ตอนที่ 49 : (っ˘з(˘⌣˘)18+ (2)

เขาถอนปากออกมาเล็กน้อย ก่อนจะขยับใบหน้าแนบชิดสัมผัสกับกลีบปากนุ่มอีกครั้ง  ขบเม้มอย่างอ้อยอิ่ง บดคลึงแล้วดูดดึงซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนริมฝีปากอิ่มบวมแดงไปหมด ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งรู้สึกถึงความหอมหวาน ไม่ว่าจะตักตวงเท่าไหร่ก็ยังรู้สึกว่าไม่เพียงพอ

ร่างเล็กบางประกบอยู่ระหว่างความร้อนผ่าวจากตัวเขา และความแข็งเย็นของผนัง แผงอกหนาภายใต้เนื้อผ้าเสียดสีกับความอวบอิ่มใต้บราเนื้อบางอย่างจงใจ

ต้นขาด้านในถูกความแข็งนูน ที่กำลังร้อนจัดจากร่างของเขาแผดเผาทั้งที่มีเสื้อผ้ากีดขวางอยู่ ความรู้สึกเสียวซ่านยากจะบรรยายเกิดขึ้นจากจุดที่อ่อนไหวแล้วค่อยๆ ลุกลามแผ่ซ่านไปทั่วท้องน้อยพร้อมกับความวาบหวิวที่แทรกซึมไปทั่วทั้งร่าง แรงต่อต้านของเธอแทบจะไม่มีเหลือแล้ว

ชายหนุ่มครางเสียงต่ำในลำคอ ปลายลิ้นว่องไวไล้ความชุ่มชื้นตรงผนังด้านในริมฝีปากล่างนุ่มอุ่น ก่อนจะถอนริมฝีปากออก ลมหายใจเป่ารดอยู่ที่ใบหูบอบบางเบาๆ ขณะที่ฝ่ามือใหญ่ อุ่นร้อนสอดเข้าไปใต้บราเนื้อบางทางด้านหลัง แล้วปลดตะขออย่างคล่องแคล่ว ลูบไล้แผ่นหลังที่ร่างเปลือยเปล่า นุ่มเนียนมืออย่างอดใจไม่ไหว จากนั้นก็ค่อยๆ เลื่อนมาด้านหน้าแล้วกอบกุมไว้เต็มในอุ้งมือ เคล้นคลึงความอวบหยุ่นกลมกลึงอย่างนุ่มนวลทะนุถนอม

“ฝ่าบาท~”

“ยังขยะแขยงอยู่ไหม?~” เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก้มศีรษะฝังใบหน้าลงกับเรือนผมหอมกรุ่น

“หม่อมฉันจะท้องไหมเพคะ?” เจ้าชายอิดรีสเงยหน้ามองนัยน์ตากลมแป๋วอ่อนประสบการณ์ ที่กำลังจ้องหน้าเขาด้วยความอยากรู้ราวกับเด็กน้อย มุมปากบางโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้ม ก้มหน้าลงจุมพิตหน้าผากกลมมนฟอดใหญ่ เอ่ยด้วยน้ำเสียงรักใคร่เอ็นดู 

“เด็กโง่! ไร้เดียงสาเสียจริง เสื้อผ้ายังอยู่ครบจะท้องได้ไง!”

“ตะ..แต่ว่าหม่อมฉันไม่ได้ใส่…อ๊ะ!”

“มา! จะสาธิตให้ดูว่าตรงไหนที่จะทำให้มีเด็ก!” เขาหัวเราะเสียงต่ำ ยกร่างบางขึ้นพาดบ่าโอบวงแขนกระชับแล้วเดินไปที่เตียง

“ไม่เอาๆ! ฝ่าบาท! หม่อมฉันไม่อยากรู้แล้ว! ว้าย!”

เขาโยนหญิงสาวลงบนที่นอนนุ่ม แล้วตามขึ้นมากดคร่อมร่างบอบบางเอาไว้ นัยน์ตาลุ่มลึกจ้องมองความงามเย้ายวนที่อยู่ตรงหน้าด้วยความอิ่มเอมลึกๆ เขารอเพื่อให้มีวันนี้มาโดยตลอด โอกาสที่จะได้ลูบไล้เธออย่างแสนรักแบบนี้ 

