณภูรอทานพร้อมคุณดาวค่ะ”พี่จันทร์ตอบแทน

“พูดเยอะจริงพี่จันทร์ไปทำงานต่อได้แล้ว”ภูดินพูดตัดบทแก้เขิน

“ไปแล้วค่า..ทานให้อร่อยนะคะ”จันทร์พูดก่อนจะเดินยิ้มออกไป ปล่อยให้ทั้งคู่นั่งทานข้าวกันตามลำพัง

“คุณภูไม่เห็นต้องรอดาวเลยนี่คะ ดาวเกรงใจ”

“แค่ยังไม่หิว และก็ไม่ชินกับการทานข้าวคนเดียว”

คำพูดของเขาทำหญิงสาวใจเต้นแรงอีกครั้ง เธอทำตัวไม่ถูกจึงได้แต่นั่งทานข้าวเงียบๆ ส่วนภูดินเองที่พูดก็หมายความตามนั้นจริงๆเป็นเวลาหลายเดือนแล้วที่เขาทานข้าวพร้อมหญิงสาวแทบจะทุกมื้อ จนกลายเป็นความเคยชินไปแล้ว

“คุณภูอิ่มยังคะ ถ้าอิ่มแล้วดาวจะได้เก็บชามพร้อมกันเลย”

“อิ่มแล้ว”

“เดี๋ยวดาวเอาไปล้างให้ค่ะ”

“ทำไมต้องล้างเอง แม่บ้านก็มี”

“นิดเดียวเองค่ะ เดี๋ยวดาวจัดการเอง ดาวถือคติว่าอยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดายค่ะ”พูดจบหญิงสาวก็เก็บจานชามไปล้างในครัว การกระทำของเธออยู่ภายใต้สายตาของภูดินตลอดเวลา เขามองเธอเดินทำนั่นทำนี่จนเผลอยิ้มออกมาคนเดียว

“ใครกันที่ทำให้คุณภูของนมยิ้มได้ขนาดนี้”

“นมมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ”

“ก็นานพอที่จะเห็นใครบางคนนั่งยิ้มอยู่คนเดียว”

“นม หยุดล้อได้แล้วครับ”

“ว่าแต่นมไปไหนมาครับ”

“ไปดูเด็กๆเก็บของ ทำความสะอาดลานจัดงานเมื่อคืนค่ะ”

“ถ้าชอบเค้าก็รีบๆจีบเลยค่ะคนนี้นมเชียร์”นมแย้มกระซิบกับชายหนุ่มสายตามองไปหาเพียงดาว

“………”ภูดินไม่ตอบได้แต่นั่งคิดว่าเขาจะหาวิธีสารภาพรักกับเธอยังไงดี ในเมื่อตัวเขาเองไม่เคยตามจีบหรือบอกรักผู้หญิงคนไหนเลย

“ถ้าไม่ทำอะไร ระวังคนอื่นเอาไปก่อนนะคะ”

“นม”ภูดินพูดกับนมเสียงอ่อน

ตั้งแต่เพียงดาวมาทำงานที่ภูดินฟาร์ม บ้านหลังนี้ก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้น ภูดินเองก็ยิ้มและหัวเราะบ่อยขึ้น ทุกๆคนในบ้านก็พลอยมีความสุขไปด้วย ด้วยความที่เพียงดาวเป็นคนที่น่ารัก ยิ้มแย้ม สดใส จิตใจดี ขยัน ทำงานเก่งและไม่ถือตัวทำให้ใช้เวลาเพียงไม่กี่เดือนก็กลายเป็นที่รักของทุกคนในฟาร์มได้ ทั้งภูดินและเพียงดาวก็ทำงานร่วมกันได้อย่างราบรื่น บ่ายวันหนึ่งขณะนั่งทำงานอยู่ที่ออฟฟิศภูดินก็บอกเพียงดาวว่า

“ดาวบ่ายนี้ผมต้องเข้าไปประชุมที่โรงแรมกับผู้ถือหุ้น คุณไปกับผมนะ”

“ที่นั่นไม่มีงานอะไรให้ดาวทำนะคะ”

“ก็ไปเป็นเพื่อนรอนั่งรถกลับบ้านพร้อมกัน”

“ไม่ดีกว่าค่ะขอดาวเคลียร์งานอยู่นี่นะคะ ปีใหม่จะได้ไม่มีงานค้าง”

“เอางั้นก็ได้ วันนี้ผมกลับดึกหน่อยนะไม่ต้องรอทานข้าวเย็น”

“รับทราบค่ะนาย”เพียงดาวตอบพร้อมกับทำท่าวันทยหัตถ์เหมือนลูกเสือ ภูดินเอามือขยี้หัวเพียงดาวด้วยความหมั่นเขี้ยวในความน่ารักของเธอ

หลังจากภูดินเดินออกไป เพียงดาวที่ทำท่าทางน่ารักเมื่อครู่ก็นั่งลงพร้อมกับรอยยิ้มที่หุบลง เธอนั่งคิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา พร้อมกับทบทวนสถานะตัวเอง พร้อมกับเตือนตัวเองว่าอย่าถลำลึกไปมากกว่านี้ ว่าเราเป็นแค่ ลูกน้อง ถึงแม้เธอจะรู้สึกได้ว่าสิ่งที่ภูดินปฏิบัติต่อเธอมันมากกว่าคำว่าเจ้านายกับลูกน้องธรรมดา แต่เขาเองก็ไม่เคยบอกว่ารักหรือชอบเธอเลยซักครั้ง เพียงดาวเองแม้จะหวั่นไหวและรู้สึกดีกับเขาแต่ก็บอกตัวเองเสมอว่ามันเป็นไปไม่ได้ ด้วยสถานะทางสังคมที่ต่างกันมาก เธอจึงพยายามรักษาระยะห่างนี้เอาไว้

….ตื๊ด…ตื๊ด….ตื๊ด…..

