ตอนที่ 64 : นาทีระทึกขวัญ (1)

รินรดานั่งเหม่อกำโทรศัพท์ไว้ในมือ หลังจากเพิ่งจะวางสายจากรามิล เขาสัญญาว่าจะรีบเคลียร์งานให้เรียบร้อย และจะตามไปหาที่เปเรซภายในสองวัน

เธอรู้สึกไม่สบายใจเมื่อนึกถึงความฝันเมื่อคืนที่ผ่านมา แสงสว่างที่ลอยละล่องในความมืดส่องมาที่เธอ พร้อมกับเสียงกระซิบที่แผ่วเบาแต่ชัดเจน เสียงนั้นไม่ใช่เสียงของใครในโลกนี้ มันเหมือนเสียงที่มาจากที่ไกลโพ้น ฟังดูทั้งใกล้และไกลในเวลาเดียวกัน ‘ถึงเวลาแล้ว…จงทำตามสัญญา’

หญิงสาวไม่ได้บอกใครว่าหลังจากที่เธอ และพี่ชายฟื้นขึ้นมา เธอได้เห็นถึงความศักดิ์สิทธิ์ของหินพ่อมดลาบราดอไลต์ ด้วยความสงสัยและความหวัง เธอแอบพระมารดาเข้าไปในห้องลับ ท่องบทสวดที่เธอแอบจดเอาไว้ และอธิษฐานถึงสิ่งที่อยากรู้ที่สุดในชีวิตตอนนั้น นั่นก็คือการตามหาครอบครัวที่แท้จริง

จากนั้นเธอก็ฝันซ้ำๆ เดิมๆ อยู่หลายครั้งจนมาถึงปัจจุบัน ไม่รู้ว่าบุคคลในฝันเป็นใคร เธอจำเรื่องราวได้ รู้ว่าคนในฝันเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่จำหน้าไม่ได้เลยสักคน และครั้งที่ไปโรงพยาบาลจนเกิดอาการใจสั่น แล้วเจ็บแปลบอย่างรุนแรง จนหมดสติไปในครั้งนั้น ก็ทำให้เธอได้เห็นผู้หญิง ที่มีหน้าตาเหมือนเธอราวกับฝาแฝดชัดเจนเป็นครั้งแรก ในห้วงฝันนั้นหญิงสาวคนนั้นยิ้มให้แล้วถามว่า เธอชื่อรินรดาหรือเปล่า เพราะหน้าตาเหมือนเขาต้องใช่น้องสาวของเขาอย่างแน่นอน

และคืนที่ผ่านมาเธอก็ได้ฝันที่แปลกออกไปจากทุกครั้ง หญิงสาวคนนั้นบอกกับเธอว่าพ่อกับแม่ไม่ได้ทอดทิ้ง แต่เธอถูกคนร้ายลักตัวพาไปตั้งแต่ยังเป็นทารก ซึ่งคนที่ขโมยไปก็คงไม่รู้ว่าแม่ได้คลอดฝาแฝดออกมา แล้วเสียงทรงอำนาจที่อยู่ในแสงประหลาดนั้นก็ดังขึ้นมากลบทุกสรรพเสียง ก่อนที่ภาพความฝันนั้นจะหายไป

เมื่อสักครู่เธอได้เล่าความฝันให้รามิลฟัง และได้เล่าถึงสิ่งที่อธิษฐานกับหินพ่อมดลาบราดอไลต์ ในตอนเด็กนั้นให้เขารับรู้ด้วย และเขาค่อนข้างจะเชื่อในสิ่งที่มองไม่เห็นพิสูจน์ไม่ได้นี้ เพราะเจอเหตุการณ์มากับตัวเอง จนพูดติดตลกว่าถ้าตามไปทุบหินพ่อมดตอนนี้จะทันไหม 

“ท่านหญิง นอนหรือยังเพคะ?” 

หญิงสาวตื่นจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงเรียกที่หน้าประตู จึงตะโกนตอบไปทันที

“เข้ามาได้เลยค่า ประตูไม่ได้ล็อก!”

