ตอนที่ 24

ฤทธิครอบครองริมฝีปากหญิงสาวแล้วสอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นชุ่มชื้น

ขณะที่มือข้างหนึ่งไต่ลงต่ำผ่านหน้าท้องแล้วซุกกลางหว่างขาที่ยังคงชุ่มชื่น...ทั้งจากน้ำหวานที่หลั่งรินและจากน้ำลายของเขา เกร็งนิ้วสอดเข้ากลางกลีบอวบแล้วขยับเข้าออกด้วยจังหวะเนิบนาบเพื่อปูทางให้ความแข็งขึงกลางกายเขา

มันขยับขยายเต็มที่ และตอนนี้เขาก็ปวดหนึบจนทนแทบไม่ไหว

เขาถอนนิ้วออก สาวน้อยแทบจะผวากายตามมา มือแข็งแรงจับต้นขาเจ้าหล่อนแล้วแบะกว้างเปิดทางให้สะโพกสอบเข้าแทรกกลาง ความแข็งแกร่งจดจ่ออยู่กลางกลีบชุ่มฉ่ำก่อนจะแทรกเข้าไปทีละนิด

ความแน่นหนึบที่โอบล้อมทุกทิศทางทำให้ฤทธิถึงกับกัดฟันเมื่อความเสียวซ่านที่มีจุดศูนย์กลางอยู่ตรงกึ่งกลางกายกำลังแผ่กระจายไปทั่วทั้งตัวไม่ต่างจากกระแสไฟที่ไหลไปตามสาย

“อะ...” เสียงของสาวน้อยพร้อมทั้งมือที่ยกขึ้นแตะอกเขาทำให้ฤทธิหยุดชะงัก

“เจ็บเหรอ?” เขาถาม...ถึงครั้งนี้จะเป็นครั้งที่สอง แต่เจ้าหล่อนก็อาจจะยังรู้สึกเจ็บอยู่บ้าง

“ม...ไม่ค่ะ แค่...อึดอัด”

“เดี๋ยวก็ชิน” เขาบอกพลางออกแรงเพิ่มขึ้นอีกนิดกระทั่งฝากฝังตัวตนเข้าไปจนสุด จึงหยุดพักเพื่อให้อีกฝ่ายปรับตัว ทว่าเป็นเขาเองนั่นแหละที่แทบแย่เมื่อโพรงภายในที่โอบล้อมทุกทิศบีบรัดจนทนจะไม่ไหว

ฤทธิหาทางระบายด้วยการครอบครองยอดสีเข้มที่หดชันเข้าปาก ทั้งดูดดุนและรัวลิ้นจนสาวน้อยแอ่นอกสู้ สองแขนโอบรั้งคอของเขาเข้าแนบชิด เสียงหวานครวญครางไม่ขาดสาย ยิ่งทำให้เขาโหมแรงกระแทกกายเข้าหาความแน่นหนึบอย่างลืมตัว

เสียงคำรามต่ำพร่าดังลอดจากปากเมื่อความซ่านกระสันเริ่มไต่ระดับขึ้นทีละนิด

“อา...”

ฤทธิจ้องมองใบหน้าสาวน้อยตรงหน้า หล่อนหลับตากัดปากตัวเองแน่นกระนั้นก็ยังได้ยินเสียงครวญครางดังลอดมา กลางกายหล่อนเริ่มตอดรัดเร่งเร้าให้เขาต้องขยับตัวด้วยจังหวะที่เร็วและแรงขึ้น

สองขาเรียวแยกกว้างแล้วกระหวัดรัดสะโพกของเขาเอาไว้แน่น ทั้งยังแอ่นรับทุกจังหวะที่เขากระแทกกระทั้นอย่างไม่ยอมถอย หล่อนคงใกล้ถึงจุดหมายปลายทางแล้วเช่นกัน

“อ๊ะ...” เสียงหวานร้องขึ้นมา ก่อนที่ร่างกายจะเกร็งกระตุก ช่องทางคับแน่นตอดรัดความแข็งแกร่งของเขาถี่ยิบ ฤทธิจึงเร่งจังหวะเพื่อส่งให้หล่อนขึ้นไปคว้าสายรุ้งบนฟากฟ้า

ส่วนตัวเขาก็จะตามไปในไม่ช้า ชายหนุ่มขยับเร่งจังหวะกระแทกกระทั้นด้วยลีลาแน่นหนักอยู่อีกครู่ก่อนจะชักออกมาไม่กี่วินาทีก่อนที่ทุกอย่างจะแตกซ่านออกมาเป็นสายน้ำสีขาวขุ่นที่เปรอะทั่วหน้าท้องแบนราบของหญิงสาวที่นอนหอบหายใจเหนื่อยอ่อนใต้ร่างเขา

ฤทธิก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน...ทำไมเขาถึงทำอย่างนี้ มันเป็นความคิดชั่วแวบเดียวที่ผุดขึ้นมาและสั่งให้เขาถอดถอนออกมาก่อนที่ทุกอย่างจะแตกซ่านพังทลาย

ความคิดวูบเดียวที่ว่านั้นคือ...เขายังไม่อยากให้หล่อนท้อง!

สมมติว่า...หล่อนยังไม่ท้องเพราะเหตุที่เกิดในคืนนั้น ถึงตอนนี้ถ้าเขาป้องกัน...หล่อนก็น่าจะยังไม่ท้อง เขาอยากประวิงเวลาตรงนี้ออกไปอีกสักหน่อย...

