Share

บทที่ 48

จากนั้นมู่หว่านหรงจึงฉวยโอกาสราดน้ำมันลงไปบนกองไฟ เช่นเดียวกันกับตอนนี้ ที่ร้องไห้อย่างเสแสร้ง ตัดสินโทษนาง ถึงเวลา เซียวเฉินเหยี่ยนจะต้องโยนนางออกไปแน่ ถึงเวลานั้น นางจะต้องตายแน่นอน

เสิ่นหรูโจวหัวเราะเยาะหยัน “เฮอะ”

เพื่อจัดการนาง ถึงขนาดไม่สนใจชีวิตของคนอื่น! มู่หว่านหรงเสียสติไปแล้วจริง ๆ!

แต่มู่หว่านหรงคิดถึงไม่แน่นอนว่า ตอนที่นางทำการรักษาให้แก่ลู่หวายหนิง ยาที่ให้เขากินนั้นสามารถถอนได้ร้อยพิษ ไม่ว่าเขาจะใช้วิธีการอะไร ยาพิษหรือว่าเข็มพิษ ก็ไม่สามารถเป็นภัยต่อชีวิตของลู่หวายหนิงได้

น่าเสียดายที่ตอนนี้ลู่หวายหนิงไม่อยู่ ไม่อย่างนั้นอยากจะเห็นเสียจริงว่าตอนที่มู่หว่านหรงเห็นว่าลู่หวายหนิงยังมีชีวิตอยู่ จะมีสีหน้าอย่างไร...

“การแสดงนี้จบมาจากที่ใดกัน?”

เสิ่นหรูโจวเดินออกมาจากคุกอย่างช้า ๆ ฉินอวี่เดินตามด้านหลังของนาง

ด้านนอกห้องขัง มู่หว่านหรงร้องไห้อย่างจริงจัง หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับน้ำตาเบา ๆ ใบหน้าเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

เสิ่นหรูโจวเห็นท่าทางนี้ของนาง เกือบจะหัวเราะออกมา ศิลปะการแสดงใหญ่โตเช่นนี้ อยู่ที่จวนอ๋องแห่งนี้ได้แสดงความสามารถอย่างเต็มที่เสียจริง

แต่ว่าร้องไห้ตอน
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status