“ฮัลโหลยัยดาวแกอยู่ไหน”เสียงของสวยเพื่อนสนิทดังขึ้นทันทีที่เพียงดาวกดรับสาย

“อยู่ที่ฟาร์มทำงานอยู่”

“ทำงานๆๆๆๆ ตั้งแต่ไปทำงานกับคุณภูไม่มีเวลาให้เพื่อนเลยนะ เย็นนี้แกว่างมั้ยทานข้าวเย็นกัน”

“แกอยู่ไหน”

“ในเมือง ตกลงว่างมั้ยเย็นนี้”

“โอเค เจอกันประมาณห้าโมงเย็นนะ เดี๋ยวบอกคุณภูก่อน”

“คุณภูคะเย็นนี้ดาวไปทานข้าวกับสวยในเมืองนะคะ”เสียงข้อความของภูดินดังขึ้น เมื่อเห็นชื่อคนส่ง เขารีบกดอ่านทันที

“ได้ ให้น้าเสริมพามานะ”

“รับทราบค่ะ”หญิงสาวรับคำก่อนรีบเคลียร์งานเพื่อไปหาเพื่อนรัก

“เฮ้ยไอ้ดิน ประชุมเสร็จแล้วเย็นนี้ไปทานข้าวเย็นด้วยกัน หลายเดือนแล้วที่มึงไม่มาสังสรรค์กับพวกกูเลย”เอกพูดขึ้นหลังจากเลิกประชุมแล้ว

“เออๆๆ ไปก็ไป”

“คืนนี้ไม่เมาไม่กลับนะเว้ย”วัชรพูดเสริมเพื่อน

…ร้าน Sabai bar and restaurant…

“ยัยสวยแกพาชั้นมาทานอะไรเนี่ย”

“ก็ชั้นอยากทานข้าวด้วย อยากจิบอะไรนิดๆหน่อยๆด้วย ที่นี่อร่อยทุกอย่างรับรอง”

ทันทีที่สองสาวก้าวเข้ามาในร้านหนุ่มที่อยู่ในร้านก็มองตามกันเป็นแถวโดยเฉพาะเพียงดาวที่วันนี้ใส่มินิเดรสสีเบจ คอวี แขนสั้น กระโปรงพริ้วยาวประมาณเข่า กับรองเท้าส้นสูงสีครีม ปล่อยผมลอนยาวสีน้ำตาล บวกกับผิวที่ขาวเนียนทำให้เธอดูสวยหวาน ปนเซ็กซี่นิดๆ

“ดาวคนมองแกเต็มเลย”

“บ้าน่ะ เค้าก็แค่มองคนเดินผ่านไปมาเฉยๆ รีบไปที่โต๊ะกัน”

ทั้งคู่เดินมานั่งที่มุมด้านในสุดของร้าน โดยที่เพียงดาวไม่รู้ตัวเลยว่าตั้งแต่เธอก้าวขาเข้ามาในร้านก็มีสายตาเข้มของคนที่เป็นเจ้านายจ้องมองเธออย่างไม่ละสายตาจากอีกมุมนึงของร้าน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 15 หวง 2

    “โห มีแต่อาหารน่าทานทั้งนั้นเลย”“ใช่มั้ยล่ะชั้นบอกแกแล้ว แกอยากกินอะไรอีกสั่งเพิ่มได้เลยส่วนชั้นขอจิบค็อกเทลซักนิ๊ดก่อน”“เดี๋ยวก็เมาก่อนหรอก”“ไม่เมาแน่นอนชั้นคอแข็งจะตาย ชั้นสั่งให้แกแก้วนึงด้วยนะ ดื่มเป็นเพื่อนชั้นหน่อย นะๆๆๆๆ”“ก็ได้ๆ แก้วเดียวพอนะ”“โอเค๊”“ขอโทษนะครับขอดื่มด้วยซักแก้วได้มั้ยครับ”ชายคนหนึ่งเดินถือแก้วมาหยุดอยู่ข้างเพียงดาว“ขอโทษนะคะไม่ค่อยถนัดดื่มค่ะ”“งั้นขอแอดไลน์ได้มั้ยครับ”“ขอโทษจริงๆนะคะ ไม่สะดวกจริงๆค่ะ”เพียงดาวปฏิเสธไปอย่างสุภาพ ก่อนชายคนนั้นจะเดินกลับโต๊ะไป“ชั้นบอกแล้วว่าแกสวยสะดุดตาจริงๆวันนี้”“พอเลยรีบทานจะได้รีบกลับ”ฟากฝั่งของภูดินที่เห็นเกตุการณ์ทุกอย่าง ก็นึกโมโหอยู่ในใจที่ปล่อยให้เธออกมากทานข้าวนอกบ้าน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งกระดกเหล้ามองหญิงสาวด้วยแววตาเข้ม“เฮ้ยไอ้ดินเป็นไรวะนั่งเงียบไม่พูดไม่จา เอาแต่ดื่มอย่างเดียว”วัชรพูดกับเพื่อนรัก“เออเก็บกดรึไงวะ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นเดี๋ยวก็เมาก่อน”เอกพูดบ้างแต่ก็ไม่มีการตอบกลับจากเพื่อนของตน“ปล่อยมันๆ มันคงเหนื่อยจากงานมั๊ง หรือว่ามึงไปอกหักจากสาวที่ไหนแล้วไม่บอกเพื่อนรึป่าววะ”“อย่างมันเนี่ยนะจะ

    Last Updated : 2025-03-21
  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 16 ดูแล