พริมโรสเคาะประตูเรียกเจ้าของห้อง เมื่อได้ยินเสียงอนุญาตจึงเปิดเข้าไปทันที เธอขอตัวออกมาจากห้องนักบินหลังจากที่กัปตันกลับมาปฏิบัติหน้าที่ตามปกติ เลยแวะมาคุยกับรินรดาเผื่อว่ายังไม่ได้นอน 

“โห! งานเต็มโต๊ะเลย สงสัยว่าคืนนี้ตั้งใจว่าจะไม่นอนแน่ๆ ใช่ไหม?”

“ตั้งใจไว้อย่างนั้นค่ะ อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะถึงแล้ว ค่อยพักทีเดียวก็ได้”

“ฉันสนใจเรื่องความมหัศจรรย์ของหินพ่อมดน่ะค่ะ เลยอยากจะถามให้หายสงสัย ดูเหมือนว่าทั้งเชคฮ์และท่านหญิงจะมีเหตุการณ์ที่น่าเหลือเชื่อกับหินพ่อมดนี้”

“อ๋อ..ใช่ค่ะ จำได้ว่าตอนนั้นฉันอายุประมาณสิบขวบ เห็นพี่ชายกำลังโดนรุมทำร้ายเลยเข้าไปช่วย ทำให้อาการโคม่าทั้งคู่ ท่านแม่เล่าว่าได้ไปขอร้องหัวหน้าเผ่าซูเมอร์ที่เป็นพี่ชาย เพื่อขออนุญาตนำหินศักดิ์สิทธิ์มาช่วยชีวิตลูกทั้งสองคน นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้น ในความเชื่อว่าสิ่งที่น่าอัศจรรย์ มีอยู่จริงบนโลกใบนี้ของเราพี่น้อง”

“ฝ่าบาทเคยเล่าไหมคะว่า ความเชื่อในสิ่งที่เขาเห็นในตอนนั้นคืออะไร?”

“เหมือนจะบอกว่าตอนที่อาการโคม่านั้นเขาได้เห็นผู้หญิงที่หน้าเหมือนกันหลายคนยืนเรียงกันอยู่ หน้าเหมือนกันแต่ความรู้สึกในใจสัมผัสได้ว่าไม่ใช่คนคนเดียวกัน  ทั้งยังมีลำแสงบางๆ กั้นไว้ราวกับว่าแต่ละคนมีชีวิตของตัวเองแต่อยู่กันคนละที่ หรืออาจจะคนละโลก ซึ่งเสียงประหลาดที่อยู่ในฝันก็บอกกับเขาว่านี่คือเนื้อคู่ของเขาที่ตามกันมานาน และหนึ่งในนี้กำลังจะมาพบเขาในอนาคต”

“คล้ายมิติคู่ขนานหรือเปล่าคะ?”

“ฉันก็คิดว่าอย่างนั้นนะคะ เพราะในเคสของฉัน..มองเห็นตัวเองกำลังคุยกับเด็กชายคนหนึ่ง เด็กผู้หญิงคนนั้นหน้าเหมือนฉันแต่ไม่ใช่ฉัน แล้วเสียงประหลาดในแสงสว่างก็พูดว่านั่นคือเสี้ยวหนึ่งของดวงจิตของฉันเองที่อยู่ในโลกอนาคต และยังมีที่กระจัดกระจายไปยังมิติอื่นๆ แต่กำลังจะกลับมารวมตัวเป็นหนึ่งเดียวกันในไม่ช้า”

“เป็นอะไรที่น่าเหลือเชื่อจริงๆ!”

“ใช่ค่ะ จริงๆ แล้วมันก็เป็นแค่ความฝัน ไม่ได้เกิดจากการมองเห็นด้วยตาเนื้อ ไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ใดๆ มารองรับ หรือสามารถอธิบายเรื่องนี้ได้เลย”

ตึ้งงง!! ครืนนนน!!

