Share

บทที่ 14

Penulis: มู่มู่
last update Terakhir Diperbarui: 2024-02-21 16:37:30
หลิงเฟิงรู้สึกกลัวเล็กน้อย “พระชายารอง…”

คนอื่นกำลังดูละครและไม่กล้าส่งเสียงใด

เสิ่นหรูโจวยิ้มเยาะ นางรู้สึกชอบใจมากกับท่าทีถูกบีบบังคับของมู่หว่านหรง

ไม่ใช่ว่ามู่หว่านหรงไม่เคยกล่าวขอโทษมาก่อน แต่สำหรับเสิ่นหรูโจว ที่สำคัญยังเป็นการกล่าวขอโทษต่อหน้าธารกำนัลและยังเป็นครั้งแรกอีก อัปยศอดสูยิ่งนัก!

แต่คุณชายน้อย นางไม่สามารถขัดใจได้

มู่หว่านหรงมองเสิ่นหรูโจว “ท่านพี่ เมื่อครู่นี้หว่านหรงล่วงเกินท่าน ได้โปรดอย่าเก็บใส่ใจเลยนะเจ้าคะ”

“หว่านหรงเพียงแค่รู้สึกว่าตอนท่านพี่อยู่ในจวนแม่ทัพ ท่านไม่เคยร่ำเรียนวิชาแพทย์ฉีหวงมาก่อน กลัวว่าท่านพี่จะพลั้งมือทำร้ายคุณชายน้อย ข้าเลยอดห่วงไม่ได้”

จวนแม่ทัพ! ท่านพี่!

สีหน้าของฉินอวี่เปลี่ยนไปทันที เขารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

หรือว่า ผู้มีพระคุณของนายน้อยคือพระชายาอู่เฉิง…เสิ่นหรูโจว!

แต่เสิ่นหรูโจวเป็นคนไร้ประโยชน์มิใช่หรือ!

คนหนุ่มลู่หวายหนิงกลับไม่สนใจ เขายิ้มมองเสิ่นหรูโจว

“ท่านพี่ พอใจหรือไม่ขอรับ”

เสิ่นหรูโจวรู้สึกดีขึ้นมากเมื่อเห็นท่าทางหงุดหงิดของมู่หว่านหรงที่ไม่สามารถแสดงความโกรธได้ จากนั้นจึงมองลู่หวายหนิง

“ทำดีมาก ข้าขอขอบใจ”

คนหนุ่มคนนี้ รู้จักตอบแทนเมื่อได้รับพระคุณ นางชอบนัก

หัวอกของมู่หว่านหรงแทบระเบิดแตกออก แต่นางทำได้เพียงกลั้นเอาไว้และหยิกแขนของหลิงเฟิงอย่างแรง

หลิงเฟิงเจ็บจนสีหน้าเปลี่ยนแต่ไม่กล้าส่งเสียงใดออกมา

ลู่หวายหนิงพลันหัวเราะขึ้นมา ใบหน้าที่ซีดเซียวเต็มไปด้วยความซาบซึ้งใจ

“เมื่อครู่นี้ ข้ารู้สึกเหมือนใกล้จะตาย ถ้าไม่ใช่เพราะพี่สาวแทงข้าสองเข็มให้ข้าหายใจออก เกรงว่า…หวายหนิงอยู่ตรงนี้ ขอขอบใจพี่สาวอย่างยิ่ง”

เสิ่นหรูโจวตอบกลับด้วยรอยยิ้มและอดไม่ได้ที่จะลูบหัวเหมือนเป็นพี่สาว “ไม่ต้องเกรงใจข้า ผู้รู้วิชาแพทย์รักษาคน มันคือหน้าที่”

“แต่อาการหอบหืดของเจ้า มีอาหารมากมายที่กินไม่ได้และห้ามได้กลิ่น อาการกำเริบได้อย่างรวดเร็ว ช่วงเวลาปกติเจ้าต้องระวังให้มาก หลีกเลี่ยงได้ก็ควรหลีกเลี่ยง”

เวลานางยิ้ม ราวกับบุปผานับร้อยบานออกสะพรั่ง ช่างงดงามไม่มีเทียมเทียบ

ลู่หวายหนิงเคลิบเคลิ้มไปกับคำพูดของนาง แววตาคู่นั้นเป็นประกายลุกวาว

“นอกจากอาจารย์แล้ว ข้ายังไม่เคยเห็นใครงดงามเช่นนี้มาก่อนเลย”

อาจารย์คือชายหนุ่มรูปงามอันดับหนึ่งในปฐพี ท่านงามยิ่งกว่าสตรีเสียอีก แต่เวลานี้ พี่สาวก็มีรูปงามเหมือนกับอาจารย์เช่นกัน

ที่สำคัญ มีแต่อาจารย์เหมือนกันที่กล้าหยอกล้อเขาเช่นนี้ ทั้งลูบหัวเขา เป็นห่วงเขา พี่สาวคนนี้ช่างเหมาะสมกับท่านอาจารย์เหลือเกิน!

ฉินอวี่ชะงักอึ้ง นายน้อย…ยอมให้นางลูบที่ศีรษะ!

นายน้อยเป็นคนเย่อหยิ่งมาก นอกจากท่านอุปราชแล้ว ไม่มีใครสามารถแตะต้องตัวเขาได้เลย

ส่วนเสิ่นหรูโจวพลันชะงัก และเข้าใจได้ทันทีว่าอาจารย์ของเขา ก็คือท่านอุปราชผู้มีอำนาจเทียมฟ้า…เป่ยซิวเยี่ยน

ทันใดนั้น ใบหน้ารูปงามที่ไม่สามารถลบออกจากความคิดก็ผุดขึ้นมา

ชาติที่แล้ว นางมีปฏิสัมพันธ์กับเป่ยซิวเยี่ยนไม่มาก แต่ผมสีเงินของเขา เป็นที่น่าจดจำได้ดีอย่างยิ่ง

ภายหลังต่อมา เขากลายเป็นแรงผลักดันให้นางมีชีวิตต่อ มันตลกเล็กน้อยที่จะบอกว่าในช่วงหลายปีแห่งความทุกข์ทรมานในชาติที่แล้ว นางคิดถึงเขาตลอดเวลา ตั้งตารอเขาและคาดหวังให้เขาโค่นล้มประตูวังของเซียวเฉินเหยี่ยนและเหยียบหัวของเซียวเฉินเหยี่ยนให้แตกกระจาย!

