บทที่ 19 สุขสันต์วันปีใหม่ 1

ภูดินลงมาข้างล่างหลังตื่นนอนตอนเช้า เพื่อมาเดินเล่นสูดอากาศในยามเช้า เมื่อเดินผ่านห้องครัวก็เหลือบไปเห็นเพียงดาวกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว

“อรุณสวัสดิ์ครับ”

เขาเดินเข้ามากอดหญิงสาวจากด้านหลัง พร้อมกับหอมแก้มเธอฟอดใหญ่

“คุณภูปล่อยก่อนค่ะ ดาวจะทำกับข้าว”เธอบ่นเขาแต่ก็เริ่มชินกับการกระทำของชายหนุ่มแล้ว

“ก็ทำไปสิครับ ไม่ได้ห้ามซักหน่อย”พูดพร้อมทั้งเอาคางเกยไหล่เธอ ในขณะที่มือยังกอดเอวเธอไม่ยอมปล่อย

“งั้นช่วยเอาอาหารที่เสร็จแล้วไปวางที่โต๊ะทานข้าวได้มั้ยคะ”

“ได้ครับ แต่มีข้อแม้ว่าดาวต้องหอมแก้มผมก่อน”

“คุณภู!!!”

“เอาไงจะหอมหรือจะให้กอดอยู่แบบนี้เลือกเอา”

เพียงดาวได้แต่ถอนหายใจในความเอาแต่ใจของเขา ก่อนจะตัดสินใจหันหน้าไปเพื่อจุ๊บแก้มเขา แต่เป็นจังหวะที่ภูดินหันหน้ามาเพื่อจุ๊บเธอพอดี จึงทำให้ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบกัน เพียงดาวรีบหันหน้าหนีด้วยความเขินอาย แต่ภูดินจับแก้มเธอให้หันมาก่อนประกบริมฝีปากจูบเธออยู่เนิ่นนานถึงยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระ

“อร่อยจัง”

“เลิกพูดได้แล้วค่ะเอาอาหารออกไปเลย”เธอรีบไล่ให้เขาเอาอาหารไปไว้บนโต๊ะทานข้าว ภูดินยิ้มอย่างพอใจพร้อมกับยกอาหารออกไปอย่างว่าง่าย

“นั่งรออยู่ตรงนั้นไม่ต้องเข้ามาแล้วนะคะ”

“ผมอยากช่วย”เขาพูดเย้าหยอกเธอ

“ไม่ต้องค่ะ ดาวทำเอง”

ใช้เวลาซักพักเพียงดาวก็ยกอาหารส่วนที่เหลือออกมา อาหารเช้าวันนี้เป็นไส้กรอก ไข่ดาว ขนมปังและสลัดผัก

“เช้านี้ทานเมนูง่ายๆนะคะ พอไหวมั้ย”

“สบายมาก ดาวทำอะไรให้กินผมก็กินได้หมด ให้กินแบบนี้ตลอดชีวิตยังได้เลย”

“เลิกพูดทานได้แล้วค่ะ ทำไมเวลาอยู่กับคนอื่นไม่เห็นพูดเยอะแบบนี้คะ”เธอถามเขาด้วยความสงสัย

“ก็เพราะเป็นคนอื่น ไม่ใช่คุณ….กินข้าวได้แล้วถามเยอะจริงคุณนาย”เขาพูดพลางลุกขึ้นไปเลื่อนเก้าอี้ให้หญิงสาวนั่ง ก่อนจะเดินไปนั่งทานข้าวฝั่งตรงข้ามกับเธอ

“วันนี้อยากไปเที่ยวไหนรึป่าว เดี๋ยวพาไป”ภูดินถามเพียงดาวขณะที่ทั้งคู่นั่งดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น

“ไม่อยากไปค่ะ อยากพักผ่อนอยู่บ้าน”

“คืนนี้อยากไป countdown ที่ไหนมั้ยวันนี้วันสิ้นปีแล้วน๊า”

“อยากอยู่บ้านค่ะ ถ้าคุณภูเบื่อก็ไปเที่ยวกับเพื่อนได้นะคะ”

“ไม่เบื่อครับ แค่มีคุณผมอยู่ไหนก็ได้ เอางี้เดี๋ยวบ่ายๆเราไปซื้อของมาทำอาหารเย็นกินกัน ผมจะโชว์ฝีมือทำอาหารให้ดาวทานเอง โอเคมั้ย”

“คุณภูทำอาหารเป็นด้วยหรอคะ”เธอถามด้วยความสงสัยและไม่อยากจะเชื่อ

“ตอนไปเรียนต่างประเทศก็ทำกินเองตลอด พอกลับมามีคนทำให้ก็ไม่ได้ทำ อยากกินอะไรเป็นพิเศษมั้ย”

“ไม่มีค่ะ”

ตลอดช่วงเช้าของวันนั้นทั้งคู่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างเต็มที่ ทั้งคู่เปิดใจให้กันมากขึ้น ต่างพูดคุยกันถึงนิสัยส่วนตัวและไลฟ์สไตล์ของตัวเองให้อีกฝ่ายฟัง คุยกันเพลินจนลืมเวลาเหลือบมองนาฬิกาอีกทีก็เป็นเวลาเที่ยงแล้ว จึงแยกย้ายกันไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปซื้อของมาทำอาหารเย็น

ณ ห้างสรรพสินค้า….