    ...เช้าวันถัดมา…“ตายแล้วคุณภูของนมมานอนทำไมตรงนี้คะ ดูซิเนี่ยกลิ่นเหล้าหึ่งเลย ลุกไปนอนข้างบนดีๆค่ะ”นมแย้มเรียกภูดินพร้อมกับเขย่าแขนชายหนุ่มให้ตื่น เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เพียงดาวลงมาข้างล่างพอดี“หนูดาวมาพอดีเลย ช่วยพาคุณภูไปอาบน้ำอาบท่าหน่อยลูก ทำไมถึงดื่มหนักขนาดนี้นะ”“คุณภูมานอนทำไมตรงนี้คะตื่นได้แล้วค่ะ”ภูดินลืมตาตื่นขึ้นมา ก็พบเพียงดาวยืนอยู่หน้าตน“ดาวผมบอกว่าไม่ให้ออกมาไง”“เช้าแล้วค่ะ ตอนนี้จะสายแล้วด้วย”ภูดินขยี้ตาพร้อมลุกขึ้นนั่ง“นี่ผมเผลอหลับไปหรอ”“ทีนมเรียกตั้งนานไม่ยอมตื่นนะคะ แล้วเมื่อคืนมีเรื่องอะไรกันรึป่าวคะ”นมแย้มถามทั้งสองคน“ไม่มีอะไรค่ะคุณนม นมพักผ่อนนะคะเดี๋ยวดาวพาคุณภูขึ้นไปข้างบนเองค่ะ”เพียงดาวรีบตอบ“งั้นนมฝากด้วยนะคะ เดี๋ยวจะไปสั่งเด็กๆทำอาหารแก้เมาค้างให้คุณภูซักหน่อย”“ไปค่ะคุณภู เป็นยังไงบ้างคะ”“ผมปวดหัว ช่วยพยุงหน่อยได้มั้ย”ชายหนุ่มอ้อนหญิงสาว“เดินเองค่ะ โตป่านนี้แล้วทำไมต้องให้พยุงด้วย”เธอดุเขา“ผมปวดหัวจริงๆนะไม่เชื่อจับดูสิ”ภูดินพูดพร้อมดึงมือหญิงสาวให้ไปแตะที่หน้าผากของเขา“ตัวรุมๆจริงด้วย”“ทีนี้พาขึ้นห้องได้ยัง”“ก็ได้ค่ะ”ภูดินรีบลุกพร้อม

    Last Updated : 2025-03-21
  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 17 บอกรัก

    ตกเย็นเพียงดาวแวะเข้าไปดูภูดินในห้องอีกรอบเธอเห็นเขายังนอนหลับอยู่จึงนั่งลงบนเตียงข้างๆเขาก่อนจะเอามือไปอังหน้าผากเพื่อดูว่าตัวยังร้อนอยู่มั้ย จังหวะนั้นภูดินก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับดึงตัวเธอลงไปกอด“คุณภูทำอะไรคะ ปล่อยดาวได้แล้วค่ะ”“ไม่ปล่อย ขอผมอยู่แบบนี้ซักพักได้มั้ยครับ”“ไม่ปล่อยใช่มั้ยคะ ได้”เพียงดาวพูดจบก็กัดไปที่แขนของเขาอย่างแรง เพื่อหวังให้ชายหนุ่มปล่อยตัวเธอ“โอ้ยดาวผมเจ็บ” แต่สิ่งที่เธอได้กลับมาคือนอกจากเสียงร้องของเขาแล้ว เขาก็ยิ่งกอดเธอแน่นกว่าเดิม ก่อนจะพลิกตัวให้เพียงดาวลงไปอยู่ใต้ร่างเขา“ดาวอย่าดื้อ ไม่งั้นผมไม่หยุดแค่กอดนะ”ชายหนุ่มพูดเสียงต่ำ โน้มหน้าลงไปใกล้เธอจนปลายจมูกติดกัน ริมฝีปากห่างกันแค่นิดเดียว“คุณภูปล่อยดาวเถอะค่ะ เราไม่ได้เป็น….”เธอพูดยังไม่ทันจบประโยคก็โดนคนด้านบนประกบริมฝีปากจูบเธออย่างอ่อนโยน ก่อนจะถอนริมฝีปากออกและบอกกับเธอ“อย่าพูดแบบนี้อีกนะดาว ขอให้คุณจำไว้ว่าคุณคือผู้หญิงของผมนายภูดิน ผมรักคุณนะดาว รักมากด้วย หลงใหลคุณตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรก เริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆเมื่อได้รู้จักคุณ จนตอนนี้ เวลานี้ วินาทีนี้ ผมมั่นใจแล้วว่า ผมรักคุณ” เขาพูดกับเธอ

    Last Updated : 2025-03-21
  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 18 เปิดตัว

    เมื่อรถมาจอดที่ลานจอดรถของโรงแรม เพียงดาวก็ลังเลไม่กล้าลงจากรถ“ดาวไม่ไปแล้วได้มั้ยคะ”“ทำไมล่ะ ตื่นเต้น กลัวหรอ”“ดาวทำตัวไม่ถูกค่ะ ไม่รู้จะทำตัวยังไง”“อยู่กับผมกลัวอะไร”“นั่นแหละค่ะที่ทำให้กลัว ถ้าดาวลงไปด้วยคุณภูแนะนำดาวว่าเป็นผู้ช่วยส่วนตัวได้มั้ยคะ”“แต่คุณเป็นผู้หญิงของผม….ก็ได้ครับถ้าคุณยังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร”ภูดินตอบหญิงสาว เขาคิดอยู่ครู่นึงก่อนจะยอมรับปากเธอ เพราะเขาไม่อยากปิดบังใครและอยากให้เกียรติเธอด้วย“เข้างานได้แล้วครับ” เขาเดินลงรถพร้อมอ้อมมาเปิดประตูรถให้เธอ และยื่นแขนไปให้เธอคล้องเดินเข้างาน“คุณภูดิน…คุณผู้หญิงสวัสดีค่ะ เชิญด้านในเลยค่ะ”พนักงานต้อนรับหน้างานกล่าวทักทายเจ้านายและผู้หญิงข้างกายเขาด้วยสีหน้าท่าทางประหลาดใจ ก่อนจะมีผู้ชายอีกคนมารับช่วงต่อพาเจ้านายเดินไปที่โต๊ะที่มีเอก วัชรและภรรยาของพวกเขานั่งอยู่ก่อนแล้ว ระหว่างทางก็มีสายตาหลายคู่จ้องมองมาที่ภูดินและเพียงดาวเป็นระยะ ด้วยความที่ภูดินไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนออกงานเลยทุกคนที่พบเห็นเขาในวันนี้จึงรู้สึกแปลกใจ อดที่จะมองผู้หญิงข้างกายเขาไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่เอกและวัชรเพื่อนรักของเขาที่ตอนนี้นั่งอ้าปากค้างกับภา