“ว้าย!!” ทั้งสองสาวอุทานขึ้นพร้อมกัน เมื่อเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหวคล้ายเครื่องบินชนเข้ากับอะไรสักอย่าง พร้อมกับการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงราวกับกำลังตกหลุมอากาศ

“เกิดอะไรขึ้นคะ?” รินรดาเอ่ยปากถาม แต่พริมโรสไม่ได้ตอบ รีบลุกขึ้น เดินทรงตัวไม่ให้ล้ม รีบออกไปด้านนอกทันที

“ไฟไหม้ที่ปีกซ้ายเครื่องบิน!!” พริมโรสได้ยินไฟล์ทแอทเทนแดนท์ตะโกนขึ้นมา จึงรีบเดินตรงไปที่ห้องนักบิน แล้วก็เห็นแอร์เพอร์เซอร์กำลังอินเตอร์โฟนเพื่อแจ้งเหตุให้กัปตันทราบ พอวางสายก็หันมาเห็นเธอที่ยืนอยู่ด้านหลัง

“นายหญิง! หาที่นั่งแล้วคาดเข็มขัดด้วยค่ะ กัปตันต้องเอาเครื่องแลนฉุกเฉิน!” หญิงสาวพูดจบก็ประกาศออกไมค์เพื่อให้ลูกเรือคนอื่นๆ เตรียมตัวเพื่อแลนดิ้งฉุกเฉิน

…

:: ภายในห้องของนักบิน / คอคพิท ::

ขณะเครื่องบินกำลังไต่ลดระดับความสูงเพื่อเตรียมแลนดิ้งที่สนามบินรัฐดีอยู่นั้น จู่ๆ ก็เกิดการเสียงดังสนั่นพร้อมการสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ไฟเตือนสีแดงบนแผงควบคุมด้านหน้าสว่างวาบขึ้น ตามมาด้วยเสียงเตือนของระบบที่ดังขึ้นอย่างโหยหวน ชวนกระตุกต่อมสติของนักบินให้ต้องรีบแก้ไขปัญหา

“สงสัยว่าเราคงจะบินชนเข้ากับอะไรสักอย่างแน่ๆ!” กัปตันพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบกับนักบินผู้ช่วยซึ่งก็คือเจ้านายของเขาที่กำลังควบคุมเครื่องบินอยู่ ราวกับว่าเป็นเหตุการณ์ปกติธรรมดาที่ไม่น่าหวั่นวิตกอะไรมากนัก แต่ในขณะที่เอื้อมมือไปปิดสวิตซ์เสียงเตือนที่น่าหนวกหูนั้น อินเตอร์โฟนภายในก็ดังขึ้น เขากดเปิดเพื่อรับสาย

“ว่าไงครับ?”

“กัปตันไฟไหม้ที่ปีกซ้ายค่ะ!”

“รับทราบ! แจ้งลูกเรือเหตุดีแคลร์อีเมอเจินซี!!”

เนื่องจากสลับหน้าที่กันกับนักบินผู้ช่วยให้เป็นผู้ควบคุมเครื่องบินแทน ดังนั้นหน้าที่ตรวจสอบการทำงานกับคุยวิทยุจึงเป็นของกัปตัน เขามองไฟสีแดงที่ส่องสว่างอยู่ที่สวิทช์ควบคุมการจ่ายน้ำมัน กับสวิทช์ตัดแหล่งกำเนิดไฟ และอุปกรณ์ที่เกี่ยวข้อง ทำให้รู้ว่าเครื่องยนต์เครื่องไหนที่กำลังมีปัญหาอยู่ จากนั้นก็มาดูที่อีแคมซึ่งเป็นระบบตรวจสอบการทำงานของเครื่องบินในรูปแบบของจอแสดงผล เพื่อพิจารณาดูลิสต์รายงานการแจ้งเตือนทางหน้าจอว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นกับเครื่องบินบ้าง

“เครื่องยนต์ฝั่งซ้ายไฟไหม้!” กัปตันพูดขึ้นเพื่อแจ้งเหตุ เจ้าชายอิสราร์จึงทำการปิดระบบควบคุมเครื่องบินอัตโนมัติหรือออโต้ไพลอทเพื่อขับเคลื่อนเอง จากนั้นค่อยๆ ผ่อนกำลังเครื่องยนต์ลงมาจนถึงรอบเดินเบาเพื่อหยุดความเสียหาย ส่วนกัปตันก็ทำการตัดระบบสำคัญต่างๆ ออกจากเครื่องยนต์ที่ไฟไหม้ เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาลามไปยังระบบอื่นๆ

