แชร์

บทที่ 134

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร?” เจียหนิงพลันหยุดความเคลื่อนไหวที่จะพุ่งเข้าใส่ลง ตวัดสายตามา “เจ้ายังคิดจะแก้ตัวอีกหรือ!”

เสิ่นหรูโจวส่งเสียงดูถูก สายตาเย็นชาลากผ่านร่างของมู่หว่านหรง

“ท่านหญิง ข้าทำใจเห็นท่านถูกคนหลอกใช้ไม่ได้จริงๆ ดังนั้นจึงได้คิดเอ่ยปากกล่าวเตือน ข้าก็ไม่กลัวว่าท่านจะหัวเราะเยาะ วันนี้ ข้าจะให้ท่านได้เห็นเรื่องโสมมในจวนอ๋องแห่งนี้”

เสิ่นหรูโจวเบี่ยงศีรษะส่งสายตาให้เมี่ยวตง เมี่ยวตงผงกศีรษะอย่างเข้าใจความหมาย จากนั้นก็ออกไป

มู่หว่านหรงเห็นพวกนางสองนายบ่าวคล้ายกำลังวางแผนบางสิ่ง ในใจรู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาเล็กน้อย เสิ่นหรูโจวคิดจะเล่นลูกไม้อะไรอีก!

“เจ้ากำลังพูดเหลวไหลไร้สาระอะไรกันแน่?” เจียหนิงขมวดคิ้วมองเสิ่นหรูโจว ในสายตามีทั้งความสงสัยและความรังเกียจ

เสิ่นหรูโจวยิ้มอ่อน กล่าวด้วยสีหน้าสงบราบเรียบว่า

“ท่านหญิงอาจยังไม่ทราบ วันนั้นที่ฉินอวี่มาหาข้า มิใช่มาลักลอบพบปะกับข้า แต่เป็นเพราะมีคนไปลือว่าข้ามีทักษะการแพทย์สูงส่ง หลังจากนายน้อยลู่ได้ยิน จึงให้คนมาสืบข่าว ว่าที่แท้ข้ามีความสามารถที่จะรักษาอาการป่วยให้ท่านผู้สำเร็จราชการได้หรือไม่”

นางมองมู่หว่านหรงอย่างเย็น
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status