Share

ตอนที่ 40 : (っ˘з(˘⌣˘)18+ (2)

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-17 23:21:05

เจ้าชายอิสราร์ลงลายมือชื่อเสร็จ ก็ยื่นปากกาพร้อมกับเลื่อนแฟ้มเอกสารตรงหน้ามาให้พริมโรส เธอรับปากกามาจากมือเขา และจรดเซ็นชื่อและนามสกุลของตัวเอง ลงไปบนกระดาษ จากนั้นส่งต่อให้ท่านหญิง และท่านทูตเปเรซประจำทีแลนด์ลงลายมือชื่อเป็นสักขีพยาน

รินรดาเตรียมการทุกอย่างเร็วมาก สมกับเป็นเลขาทรงประสิทธิภาพ เพียงได้รับคำสั่งจากพี่ชายทันที ที่เขาขึ้นจากสระน้ำ ก็ใช้เวลาเตรียมการประมาณหนึ่งชั่วโมง ไม่ว่าจะเป็นติดต่อสถานทูต ขอใบรับรอง ยื่นคำร้อง เตรียมบุคคลที่จะร่วมเป็นพยาน จนไปถึงเชิญเจ้าหน้าที่ มาทำการจดทะเบียนสมรสให้ ภายใต้กฎหมายของทีแลนด์ และดำเนินการเสร็จเรียบร้อยทุกอย่างภายในชั่วโมงที่สอง

เจ้าหน้าที่สถานทูตส่งเอกสารสมรสมาให้สองแผ่น พร้อมคำอวยพรให้กับคู่สมรสใหม่ และชี้แจงว่าเมื่อไปถึงเปเรซไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนสมรสซ้ำอีก สามารถนำเอกสารนี้ติดต่อสถานทูตเพื่อขอรับรองการจดทะเบียนได้เลยทันที จากนั้นจึงโค้งกายถวายความเคารพต่อเจ้าชายพร้อมกับท่านทูต ก่อนจะขอตัวกลับออกไป

พริมโรสเดินเข้ามาในห้องนอนชั้นใน เพื่อจะเปลี่ยนชุด แต่แล้วก็รู้สึกว่ามีเรือนกายสูงโปร่ง ของบุรุษในสูทรสากลก้าวเข้ามายืนประกบที่ด้านหลัง สองแขนแข็งแกร่งดุจปลอกเหล็ก กอดรั้งร่างเล็กเข้าไปแนบติดกับแผงอกของเขา ก้มศีรษะฝังใบหน้าลงกับเรือนผม แล้วจุมพิตที่ซอกคอ ไล้ริมฝีปากมาถึงหลังใบหู แลบปลายลิ้นเซาะซอนเบาๆ ทำเอาเธอขนลุกเกรียวจนต้องย่นคอหนี 

เขาจับหมุนตัวให้มาเผชิญหน้า ดันร่างบอบบางให้ไปพิงกับผนังกระจกห้องทำงาน แล้วระดมจูบไปทั่วใบหน้าอย่างบ้าคลั่ง ในขณะที่มือก็สอดเข้าไปใต้สายมุกที่คล้องไหล่อยู่แล้วรูดออก เผยให้เห็นทรวงอกอวบเต่งตูมโดยปราศจากเนื้อผ้าห่อหุ้ม

เขาถอนริมฝีปากออก เลิกคิ้วขึ้นสูง หลุบสายตามองมือของตัวเองที่กำลังกอบกุมก้อนเนื้ออวบหยุ่นไว้จนเต็มฝ่ามือ

“เดี๋ยวนี้กล้าโนบรานะ ใครอนุญาตมิทราบ!” เขาขบกรามแน่น รู้สึกโมโหจนส่งเสียงลอดไรฟันออกมาทีละคำ พูดชิดริมฝีปากอิ่ม

“ก็วันนี้ถือว่าเป็นวันแต่งงานของเรา หม่อมฉันเลยอยากจะแต่งตัวพิเศษหน่อย ไม่ได้หรือเพคะ?”

“แต่งตัวยั่วยวนทั้งๆ ที่มีคนนอกอยู่กันเต็มห้องแบบนี้เรียกว่าพิเศษงั้นรึ? ดี! พิเศษมาก! งั้นผมควรจะทำอะไรเป็นพิเศษต้อนรับเมียด้วยใช่ไหม?” พริมโรสรู้สึกระแวงในคำพูดของเขา จึงดันอกเขาไว้ก่อน

“ฝ่าบาท! จะทำอะไรเพคะ?” หญิงสาวไม่ไว้ใจเลยเตรียมจะผละออก

“มานี่! จะไปไหน!” แต่เขาไวกว่าคว้าข้อมือเธอเอาไว้ได้ แล้วยกตัวขึ้นพาดไหล่ เดินไม่กี่ก้าวก็เหวี่ยงร่างลงไปบนเตียง

“ว้าย! ไม่เอา! หม่อมฉันหิวข้าว! จะไปกินข้าว! ปล่อย!” จริงๆ แล้วเธอไม่ได้หิว เพียงแต่หาข้ออ้างเอาไว้ก่อน

“ตะกละ! เพิ่งจะกินผลไม้หมดจาน ทำมาบ่นหิว! เดี๋ยวจะให้กินไส้กรอกยักษ์แทนแล้วกัน!” 