“ไฟเตือนยังไม่ดับ!” เจ้าชายอิสราร์พูดเตือนขึ้นมา กัปตันจึงเอื้อมมือไปกดปุ่มเอเจ้นท์ที่แผงวงจรด้านบนเหนือศีรษะ ฉีดสารสำหรับดับเพลิงเข้าไปในเครื่องยนต์นั้นถึงสองครั้งจากทั้งสองถังดับเพลิง เพื่อให้เพียงพอต่อการดับไฟ 

เมื่อระงับเหตุเฉพาะหน้าได้แล้ว จึงรีบติดต่อเจ้าหน้าที่เอทีซีศูนย์เรดาห์ เพื่อขอเปลี่ยนไปลงฉุกเฉินที่สนามบินรัฐอีแทน ซึ่งเจ้าหน้าที่เอทีซีก็ให้เปลี่ยนคลื่นความถี่ไปคุยกับเอทีซีเรดาห์ขาเข้าของสนามบินรัฐอี กัปตันจึงทำตามคำแนะนำแล้วรีบติดต่อทันที

“เมย์เดย์ๆๆ!! รอยัลนายวันวัน, ตอนนี้กำลังลดระดับจากหนึ่งหมื่นห้าพันฟุต เพื่อที่จะไปห้าพันฟุต แจ้งเหตุฉุกเฉินเครื่องยนต์ซ้ายเกิดไฟลุกไหม้ขอแลนดิ้งที่รันเวย์หนึ่งสองสาม!!"

เจ้าหน้าที่เอทีซีขาเข้าตอบกลับมา พร้อมบอกข้อมูลลมภาคพื้นด้วยว่ามันมาจากทิศทางใด และมีความแรงลมเท่าไหร่ เสริมด้วยคำแนะนำเพื่อให้นักบินตัดสินใจแลนดิ้งได้ง่ายขึ้น

แต่เนื่องจากปลายปีกได้รับความเสียหาย ทำให้เครื่องบินสูญเสียแรงยกทางฝั่งซ้ายไป หัวเครื่องจึงเริ่มเอียงไปทางฝั่งซ้ายมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เจ้าชายอิสราร์ต้องทำการชดเชยแรงยกด้วยการเพิ่มกำลังเครื่องยนต์ทางฝั่งขวาให้มากขึ้น เครื่องบินที่เอียงอยู่จึงกลับมาบินตรงได้อีกครั้ง แต่ความสั่นสะเทือนก็ยังคงมีอยู่อย่างต่อเนื่อง และจำเป็นต้องบินประคองแบบนี้ไปให้ได้ตลอดรอดฝั่ง

"โอเค! ถ้างั้นจะแลนดิ้งที่รันเวย์สี่ห้าหก, รอยัลนายวันวัน”

กัปตันตอบรับทราบ พร้อมกับที่นักบินผู้ช่วยลดระดับตามแนวร่อนแล้วตีโค้งเพื่อเข้าหาสัญญาณโลคอลไรท์เซอร์ หรือแนวเส้นกึ่งกลางรันเวย์เพื่อเตรียมทำการแลนดิ้ง 

“มีลมต้านแรงเพิ่มความเร็วอีกสิบน็อต!” 

เนื่องจากทิศทางลมเข้าที่หัวเครื่องจะมีอันตรายน้อยกว่าลมที่พัดขวางรันเวย์ ซึ่งจะทำให้แลนดิ้งได้ยากมากๆ กัปตันจึงแนะนำนักบินผู้ช่วยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยราวกับเป็นเรื่องปกติธรรมดาในชีวิตประจำวัน 

