แชร์

บทที่ 213

“แน่นอน” เสิ่นหรูโจวตอบโดยไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมา นางระบุจุดที่จะเจาะได้แล้ว จึงหยิบเข็มออกมาจากกล่องยา

หัวคิ้วของหลี่หมัวมัวขมวดเข้าหากันแน่น เอาแต่ทอดถอนใจอยู่ตลอดเวลา “อัยหยา บาปกรรม บาปกรรมนัก!”

“หลี่หมัวมัว ข้ากำลังช่วยคนอยู่” เสิ่นหรูโจวเงยหน้าขึ้นมองนางด้วยสีหน้าเรียบเฉย “หากท่านไม่กล้าดู ก็ไปนั่งพักผ่อนอยู่ตรงนั้นเถอะ”

หลี่หมัวมัวหยุดปากอย่างอับอาย ทว่าไม่ยินยอมจากไป

นางจะต้องดูให้ดีว่าเสิ่นหรูโจวช่วยคนอย่างไร ไม่เช่นนั้นจะวางใจให้นางรักษาอาการป่วยให้กุ้ยเฟยเหนียงเหนียงได้อย่างไร

เสิ่นหรูโจวมิได้ไปสนใจนางอีก เพียงกำหนดสายตาไปที่ท้องของนางหลัวอวิ๋นเท่านั้น

นางจับมีดผ่าตัดและเข็มในมือแน่น ในใจสงบอย่างยิ่ง

นางจะเริ่มด้วยการเจาะช่องท้อง ในเวลาเดียวกับที่ระบายน้ำในช่องท้อง ก็จะทำการผ่าเปิดหน้าท้อง

ชาติก่อนในตอนที่นางทำการรักษาให้หลานสาวของนางหลัวอวิ๋น วิธีการที่ใช้ก็เป็นเช่นเดียวกัน แต่เครื่องมือกลับไม่เหมือนกัน

ตอนนั้นนางมีเครื่องมือไม่มากนัก ได้แต่ใช้เพียงเข็มและมีดสั้นเท่านั้น แต่ตอนนี้นางมีเครื่องมือที่เหมาะสมยิ่งกว่าแล้ว

ในกล่องยาของนางไม่เพียงมียาเพิ่มขึ้นมาจำนวนมา
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status