เสิ่นหรูโจวเหม่อลอยไปเล็กน้อย แต่ลู่หวายหนิงกลับตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

“พี่สาว พี่มีจิตใจงดงามและรูปงามถึงเพียงนี้ ข้าอยากเป็นเพื่อนกับท่านได้หรือไม่”

“จริงสิ! อีกไม่กี่วันก็เป็นคืนสิบห้าแล้ว ที่จวนของพวกเรามีหอชมจันทร์ ท่านมาชมจันทร์ที่จวนของพวกเราเถอะ”

พี่สาวรูปงามถึงเพียงนี้ ย่อมต้องลงมือก่อนได้เปรียบ อาจารย์รู้แต่ต่อสู้อยู่ในสนามรบ คิดกลอุบายนั่นคิดกลอุบายนี่ ไม่มีใครดูแลข้างกายเลยสักคน ไม่สมควรยิ่งนัก

เช่นพี่สาวที่ทั้งรู้วิชาแพทย์แล้วยังรูปงามอีก หากมาเป็นอาจารย์หญิงของเขา ก็เหมาะสมไม่มีเทียบเทียมที่สุดแล้ว!

เขาต้องช่วยอาจารย์ คงปล่อยให้อาจารย์อยู่โดดเดี่ยวจนแก่ไม่ได้แล้ว

ฉินอวี่กล่าวขึ้นอีกคน: “นายน้อยของข้าพยายามเชิญท่านไปเป็นแขกในจวน แม่นางได้โปรดตอบรับด้วยเถิดนะขอรับ”

“ยังไม่พูดถึงสิ่งอื่นใด หอชมจันทร์ของจวนอุปราช มากพอที่จะให้แม่หญิงได้ชมแสงจันทร์ที่งดงามที่สุดขอรับ”

Bab terkait

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 15

    เสิ่นหรูโจวได้สติกลับมาอีกครั้งหลังจากได้ยินเสียงนายบ่าวคู่นั้น นางฟังแล้วยิ้มชาติที่แล้ว นางไม่เคยเห็นลู่หวายหนิง คิดไม่ถึงเลยว่านิสัยของเขาจะสดใสและเป็นมิตรเช่นนี้เมื่อคิดอย่างถี่ถ้วนดูแล้ว ปีนี้ลู่หวายหนิงเพิ่งจะสิบเอ็ด แม้ว่าเป็นชายหนุ่มอัจฉริยะ แต่เด็กก็คือเด็ก เก็บอุปนิสัยไว้ไม่อยู่เพียงแต่ว่า เวลานี้นางยังไม่ได้หย่ากับเซียวเฉินเหยี่ยน หากไป นางไม่รู้ว่าเหมาะสมหรือไม่ นิสัยของท่านอุปราชไม่ดีเท่าไหร่นัก นางไม่อยากมีเรื่องแค้นใจกับเขา“คืนสิบห้าเป็นเวลาที่เหมาะแก่การชมจันทร์จริง ๆ เพียง…”นางยังพูดไม่จบก็ถูกมู่หว่านหรงพูดขัดทันใด“พระชายา! ท่านช่วยชีวินคนไว้ได้เพราะโชคช่วยและบังเอิญก็เท่านั้น ไม่ควรลำพองตนนะเจ้าคะ!”“ถ้อยแสดงความขอบคุณกับการเชิญชวนของคุณชายน้อยก็ไม่จำเป็น อย่างไรเสียคำพูดไม่เพียงพอที่จะแสดงความขอบคุณ หากท่านอ๋องทราบเรื่องก็คงไม่เห็นด้วยเช่นกัน พระชายารีบกลับจวนเถอะเจ้าค่ะ อย่าให้ท่านอ๋องเรียกหาท่านเลย”นางฟังคนเหล่านี้พูดคุยสนุกสนานแล้วเกิดรู้สึกอิจฉา นางจะไม่ยอมให้เสิ่นหรูโจ มีปฏิสัมพันธ์กับจวนผู้สำเร็จราชการอย่างแน่นอน หากมี ก็ควรเป็นนางถึงจะถูกต้อง!

    Terakhir Diperbarui : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 16

    ยามที่เขาเพิ่งรู้ว่านางคือเสิ่นหรูโจวก็รู้สึกไม่ดี นอกจากเสิ่นหรูโจวจะสร้างปัญหาอย่างไร้เหตุผล อีกทั้งเกาะติดอ๋องอู่เฉิงแล้ว ยังมีความสามารถอื่นใดอีกหรือทว่าสุดท้ายแล้วนายน้อยก็ได้รับการช่วยเหลือจากนาง จึงไม่ได้พูดอะไรมาก เวลานี้ดูแล้วจะเป็นเพียงเรื่องบังเอิญดังที่พระชายารองพูด!นายน้อยถูกนางทำร้ายเข้าแล้วจริง ๆ !เมื่อผู้คนออกไปแล้ว เถ้าแก่สะบัดมือพลางสบถด่าไปหนึ่งคำเสิ่นหรูโจวสูญเสียความยับยั้งชั่งใจ ไม่สนใจว่าผู้อื่นจะทอดทิ้งนางไว้กลับเร่งติดตามไปรวดเร็วทว่ารถม้าได้เคลื่อนตัวออกไปแล้ว ซ้ำตอนนี้ไม่มีเวลาไปตลาดตะวันออกเพื่อซื้อม้าด้วย เสิ่นหรูโจวจึงวิ่งตามไปด้วยตัวเองหากศิษย์รักของผู้สำเร็จราชการแทนตายในน้ำมือของนาง เพียงแค่อาศัยวิธีการที่เหี้ยมโหดของผู้สำเร็จราชการแทน จุดจบของนางคงจะไม่ได้ดีไปกว่าชาติก่อนอย่างแน่นอน!อีกทั้งนางยังมีชะตาต้องกันกับเด็กหนุ่ม สถานการณ์ของเขาเองก็เป็นเรื่องเร่งด่วน หมอทั่วไปเกรงว่าจะรับมือไม่ไหว ในฐานะหมอ นางไม่สามารถนั่งมองเฉยได้!…จวนอ๋องอู่เฉิงจวินอู่วิ่งกลับไปก่อนที่รถม้าของลู่หวายหนิงจะเข้าจวน บอกทุกอย่างกับเซียวเฉินเหยี่ยนว่าเกิดอะไร