นิ้วยาวเกี่ยวผมปอยหนึ่ง เหนือทรวงอกของเธอขึ้นมา อย่างทะนุถนอมราวกับเป็นสมบัติที่ล้ำค่า แล้วลูบไล้ไปบนผิวขาวเนียนบริเวณทรวงอกเต็มไปด้วยเลือดฝาด ตากลมโตคู่สวยกำลังมองเขาอย่างสนใจใคร่รู้แฝงความหวาดหวั่น

ไลลารับรู้ถึงสายตาร้อนแรงราวกับไฟ ที่กำลังกวาดไล้ไปบนผิวบริเวณหน้าอก ก่อนจะเคลื่อนกลับไปยังปลายยอดสีชมพูระเรื่อที่กำลังชูชันขึ้น ร่างกายเธอสั่นระริกตอบสนองต่อสายตาโลมเลียของเขา ยกสองแขนขึ้นกอดอก ปกปิดความอวบอิ่มขาว โดยอัตโนมัติด้วยความประหม่า

เขาดึงแขนที่ปิดบังสายตานั้นออก แล้วยกขึ้นประทับกับริมฝีปาก พร้อมกับแลบปลายลิ้นดุนดันเล้าโลมไปด้วย ท่าทางเอียงอายที่แฝงความขลาดกลัวของหญิงสาวนั้น ทำให้รู้สึกอยากจะกลืนกินเธอไปทั้งตัว 

นัยน์ตาระแวงภัยเหลือบขึ้นมองอย่างสั่นสะท้าน ใบหน้าแดงระเรื่อ ริมฝีปากอิ่มที่กำลังสั่นระริกเม้มแน่น ทรวงอกอันขาวผุดผ่องกระเพื่อมไหวตามแรงหอบหายใจกระชั้นถี่ ปรากฏเป็นภาพอันวาบหวามชวนให้เกิดความร้อนรุ่ม ดูหยาดเยิ้มเย้ายวนอารมณ์จนเขาแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่  

ชายหนุ่มก้มหน้าลงอ้าปากลิ้มชิมความอวบอิ่ม ไม่เพียงดูดเม้มครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ยังขบเบาๆ ด้วยเรียวฟัน คลอเคล้าครอบครองส่วนปลายยอดสีแดงด้วยริมฝีปากและลิ้น   

ไลลาแอ่นกายขึ้นจนหน้าอกอวบพุ่งดันเข้าไปในปากของชายหนุ่ม เขาทั้งดูดทั้งขย้ำแล้วขบกัดด้วยความต้องการที่พลุ่งพล่าน จนจมูกโด่งและริมฝีปากจมหายไปกับเต้าอวบหยุ่น ปลายลิ้นร้ายโลมเลียสลับกับดูดดุนยอดไตอยู่ในปากรัวถี่ 

ฝ่ามือเร่าร้อนข้างหนึ่งเลื่อนลงล่าง ค่อยๆ สอดนิ้วลอดผ่านกางเกงในตัวจิ๋ว มุดเข้าหารอยแยกกลางเนินเนื้อสาว ปาดไล้กลีบอ่อนนุ่มให้แย้มออก นวดคลึงเม็ดน้อยที่อ่อนไหวใจกลางกลีบ จากนั้นค่อยๆ สอดสองนิ้วมุดหายเข้าไปในร่องเนื้อนุ่ม ควานหาความชุ่มชื้นที่ซุกซ่อนอยู่ภายใน

ไลลาผวาสะดุ้งเฮือก พยามยามจับมือของเขาไว้แต่ก็ไม่เป็นผล ไม่มีอะไรสามารถหยุดยั้งเขาไว้ได้ ใบหน้านวลแดงเต็มไปด้วยเลือดที่ฉีดซ่าน ขณะที่นิ้วของเขาเริ่มสัมผัสความชุ่มชื้น ยิ่งเขาเคล้าคลึงมากเท่าไหร่ น้ำรักสีใสก็ยิ่งรินไหลออกมาจนเปียกชุ่ม

จิตใจหญิงสาวเคลิบเคลิ้มล่อง เมื่อถูกปลุกเร้าจนถึงขีดสุดทั้งบนและล่าง ยกสองแขนเรียวขึ้นโอบกอดเขาไว้ เอวบางขยับตามไปด้วยอย่างไร้เดียงสา 

ความช่ำชองในทุกสัมผัสของเขาทำให้เธอเผลอไผล การรุกล้ำอันร้อนแรงทำให้เธอแทบจะกรีดร้อง หยัดเอวแอ่นขึ้นโดยสัญชาตญาณ ทำให้นิ้วของเขาล่วงล้ำเข้าไปได้ลึกยิ่งขึ้น ร่างบางเครียดเกร็งสั่นสะท้านไปทั้งกาย กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ ก่อนจะกล้ำกลืนเสียงหอบครางลงไปในคอ