ความโหดร้ายยังไม่จบเท่านี้ เมื่อลดระดับมาถึงหนึ่งพันฟุต อุณหภูมิผิวพื้นที่เป็นทะเลทรายกับอุณหภูมิของลมชั้นบนแตกต่างกันอย่างสุดขั้ว จึงเกิดกระแสลมที่ไม่ราบเรียบขึ้น ส่งผลให้เครื่องบินโคลงไปโคลงมาพร้อมการสั่นสะเทือนที่รุนแรงกว่าเก่า และทำให้เครื่องบินแฉลบออกจากแนวร่อนไป เพื่อที่จะรักษาแนวร่อนให้คงที่มากที่สุดกัปตันจึงสั่งให้เร่งเครื่องยนต์เพิ่มขึ้นอีก ทำให้ความเร็วจากที่สูงอยู่แล้ว ก็ยิ่งสูงขึ้นตามไปอีก

เวลาทุกวินาทีผ่านไปอย่างระทึก ระบบเสียงของเครื่องบินเริ่มนับถอยหลังที่ระยะห้าร้อยฟุต พอเข้ามาอยู่ในช่วงหนึ่งร้อยฟุตสุดท้าย เครื่องบินร่อนลงมาตามแนวร่อนรันเวย์เตรียมตัวจะแตะพื้นอยู่แล้ว แต่กลับเจอเข้ากับลมที่เกิดการเปลี่ยนแปลงทิศทาง และความเร็วอย่างกระทันหัน 

วินด์เชียร์!!  วินด์เชียร์!!  วินด์เชียร์!!

เสียงระบบแจ้งเตือนอันตรายอย่างฉับพลัน ทำให้ล้อกระแทกรันเวย์อย่างรุนแรงและกระดอนขึ้นจากพื้น แล้วเหวี่ยงตัวจากรันเวย์ไปเล็กน้อยอันเนื่องมาจากผลกระทบของลม

ช่วงที่เครื่องบินกระดอนขึ้นมา เจ้าชายอิสราร์ตัดสินใจไสหัวเครื่องแลนดิ้งลงไปแบบนั้นเลย ทำให้เครื่องบินแตะพื้นด้วยความเร็วที่สูงมาก เขาไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าจะไปบินวนใหม่ก็กลัวว่าโครงสร้างของปีกจะทนความร้อนต่อไปไม่ไหว หรือไม่เครื่องยนต์ซ้ายก็อาจจะดับ 

ชายหนุ่มดึงคันโยก เพื่อเงยหัวเครื่องไว้พร้อมกับเร่งกำลังเครื่องยนต์ขึ้น จากนั้นก็ค่อยๆ ผ่อนคันเร่งลงจนสุด เครื่องบินจึงแตะพื้นอีกครั้ง เขาใช้ทั้งรีเวิสเซอร์และอีเมอร์เจนซี่เบรกอย่างสุดกำลังพร้อมกับกดเหยียบจนจมฝ่าเท้า เครื่องบินเหวี่ยงแฉลบแล้วเบี่ยงเบนออกจากพื้นผิวรันเวย์ไปมากกว่าเดิมเพราะควบคุมทิศทางไม่ได้ เกิดฝุ่นทรายฟุ้งตลบจนแทบมองอะไรไม่เห็น แต่เครื่องบินก็หยุดสนิทอยู่นอกรันเวย์ได้อย่างปาฏิหารย์

ไฟยังลุกไหม้ที่ปีกเป็นควันขโมง เจ้าชายอิสราร์ปลดเกียร์ว่างทำให้เครื่องบินจอดสนิท แล้วรีบทำขั้นตอนการดับเครื่องยนต์ ส่วนกัปตันก็สั่งลูกเรือให้อพยพทันที

ทุกคนเงยหน้ามองออกไปที่นอกหน้าต่าง พอมองเห็นพื้นรันเวย์และอาคารโดยรอบ ก็ถึงกับส่งเสียงเฮดังลั่น พร้อมกับเสียงปรบมือเกรียวกราว บางคนน้ำตาไหลออกมาด้วยความดีใจ บ้างก็โผเข้ากอดคอกันร้องไห้ ทุกคนต่างก็ยินดีที่ยังมีชีวิตอยู่ แอร์เพอร์เซอร์รีบเปิดประตูเพื่อส่งกัปตันไปกับรถแอมบูแลนซ์ และรีบหนีพายุทรายที่กำลังคืบคลานเข้ามาในไม่ช้า