    Terakhir Diperbarui : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 17

    เซียวเฉินเหยี่ยนหรี่ตาลงพลางกล่าวกับฉินอวี่“เจ้าวางใจได้ ด้วยคนของข้าเป็นคนก่อเรื่องวุ่นวาย ข้าต้องรับผิดชอบจนถึงที่สุดอย่างแน่นอน!”“เข้าจวนไปหาหมอก่อนเถิด นายน้อยของเจ้ามาก่อนทุกสิ่ง”ฉินอวี่ยกมือคารวะเซียวเฉินเหยี่ยน หันหลังกลับและติดตามนายน้อยของตนที่เข้าไปในจวนเพื่อรับการรักษามู่หว่านหรงเห็นสถานการณ์นี้ นางยังคงดูเศร้าโศก ทว่าดวงตาดูโล่งใจมากเมื่อมองเหตุการณ์นี้ ดูเหมือนจะดีกว่าที่นางคาดไว้เสียอีก นางเพียงอยากให้ท่านอ๋องหย่าเสิ่นหรูโจวแต่ถ้าลู่หวายหนิงไม่ฟื้นขึ้นมา เสิ่นหรูโจว เกรงว่าจะตายด้วยน้ำมือของผู้สำเร็จราชการแทนกระมังเห็นมู่หว่านหรงยังคงยืนอยู่ข้าง ๆ เซียวเฉินเหยี่ยนมุ่นคิ้วพลางเอ่ย “หว่านหรง กลับไปพักผ่อนก่อนเถอะ”เดิมทีมู่หว่านหรงยังอยากดูละครอีก ท้ายที่สุดแล้วเสิ่นหรูโจวก็ยังไม่กลับมา กระนั้นนางรู้สึกได้อย่างกระจ่างแจ้งว่ารัศมีความกดดันทั่วทั้งร่างกายของเซียวเฉินเหยี่ยนสูงมาก ไม่ทำให้เขาหงุดหงิดจะดีกว่า“เจ้าค่ะ ท่านอ๋อง”มู่หว่านหรงเพิ่งจากไป เสิ่นหรูโจวก็รีบร้อนมาถึงนางวิ่งมาตลอดทาง กระโปรงสีแดงเปรอะเปื้อนรอยโคลนสกปรก หน้าผากผุดเหงื่อเต็มพื้นที่นางห

    Terakhir Diperbarui : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 18

    เซียวเฉินเหยี่ยนสั่งเสร็จสิ้น เสิ่นหรูโจวก็ถูกบังคับพากลับไปยังเรือนของตน ถูกลากเข้าไปในห้อง โยนลงบนพื้นอย่างหยาบคายนางเพิ่งถูกผลักกระเด็นด้วยกำลังภายในของเซียวเฉินเหยี่ยน หน้าอกจึงเจ็บราวกับว่าถูกบดละเอียดพลันหายใจเข้าลึก ๆ สองสามที หยิบยาออกมาสองสามเม็ดแล้วกินเข้าไป มันช่วยบรรเทาความรู้สึกเจ็บปวดได้เล็กน้อยเมี่ยวตงรอจนกว่าทหารยามจะออกไป ถึงจะเข้าไปด้านในห้องได้ “คุณหนู!”นางประคองเสิ่นหรูโจวนั่งลงบนเตียง พลางเอ่ยอย่างเป็นกังวล: “ท่านเป็นอย่างไรบ้าง ข้าน้อยได้ยินทั้งหมดแล้ว พระชายารองบอกว่าท่านทำร้ายผู้อื่นจนท่านอ๋องเข้าใจผิดและสั่งลงโทษ ช่างน่ารังเกียจเสียจริง!”เสิ่นหรูโจวโบกมือ “บัญชีแค้นของนางไว้ค่อยคิดภายหลัง ทางฝั่งลู่หวายหนิงเป็นเช่นไรบ้าง”เมี่ยวตงขมวดคิ้ว “ท่านอ๋องไม่ยอมให้ใครเข้าไปเลย หมอกงที่ได้รับเชิญจากพระชายารองกำลังรักษาอยู่”หมอกง...กงฉางจื้อ!ดวงตาของเสิ่นหรูโจวเปลี่ยนเป็นเย็นชาในฉับพลัน: “หมอกงอะไรกัน ด้วยวิชาแพทย์เพียงเล็กน้อยนั่น เขาสมควรที่จะถูกเรียกว่าหมอด้วยหรือ”เขาเป็นเพียงหมอต้มตุ๋นที่ได้รับการเชื้อเชิญจากมู่หว่านหรงให้มาหลอกเซียวเฉินเหยี่ยนก็เท่า

