ตอนที่ 23

เมื่อเปิดประตูคอนโดมิเนียมเข้าไป นอกเสียจากความมืดโดยรอบแล้ว สิ่งหนึ่งที่ปะทะฆานประสาทของชายหนุ่มคือกลิ่นหอมของสบู่และเครื่องประทินผิวที่เจือจางอยู่ในอากาศ นับเป็นความแปลกใหม่ ที่น่ารื่นรมย์ไม่น้อย 

ทั่วท้องห้องเงียบเชียบ...สาวน้อยคงเข้านอนไปแล้วกระมัง เพราะนี่ก็ดึกมากแล้ว อีกไม่กี่นาทีก็จะเที่ยงคืน...

ฤทธิไม่รู้เหมือนกันทำไมเขาถึงมาที่นี่...แทนที่จะกลับบ้าน ทั้งที่เหนื่อยจนตาแทบจะปิด แถมระยะทางระหว่างคอนโดมิเนียมกับโรงพยาบาลก็ไม่ใช่ใกล้ เทียบกันแล้วบ้านเขาอยู่ใกล้โรงพยาบาลมากกว่าด้วยซ้ำ

แต่เขามา...เพราะเป็นห่วงคนที่นอนหลับอยู่ในห้องนั่นแหละ 

ฤทธิหมุนลูกบิดประตูห้องนอนอย่างระมัดระวังกลัวจะปลุกคนที่กำลังหลับสบายอยู่บนเตียงนอนขนาดคิงไซส์กลางห้อง ชายหนุ่มเดินไปหยุดอยู่ตรงปลายเตียงมองเงาตะคุ่มของร่างบอบบางที่นอนขดตัวอยู่บนเตียงโดยที่ผ้าห่มไปกองอยู่ตรงปลายเท้า 

ท่าทางเหมือนกำลังหนาว...

เขาดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมให้จนมิดชิด จากนั้นก็เดินเลยไปเข้าห้องน้ำ...แม้จะง่วงแสนง่วง ก็ขออาบน้ำสักนิดเถอะ 

เมื่อออกมาจากห้องน้ำในชุดนอนสบายตัว ฤทธิก็เดินไปอีกฝั่งของเตียง ตลอดเวลานั้นเขาไม่ได้เปิดไฟ...อาศัยแสงสว่างจากภายนอกที่ส่องผ่านกระจกหน้าต่างบานกว้างที่คนบนเตียงเปิดม่านทิ้งไว้

พอเขาเคลื่อนตัวเข้าไปใต้ผ้าห่ม คนที่นอนหลับก็ขยับพลิกตัวหันหลังให้ ฤทธิจึงนอนตะแคงมองหลังอีกฝ่ายอยู่เช่นนั้น 

เส้นสายโค้งเว้าที่มองเห็นนั้นน่าดูไม่น้อย...พาลให้นึกถึงความทรงจำเว้าๆ แหว่งๆ ที่เกิดขึ้นในคืนนั้นขึ้นมา...

แม้จะจำไม่ได้แน่ชัด...แต่อารมณ์หวามซ่านยังตราตรึง

เด็กสาวตรงหน้าเหมือนผลไม้รสชาติหวานชื่น เมื่อลิ้มลองครั้งหนึ่งแล้วย่อมติดใจ...อยากจะลองลิ้มอีก...เรื่อยๆ

ฤทธิเอื้อมมือไปข้างหน้า...แตะปลายนิ้วลงบนลาดไหล่แล้วลากลงมาช้าๆ ตามลำแขนเรียวที่วางทาบไปตามด้านข้างลำตัว 

ผิวเนื้อนุ่มลื่นและเรียบตึง ยิ่งทำให้น่าสัมผัสลูบไล้

เขาลากปลายนิ้วกลับขึ้นมายังต้นแขนและเลยผ่านลาดไหล่ไปถึงลำคอ เหมือนเจ้าตัวจะรับรู้...จึงขยับตัวใช้มือปัดๆ ข้างตัวก่อนจะนอนหงาย

