ตอนที่ 52

ฮัลดาเดินฮัมเพลงในลำคอมาตลอดทาง หลังจากองครักษ์คนเมื่อวันก่อน มาตามให้เธอไปที่ห้องเดิมอีกครั้ง เมื่อตอนเช้ามืด เพื่อนๆ ในห้องไม่มีใครรู้ว่าเธอหายไปและเพิ่งจะกลับเข้ามา 

หญิงสาวเปิดประตูเข้าไปในห้องขนาดกว้างขวางที่พักรวมกันอยู่สี่คน พอเห็นว่าทุกคนกำลังวุ่นวายรีดผ้า อีกคนพับ อีกคนแขวน อีกคนนั่งปักผ้า เธอก็เลยเดินแยกตัวไปนั่งตรงอื่น กินน้ำชากับของว่างอย่างสบายใจ เพื่อนร่วมห้องคนหนึ่งหันมาเห็นจึงพูดออกไปตรงๆ

“ฮัลดา! เธอเห็นไหมว่าพวกเรากำลังทำงานมือไม่ว่างกันทุกคน”

“เห็น! แล้วยังไงหรอ?” ฮัลดาตอบอย่างไม่ใส่ใจ

“แล้วเธอจะนั่งให้รากงอกเป็นเจ้านาย เพื่อเอาเปรียบพวกเราอยู่อย่างนั้นหรือไง?”

“ก็ฝึกตัวเองให้ชินสิ! อีกหน่อยไม่มีฉันอยู่ช่วยทำงาน พวกเธอจะทำยังไงกันล่ะ!”

“ฟังจากน้ำเสียง เหมือนเธอจะออกจากวังไปแต่งงาน?”

“โลกนี้อะไรก็ไม่แน่นอน เหมือนในนิทานไง ทำงานเป็นนางซินงกๆ วันนี้ อาจจะปุบปับเปลี่ยนฐานะเป็นเจ้าหญิงในวันพรุ่งนี้ก็เป็นได้ใครจะรู้!”

“แต่นี่มันโลกแห่งความเป็นจริง! มาช่วยฉันทำงานเดี๋ยวนี้!!”

ประตูห้องพักถูกเปิดพรวดออก หญิงสาวสี่ห้าคนเดินเร็วเข้ามาด้วยอาการดีอกดีใจ

“ทุกคนๆ! เชคฮ์อิสราร์กับพระคู่หมั้นมาแล้ว!!”

“จริงรึ? แล้วเชคฮ์เป็นยังไงบ้าง?” สาวๆ ทั้งสี่ทิ้งงานในมือรอฟังข่าวคราวอย่างใจจดใจจ่อ

“มีอาการบาดเจ็บที่ขา! ฉันเห็นท่านนั่งรถวีลแชร์ให้พระคู่หมั้นเข็นเข้ามา”

“พระคู่หมั้น? ชัยเคาะฮ์ไลลา?”

“ไม่ใช่! ท่านยังไม่ได้แนะนำกับพวกเรา เลยยังไม่รู้ว่าเป็นใครมาจากไหน แต่พระสิริโฉมงดงามมาก คอยดูแลเชคฮ์ไม่ห่างเลย”

ความอยากรู้ทำให้ฮัลดาลุกจากที่นั่งเดิม มานั่งข้างๆ กลุ่มสาวๆ ที่เพิ่งเข้ามาใหม่

“ทำไมเชคฮ์ถึงบาดเจ็บได้ล่ะ? แล้วท่านกลับมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงบอกว่าเพิ่งจะมาล่ะ?” ฮัลดาถามอย่างสงสัย เพราะลึกๆ ในใจก็แอบหวั่นวิตกอย่างหาสาเหตุไม่ได้

“เธอนอนไม่พอหรือไงฮัลดา! ตั้งแต่ที่ท่านออกไปประชุมที่ศูนย์ประชุมนานาชาติ ก็เพิ่งจะกลับมาเมื่อสักครู่นี้แหละ แถมยังบาดเจ็บจากการโดนลอบสังหารถึงสองครั้งด้วยนะ!”

“ไม่จริง! ฉันเพิ่งจะเจอกับท่าน! แล้วก็เดินเหินได้เป็นปกติ เรี่ยวแรงมหาศาลไม่ได้บาดเจ็บอะไรเสียหน่อย!”