    Terakhir Diperbarui : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 19

    มู่หว่านหรงเอ่ยจบ เสิ่นหรูโจวยังไม่ทันเกิดอารมณ์โมโห เมี่ยวตงก็ทนไม่ได้เสียก่อน อาละวาดยกใหญ่“พระชายารอง ท่านบังอาจนัก! ท่านกล้าดีอย่างไรถึงพูดกับพระชายาเช่นนี้!”การบังคับคุณหนูให้ฆ่าตัวตายนี่มันมากเกินไปแล้ว!หากท่านแม่ทัพใหญ่และท่านแม่ทัพน้อยรู้ว่าคุณหนูถูกรังแก กลัวแต่จะบุกเข้าจวนอ๋องนี่สิ!มู่หว่านหรงเหลือบมองเมี่ยวตงอย่างเย็นชา "นางสารเลว เจ้าต่างหากบังอาจนัก! เจ้ากล้าดีอย่างไรมาพูดเช่นนี้กับข้า! เสิ่นหรูโจวไม่เคยสั่งสอนเรื่องสถานะสูงต่ำให้กับเจ้าเลยหรือ”“เช่นนั้นวันนี้ข้าจะสอนบทเรียนให้เจ้าแทนนางเอง!”พูดจบ นางก็ยกมือขึ้นและกำลังจะตบเมี่ยวตงทันใดนั้น เสิ่นหรูโจวรีบคว้าผ้าแพรไหมมารัดคอนาง!รูม่านตาของมู่หว่านหรงก็ขยายออกในทันใด สองมือดึงผ้าที่ผูกรอบคอนางไว้ไม่หยุด!หลิงเฟิงตกใจมากจนแข้งขาอ่อนแรง “พระชายา ท่าน หากท่านกล้าทำร้ายพระชายารอง ข้าจะรายงานเรื่องนี้ให้ท่านอ๋องทราบและจะลงโทษท่านแน่นอน!”พูดจบนางก็จะวิ่งไป เสิ่นหรูโจวตะโกนทันที: “เมี่ยวตง! จับนางไว้!”เมี่ยวตงจับหลิงเฟิงทันที หลิงเฟิงสีหน้าขาวซีดด้วยตกใจ“ถ้าพูดเรื่องไร้สาระกับเซียวเฉินเหยี่ยนอีก ข้าจะตัดลิ้น

    Terakhir Diperbarui : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 20

    เสิ่นหรูโจวเงยหน้าขึ้น มองเห็นเซียวเฉินเหยี่ยนเร่งฝีเท้าเข้าหานางราวกับเสือดาวเดือดดาล ดวงตาแดงฉานเขาโบกมืออย่างแม่นยำ ใบไม้สีเขียวสองสามใบก็ตัดผ้าแพรไหมด้านหนึ่งออกเสิ่นหรูโจวถูกบีบให้คลายมือ มู่หว่านหรงทรุดตัวลงกับพื้นขณะที่ไออย่างหนักเมี่ยวตงก็ปล่อยตัวหลิงเฟิงออกไป หลิงเฟิงรีบเข้าไปประคองมู่หว่านหรงขึ้นมาอย่างรวดเร็ว “พระชายารอง...”เซียวเฉินเหยี่ยนย่างก้าวไปหาพวกนางด้วยความโมโหพลุ่งพล่าน ดวงตาสีเข้มกลิ้งไปมาเขาเพิ่งลงมือทำร้ายเสิ่นหรูโจว ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทันใดนั้นภาพแปลกประหลาดก็แวบขึ้นมาในใจของเขาในภาพ เสิ่นหรูโจวยังคงสดใสและงดงาม ทว่าใบหน้าซีดเซียว แลดูอ่อนแรงมาก สายตาที่มองไปเปี่ยมความเกลียดชัง!นางนอนอยู่ใต้ร่างของเขา สองมือถือกริชแล้วใช้กำลังแทงเข้าที่หัวใจของเขา แต่เขาเพียงมองดวงตาแสนเยือกเย็นราวกับสระน้ำเย็นเยียบอายุพันปีของนาง เม้มริมฝีปากดึงกริชของนางออก ในที่สุดก็สัมผัสศีรษะของนาง พูดอะไรบางอย่างเขาไม่ได้ยินชัดเจน แต่รู้สึกว่าในภาพนิมิตเขารักใคร่เสิ่นหรูโจว แม้กระทั่ง...ภาพนี้ ความรู้สึกนี้ มันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขาและเสิ่นหรูโจวมาก่อน แต่ราวกับว่าเขาจะมีป

    Terakhir Diperbarui : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 21

    “ข้าปฏิบัติอย่างเป็นกลางก็เท่านั้น”เขาดูออก ไม่ว่าหว่านหรงคิดอย่างไร นางเป็นคนก่อเรื่องวันนี้จริง ๆ ดังนั้นเขาจึงไม่พูดอะไรที่เสิ่นหรูโจวทำร้ายหว่านหรง“เป็นกลาง!” เสิ่นหรูโจวรู้สึกว่าประโยคนี้ออกมาจากปากของเขาแล้วไม่อาจประชดไปมากกว่านี้อีกแล้ว นางจึงมองกลับอย่างเย้ยหยัน“เรื่องของวันนี้ เพราะว่าท่านไม่รู้จะทำอย่างไรถึงได้ผลักความผิดมาให้ข้า ท่านเคยปฏิบัติอย่างเป็นกลางเมื่อไหร่!”ชาติที่แล้วหรือชาตินี้ เขาเป็นไอ้เศษสวะเสมอ!“เสิ่นหรูโจว เจ้าไม่หุบปากแล้วยังมีหน้าพูดประชดข้าอีกรึ!” เซียวเฉินเหยี่ยนถูกผู้หญิงฉีกหน้าจนโครงหน้ารูปงามอันชัดเจนยังไม่สามารถปิดบังสีหน้าอันเย็นเยือกได้ “บัญชีของเจ้า ข้ายังคิดกับเจ้าไม่หมด”ช่วงนี้เสิ่นหรูโจวเปลี่ยนไปมากขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับแมวป่าที่เลี้ยงไม่เชื่อง คอยกางเล็บอันแหลมคมแวววาวอยู่เสมอ หากไม่ทันระวังตัวก็จะถูกนางข่วนอย่างรุนแรงที่สำคัญ แววตาที่นางมองเขาตอนนี้ มักจะรู้สึกเสมอว่าคล้ายกับเสิ่นหรูโจวที่อยู่ในหัวมาก มากเป็นพิเศษ…แววตาของเสิ่นหรูโจวเต็มไปด้วยความเย็นชา เซียวเฉินเหยี่ยนจ้องนางพร้อมกล่าวเตือน“ต่อจากนี้ไป เจ้าจงอยู่อย่างสงบ ครั้งห