ฤทธิยิ้มโดยไม่รู้ตัว...ยิ่งนึกสนุก

เขาขยับตัวเข้าไปใกล้...ค่อยๆ จรดปลายจมูกลงข้างแก้มนวล กลิ่นสบู่ผสมแป้งเด็กสะอาดสอ้าน...ลอยอวล 

สูดกลิ่นหอมจนเต็มปอดแล้วเขาก็ไซ้จมูกไปบนผิวแก้ม ไล่สูดดมกลิ่นหอมบนเนื้อผิวไปจนกระทั่งหยุดอยู่ที่ติ่งหูเล็กๆ ขณะเดียวกันมือของเขาก็กอบกุมความนุ่มหยุ่นตรงทรวงอกแล้วบีบเคล้น

เพียงสัมผัสก็รับรู้ได้ว่าใต้เสื้อยืดนุ่มย้วยนั้นไร้สิ่งอื่นใดปกปิด...สาวน้อยนอนไม่ใส่บราสินะ!

เขาเปลี่ยนที่หมายจากติ่งหูเลื่อนต่ำลงมายังความนุ่มนิ่มเต็มมือแทน แล้วครอบครองส่วนปลายสุดด้วยปาก เพียงแค่ดูดดุนเบาๆ ส่วนอันไวต่อความรู้สึกก็หดเกร็งจนกลายเป็นตุ่มไตขึ้นมา

เสียงหวานเริ่มครวญครางออกมาเบาๆ ถึงกระนั้นก็เหมือนเจ้าตัวจะยังไม่รู้สึกตัวดีนัก...คงนึกว่าเป็นความฝันกระมัง

ความง่วงหายเป็นปลิดทิ้ง ตอนนี้อารมณ์เขาเหมือนเปลวเพลิงที่พร้อมลุกโหมเต็มที่...และกำลังแผดเผาทุกสิ่งที่อยู่ใกล้ 

เขายังคงครอบครองดูดดุนยอดทรวงอกข้างนั้นกระทั่งเนื้อผ้ายืดเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย ก่อนจะผละออกมาเพื่อดึงเสื้อยืดขึ้นไปกองเหนือทรวงอก เปิดเปลือยสองเต้ากลมกลึงขาวสล้างสู่สายตา

อา...ฤทธิผ่อนลมหายใจพรูจากปากเพื่อลดความตื่นเต้นที่ก่อตัวขึ้นเงียบๆ กระทั่งหัวใจของเขาเต้นรัวเร็วกับความรู้สึกตื่นตัวและตื่นเต้นนี้

มันผิดกับคืนนั้นแน่นอน...เพราะคืนนี้เขารู้สึกตัวเต็มที่ ประสาทสัมผัสและการรับรู้เต็มร้อย

ไม่เต็มร้อยได้อย่างไรเล่า...เจ้าตัวร้ายกลางกายเขามันแข็งขึงเต็มที่ออกอย่างนี้

มือข้างที่เหลือของเขาล้วงลงต่ำ...ผ่านหน้าท้องแบนเรียบแล้วซุกเข้าใต้แพนตี้ตัวน้อย นิ้วแข็งแรงกรีดกลางกลีบดอกไม้

เพียงสัมผัสแค่นั้น...น้ำหวานก็ค่อยๆ ซ่านซึมออกมาเคลือบปลายนิ้วจนชุ่มชื้นพร้อมกับเสียงครางหวานดังลอดจากริมฝีปากของเจ้าหล่อน

สาวน้อยคนนี้ไวไฟพอตัวทีเดียว!

ฤทธิขยับเลื่อนตัวเข้าใต้ผ้าห่มนวมหนา ขณะที่มือสองข้างแตะขอบกางเกงนอนขายาวที่หล่อนสวมใส่ แล้วดึงผ่านสะโพกลงมา...

ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ได้ยากนักเพราะแม้เจ้าตัวจะสะลึมสะลือไม่รู้สึกตัวดี แต่ก็ให้ความร่วมมือด้วยการยกสะโพกขึ้นในจังหวะที่เขาดึงกางเกงลงมาผ่านสะโพกผายของเจ้าหล่อน

เมื่อกางเกงนอนถูกดึงพ้นปลายเท้า ฤทธิก็แทรกตัวมาอยู่ระหว่างขาเรียว เขาเลิกผ้าห่มแล้วสะบัดให้มันออกไปพ้นทางเพื่อให้แสงสลัวของค่ำคืนเปิดเปลือยความงดงามเบื้องหน้า หัวใจเขาเต้นไม่เป็นส่ำราวกับกลับไปหนุ่มน้อยอีกครั้ง 

เขาซุกหน้ากลางจุดอันอ่อนไหว...กลิ่นกายสาวผสมผสานกับกลิ่นสะอาดสะอ้านของสบู่ชวนให้อยากทำอะไรมากกว่าแค่สูดดม 

ลิ้นร้อนแทรกกลางกลีบหวานหวาม ไม่นานนักเสียงครวญครางราวอยากจะปลดปล่อยความรู้สึกอัดอั้นก็ดังขึ้นเบาๆ สะโพกผายยัดขึ้นโดยอัตโนมัติเมื่อความกระสันดำเนินมาจนถึงจุดที่จวนเจียนจะแตกซ่าน ปลายเท้าเริ่มจิกเกร็งกับฟูก ปลายนิ้วทั้งสิบที่สอดแทรกเข้ามาในเรือนผมเพื่อเกาะกุมศีรษะของเขาเริ่มเกร็งเช่นกัน 

ฤทธิเหลือบตาขึ้นมองดูเจ้าหล่อนแล้วมุมปากก็ยกขึ้นเล็กน้อย 

สาวน้อยของเขารู้สึกตัวตื่นเต็มที่แล้ว!

ปลายลิ้นร้อนจึงยิ่งรุกหนัก...สะบัดพลิกพลิ้วลงบนความอวบอูมของกลีบเกสรและเน้นหนักยามที่แตะต้องตรงกลางซึ่งตูมเต่งเต็มที่ 

และแล้ว...ราวกับว่ามาถึงจุดที่ทุกสิ่งทุกอย่างแตกซ่านพร่างพรายเป็นประกายไฟระยิบระยับ เรือนร่างบอบบางจึงสั่นไหวอย่างรุนแรง ขยุ้มเรือนผมและจิกปลายเล็บลงบนหนังศีรษะเขาจนแสบยิบๆ

เสียงครวญครางหวานเสนาะเปล่งลอดริมฝีปากอิ่มไม่ขาดสาย กระทั่งความสงบค่อยคืบคลานเข้ามาครอบครองทุกอย่างในเวลาต่อมา

กระนั้นหัวใจทั้งสองดวงยังคงเต้นเร่าด้วยจังหวะที่ไม่ธรรมดา

ฤทธิขยับตัวขึ้นทาบทับเหนือร่างที่ยังหอบหายใจแรง จูบปากอิ่มเบาๆ ก่อนกระซิบถามเสียงสั่นพร่าเพราะความต้องการที่แทบล้นปรี่

“ตื่นนานหรือยัง?”

“...” คนใต้ร่างไม่ตอบทว่าพยักหน้ารับ

แม้แสงในห้องจะสลัวลางเขาก็มั่นใจว่าหน้าเจ้าหล่อนคงแดงจัดแน่นอน มือไม้ซุกซนบีบคลำทรวงอกข้างหนึ่งเล่นอย่างสนุกมือ ขณะที่ปลายนิ้วชี้ก็สะกิดตรงส่วนยอดเล่นไปมา ปลุกเร้าเพลิงอารมณ์สาวน้อยมิให้มอดดับ

“ต่อนะ...ฉันไม่ไหวแล้ว”