    Last Updated : 2025-03-21
  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 19 สุขสันต์วันปีใหม่ 1

    ภูดินลงมาข้างล่างหลังตื่นนอนตอนเช้า เพื่อมาเดินเล่นสูดอากาศในยามเช้า เมื่อเดินผ่านห้องครัวก็เหลือบไปเห็นเพียงดาวกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว“อรุณสวัสดิ์ครับ”เขาเดินเข้ามากอดหญิงสาวจากด้านหลัง พร้อมกับหอมแก้มเธอฟอดใหญ่“คุณภูปล่อยก่อนค่ะ ดาวจะทำกับข้าว”เธอบ่นเขาแต่ก็เริ่มชินกับการกระทำของชายหนุ่มแล้ว“ก็ทำไปสิครับ ไม่ได้ห้ามซักหน่อย”พูดพร้อมทั้งเอาคางเกยไหล่เธอ ในขณะที่มือยังกอดเอวเธอไม่ยอมปล่อย“งั้นช่วยเอาอาหารที่เสร็จแล้วไปวางที่โต๊ะทานข้าวได้มั้ยคะ”“ได้ครับ แต่มีข้อแม้ว่าดาวต้องหอมแก้มผมก่อน”“คุณภู!!!”“เอาไงจะหอมหรือจะให้กอดอยู่แบบนี้เลือกเอา”เพียงดาวได้แต่ถอนหายใจในความเอาแต่ใจของเขา ก่อนจะตัดสินใจหันหน้าไปเพื่อจุ๊บแก้มเขา แต่เป็นจังหวะที่ภูดินหันหน้ามาเพื่อจุ๊บเธอพอดี จึงทำให้ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกัน เพียงดาวรีบหันหน้าหนีด้วยความเขินอาย แต่ภูดินจับแก้มเธอให้หันมาก่อนประกบริมฝีปากจูบเธออยู่เนิ่นนานถึงยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ“อร่อยจัง”“เลิกพูดได้แล้วค่ะเอาอาหารออกไปเลย”เธอรีบไล่ให้เขาเอาอาหารไปไว้บนโต๊ะทานข้าว ภูดินยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับยกอาหารออกไปอย่างว่าง่าย“นั่งรออยู่ตรงนั

    Last Updated : 2025-03-21
  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 20 สุขสันต์วันปีใหม่ 2

    “โอ้โห!! คุณภูทำเองหมดเลยหรอคะ”หญิงสาวตาโตมองที่เห็นตรงหน้าทั้งอาหาร และการตกแต่งห้องแบบไม่เชื่อสายตาว่าเขาจะทำเองคนเดียวในเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมง อาหารที่วางเรียงรายเต็มโต๊ะทั้งสเต๊ก กุ้งแม่น้ำอบชีส สปาเก็ตตี้ ซุป และอาหารทานเล่นอีกหลายอย่างถูกตกแต่งจานอย่างสวยงามไม่แพ้ในภัตตาคารหรู รวมถึงบรรยากาศภายในห้องที่เขาตกแต่งให้เหมือนอยู่ท่ามกลางแสงดาว“ชอบมั้ย”“ชอบมากเลยค่ะ เหนื่อยมั้ยคะ”เธอตอบเขาและถามเขาด้วยความเป็นห่วง“ไม่เหนื่อยเลยครับ ผมอยากทำให้ที่รักมีความสุข”เขาตอบเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง“วันนี้เราจะทานข้าวใต้แสงเทียนนะครับคุณผู้หญิง เชิญครับ”เขาพูดพลางเดินไปเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่งและเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับหญิงสาว“ขอบคุณนะคะ”“ขอบคุณอย่างเดียวหรอ มีรางวัลอย่างอื่นให้มั้ยครับ”“ทานข้าว….ค่ะ”เธอพูดอมยิ้มและลากเสียงยาวพร้อมท่าทางเขินอาย“……” ชายหนุ่มยิ้มกับความน่ารักของเธอ“อร่อยจังเลยค่ะ นี่ก็อร่อย นี่ก็อร่อย อร่อยทุกอย่างเลย”หญิงสาวกล่าวชมเขาหลังชิมอาหารบนโต๊ะ“อร่อยก็ทานเยอะๆถ้าดาวชอบเดี๋ยวทำให้ ทานบ่อยๆ คุณเป็นผู้หญิงคนแรกเลยนะที่ผมทำอาหารให้ทาน”“เชื่อได้มั้ยคะเนี่ย”“ร้อยเปอร์เซ็นคร

    Last Updated : 2025-03-21
  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 21 สุขสันต์วันปีใหม่ 3

    “เมื่อยใช่มั้ย ไปนั่งที่โซฟาก่อน”เมื่อประคองหญิงสาวมานั่งที่โซฟาแล้วเขาจึงนั่งลงตรงหน้าเธอพร้อมกับถอดรองเท้าส้นสูงออกให้หญิงสาว“คุณภูไม่ต้องค่ะดาวทำเอง”เธอพูดกับเขาด้วยความตกใจไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้“พี่ดินครับ ไม่ใช่คุณภู แล้วก็นั่งเฉยๆ พี่จัดการเอง”พูดจบเขาก็ยกเท้าของเธอวางพาดที่ต้นขาตัวเองและใช้มือนวดเท้าของเธอช้าๆทีละข้าง“พอแล้วค่ะดาวหายเมื่อยแล้ว พี่ดินไปล้างมือก่อนนะคะเดี๋ยวดาวไปเอาขนมมาให้ทาน ดูหนังสักเรื่องดีมั้ยคะ อีกตั้งชั่วโมงกว่า กว่าจะถึงเที่ยงคืน”“อืม….เป็นความคิดที่ดี”“ขอบคุณนะคะวันนี้ดาวมีความสุขมากค่ะ”เธอกล่าวขอบคุณเขาระหว่างที่นั่งดูหนังกัน“พี่สิที่ต้องขอบคุณดาว ที่ยอมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตพี่และเข้ามาช่วยเติมเต็มสิ่งที่พี่ขาดหายไป พี่ดีใจมากรู้มั้ยที่ดาวยอมรับรักพี่”ทั้งคู่มองประสานสายตากันด้วยแววตาลึกซึ้ง ก่อนที่ภูดินจะดึงเธอเข้าไปซุกในอ้อมอกเขาและใช้มือโอบกอดเธอเอาไว้ เพียงดาวเองครั้งนี้ก็ทำตามความรู้สึกของตัวเองซุกตัวเข้าไปในอ้อมอกเขาให้แนบชิดขึ้น เอาหัวแนบที่อกแกร่งของชายหนุ่ม ภูดินเมื่อเห็นการกระทำของเธอก็อมยิ้มอย่างมีความสุข เอามือลูบผมเธอเบาๆ“พี่