    Terakhir Diperbarui : 2024-02-21
  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 22

    ฉินอวี่ฟังแล้วร้อนใจสีหน้าเปลี่ยนไปจนแทบร้องไห้จะเกิดข้อผิดพลาดขึ้นกับนายน้อยแม้เพียงเล็กน้อยไม่ได้เด็ดขาด ไม่เช่นนั้น เขาไม่รู้จะรายงานต่อท่านอุปราชอย่างไรจริง ๆ!เขาไม่มีเวลาคิดอะไรอีกจึงคุกเข่าข้างหนึ่งให้กับกงฉางจื้อ“หมอกง ท่านเก่งกาจวิชาแพทย์ ท่านจะต้องช่วยชีวิตนายน้อยของข้านะขอรับ!”“หากวันนี้ท่านสามารถช่วยชีวิตของนายน้อยไว้ได้ วันที่นายท่านของข้ากลับมา เขาจะตอบแทนท่านอย่างแน่นอน! ได้โปรดด้วยเถิดขอรับ!”กงฉางจื้อวางมือที่กำลังเก็บของและมองฉินอวี่ที่กระวนกระวายพร้อมเผยสีหน้าลำบากใจเป็นอย่างมาก“เอาล่ะ ๆ เจ้าจริงใจถึงเพียงนี้ ข้าเองก็ไม่อาจจะทนอยู่นิ่งเฉยได้ ข้าจะลองดูแล้วกัน เพียงแต่ว่าหากข้าช่วยไว้ไม่ได้ ไม่ใช่ความผิดของข้านะ”“ขอรับ” ฉินอวี่ตอบตกลงทันทีอย่างดีใจ ตอนนี้คนที่เขาสามารถเชื่อได้มีเพียงหมอผู้เก่งกาจท่านนี้ “รบกวนด้วยขอรับ!”กงฉางจื้อเปิดกระเป๋าฝังเข็มและหยิบเข็มสองด้ามออกมาฝังลงที่แขนของลู่หวายหนิงเขากำลังจะหยิบเข็มด้ามที่สาม แต่ประตูห้องพลันถูกใครบางคนเปิดออก “ปัง”เสิ่นหรูโจวสวมชุดแดงปรากฏตัวขึ้นตรงประตู เมื่อเห็นเข็มในมือของกงฉางจื้อ แววตาพลันเต็มไปด้ว

    Terakhir Diperbarui : 2024-02-21

Bab terbaru

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 270

    เสิ่นหรูโจวกล่าวอย่างเรียบเฉยว่า “เช่นนั้นก็ไม่ผิดแล้ว ในเวลานี้ ความสามารถในการทำงานของตับของพระองค์ได้รับความเสียหายอย่างมากแล้ว” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เซียวจิ่นซีก็คล้ายจะเจ็บยิ่งกว่าเดิมแล้ว เจ็บจนยืดเอวไม่ขึ้นมองเซียวจิ่นซีที่มีสีหน้าเจ็บปวด เซียวเฉินเหยี่ยนก็ขมวดคิ้ว “เช่นนั้นมีวิธีการรักษาหรือไม่?”เสิ่นหรูโจวมิได้รีบกล่าว นางหยิบขวดยาเล็กๆ ขวดหนึ่งออกมาจากถุงผ้า เทยาลงบนในกลางฝ่ามือเม็ดหนึ่งยื่นไปที่เบื้องหน้าเซียวจิ่นซี “ทรงเสวยสิ่งนี้ลงไปก่อน” เซียวจิ่นซีฝืนยืดเอวขึ้น มองเสิ่นหรูโจวด้วยสีหน้าหวาดระแวง “นี่คือสิ่งใด?”“สายพระเนตรขององค์หญิงทรงไม่ดีหรือเพคะ นี่คือยาอย่างไรเล่าเพคะ”เซียวจิ่นซีไม่เชื่อว่าเสิ่นหรูโจวจะปรารถนาดีเช่นนี้ ลังเลอยู่นานไม่ยอมรับไปเสิ่นหรูโจวจึงชักมือกลับมา กล่าวอย่างไม่อนาทรร้อนใจว่า “ไม่เสวยก็ช่างเถอะ ปล่อยให้ทรงปวดตายก็แล้วกัน” เซียวจิ่นซีกัดฟัน คว้าแย่งมาจากนั้นยัดเข้าปากไปเสิ่นหรูโจวโค้งริมฝีปาก หัวเราะอย่างเย้ยหยันทีหนึ่ง จากนั้นจึงพูดวิธีการรักษาออกมา “ตับของพระองค์ยามนี้เสียหายแล้ว หากทรงต้องการมีชีวิตรอด ก็จะต้องตัดตับของพระองค์ออก