“ไปหลอนมาจากไหน? ไม่บาดเจ็บได้ไง! หลายคนที่ออกไปต้อนรับท่าน เป็นพยานได้ว่าท่านต้องให้องครักษ์ประคองออกจากรถเลยทีเดียว!” ฮัลดาตกใจจนเข่าทรุด ทิ้งตัวลงนั่งคล้ายคนหมดเรี่ยวแรง แต่แล้วก็เหมือนนึกอะไรได้รีบผลุนผลันออกไปอย่างรวดเร็ว ทำให้ทุกคนมองตามหลังไปอย่างงุนงง

…

ฮัลดารีบเดินตรงมาที่พนักงานต้อนรับอย่างใจร้อน พนักงานยิ้มทักทาย กำลังจะเอ่ยประโยคแสตนดาร์ดเซอร์วิส แต่คนตรงหน้ากลับตัดบทชิงพูดขึ้นมาเสียก่อน

“เอ่อคุณคะ! ฉันเป็นคนของเจ้าชายอิสราร์ อยากสอบถามหน่อยค่ะว่า ชื่อผู้เข้าพักห้องหนึ่งสี่ศูนย์ห้าชื่ออะไร?”

“ต้องขออภัยด้วยค่ะ ทางโรงแรมไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลของลูกค้าได้”

“อ่า พอดีว่าเชคฮ์ให้ฉันมาสอบถามเพื่อจะเปิดห้องพักเพิ่ม ไม่ทราบว่าในชั้นนั้นมีห้องว่างกี่ห้อง”

“อันนี้ตอบได้ ห้องพักของโรงแรมตอนนี้เต็มทุกชั้นแล้วค่ะ เนื่องจากเจ้าชายอิสราร์ และเจ้าชายอิดรีสมีผู้ติดตามเป็นจำนวนมาก อ้อ! และ…”

“ขอบคุณค่ะ” ฮัลดาเมื่อได้รับคำตอบจึงกำมือแน่น รีบเดินจากมาอย่างจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

เจ้าชายอิดรีสงั้นรึ?

ฮัลดารู้สึกเจ็บใจ เธอคิดมาตลอดว่าเป็นคนที่เธอใฝ่ฝันอยู่ แต่กลับกลายเป็นเหยื่อราคะให้กับคนใจทราม มิหนำซ้ำยังวางแผนใส่ร้ายให้เธอเข้าใจว่าเป็นฝีมือของเจ้าชายอิสราร์อีก คนผู้นี้ต้องการจะทำอะไร แล้วเธอเป็นแค่ลูกสาวผู้ดูแลเจ้าชายเท่านั้น แผนใส่ร้ายที่วางแผนมานานนี้มีความหมายกับเขาแค่ไหนกัน

หรือเพื่อยุยงให้เกิดความแตกแยก! กับใคร? พระคู่หมั้นไลลาอย่างนั้นรึ?

หญิงสาวชะงักในความคิด เพราะเพิ่งจะนึกออกว่า เสื้อที่ชายคนนั้นสวมมาในวันนี้มีกระดุมหายไปสองเม็ด ซึ่งตอนที่เธอเก็บกระดุมเม็ดแรกได้นั้น เธอยังแอบไว้ในตู้เสื้อผ้า และได้หายไปก่อนที่เธอจะได้กระดุมเม็ดที่สองมา

…………………….

“ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำของประเทศทำให้ประชาชนออกมาประท้วงขับไล่คณะรัฐบาลตามท้องถนนอย่างกว้างขวาง ต่างประนามนโยบายที่ผู้นำประเทศขายฝันไว้ตอนหาเสียงที่สัญญาว่าจะทำให้ชีวิตของพวกเขาดีขึ้นยิ่งกว่าสมัยที่เจ้าชายอิสราร์นั่งอยู่ในตำแหน่งบริหารประเทศก่อนที่จะลาออก 

แต่ผ่านมาเกือบปีความเป็นอยู่ของประชาชนกลับแย่ลง ทั้งจากปัญหาการทุจริตคอร์รัปชัน การบริหารที่ผิดพลาดของรัฐบาล และการยืนกรานพัฒนาโครงการอาวุธชีวภาพ ที่ส่งผลให้นานาชาติคว่ำบาตรเปเรซ ยิ่งเมื่อมาเจอการระบาดของไวรัส ยิ่งเป็นการซ้ำเติมให้เศรษฐกิจของเปเรซถดถอยลง

ชาวเปเรซชนชั้นกลางต้องปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตใหม่ ส่วนชนชั้นแรงงานจำนวนมากก็ตกไปอยู่ใต้เส้นความยากจน และการดำเนินธุรกิจก็เป็นไปด้วยความยากลำบากเช่นกัน 

