แชร์

บทที่ 217

กุ้ยเฟยฟังคนทั้งหมดออกความเห็นเงียบๆ ฝ่ามือลูบท้องที่พองโตของตนอย่างแผ่วเบา ราวกำลังครุ่นคิดบางสิ่ง

เรื่องแม่ลูกดวงชะตาขัดกันที่โจวอี๋เจี่ยนพูดไม่รู้เชื่อถือได้หรือไม่ แต่เมื่อคิดถึงผลลัพธ์ของการรอให้ครบกำหนดที่เสิ่นหรูโจวพูด ในใจของนางก็รู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา

ในฐานะมารดาผู้หนึ่ง การปกป้องลูกของตนเป็นสัญชาตญาณโดยธรรมชาติ หากมีเพียงการเร่งคลอดที่สามารถรักษาเขาไว้ได้ เช่นนี้นางก็ยินดีที่จะเสี่ยง

หลังจากนั้นไม่นาน ในที่สุดนางก็มองไปที่ฮ่องเต้หย่งอัน “ฝ่าบาท ก็ให้พระชายาของอ๋องอู่เฉิงเร่งการคลอดให้หม่อมฉันเถิดเพคะ”

ฮ่องเต้หย่งอันขมวดคิ้ว มองกุ้ยเฟย “แต่ว่า…”

“กุ้ยเฟยเหนียงเหนียง โปรดทรงอย่าตัดสินใจอย่างหุนหัน!” โจวอี๋เจี่ยนเริ่มโน้มน้าวกุ้ยเฟยอีกครั้ง ด้วยท่าทีแสนจริงจังและจริงใจ “ทรงมีพระวรกายที่สูงค่าและบอบบาง หากกรีดแผลใหญ่ลงไปบนร่างสักแผล จะต้องทนรับไม่ไหวอย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ”

“น่าขำนัก!” เสิ่นหรูโจวแค่นเสียงเย็นทีหนึ่ง มองโจวอี๋เจี่ยนด้วยแววตาคมกล้า “นางหลัวอวิ๋นก็เป็นสตรีเช่นกัน นางทนไหว แล้วเหตุใดกุ้ยเฟยจึงจะทนไม่ไหว ท่านเอาแต่พูดว่าไม่อาจเร่งคลอด ที่ท่านขัดขวางเช่นนี้ ยังตระ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status