ภูดินเข็นรถเข็นเดินเคียงคู่ไปกับเพียงดาวในโซนอาหาร เพียงดาวเดินมองภูดินที่เลือกหยิบวัตถุดิบอย่างคล่องแคล่ว เธอพยายามถามเขาหลายครั้งว่าเมนูของเย็นนี้เป็นอะไรแต่ก็ไม่ได้คำตอบ เขาบอกแค่ว่ารอดูเองตอนทำเสร็จ หลังเลือกซื้อของอยู่นานทั้งคู่ก็เดินทางกลับบ้าน เมื่อถึงบ้านภูดินให้เพียงดาวนั่งพักผ่อนตามสบายส่วนเขาจะเป็นคนลงมือทำอาหารสำหรับเย็นนี้เอง

“แน่ใจนะคะว่าไม่ให้ดาวช่วย”เธอถามเขาด้วยความเป็นห่วงอีกรอบ

“ดาวไปพักเลย ที่เหลือให้เป็นหน้าที่ของผมเอง เราเจอกันตอนหนึ่งทุ่มนะ อาบน้ำแต่งตัวสวยๆให้เหมือนไปดินเนอร์ที่ร้านอาหารหรูๆเลยนะครับ ก่อนทุ่มนึงไม่อนุญาตให้ลงมาข้างล่างนะ”

“โอเคค่ะ ความลับเยอะจริงนะคะ”พูดจบเธอก็ขอตัวเดินขึ้นห้องไปพักผ่อน

ฝั่งภูดินเมื่อเห็นเพียงดาวขึ้นไปข้างบนแล้วก็ลงมือตกแต่งห้องนั่งเล่นให้เป็นท้องฟ้ายามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวมากมายส่องแสงระยิบระยับเต็มท้องฟ้าตามที่หญิงสาวชอบ เมื่อตกแต่งห้องเสร็จเรียบร้อยแล้วเขาก็เข้าครัวลงมือทำอาหารมื้อใหญ่ให้ว่าที่แฟน

ในเวลาหกโมงหน่อยๆภูดินก็วางอาหารจานสุดท้ายลงบนโต๊ะ ก่อนจะรีบขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวและส่งข้อความไปย้ำเพียงดาวให้เธอแต่งตัวเหมือนไปงานเลี้ยงกลางคืน ในเวลาทุ่มตรงเพียงดาวปรากฎตัวด้วยชุดเดรสยาวเรียบ แขนกุดสีแดง กระโปรงยาวผ่าขึ้นมาหนือเข่า ผมตรง ทาลิปสติกสีแดงเข้ม พร้อมกับรองเท้าสีแดง ก้าวเท้าเดินลงบรรไดมาทีละขั้นอย่างช้าๆ โดยมีภูดินยืนรออยู่ด้านล่าง เขามองเธอโดยไม่กระพริบตา ยืนนิ่งสายตามองสำรวจหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า เพียงดาวในลุคนี้ดูแปลกตามาก สวย เซ็กซี่ ผิดกับคนที่เขาเคยรู้จักมาก่อนหน้านี้อย่งสิ้นเชิง

“คุณภูหยุดมองได้แล้วค่ะ”เธอบอกเขาแบบเขินๆหลังเดินมาถึงข้างล่างแล้วชายหนุ่มก็ยังจ้องมองเธออยู่อย่างไม่ละสายตา

“คุณในลุคแบบนี้ผมไม่เคยเห็นมาก่อน”

“ชุดใส่ไปงานแต่งเพื่อนค่ะ ก็คุณให้ดาวใส่ชุดราตรีดาวหาไม่ทันเลยหยิบชุดเก่ามาใส่”

“ไปงานแต่งเพื่อนต้องแต่งขนาดนี้เลย”เขาพูดพร้อมทำสีหน้าไม่พอใจ หวงหน่อยๆ

“ไม่พอใจ….งั้นดาวไปเปลี่ยน”

“ผมชอบ….แต่ไม่ชอบให้คนอื่นมอง”เขารีบพูดและดึงเธอเข้ามากอด “ผมหวง…”เขากระซิบข้างหูเธอพร้อมกับเลื่อนใบหน้ามาจุ๊บที่ปากเธอ ก่อนจะกุมมือเธอเดินไปรับดินเนอร์มื้อใหญ่ที่เตรียมไว้ เพียงดาวที่เริ่มชินกับการกระทำของเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เพียงแต่มองค้อนเขาเบาๆเท่านั้น