การไร้ความสามารถของรัฐบาลและผู้นำประเทศจึงเป็นแรงผลักดันให้ประชาชนรู้สึกว่าถึงคราวต้องเปลี่ยนแปลง แม้จะเจอการปราบปรามอย่างรุนแรง แต่กลุ่มผู้ประท้วงก็ยังคงไม่ล่าถอย ด้วยความเชื่อที่ว่าพระเจ้าอยู่เคียงข้างกับพวกเขา และพระองค์ทรงพร้อมที่จะช่วยเหลือพวกเขาที่กำลังยากลำบาก พระองค์จะดลบันดาลให้พวกเขามีชัยเหนือความอยุติธรรมนี้ได้ พวกเขาพร้อมจะสู้ให้ถึงที่สุด แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม”

พริมโรสหันไปมองสามีที่นั่งกอดอกฟังรายงานข่าวทางทีวีด้วยท่าทีเรียบเฉย ไม่แสดงอาการตื่นตระหนกตกใจออกมาให้เห็น ราวกับรู้เรื่องราวที่กำลังเกิดขึ้นนี้อยู่แล้ว หรือไม่เขาก็อาจจะอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ก็ได้ตามที่เธอสงสัย

หญิงสาวหันไปมองอีกด้าน เห็นท่านหญิงนั่งเหม่อลอย คล้ายกำลังขบคิดอะไรบางอย่าง ไม่ได้สนใจข่าวใหญ่โตของบ้านเมืองแม้แต่น้อย ซึ่งผิดปกติวิสัยเป็นอย่างมาก

เกิดอะไรขึ้นระหว่างที่เจ้าชายไม่อยู่หรือเปล่า??

“ท่านหญิงคะ?”

“...”

พริมโรสเรียกอีกสองสามครั้งก็เงียบเช่นเคย จนเจ้าชายอิสราร์คงเห็นว่าผิดปกติเหมือนกันจึงเรียกดังกว่าเธอ ปรากฏว่าท่านหญิงสะดุ้งสุดตัว ทำหน้าเหลอหลาคล้ายว่าทำไมต้องเรียกเสียงดัง

“เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?”

“ปะ..เปล่าเพคะ! เอ่อ..ความจริงก็ไม่โอเคนิดหน่อย ท่านพี่! ยังจำเรื่องราวที่เกิดกับเราตอนที่ท่านแม่นำหินพ่อมดลาบราดอไลต์มาได้ไหมเพคะ?”

“จำได้ ทำไมรึ?”

“ท่านพี่เชื่อเรื่องมหัศจรรย์นั่นไหม?

“ตอนนั้นไม่เชื่อแต่ก็ไม่ลบหลู่ แต่ตอนนี้…” พริมโรสหันไปมองเมื่อเขาหยุดพูด แล้วก็สัมผัสได้ว่าเรื่องราวความเชื่อของเขานั้นเกี่ยวข้องกับเธอ เพราะสายตาที่มองมานั้นทั้งอ่อนโยนและอ่อนหวานจนเกือบทำให้หัวใจหวิว “แต่ตอนนี้พี่เชื่อร้อยเปอร์เซ็นต์!”

รินรดาได้ยินดังนั้นก็เม้มปาก ก่อนจะเอ่ยด้วยเสียงเบา

“ถ้าอย่างนั้นมันก็ไม่ใช่แค่ความฝัน!”

“มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ? ไหนเล่าให้ฟังหน่อยซิ” รินรดาลุกพรวดขึ้นเดินมานั่งข้างพี่ชาย จับมือของเขาไว้แน่นทั้งสองมือ คล้ายต้องการกำลังใจที่มหาศาล

“ผู้ชายคนนั้น! คนที่น้องฝันถึงเขาตอนสมัยเด็กๆ เขามีตัวตนอยู่จริง และฝันถึงเขาล่าสุดเมื่อปีที่แล้ว น้องจำเขาไม่ได้จนกระทั่งเกิดเหตุเมื่อวานนี้!”

“ใคร? อย่าบอกนะว่า…”

“ใช่เพคะคุณรามิล! เขาคือคุณรามิล เมื่อวานเขาขอให้น้องไปที่โรงพยาบาลเพื่อพบใครคนหนึ่ง แต่พอออกจากลิฟต์น้องก็เกิดอาการใจสั่นแล้วเจ็บแปลบอย่างรุนแรง และในเวลาเดียวกัน พยาบาลก็ออกมาแจ้งว่าหลานสาวของเขาจู่ๆ ชีพจรก็หยุดเต้น มิหนำซ้ำแม่ของเด็กคนนั้นก็เกิดอาการเจ็บที่อก จนเป็นลมขณะที่กำลังจะไปดูอาการของลูกสาว

น้องได้ยินเพียงเท่านั้นก็หมดสติไป ช่วงที่เข้าสู่ในห้วงฝันน้องเห็นผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนกับน้องราวกับฝาแฝด เขายิ้มให้แล้วถามว่า น้องชื่อรินรดาหรือเปล่า เพราะหน้าตาเหมือนเขาต้องใช่น้องสาวของเขาอย่างแน่นอน แล้วเขาก็ชี้ให้ดูเด็กคนหนึ่งอายุราวๆ สองถึงสามขวบ แต่พอน้องจะเอ่ยปากถามก็ฟื้นสติขึ้นมาเสียก่อน”

“ฉันว่าจะถามท่านหญิงหลายครั้งแล้วลืม ใครเป็นคนตั้งชื่อให้คุณหรือคะ?