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 269

    เซียวจิ่นซีคิดจะบันดาลโทสะอีกครั้ง ทว่าเซียวเฉินเหยี่ยนขมวดคิ้วมองนาง เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เสด็จพี่ แทนที่จะทรงตรัสสิ่งใดด้วยโทสะเพื่อความสะใจเพียงชั่วครู่ มิสู้ทรงให้เสิ่นหรูโจวตรวจอาการให้พระองค์อย่างว่าง่ายดีกว่าพ่ะย่ะค่ะ การรักษาพระวรกายให้หายดีสำคัญที่สุดนะพ่ะย่ะค่ะ"เต๋อเฟยก็เกลี้ยกล่อมเช่นกัน “นั่นสิ จิ่นซี อย่าได้เสียเวลาอีกเลย รีบให้หรูโจวตรวจให้เจ้าเถอะ” สุดท้ายแล้ว เซียวจิ่นซีก็ต้องการรักษาชีวิตตน ไม่ว่าจะเคียดแค้นเสิ่นหรูโจวอย่างไร ยามนี้ก็มิใช่เวลาที่จะมาก่อเรื่อง นางจึงแค่นเสียงเย็นครั้งหนึ่ง แล้วก็ไม่กล่าวสิ่งใดอีกเซียวเฉินเหยี่ยนมองไปยังเสิ่นหรูโจว พูดเสียงเบาว่า “นี่เป็นพระบัญชาของเสด็จพ่อ เจ้าก็อย่าได้เอาแต่ใจ” เดิมเสิ่นหรูโจวก็ไม่คิดจะจากไปจริงๆ เพียงแค่ขู่เซียวจิ่นซีไปอย่างนั้น บัญชาของฮ่องเต้ไม่อาจฝืน นอกจากนี้ นางก็จำเป็นจะต้องสร้างโอกาสให้ตนได้หย่าเช่นกันนางเดินกลับไปอย่างเรื่อยเฉื่อย นั่งลงข้างกายเซียวจิ่นซี “รบกวนองค์หญิงทรงยื่นพระหัตถ์ออกมาด้วยเพคะ” สีหน้าของเซียวจิ่นซีไม่น่ามอง ทว่ายังคงทำตามครั้งก่อนที่เสิ่นหรูโจวตรวจอาการให้เซียวจิ

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 268

    เมื่อเสิ่นหรูโจวได้ยินคำพูดประโยคสุดท้าย สีหน้าก็ผ่อนคลายลงไม่น้อยดูไปแล้ว จนถึงตอนนี้ยังคงถือได้ว่าราบรื่น ด่านเคราะห์ของท่านพ่ออยู่ที่การศึกครั้งสุดท้าย ไม่รู้ว่าเวลานี้ยาของนางส่งไปถึงหรือยัง หากดูตามเวลาก็น่าจะทันการอยู่ขอเพียงท่านพ่อใช้ยาของนาง ก็จะไม่ทิ้งโรคเรื้อรังไว้ในภายหลังแล้วนับแต่ได้ถือกำเนิดใหม่กลับมา นางยังมิได้พบท่านพ่อเลย นางจะต้องทำให้ท่านพ่อกลับมาอย่างปลอดภัยให้ได้เซียวเฉินเหยี่ยนเห็นว่าเมื่อนางได้ฟังข่าวของบิดาและพี่ชาย อารมณ์ก็คล้ายจะสงบลงไม่น้อย จึงลองกล่าวว่า “ในอนาคต เจ้ายังคงแก้นิสัยของเจ้าหน่อยเถิด” เสิ่นหรูโจวเงยหน้ามองเขา “นิสัยของข้าเป็นอย่างไร?”“ทุกครั้งที่เจ้าพบกับองค์หญิงเจาหยาง ล้วนมีเรื่องกันจนตึงเครียด” เซียวเฉินเหยี่ยนพยายามพูดอย่างละมุนละม่อม หวังว่านางจะรับฟัง “ถึงอย่างไรนางก็เป็นเสด็จพี่หญิงของข้า เมื่ออยู่ต่อหน้านาง เจ้าก็แสดงท่าทีที่ดีสักหน่อย อย่าใช้อารมณ์ไปเสียทุกเรื่อง” เสิ่นหรูโจวหัวเราะอย่างเยาะหยันทีหนึ่ง กล่าวอย่างดูแคลนว่า “ท่านอย่าได้มาบงการข้า” บนใบหน้าของเซียวเฉินเหยี่ยนมีความไม่พอใจวาบผ่าน "หากเจ้ามีสิ่งใดไม่พอใจ อยาก

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 267

    เริ่มจากชายแดนส่งข่าวด่วนมา บิดาและพี่ชายของเสิ่นหรูโจวจึงนำทัพไปช่วยที่ชายแดน ภาพเหตุการณ์เปลี่ยนไป กลายเป็นฉากที่รายงานการรบถูกส่งมา ท่านแม่ทัพเสิ่นถูกธนูของศัตรูยิงทะลุมือ เนื่องจากขาดแคลนยาและสิ่งของทำให้ไม่มียารักษา ทว่าก็ยังคงรบชนะต่อมา หลังจากแม่ทัพใหญ่เสิ่นกลับมาถึงเมืองหลวงพร้อมชัยชนะ ก็ล้มป่วยจนต้องนอนอยู่บนเตียงตลอด ส่วนที่จวนอ๋อง เสิ่นหรูโจวกับมู่หว่านหรงทะเลาะกันครั้ง เขาจึงลงโทษกักบริเวณให้นางสำนึกตน นางบังเอิญเป็นหวัดพอดี จึงนอนซมลุกไม่ขึ้น ทำให้ไม่รู้เรื่องที่ท่านแม่ทัพใหญ่เสิ่นได้รับบาดเจ็บผ่านไปไม่กี่วันเมื่อนางรู้ข่าว ก็มาขอร้องต่อหน้าเขา ต้องการให้เขาไปส่งของบำรุงจำนวนหนึ่งไปให้บิดา เขามองใบหน้าที่อ่อนแรงและซีดขาวของนาง ไม่มีความสงสารแม้แต่น้อย มองดูนางอย่างเย็นชาท้ายที่สุดเขายังคงให้คนไปส่งของ ทว่าเด็กรับใช้ส่งไปในนามของเขา รอจนพวกเขารู้เรื่อง เรื่องราวก็ผ่านไปนานแล้ว ความสัมพันธ์ของเสิ่นหรูโจวและตระกูลเสิ่นก็มาถึงจุดเยือกแข็งแล้วเช่นกัน นั่นเป็นครั้งแรกที่นางปวดใจอย่างที่สุด และก็เป็นครั้งแรกที่นางใส่อารมณ์กับเขา ดั่งเช่นในยามนี้เซียวเฉิยเหยี่ยนยันรถม้าไว้