ฝ่ามือและนิ้ว แนบสนิทไปกับสองกลีบที่อ่อนนุ่ม บดเบียดเสียดสีกับเม็ดน้อยที่ไวต่อความรู้สึกครั้งแล้วครั้งเล่าจนฉ่ำเยิ้ม สายตาร้อนแรงดั่งเปลวเพลิงของเขา คอยสังเกตปฏิกิริยาของหญิงสาว เป็นระยะ ขณะที่นิ้วร้ายก็ยังคงขยับ เลื่อนเข้าเลื่อน ตรงส่วนที่บอบบางที่สุดของเพศหญิงรัวถี่ เธอรู้สึกเสียวซ่านเสียจนไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีก

“อ๊าาา!” หญิงสาวทนไม่ไหวอ้าปากเปล่งเสียงร้องครางออกมาอย่างยอมจำนน อารมณ์วาบหวามที่ถาโถมเข้ามาเป็นระลอก จนร่างกายกระตุกเกร็งและสั่นระริก เม็ดเหงื่อผุดพรายบนผิวขาวเนียนจนเปียกชื้น 

นิ้วร้ายของเขายังขยับเคลื่อนไหว ความสุขสมรัญจวนใจไหลบ่าเข้ามาไม่หยุดยั้ง ร่างบางสั่นเทิ้มต่อเนื่องรุนแรง สองขาบีบเกร็งนิ้วรุมร้อนของเขาไว้แน่น แล้วซุกหน้ากับแผงอกสูดกลิ่นอายของเขาผ่านเชิ้ตเนื้อบาง รับไออุ่นที่แผ่ออกมาโอบล้อมเธอไว้อย่างแน่นหนา 

เขาจุมพิตไรผมชื้นเหงื่อข้างขมับ ปัดปอยผมที่ยุ่งเหยิงให้พ้นจากใบหน้านวลหวานอย่างอ้อยอิ่ง มองความอ่อนต่อโลกที่เย้ายวนอย่างบริสุทธิ์ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้สึกถึงมุมนี้ของตัวเองเลยสักนิด 

“ฝ่าบาท!…” เธอแอบอิงอกกว้างพร้อมเรียกเขาเบาๆ ทั้งที่ยังหอบหายใจแรง 

“หืม?” เขาส่งเสียงตอบรับในลำคอ ประกายตาดูอ่อนละมุนลง ดวงตาสีดำอ่อนโยนมองใบหน้าแดงซ่านจากความสุขสมในอ้อมอก

“ความรู้สึกแบบนี้คืออะไร? นี่คือหม่อมฉันเสียตัวจริงๆ แล้วใช่ไหม?” ในใจยังมีคำถามผุดขึ้นตามมาอีกมากมาย แต่กลับเอ่ยสิ่งที่กำลังกังวลอยู่ใจมากที่สุดออกมาก่อน ทำให้เขาหัวเราะเบาๆ อย่างเอ็นดู

“ยัง แค่สัมผัสภายนอก เรื่องนั้นต้องรอให้แต่งงานกันก่อน แล้วจะสอนให้” เขาไล้ข้อนิ้วกับพวงแก้มนวลอย่างแผ่วเบานุ่มนวล  “แต่เราได้แตะต้องเนื้อตัวกันแล้วถือว่าผิดศีลธรรมจรรยา นับจากวันนี้ไปเธอต้องเป็นผู้หญิงของฉัน! เลิกคาดหวังกับคู่หมายเก่าไปเลย แม้แต่คิดฉันก็ไม่อนุญาต!”

“ฝ่าบาทจะรับผิดชอบ จะแต่งงานกับหม่อมฉันใช่ไหมเพคะ?” เจ้าชายอิดรีสไม่ตอบคำถาม แต่รูดแหวนจากนิ้วก้อยออกมา สวมไปที่นิ้วนางของหญิงสาว แล้วยกขึ้นมาจุมพิต

“พรุ่งนี้ฉันจะไปพาจดทะเบียนที่สถานทูตไว้ก่อนดีไหม?” ไลลาพยักหน้าอย่างตื่นเต้นยินดี นัยน์ตาวาวโรจน์ราวกับเปล่งแสงได้