“เป็นชื่อบนสายรัดข้อมือของเด็กอ่อนที่ติดตัวเขาตอนที่ท่านแม่ไปพบน่ะ คล้ายกับว่าถูกพาตัวออกมาจากโรงพยาบาลแล้วมาทิ้งไว้” เจ้าชายอิสราร์ตอบแทนเพราะเขาอยู่ในเหตุการณ์ด้วย และอยู่ในวัยที่พอจะจำอะไรได้บ้างแล้ว

“ไม่มีชื่อของโรงพยาบาลหรือเพคะ?”

“ไม่มี มีแต่ชื่อ-นามสกลุล หมายเลขเอ็ชเอ็น วันเกิด และบาร์โค้ดเท่านั้น ท่านแม่ให้องครักษ์ไปสอบถามที่สถานีตำรวจเผื่อมีคนแจ้งเด็กหาย และให้ตำรวจไปสอบถามตามโรงพยาบาลในพื้นที่ใกล้เคียงแต่ก็ไม่มีข้อมูลเด็กอีกเช่นกัน ท่านแม่สงสารเลยติดต่อทางสถานทูตขอรับเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม ว่าแต่คุณรามิลเขาต้องการให้เธอไปพบใคร?”ประโยคหลังเขาหันไปถามน้องสาว

“น้องก็ไม่รู้! เพราะพอน้องฟื้นเขาก็พาไปหาท่านพี่ที่เพนท์เฮ้าส์”

“แล้วที่บอกว่าจำเขาไม่ได้ จนกระทั่งเกิดเหตุเมื่อวานนี้ล่ะ ทำไมถึงจำได้และคิดว่าเป็นเขา?” พี่ชายถามอย่างสงสัย

“ก่อนน้องจะฟื้น เหตุการณ์ตอนที่เจอเขาครั้งแรกกับครั้งสุดท้ายผ่านเข้ามารวดเร็วมาก อย่างกับกำลังดูหนังที่เร่งสปีดให้เร็วกว่าปกติเพียงแต่ไม่มีเสียง ทำให้น้องจำเขาได้ทันที”

“บอกให้เขารู้หรือเปล่า?”

“เปล่า..ไม่ได้คุยกันเลยเพคะ ตอนนั่งมาในรถเขาก็ให้น้องนอนพักตลอด…” พริมโรสหันไปมองเพราะจู่ๆ หญิงสาวก็หยุดพูด แล้วก็หน้าแดงจัดขึ้นมาจนเห็นได้ชัด “เอ่อ..น้องรู้สึกไม่ค่อยสบาย ขอตัวไปนอนพักก่อนนะเพคะ ขอตัวนะคะ” พริมโรสพยักหน้ารับอย่างงุนงงเล็กน้อย รู้สึกว่ามีอะไรแปลกๆ ไป แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากถาม ซึ่งทางพี่ชายก็ดูเหมือนจะสังเกตเห็นเหมือนกัน

……………………

หินลาบราดอไลต์ (Labradorite) : มีจุดเด่นในการแสดงปรากฎการณ์ทางแสงในเนื้อแร่(Shiller's effect) คือ ลาบราดอร์เรสเซนต์(labradorescence) ที่จะเกิดการหักเหแสงเป็นสีรุ้งแบบหางนกยูง สีน้ำเงิน สีทอง สีเขียวซีด หรือสีแดงแบบทองแดง โทนสีอาจะเป็นสีน้ำเงินเข้มที่ แตกต่างกันไป

ความเชื่อในเรื่องของลาบราดอไลต์หินพ่อมด : ทำให้พลังวิเศษของตัวเองเกิดขึ้นได้ ช่วยเพิ่มความสามารถทางจิตและความสามารถในการใช้กระแสจิต การทำนายอนาคตและการเรียกคืนในอดีต ช่วยในการเคลื่อนย้ายจิต  เป็นเครื่องมือที่ยอดเยี่ยมสำหรับการกลับมามีความสุข และความฟื้นคืนความปกติของชีวิต และตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกของการผจญภัยและการเปลี่ยนแปลง