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 266

    สีหน้าของเซียวเฉินเหยี่ยนไม่น่ามองอยู่บ้าง “หรือเจ้าจะให้ข้ายืนรอเจ้าอยู่ด้านนอก?”“ท่านจะนั่งยองลงก็ได้เช่นกัน” ใบหน้าของเสิ่นหรูโจวไม่มีความรู้สึกแม้แต่น้อย “ข้าขอบอกท่านไว้เลย เวลานี้ไม่ว่าข้าจะมองท่านที่ใดก็ขัดตาไปหมด หากท่านไม่ต้องการสร้างความอับอายให้ตนเอง ก็อย่าได้มายั่วโมโหข้า!”กล่าวจบ นางก็หมุนตัวเดินเข้าประตูไป จากนั้นปิดประตูลงดัง ‘ปัง’เซียวเฉินเหยี่ยนยืนอยู่ที่เดิม เขากำหมัดแน่นมองประตูใหญ่ที่ถูกปิดสนิท เขารู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก ทว่าในใจก็เกิดความรู้สึกถึงความแตกต่างขึ้นมาเช่นกันในอดีต ทั้งดวงตาและหัวใจของเสิ่นหรูโจวล้วนมีแต่เขา ไม่มีทางกีดกันเขาไว้ภายนอกอย่างเด็ดขาด ทว่า ในยามนี้ เขาไม่มีสิทธิ์แม้กระทั่งจะเหยียบเข้าประตูเรือนของนางแล้วอย่างนั้นหรือ?ทว่า ความรู้สึกของคนเปลี่ยนแปลงได้ง่ายถึงเพียงนั้นเชียวหรือ เหตุใดเขาจึงโชคไม่ดีเช่นนี้ แต่งงานได้เพียงช่วงสั้นๆ สิบกว่าวัน นางก็ไม่หลงเหลือความรักให้เขาแล้วหลังเสิ่นหรูโจวปิดประตูลง ก็เข้าสู่ห้องของตนเมี่ยวตงเดินมาหาพร้อมรอยยิ้ม “คุณหนูกลับมาแล้วหรือเจ้าคะ ท่านอยากทานสิ่งใด บ่าวจะไปเตรียมให้เจ้าค่ะ” “ไม่ต้องแล้

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 265

    ชาติก่อนมู่หว่านหรงอาศัยว่าได้รับความโปรดปราน มักแย่งของนางอย่างเปิดเผย ของพระราชทานที่ในวังประทานให้ชายาเอกทุกงานเทศกาลนางก็จะแย่ง ไปช่วยเหลือราษฎรจนสร้างผลงาน นางก็จะแย่งอีก เซียวเฉินเหยี่ยนไม่เคยสนใจแม้แต่น้อย เวลานี้ยิ่งดี แม้แต่ตัวเขาเองก็จะมาแย่งรางวัลของนางด้วย!เซียวเฉินเหยี่ยนถูกคำพูดของเสิ่นหรูโจวซัดไปเป็นชุด ทำให้ภายในใจรู้สึกไม่สบอารมณ์อยู่บ้างเขาจับข้อมือเสิ่นหรูโจวแน่นไม่ยอมปล่อย ความโมโหในก้นบึ้งของดวงตาปรากฏขึ้นแล้วหายไปอย่างรวดเร็ว แปรเปลี่ยนเป็นความมืดมิด จับจ้องไปที่เสิ่นหรูโจวแล้วกล่าวว่า “หากข้าไม่ชิงลงมือก่อนเจ้าก้าวหนึ่ง เจ้าก็คงจะไปขอให้เสด็จพ่อประทานการหย่าให้แล้ว” “ไม่ผิด!” เสิ่นหรูโจวตอบอย่างไม่ลังเลนี่เป็นเรื่องที่นางเฝ้าปรารถนา รอคอยมาสองชาติ!“เจ้า…" เซียวเฉินเหยี่ยนพูดไม่ออกไปชั่วขณะ รู้สึกว่าอารมณ์ความรู้สึกอันซับซ้อนนับหมื่นอัดอั้นอยู่ในอก อึดอัดจนหายใจไม่ออก”โดยพื้นฐานแล้ว เขาดูแคลนต่อการแย่งผลงานสตรี ที่ทำเช่นนี้ ประการแรก เป็นเพราะจดหมายฉบับนั้นของมู่หว่านชิง ประการที่สอง…เขาคิดได้ว่า เสิ่นหรูโจวจะใช้คำสัญญานี้มาหย่ากับเขา เขารู้สึกไม่อยากห