กัปตันหันมาจับมือเชคแฮนด์กับเจ้านายด้วยความดีใจอย่างเหลือแสน ถึงแม้จะเป็นการแลนดิ้งที่ไม่นิ่มนวลนัก แต่ในความรู้สึกของลูกเรือนับว่าเป็นการแลนที่ใช้แต้มบุญแลกกับความเมตตาจากพระเจ้าเป็นกรณีพิเศษแล้ว ในสถานการณ์ที่สุดแสนจะอันตรายเช่นนี้ 

“การแลนดิ้งในสภาวะลมกระโชกแรง ถ้าแก้ไขการกระดอนผิดวิธีด้วยการทำในสิ่งตรงกันข้าม จากที่ควรเงยหัวเครื่องขึ้นเป็นกดหัวลง อาจทำให้เครื่องเอียงไปข้างใดหนึ่งจนเสียการควบคุมได้ นับว่าฝ่าบาทมีสติและมีความรู้ความสามารถในการแก้ไขสถานการณ์ได้ดีเยี่ยมเลยทีเดียว!” กัปตันกล่าวชื่นชมจากใจจริง

“ผมเพิ่งจะฝึกบินจากเครื่องซิมูเลเตอร์ในกรณีเดียวกันนี้เมื่อหกเดือนที่แล้วนี่เอง” 

“งั้นนับว่าพวกเรามีแต้มบุญที่สูงจริงๆ!!” กัปตันพูดจบก็หัวเราะลั่นอย่างชอบใจ เพราะเขาหมายความตามตัวอักษรนั้นจริงๆ กรณีการเกิดวินด์เชียร์ หรือลมที่เกิดการเปลี่ยนแปลงทิศทางและความเร็วอย่างกระทันหันในขณะแลนดิ้งนั้น ถ้านักบินไม่มีความเชี่ยวชาญพอ ก็สามารถทำให้เกิดผลร้ายที่ไม่อาจคาดการณ์ได้อย่างแน่นอน 

……………………

- ECAM - (Electronic Centralized Aircraft Monitor) - เป็นระบบที่ตรวจสอบการทำงานของอากาศยานและแสดงผลออกมาในรูปแบบของจอแสดงผล ของเครื่องบินค่าย Airbus

- Declare Emergency - การประกาศเหตุฉุกเฉินทางการบินเพื่อทำการลงจอด

- Thrust Reveser - หรือตัวกลับแรงดันไอพ่น มีหน้าที่ช่วยในการชะลอความเร็วของเครื่องบินขณะลงจอด

- Localizer - เป็นระบบที่ใช้บอกตำแหน่งของแนวกึ่งกลางของรันเวย์ให้กับเครื่องบิน 

- Wind Shear - การเปลี่ยนแปลงความเร็วและหรือทิศทางของลมในระยะสั้นๆ อย่างฉับพลัน สามารถเกิดขึ้นได้ทั้งแนวนอนและแนวตั้ง หรือเกิดพร้อมๆ กันทั้งสองแนวบางครั้งเกิดร่วมกับปรากฎการณ์อุณหภูมิผกผันในระดับต่ำ

- Flight Attendant - พนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน บางประเทศจะเรียกว่า Air Hostess, Cabin Crew ทั้งหมดเป็นเพียงชื่อที่แตกต่างกัน แต่หมายถึงงานเดียวกัน

- Autopilot - ระบบควบคุมความสูงของตัวเครื่องบินซึ่งจะทำหน้าที่ควบคุมเครื่องบินแต่ละลำตามที่นักบินกำหนดไว้

- cockpit - ห้องนักบิน

- Flight Simulator - เครื่องจำลองการฝึกบินเต็มรูปแบบ” (Full Flight Simulator/FSS) คือ เป็นเครื่องจำลองการบินที่จะถูกออกแบบมาให้มีสภาพแวดล้อมต่างๆ มีความใกล้เคียงหรือเหมือนกับเครื่องบินจริงมากที่สุด