    Last Updated : 2025-03-22
  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 1 แรกพบ

    ภูดินหนุ่มหล่อ หุ่นดีสูง 180 เซ็นติเมตร จมูกโด่ง หน้าคม คิ้วเข้ม วัยสามสิบปีเจ้าของภูดินฟาร์ม ฟาร์มโคนมขนาดใหญ่ ไร่ชาและธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อีกหลายแห่งเป็นหนุ่มโสด ขยันบ้างาน และเป็นที่หมายปองของสาวๆมากมาย มีหญิงสาวน้อยใหญ่แวะเวียนมาขายขนมจีบไม่ขาด ทว่าเขาไม่เคยสนใจใครเลยซักคน….โรงเรียนแสนรัก….วันนี้ภูดินและกลุ่มเพื่อนมีโอกาสมาบริจาคสิ่งของและเลี้ยงอาหารให้กับเด็กๆที่โรงเรียนแสนรัก โรงเรียนบนเขาที่ห่างไกลความเจริญ เป็นโรงเรียนที่เขาและเพื่อนๆบริจาคเงินสนับสนุนด้านการศึกษาให้เด็กๆมาโดยตลอดหลายปีติดต่อกัน แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะแปลกไปกว่าทุกครั้ง เพราะขณะที่เขากำลังเดินไปพบปะกับคณะครูและเด็กๆสายตาของเขาบังเอิญพบเจอกับครูสาวแสนสวยคนนึงที่กำลังพูดคุยหยอกล้อกับบรรดาเด็กตัวน้อยๆอยู่ ภูดินสะดุดตาหญิงสาวตั้งแต่แรกเจอ เพราะเธอมีใบหน้าที่สวยละมุน น่ารัก ผิวขาว ผมยาวสีน้ำตาล และมีรอยยิ้มที่ดูสดใสและแววตาที่เป็นประกายเปี่ยมด้วยความสุข จนทำให้ภูดินเผลอมองเธออยู่นาน“เฮ้ย ดินมองอะไรอยู่วะ รีบมาทางนี้เร็วงานกำลังจะเริ่มแล้วจะได้มอบของให้เด็กๆ” เสียงตะโกนเรียกจากเอกเพื่อนสนิทดังขึ้น ทำให้ภูดินจำต้อง

    Last Updated : 2025-03-20

Latest chapter

  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 21 สุขสันต์วันปีใหม่ 3

    “เมื่อยใช่มั้ย ไปนั่งที่โซฟาก่อน”เมื่อประคองหญิงสาวมานั่งที่โซฟาแล้วเขาจึงนั่งลงตรงหน้าเธอพร้อมกับถอดรองเท้าส้นสูงออกให้หญิงสาว“คุณภูไม่ต้องค่ะดาวทำเอง”เธอพูดกับเขาด้วยความตกใจไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้“พี่ดินครับ ไม่ใช่คุณภู แล้วก็นั่งเฉยๆ พี่จัดการเอง”พูดจบเขาก็ยกเท้าของเธอวางพาดที่ต้นขาตัวเองและใช้มือนวดเท้าของเธอช้าๆทีละข้าง“พอแล้วค่ะดาวหายเมื่อยแล้ว พี่ดินไปล้างมือก่อนนะคะเดี๋ยวดาวไปเอาขนมมาให้ทาน ดูหนังสักเรื่องดีมั้ยคะ อีกตั้งชั่วโมงกว่า กว่าจะถึงเที่ยงคืน”“อืม….เป็นความคิดที่ดี”“ขอบคุณนะคะวันนี้ดาวมีความสุขมากค่ะ”เธอกล่าวขอบคุณเขาระหว่างที่นั่งดูหนังกัน“พี่สิที่ต้องขอบคุณดาว ที่ยอมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตพี่และเข้ามาช่วยเติมเต็มสิ่งที่พี่ขาดหายไป พี่ดีใจมากรู้มั้ยที่ดาวยอมรับรักพี่”ทั้งคู่มองประสานสายตากันด้วยแววตาลึกซึ้ง ก่อนที่ภูดินจะดึงเธอเข้าไปซุกในอ้อมอกเขาและใช้มือโอบกอดเธอเอาไว้ เพียงดาวเองครั้งนี้ก็ทำตามความรู้สึกของตัวเองซุกตัวเข้าไปในอ้อมอกเขาให้แนบชิดขึ้น เอาหัวแนบที่อกแกร่งของชายหนุ่ม ภูดินเมื่อเห็นการกระทำของเธอก็อมยิ้มอย่างมีความสุข เอามือลูบผมเธอเบาๆ“พี่