เจ้าชายอิดรีสมองเจตนาของเนญ่าได้ทะลุปรุโปร่ง และเดิมพันกับตัวเองด้วยว่าถ้าไลลามีใจให้เขาก็จะตามมาดูแน่ๆ แล้วก็เป็นดังคิด นับว่าเขาคำนวณได้ถูกต้อง หญิงสาวเป็นคนเย่อหยิ่ง ถ้าไม่สนใจจะไม่แม้แต่จะหันสายตามามอง และจะทำเหมือนคนคนนั้นเป็นอากาศธาตุที่ไร้ชีวิต 

เขาไม่กลัวว่าเนญ่าจะนำเรื่องของไลลาไปฟ้องบิดา เพราะตัวเธอเองนั้นความประพฤติย่ำแย่ยิ่งกว่ามาก 

“อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบ กับคนอื่นให้เสียอารมณ์ สำหรับฉันเธอมีค่ามากกว่าอะไรทั้งนั้น ทีนี้ก็ออกไปข่มขวัญได้เลย แสดงสิทธิ์ของตัวเองออกมาให้เต็มที่ ใครจะมาทำอะไรข้ามหน้าข้ามตาว่าที่ชายาเอกของฉันไม่ได้!”

เหนือสิ่งอื่นใดไลลาคิดว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดีคนหนึ่ง เพราะเขามีโอกาสที่จะพรากความบริสุทธ์ไปจากเธอได้ แต่เขาก็เลือกที่จะไม่ทำ ยิ่งได้มารู้จักหญิงสาวยิ่งเห็นว่าเขาดูน่าสนใจ แถมเสน่ห์ยังเหลือร้าย และไม่ได้โง่ที่จะให้ใครมาหลอกได้ง่ายๆ เขาฉลาดและมีเล่ห์เหลี่ยม ทั้งเด็ดเดี่ยวและเป็นตัวของตัวเอง 

เธอสัมผัสได้ว่าเขาสามารถจะทำเพื่อเธอได้ทุกอย่าง ยกเว้นเพียงเรื่องเดียว นั่นคือเธอจะต้องอยู่ใต้อาณัติของเขาไปตลอด แต่ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น เธอก็จะฝากชีวิตไว้กับเขา พร้อมจะสู้และเดินเคียงข้างไปด้วยกันโดยไม่เกรงกลัวสิ่งใด 

เรียวคิ้วงามขมวดมุ่นขึ้นอย่างถือดี เม้มปากแสร้งทำสีหน้าเย่อหยิ่งปั้นปึ่งเข้าใส่ พยายามบังคับน้ำเสียงให้ดูทรงพลังและมีอำนาจ

"ต่อไปภายหน้าถ้าทำเรื่องไม่ดีไม่งามกับหญิงอื่น ก็อย่าหาว่าหม่อมฉันใจร้าย ไม่ว่าพระองค์จะยิ่งใหญ่อย่างไร หม่อมฉันก็จะราวีให้ถึงที่สุด!" 

ชายหนุ่มลอบยิ้มในใจ รู้สึกขบขันแอคติ้งที่ดูเหมือนแมวที่กำลังขู่ขวัญมากกว่าท่าทางแม่เสือปลอมๆ ของเธอ

"มากไป! ยังไม่ทันตบแต่งเป็นภรรยา ก็วางแผนคิดจะข่มสามีตั้งแต่ตอนนี้! มันน่าตีนัก!" ชายหนุ่มทำน้ำเสียงเดือดดาล จับร่างนุ่มพลิกคว่ำแล้วตีบั้นท้ายกลมกลึงไปทีหนึ่ง

“โอ๊ย! มาตีหม่อมฉันทำไม! อ๊า! ไม่นะ! ฮ่ะๆ” หลังจากตวาดเขาไปไม่ทันขาดคำ หญิงสาวก็ต้องหัวเราะออกมาอย่างสุดกลั้น เมื่อเขาซุกไซ้ไรเคราแข็งสั้นๆ ไปบนผิวอ่อนนุ่มตามแผ่นหลังเปลือยเปล่าและซอกคอหอมกรุ่นของเธอ

บรรยากาศในห้องที่เงียบกริบปราศจากสุ้มเสียงใดๆ ในตอนแรก อึดใจต่อมาก็ได้ยินคนในห้องหัวเราะสลับกับเสียงร้องห้าม ทำให้เนญ่าสงสัยเป็นกำลังว่าสองคนนั้นกำลังทำอะไรอยู่กันแน่ แผนยุยงปลุกปั่นของเธอล้มเหลว แต่ต้องหาวิธีอื่นมาเอาคืนพี่สาวผู้หยิ่งผยองคนนี้ให้ได้

ถ้าฉันไม่ได้อยู่กับคนที่ฉันรัก เธอก็ต้องไม่มีความสุขเหมือนกัน!!