อย่างน้อย...ก็สักเดือน...สอง...หรือสามเดือน คงจะนานไปกว่านั้นไม่ได้แน่ๆ เพราะเขามั่นใจว่าลินินจะต้องสงสัย

ฤทธิยอมรับว่าเขาโหยหาเซ็กส์ และพอร่างกายมันได้ลิ้มได้ลองเสียทีหนึ่งแล้ว ขนาดว่าลองแบบสติไม่เต็มร้อย แต่มันก็กลับจดจำได้เกินร้อยเสียอย่างนั้น

ชายหนุ่มขยับตัวเอื้อมไปหยิบทิชชู่ตรงหัวเตียง จัดการเช็ดคราบใคร่บนหน้าท้องของสาวน้อยแล้วตามด้วยตัวเอง จากนั้นก็โยนทิชชู่ลงพื้นกองไว้

เขาไม่ได้จะพอแค่นี้หรอก...แต่ขอปลอดภัยไว้ก่อน ใครจะไปรู้...คราบเหล่านั้นล้วนเต็มไปด้วยลูกชายลูกสาวของเขาที่รอโอกาสหาทางพิชิตไข่ทองคำ ถ้าเขาไม่จัดการเสียก่อน บุ่มบ่ามต่อยกถัดไปทันที...ก็เท่ากับส่งเด็กๆ ถึงปากทางห้องเก็บไข่ทองคำก็เท่านั้นเอง

ฤทธิโอบร่างบอบบางที่พลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้เขา แล้วซุกจมูกตรงซอกคอ...กลิ่นหอมสะอาดสะอ้านผสมผสานกับกลิ่นกายสาว และแน่นอน...กลิ่นใคร่ที่ยังเจือจางในอากาศ ทำให้เขาเริ่มตื่นตัวอีกครั้ง

และคนที่นอนตะแคงหันหลังก็คงรู้สึกเพราะเจ้าหล่อนร้อง ‘อุ๊ย’ ออกมาเบาๆ

มุมปากฤทธิยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม เขากอบกุมเต้าทรวงอวบไว้เต็มมือ บีบเคล้นเล่นอย่างสนุกมือ นิ้วชี้เขี่ยปลายยอดที่เริ่มหดเกร็งจนชูชันขึ้นอีกครั้ง

“เสียวเหรอ”

“เอ่อ...ค...ค่ะ...” สาวน้อยเม้มปากแน่นด้วยซ่านเสียวเมื่อถูกรุกรานทั้งด้านบน...และด้านล่าง...จากความร้อนราวแท่งเหล็กนาบไฟที่บดเบียดอยู่กลางแก้มก้นขาวอวบ

หล่อนหลับตาครางอืออาในลำคอพลางแอ่นอกแอ่นก้นให้เขาอย่างยินยอมพร้อมใจ เสียงกระซิบสั่นพร่าที่ดังข้างหูทำให้สาวน้อยปรือตาขึ้นอีกครั้ง

“จำได้ไหม...ครั้งสุดท้ายเมนส์มาเมื่อไร?”

...จริงสิ! ทำไมถึงลืมเรื่องนี้ไปได้...

พนิตนันท์ลืมตาโพลงในความมืด ทำท่าคล้ายนับมือนับไม้อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบคำถามของเขา

“ถ้าหนูจำไม่ผิด อีกสามสี่วันหนูน่าจะมีประจำเดือนนะคะ” น้ำเสียงคนพูดมีแววตื่นเต้นทีเดียว...ประกายวาววามจากดวงตาบ่งบอกว่าดีใจ

“แน่นะ” เขาถามย้ำเพื่อความแน่ใจ ถ้าที่เจ้าหล่อนพูดมาถูกต้องละก็ แสดงว่า...

“หนูก็...ไม่ท้องแล้วสิคะ”

“ใช่ เธอยังไม่ท้อง...ตอนนี้” เขาหยุดคำพูดตัวเองไว้ตรงหัวไหล่นวลเนียนด้วยการจูบไล้เบาๆ ก่อนจะชโงกไปข้างหน้าอีกนิด “เพราะฉะนั้นเราก็สนุกกันได้เต็มที่...” ปลายเสียงจางหายไปกับยอดถันชูชันที่ถูกเขาครอบครองด้วยปาก

ฤทธิเปิดฉากโลมเล้าสาวน้อยเต็มที่ คำตอบเมื่อครู่เหมือนจุดประกายสว่างไสวให้กับเขา

เมื่อลินินเปิดทางให้ขนาดนี้...เขาก็จะรับมันไว้และใช้ให้คุ้มค่า ไม่ใช่ว่ามันจะทำให้เขารักลินินน้อยลง เขายังคงรักลินินเหมือนเดิม

กับเด็กคนนี้...ไม่มีอะไรมากกว่า...เซ็กส์ และเป็นคนที่ผูกพันด้วยเพราะสัญญา...และความต้องการอยากมีลูกของลินิน!

เขาควรจะย้ำกับเจ้าหล่อนอีกครั้ง...แต่เอาไว้ก่อนแล้วกัน รอให้ผ่านยกนี้ไปก่อน ตอนนี้เขาขอเก็บเกี่ยวความสุขให้สาสมใจกับที่อดอยากมาเป็นปีๆ

ฤทธิยกขาข้างหนึ่งของสาวน้อยขึ้นแล้วสอดแทรกตัวตนแข็งขึงจากทางด้านหลัง...มันไม่ยากอีกแล้วเมื่อหล่อนฉ่ำแฉะพร้อมพรักเต็มที่ แถมยังช่วยด้วยการแอ่นก้นเข้าหาอย่างเชิญชวน

บทรักที่เพิ่งผ่านพ้นทำให้เขารู้ว่า...สาวน้อยคนนี้คือน้ำมันดีๆ นี่เอง เมื่อไรที่เจอเชื้อไฟ...หล่อนก็พร้อมจะลุกพรึ่บ...เป็นเพลิงอันเร่าร้อน

“อือ...คุณฤทธิขา...”