  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 20 สุขสันต์วันปีใหม่ 2

    “โอ้โห!! คุณภูทำเองหมดเลยหรอคะ”หญิงสาวตาโตมองที่เห็นตรงหน้าทั้งอาหาร และการตกแต่งห้องแบบไม่เชื่อสายตาว่าเขาจะทำเองคนเดียวในเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมง อาหารที่วางเรียงรายเต็มโต๊ะทั้งสเต๊ก กุ้งแม่น้ำอบชีส สปาเก็ตตี้ ซุป และอาหารทานเล่นอีกหลายอย่างถูกตกแต่งจานอย่างสวยงามไม่แพ้ในภัตตาคารหรู รวมถึงบรรยากาศภายในห้องที่เขาตกแต่งให้เหมือนอยู่ท่ามกลางแสงดาว“ชอบมั้ย”“ชอบมากเลยค่ะ เหนื่อยมั้ยคะ”เธอตอบเขาและถามเขาด้วยความเป็นห่วง“ไม่เหนื่อยเลยครับ ผมอยากทำให้ที่รักมีความสุข”เขาตอบเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง“วันนี้เราจะทานข้าวใต้แสงเทียนนะครับคุณผู้หญิง เชิญครับ”เขาพูดพลางเดินไปเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่งและเดินไปนั่งฝั่งตรงข้ามกับหญิงสาว“ขอบคุณนะคะ”“ขอบคุณอย่างเดียวหรอ มีรางวัลอย่างอื่นให้มั้ยครับ”“ทานข้าว….ค่ะ”เธอพูดอมยิ้มและลากเสียงยาวพร้อมท่าทางเขินอาย“……” ชายหนุ่มยิ้มกับความน่ารักของเธอ“อร่อยจังเลยค่ะ นี่ก็อร่อย นี่ก็อร่อย อร่อยทุกอย่างเลย”หญิงสาวกล่าวชมเขาหลังชิมอาหารบนโต๊ะ“อร่อยก็ทานเยอะๆถ้าดาวชอบเดี๋ยวทำให้ ทานบ่อยๆ คุณเป็นผู้หญิงคนแรกเลยนะที่ผมทำอาหารให้ทาน”“เชื่อได้มั้ยคะเนี่ย”“ร้อยเปอร์เซ็นคร

  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 19 สุขสันต์วันปีใหม่ 1

    ภูดินลงมาข้างล่างหลังตื่นนอนตอนเช้า เพื่อมาเดินเล่นสูดอากาศในยามเช้า เมื่อเดินผ่านห้องครัวก็เหลือบไปเห็นเพียงดาวกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว“อรุณสวัสดิ์ครับ”เขาเดินเข้ามากอดหญิงสาวจากด้านหลัง พร้อมกับหอมแก้มเธอฟอดใหญ่“คุณภูปล่อยก่อนค่ะ ดาวจะทำกับข้าว”เธอบ่นเขาแต่ก็เริ่มชินกับการกระทำของชายหนุ่มแล้ว“ก็ทำไปสิครับ ไม่ได้ห้ามซักหน่อย”พูดพร้อมทั้งเอาคางเกยไหล่เธอ ในขณะที่มือยังกอดเอวเธอไม่ยอมปล่อย“งั้นช่วยเอาอาหารที่เสร็จแล้วไปวางที่โต๊ะทานข้าวได้มั้ยคะ”“ได้ครับ แต่มีข้อแม้ว่าดาวต้องหอมแก้มผมก่อน”“คุณภู!!!”“เอาไงจะหอมหรือจะให้กอดอยู่แบบนี้เลือกเอา”เพียงดาวได้แต่ถอนหายใจในความเอาแต่ใจของเขา ก่อนจะตัดสินใจหันหน้าไปเพื่อจุ๊บแก้มเขา แต่เป็นจังหวะที่ภูดินหันหน้ามาเพื่อจุ๊บเธอพอดี จึงทำให้ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกัน เพียงดาวรีบหันหน้าหนีด้วยความเขินอาย แต่ภูดินจับแก้มเธอให้หันมาก่อนประกบริมฝีปากจูบเธออยู่เนิ่นนานถึงยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ“อร่อยจัง”“เลิกพูดได้แล้วค่ะเอาอาหารออกไปเลย”เธอรีบไล่ให้เขาเอาอาหารไปไว้บนโต๊ะทานข้าว ภูดินยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับยกอาหารออกไปอย่างว่าง่าย“นั่งรออยู่ตรงนั

  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 18 เปิดตัว

    เมื่อรถมาจอดที่ลานจอดรถของโรงแรม เพียงดาวก็ลังเลไม่กล้าลงจากรถ“ดาวไม่ไปแล้วได้มั้ยคะ”“ทำไมล่ะ ตื่นเต้น กลัวหรอ”“ดาวทำตัวไม่ถูกค่ะ ไม่รู้จะทำตัวยังไง”“อยู่กับผมกลัวอะไร”“นั่นแหละค่ะที่ทำให้กลัว ถ้าดาวลงไปด้วยคุณภูแนะนำดาวว่าเป็นผู้ช่วยส่วนตัวได้มั้ยคะ”“แต่คุณเป็นผู้หญิงของผม….ก็ได้ครับถ้าคุณยังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไร”ภูดินตอบหญิงสาว เขาคิดอยู่ครู่นึงก่อนจะยอมรับปากเธอ เพราะเขาไม่อยากปิดบังใครและอยากให้เกียรติเธอด้วย“เข้างานได้แล้วครับ” เขาเดินลงรถพร้อมอ้อมมาเปิดประตูรถให้เธอ และยื่นแขนไปให้เธอคล้องเดินเข้างาน“คุณภูดิน…คุณผู้หญิงสวัสดีค่ะ เชิญด้านในเลยค่ะ”พนักงานต้อนรับหน้างานกล่าวทักทายเจ้านายและผู้หญิงข้างกายเขาด้วยสีหน้าท่าทางประหลาดใจ ก่อนจะมีผู้ชายอีกคนมารับช่วงต่อพาเจ้านายเดินไปที่โต๊ะที่มีเอก วัชรและภรรยาของพวกเขานั่งอยู่ก่อนแล้ว ระหว่างทางก็มีสายตาหลายคู่จ้องมองมาที่ภูดินและเพียงดาวเป็นระยะ ด้วยความที่ภูดินไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนออกงานเลยทุกคนที่พบเห็นเขาในวันนี้จึงรู้สึกแปลกใจ อดที่จะมองผู้หญิงข้างกายเขาไม่ได้ ไม่เว้นแม้แต่เอกและวัชรเพื่อนรักของเขาที่ตอนนี้นั่งอ้าปากค้างกับภา

