บทที่ 218

ไม่ว่าอย่างไรนางหลัวอวิ๋นก็พึ่งผ่านการผ่าตัดมา ร่างกายอ่อนเพลียอยู่บ้าง จะต้องพักผ่อนรักษาตัวให้ดี

ย้อนคิดถึงชาติก่อน แม้นางจะช่วยชีวิตหลานสาวของนางหลัวอวิ๋นได้สำเร็จ แต่สตรีนางนั้นครึ่งปีให้หลังก็ฆ่าตัวตายเพราะอาการสืบเนื่องที่เกิดตามมา เพื่อรับรองว่านางหลัวอวิ๋นจะไม่มีโรคเกิดตามมาจะต้องรักษาตัวให้ดี มีนางคอยดูแลอย่างใส่ใจ ส่งกลับไปที่บ้านนางย่อมดีที่สุด

คนทั้งสองอยู่ใกล้กันอย่างมาก สายตาของเป่ยซิวเยี่ยนตกลงบนตัวนาง มิได้ถอยออก “ได้”

เสิ่นหรูโจวแย้มยิ้ม “ขอบคุณท่านผู้สำเร็จราชการแทนมาก”

นางเงยหน้าขึ้น เห็นดวงตาที่ล้ำลึกคู่นั้นของเป่ยซิวเยี่ยนอยู่ใกล้เพียงเอื้อม จึงได้รู้สึกตัวว่าอยู่ใกล้เขาเกินไปแล้ว รีบถอยห่างออกมาเล็กน้อย

ฉากนี้ถูกเซียวเฉินเหยี่ยนเห็นทั้งหมด เพลิงโทสะสายหนึ่งพลันเผาไหม้ขึ้นมา

ในที่สาธารณะท่ามกลางผู้คน เสิ่นหรูโจวใกล้ชิดกับบุรุษอื่นถึงเพียงนี้ ยังเห็นเขาซึ่งเป็นสามีอยู่ในสายตาหรือไม่!

เขากำลังจะก้าวเข้าไปดึงเสิ่นหรูโจวมา แต่กลับถูกมู่หว่านหรงดึงแขนเสื้อไว้

“ท่านอ๋อง เมื่อครู่ขอบคุณท่านอ๋องที่ช่วยขอร้องแทนหว่านหรงมากเจ้าค่ะ”

สีหน้าของมู่หว่านหรงเต็มไปด้วยค