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 264

    ฉินหมิงตะลึงไป ถามอย่างไม่แน่ใจว่า “ท่านอ๋องไม่เป็นอะไร? คำพูดนี้ของนายน้อยหมายความว่าอย่างไร?”ลู่หวายหนิงดึงฉินหมิงเข้ามาใกล้ขึ้นอีกนิด พยายามระงับความตื่นเต้น ลดเสียงเบาลงแล้วกล่าวว่า “ความหมายก็คือบนร่างของอาจารย์ไม่มีผื่นขึ้น อาจารย์อาการภูมิแพ้ไม่กำเริบตอนอยู่กับพี่สาวน่ะสิ” ดวงตาทั้งคู่ของฉินหมิงเบิกกว้าง พูดอย่างตกใจว่า “จริงหรือขอรับ?”ลู่หวายหนิงหัวเราะออกมา “จริงแท้แน่นอน ข้าทำการยืนยันแล้ว” ฉินหมิงรู้สึกไม่อยากเชื่อ “หลายปีมานี้ ไม่ว่าสตรีนางใดสัมผัสท่านอ๋อง ก็ล้วนทำให้ท่านอ๋องเกินอาการแพ้ มีเพียงหญิงที่นายท่านพบในปีที่แล้วนางนั้นที่ไม่เป็นไร” “พูดไปแล้ว ตามหาสตรีนางนั้นไม่เจอเสียที ช่างน่าเสียดายนัก คิดไม่ถึงว่าพระชายาของอ๋องอู่เฉิงก็ไม่ทำให้นายท่านเกิดอาการแพ้เช่นกัน ช่างเป็นเรื่องดีจริงๆ ราวสวรรค์ได้สรรค์สร้างมา” “นั่นสิ!” ลู่หวายหนิงเห็นด้วยอย่างมาก “อาจารย์หาผู้หญิงคนนั้นไม่เจอสักที อย่างนั้นพี่สาวก็เป็นคู่ชะตาที่สวรรค์ลิขิตมาให้อาจารย์แล้ว! ถ้าพวกเขามาอยู่ด้วยกันเร็วหน่อยก็ดี ข้าแทบรอวันนั้นไม่ไหวแล้ว!”ฉินหมิงพยักหน้า จากนั้นก็รีบส่ายหน้าอย่างรุนแรงทันที “

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 263

    ในขณะที่พูด เขาก็ยื่นศีรษะเข้าไป มองซ้ายมองขวาเป่ยซิวเยี่ยนยื่นมือออกไปผลักหัวของเขาเบาๆ “ไม่ต้องดูแล้ว ไม่มีหรอก” ลู่หวายหนิงตกใจอย่างมาก ดวงตาเบิกจนกลมโตมองไปที่เป่ยซิวเยี่ยนบนใบหน้าเย็นชาดุจน้ำแข็งของเป่ยซิวเยี่ยน ก็มีความประหลาดใจอยู่อย่างเลือนรางเช่นกันลู่หวายหนิงยังคงรู้สึกไม่ยากที่จะเชื่ออยู่บ้าง จึงทำการยืนยันอีกครั้ง “อาจารย์ขอรับ เมื่อครู่พี่สาวสัมผัสถูกท่านแล้วใช่หรือไม่ขอรับ?” เป่ยซิวเยี่ยนเอนกายไปด้านหลัง พิงลงบนพนักเก้าอี้ ดวงตาล้ำลึกดุจบึงน้ำอันเยือกเย็นหรี่ลงเล็กน้อยเรื่องที่เขาเป็นภูมิแพ้ผู้หญิงมีน้อยคนนักที่จะรู้ เมื่อครู่คิดจะหยุดนางเพื่อหลีกเลี่ยงการสัมผัสโดยตรง แต่กลับทำให้เรื่องกลับตาลปัตรไปกุมมือของนางเข้าโดยบังเอิญ จนเกิดเป็นผลลัพธ์ที่ไม่ได้ตั้งใจขึ้นมา ด้วยเหตุนี้ เขามั่นใจว่าอีกครู่อาการของตนต้องกำเริบ จึงปล่อยให้นางเปลี่ยนยาให้ตนเสียเลย คิดไม่ถึงว่า จนกระทั่งตอนนี้ก็ยังไม่มีอาการผิดปกติอะไรอาการคันชาบริเวณเอวคล้ายจะยังไม่จางหายไป ปลายนิ้วที่เย็นเล็กน้อยตกลงบนหน้าท้องของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าราวกับการยั่วเย้า เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ลู่หวายหนิงร้อ

  • เกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า   บทที่ 262

    เป่ยซิวเยี่ยนมองดวงหน้าที่งดงามดั่งหยกของนาง ดวงตาของนางเต็มไปด้วยความคาดหวัง หัวใจของเขาก็อ่อนลงอย่างน่าประหลาด “ในเมื่อข้ารับปากเจ้าแล้ว ก็ไม่มีทางผิดคำสัญญา เพราะถึงอย่างไรพวกเราก็ต่างมีผลประโยชน์ร่วมกัน”เสิ่นหรูโจวพลันหัวเราะออกมาแล้ว มองเป่ยซิวเยี่ยนอย่างซาบซึ้ง “ท่านผู้สำเร็จราชการ ท่านเป็นคนดีจริงๆ ข้าจะต้องพยายามสุดความสามารถเพื่อรักษาท่านให้ได้แน่” ไม่ว่าในชาติก่อนเขาจะก่อกบฏ เพราะเหตุใด เหตุใดจึงถูกคนขนานนามว่าเป็นพญามัจจุราชที่มีชีวิต แต่สำหรับนางแล้ว เขาก็คือคนดีคนหนึ่งเป่ยซิวเยี่ยนตะลึงไปเล็กน้อย เมื่อเห็นรอยยิ้มที่แย้มบานราวบุปผาของนาง ริมฝีปากบางก็อดโค้งขึ้นเล็กน้อยไม่ได้เช่นกัน “คำชมของพระชายาช่างแปลกใหม่เหลือเกิน” นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินคนพูดว่าเขาเป็นคนดีแปลกใหม่? แปลกใหม่ตรงที่ใดกัน?เสิ่นหรูโจวรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ว่าบาดแผลของเขาได้รับการจัดการเรียบร้อยแล้ว นางจึงถือกล่องยาขึ้นมา“ท่านผู้สำเร็จราชการ สองสามวันนี้บาดแผลของท่านกำลังสมานตัว จะคันอย่างมาก เพียงระวังอย่าไปเกาก็จะหายดีแล้ว เช่นนั้นข้าก็ขอตัวก่อนแล้ว” เป่ยซิวเยี่ยนพยักหน้าเบาๆ รอจนเสิ่

DMCA.com Protection Status