  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 17 บอกรัก

    ตกเย็นเพียงดาวแวะเข้าไปดูภูดินในห้องอีกรอบเธอเห็นเขายังนอนหลับอยู่จึงนั่งลงบนเตียงข้างๆเขาก่อนจะเอามือไปอังหน้าผากเพื่อดูว่าตัวยังร้อนอยู่มั้ย จังหวะนั้นภูดินก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับดึงตัวเธอลงไปกอด“คุณภูทำอะไรคะ ปล่อยดาวได้แล้วค่ะ”“ไม่ปล่อย ขอผมอยู่แบบนี้ซักพักได้มั้ยครับ”“ไม่ปล่อยใช่มั้ยคะ ได้”เพียงดาวพูดจบก็กัดไปที่แขนของเขาอย่างแรง เพื่อหวังให้ชายหนุ่มปล่อยตัวเธอ“โอ้ยดาวผมเจ็บ” แต่สิ่งที่เธอได้กลับมาคือนอกจากเสียงร้องของเขาแล้ว เขาก็ยิ่งกอดเธอแน่นกว่าเดิม ก่อนจะพลิกตัวให้เพียงดาวลงไปอยู่ใต้ร่างเขา“ดาวอย่าดื้อ ไม่งั้นผมไม่หยุดแค่กอดนะ”ชายหนุ่มพูดเสียงต่ำ โน้มหน้าลงไปใกล้เธอจนปลายจมูกติดกัน ริมฝีปากห่างกันแค่นิดเดียว“คุณภูปล่อยดาวเถอะค่ะ เราไม่ได้เป็น….”เธอพูดยังไม่ทันจบประโยคก็โดนคนด้านบนประกบริมฝีปากจูบเธออย่างอ่อนโยน ก่อนจะถอนริมฝีปากออกและบอกกับเธอ“อย่าพูดแบบนี้อีกนะดาว ขอให้คุณจำไว้ว่าคุณคือผู้หญิงของผมนายภูดิน ผมรักคุณนะดาว รักมากด้วย หลงใหลคุณตั้งแต่เห็นหน้าครั้งแรก เริ่มรู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆเมื่อได้รู้จักคุณ จนตอนนี้ เวลานี้ วินาทีนี้ ผมมั่นใจแล้วว่า ผมรักคุณ” เขาพูดกับเธอ

  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 16 ดูแล

    ...เช้าวันถัดมา…“ตายแล้วคุณภูของนมมานอนทำไมตรงนี้คะ ดูซิเนี่ยกลิ่นเหล้าหึ่งเลย ลุกไปนอนข้างบนดีๆค่ะ”นมแย้มเรียกภูดินพร้อมกับเขย่าแขนชายหนุ่มให้ตื่น เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เพียงดาวลงมาข้างล่างพอดี“หนูดาวมาพอดีเลย ช่วยพาคุณภูไปอาบน้ำอาบท่าหน่อยลูก ทำไมถึงดื่มหนักขนาดนี้นะ”“คุณภูมานอนทำไมตรงนี้คะตื่นได้แล้วค่ะ”ภูดินลืมตาตื่นขึ้นมา ก็พบเพียงดาวยืนอยู่หน้าตน“ดาวผมบอกว่าไม่ให้ออกมาไง”“เช้าแล้วค่ะ ตอนนี้จะสายแล้วด้วย”ภูดินขยี้ตาพร้อมลุกขึ้นนั่ง“นี่ผมเผลอหลับไปหรอ”“ทีนมเรียกตั้งนานไม่ยอมตื่นนะคะ แล้วเมื่อคืนมีเรื่องอะไรกันรึป่าวคะ”นมแย้มถามทั้งสองคน“ไม่มีอะไรค่ะคุณนม นมพักผ่อนนะคะเดี๋ยวดาวพาคุณภูขึ้นไปข้างบนเองค่ะ”เพียงดาวรีบตอบ“งั้นนมฝากด้วยนะคะ เดี๋ยวจะไปสั่งเด็กๆทำอาหารแก้เมาค้างให้คุณภูซักหน่อย”“ไปค่ะคุณภู เป็นยังไงบ้างคะ”“ผมปวดหัว ช่วยพยุงหน่อยได้มั้ย”ชายหนุ่มอ้อนหญิงสาว“เดินเองค่ะ โตป่านนี้แล้วทำไมต้องให้พยุงด้วย”เธอดุเขา“ผมปวดหัวจริงๆนะไม่เชื่อจับดูสิ”ภูดินพูดพร้อมดึงมือหญิงสาวให้ไปแตะที่หน้าผากของเขา“ตัวรุมๆจริงด้วย”“ทีนี้พาขึ้นห้องได้ยัง”“ก็ได้ค่ะ”ภูดินรีบลุกพร้อม