……………………

พริมโรสหยิบโทรศัพท์มาอ่านข้อความแล้วยิ้มกว้าง หันมาหาสามีด้วยความดีใจ

“ฝ่าบาท!” 

“ว่า?” เขาตอบแต่ไม่ได้มองหน้า กำลังก้มหน้าก้มตาพิมพ์อะไรสักอย่างบนหน้าจอมือถือ

“รุ่นพี่ส่งข้อความมาบอกว่า ท่านหญิงปลอดภัยดี และกำลังจะมาที่นี่เพคะ”

“โอเค” เขาพูดแล้วเงยหน้าขึ้นมายิ้มกว้าง

ตึ๊ง!!

หญิงสาวแปลกใจกับสีหน้าลับลมคมในของเขา ก้มมองที่หน้าจอโทรศัพท์ คิ้วสวยเลิกขึ้นสูงอย่างแปลกใจ เพราะเธอนึกว่าเป็นข้อความของสามีที่ส่งเข้ามา แต่ชื่อที่เห็นบนหน้าจอกลับเป็นของเพื่อนในออนไลน์คนนั้น นิ้วเรียวสวยแตะลงไปเพื่อกดอ่าน

[ (⊙‿⊙)-หล่อเทพประทาน ] : “คุณเป็นคนเดียวที่ผมอยากจูบกู้ดไนท์..ก่อนเข้านอนในตอนกลางคืน!”

พริมโรสขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาคนนั้นถึงส่งข้อความแบบนี้มาให้เธอ ทั้งๆ ที่ไม่เคยคุยอะไรที่จะเป็นการโยงใยไปสู่ความสัมพันธ์ในรูปแบบอื่นมาก่อน 

หรืออาจจะส่งผิด?

พลันสายตาเหลือบไปเห็นข้อความของตัวเองที่ส่งไปก่อนหน้านี้ แต่เธอไม่ได้ตั้งใจส่งให้เขาคนนั้น เธอส่งให้…

[ (◠‿◠✿)-สวยสังหาร ] : “คุณคือคนแรกที่ฉันต้องการมอร์นิ่งคิส..หลังตื่นนอนตอนเช้า!”

พริมโรสเบิกตาโตกว้าง หันขวับไปมองสามีอย่างตกอกตกใจ แทบไม่กล้าเชื่อเลยว่านี่จะเป็นเรื่องจริง รู้สึกช็อคจนพูดอะไรไม่ออก 

เจ้าชายอิสราร์เห็นอาการของหญิงสาว จึงยิ้มให้อย่างอ่อนโยนและเข้าใจอย่างลึกซึ้ง เพราะเป็นอาการเดียวกับเขาตอนที่ได้รับข้อความในวันนั้นเหมือนกัน แขนแข็งแรงอ้าออกกว้างชวนเชิญให้เธอเข้าไปหา ร่างบางขยับได้เพียงสองสามก้าว แล้วเปลี่ยนเป็นซอยเท้าวิ่งโถมเข้าไปหาอ้อมแขนอบอุ่นอย่างตื่นเต้น

“ฝ่า..บาท!” พริมโรสเรียกเขาด้วยความรู้สึกยินดีที่อธิบายไม่ถูก เธอกดเข้าไปพิมพ์ผิดชื่อ แต่กลับส่งข้อความไปถูกคน

“ผมรู้! มันเป็นอะไรที่เหลือเชื่อ แต่ปาฏิหารย์ก็เกิดขึ้นแล้ว!”

ไม่ว่าจะเป็นโชคชะตาหรือว่าพรหมลิขิต เขาก็รู้ได้ทันทีที่เห็นเธอในครั้งแรก ผู้หญิงคนนี้คือคนที่เขารอคอยมาครึ่งชีวิต คือคนที่พระเป็นเจ้าทรงเมตตาประทานมาให้ 

ชายหนุ่มโอบกระชับสองแขนให้แน่นขึ้น ตระกองกอดเรือนร่างหอมอุ่นนุ่มนิ่มในอ้อมอกเขาอย่างแสนรัก ถึงแม้เส้นทางของเขาจะเต็มไปด้วยอุปสรรคและขวากหนาม แต่เขาจะใช้สองแขนนี้ปกป้องเธอไว้ด้วยชีวิต