  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 15 หวง 2

    “โห มีแต่อาหารน่าทานทั้งนั้นเลย”“ใช่มั้ยล่ะชั้นบอกแกแล้ว แกอยากกินอะไรอีกสั่งเพิ่มได้เลยส่วนชั้นขอจิบค็อกเทลซักนิ๊ดก่อน”“เดี๋ยวก็เมาก่อนหรอก”“ไม่เมาแน่นอนชั้นคอแข็งจะตาย ชั้นสั่งให้แกแก้วนึงด้วยนะ ดื่มเป็นเพื่อนชั้นหน่อย นะๆๆๆๆ”“ก็ได้ๆ แก้วเดียวพอนะ”“โอเค๊”“ขอโทษนะครับขอดื่มด้วยซักแก้วได้มั้ยครับ”ชายคนหนึ่งเดินถือแก้วมาหยุดอยู่ข้างเพียงดาว“ขอโทษนะคะไม่ค่อยถนัดดื่มค่ะ”“งั้นขอแอดไลน์ได้มั้ยครับ”“ขอโทษจริงๆนะคะ ไม่สะดวกจริงๆค่ะ”เพียงดาวปฏิเสธไปอย่างสุภาพ ก่อนชายคนนั้นจะเดินกลับโต๊ะไป“ชั้นบอกแล้วว่าแกสวยสะดุดตาจริงๆวันนี้”“พอเลยรีบทานจะได้รีบกลับ”ฟากฝั่งของภูดินที่เห็นเกตุการณ์ทุกอย่าง ก็นึกโมโหอยู่ในใจที่ปล่อยให้เธออกมากทานข้าวนอกบ้าน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งกระดกเหล้ามองหญิงสาวด้วยแววตาเข้ม“เฮ้ยไอ้ดินเป็นไรวะนั่งเงียบไม่พูดไม่จา เอาแต่ดื่มอย่างเดียว”วัชรพูดกับเพื่อนรัก“เออเก็บกดรึไงวะ ไม่ต้องรีบขนาดนั้นเดี๋ยวก็เมาก่อน”เอกพูดบ้างแต่ก็ไม่มีการตอบกลับจากเพื่อนของตน“ปล่อยมันๆ มันคงเหนื่อยจากงานมั๊ง หรือว่ามึงไปอกหักจากสาวที่ไหนแล้วไม่บอกเพื่อนรึป่าววะ”“อย่างมันเนี่ยนะจะ

  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 14 หวง 1

    เพียงดาวตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการมึนๆ และปวดหัว“ไม่น่าดื่มเยอะเลยเรา”เธอบ่นให้ตัวเองก่อนจะหยิบมือถือมาดูเวลา “นี่จะแปดโมงแล้วหรอ ตายแล้ว….”เมื่อเห็นว่าสายมากแล้วเพียงดาวจึงดีดตัวลุกออกจากที่นอนทันที รีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อลงไปข้างล่าง เมื่อเธอลงมาเกือบเก้าโมงเช้าก็เห็นภูดินนั่งอ่านหนังสือพร้อมจิบกาแฟอยู่ที่โซฟา“ขอโทษนะคะ ที่ลงมาช้า”“ไม่เห็นไร ก็วันนี้วันหยุดหนิ ทานข้าวเสร็จไปค่อยนอนพักต่อก็ได้”“นี่น้ำผึ้งมะนาวมาดื่มสิจะได้หายเมาค้าง”“คุณภูรู้ได้ไงคะว่าดาวจะเมาค้าง”“คออ่อนขนาดนั้น”“ขอโทษค่ะ เมื่อคืนดาวไม่ได้สร้างความวุ่นวายให้ใช่มั้ยคะ”เขานึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน พลางคิดว่าวุ่นวายใจ️ผมนี่แหละ ก่อนจะตอบหญิงสาว”ก็ไม่นะ”“ถ้างั้นดาวก็โล่งใจค่ะ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยดื่มเยอะขนาดนี้มาก่อน”“แต่ก็อย่าไปดื่มเยอะแบบนี้ที่อื่นแล้วกัน นี่ยังดีนะที่อยู่ที่บ้าน”คำพูดของชายหนุ่มทำให้เพียงดาวใจเต้นแรงเพียงแค่เขาพูดคำว่า บ้าน ทำไมถึงทำให้ใจเธอเต้นแรงและดูอบอุ่นได้ขนาดนี้“หิวรึยัง”ภูดินเอ่ยถาม“นิดหน่อยค่ะ”“พี่จันทร์ตั้งโต๊ะให้หน่อยครับ”“ค่า…คุณภู”เสียงพี่จันทร์ดังมาจากในครัว“มื้อนี้เป็นข้าวต้มก

  • เจ้าสาวบ้านไร่   บทที่ 13 ฝันดีนะ

    ในที่สุดก็ถึงวันจัดงานเลี้ยง วันนี้ภูดินให้ทุกคนทำงานแค่ครึ่งวันเพื่อให้เตรียมตัวสำหรับงานเลี้ยงคืนนี้ เหลือแค่เขากับเพียงดาวที่ยังทำงานกันอยู่ณ ลานจัดกิจกรรมของฟาร์มซึ่งเป็นที่จัดงานเลี้ยงในวันนี้ ได้ถูกเนรมิตและประดับประดาด้วยไฟแสงสีอย่างสวยงาม อาหารคาวหวานรวมทั้งเครื่องดื่มมากมายถูกวางเรียงไว้บนโต๊ะ และยังมีเวทีเล็กๆสำหรับจัดกิจกรรมด้วย งานเลี้ยงวันนี้มีแค่พนักภายในภูดินฟาร์มเท่านั้นบรรยากาศจึงดูอบอุ่น เป็นกันเอง ช่วงหัวค่ำเหล่าผู้มาร่วมงานทั้งหลายเริ่มทยอยกันเข้างาน แต่ละคนต่างแต่งตัวจัดเต็มไม่มีใครน้อยหน้าใครกันเลย เริ่มมืดผู้มาร่วมงานก็มาเกือบครบขาดเพียงภูดินและเพียงดาวที่เพิ่งเสร็จจากงานช่วงเย็นจึงมาช้ากว่าเพื่อน เขาจึงให้ทุกคนทานอาหารไปก่อนเพราะกลัวทุกคนหิว˜˜ก๊อกๆๆๆ˜˜”ดาวเสร็จรึยังครับ”ภูดินที่อยู่ในชุดคาวบอยย้อนยุคเคาะประตูเรียกหญิงสาว“เสร็จแล่วค่ะ”เพียงดาวเปิดประตูออกมาพร้อมชุดเดรสกระโปรงสั้น คอวี ผ้าชีฟอง แต่งลูกไม้สีขาว มีเสื้อกั๊กสีน้ำตาลคลุมทับด้านนอก พร้อมกับรองเท้าคอมแบทสีน้ำตาล พร้อมกับผมยาวลอนรวบไปข้างหลัง ดูสวยเท่ห์ มีเสน่ห์ แอบเซ็กซี่นิดๆ ทั้งคู่เมื่อมองชุดที่ส

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status