ชายหนุ่มพูดจบ ก็ถอดชุดเดรสของหญิงสาวออกทางศีรษะ แล้วก็ต้องชะงัก ขณะที่สายตากำลังมองไปที่ท่อนล่างที่เปล่าเปลือย เขาตวัดสายตาเกรี้ยวกราดมองเธออย่างไม่พอใจ พูดด้วยน้ำเสียงเยียบเย็นประชดประชัน

“โนบราไม่พอ ยังโนแพนตี้ด้วย! เยี่ยม!!” 

มือใหญ่รูดเนคไทออกจากคอ แล้วดึงร่างบางให้ยืนขึ้นพิงหลังกับเสาเตียงสไตล์วินเทจ ดึงข้อมือบอบบางทั้งสองข้างอ้อมเสาไปทางด้านหลังแล้วมัดไว้ด้วยเนคไทเส้นยาว

“ฝ่าบาท! ทำไมต้องมัดด้วยเพคะ?” พริมโรสถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน อีกใจก็ตื่นเต้น แต่ความระแวงว่าเขาจะเล่นอะไรแผลงๆ กลับมีมากกว่า ยิ่งเห็นนัยน์ตาดุดันจึงเกิดอาการหวาดหวั่นขวัญผวา

“ผมจะทำโทษสาวน้อยร่านสวาทไงล่ะ! คราวหน้าทำอะไรจะได้คิดเยอะๆ หน่อย!”

เขาถอดเสื้อสูทออกแล้วเหวี่ยงไปบนเตียง ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตไปตลอดทางขณะที่เดินไปห้องแต่งตัว เพียงครู่เดียวก็เดินกลับออกมาพร้อมเนคไทอีกสองเส้นในมือ 

พริมโรสกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อเห็นกล้ามท้องเป็นลอนสวยของเขา ยังไม่ทันที่จะจินตนาการก็ถูกเขาคาดปากด้วยเนคไทเส้นหนึ่ง อีกเส้นปิดตาไว้แล้วไปผูกไว้ด้านหลังศีรษะ

“อื๊อๆ!” พริมโรสพยายามประท้วง

“เงียบ!” เขาตวาดกลับมาเสียงดัง เธอรู้สึกได้ถึงรังสีโหดเหี้ยมที่แผ่ออกมาพร้อมน้ำเสียงจนใจสั่น 

“เคยรับปากผมไว้ว่ายังไง สัญญาว่าจะเชื่อฟัง จะไม่ดื้อใช่ไหม? ยังจำได้หรือเปล่า? โดนลงโทษไปเมื่อครั้งล่าสุด บ่นว่าเจ็บแต่ไม่จำสินะ ถึงได้ใจกล้าหาเรื่องลองดีซ้ำแล้วซ้ำเล่า! หือ?” เขาบีบคางอย่างแรงจนเธอเจ็บ พยายามจะส่ายหน้าหนี  

ตรงไหนเรียกว่าลองดี? แค่แต่งตัวยั่วๆ มันผิดตรงไหน? 

“อี๊อๆ!!” พริมโรสเปล่งเสียงพยายามจะเถียงอยู่ในลำคอ

บ้าๆๆ!! คนเขาอุตส่าห์จะเซอร์ไพรส์นอกจากไม่ตื่นเต้นแล้ว ยังโดนลงโทษอีก ต่อไปก็อย่าได้คิดว่าจะทำอะไรให้อีกเลย! คนงี่เง่า!!

“อี๊อๆ!!..อือ..อืม” เสียงหวานเปล่งเสียงอู้อี้ประท้วงการลงโทษของเขาได้ไม่นาน ก็เริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงร้องครางในลำคอ เมื่อรู้สึกว่าเรียวลิ้นอุ่นชื้น กำลังลูบไล้อยู่ตรงบริเวณยอดอกที่ไวต่อสัมผัส สร้างความเสียวสยิวจนท้องน้อยหดเกร็ง แทบยืนไม่อยู่

อาาา นาทีแห่งความทรมานเริ่มแล้วสินะ อืมมม 

พริมโรสรู้สึกตื่นเต้น ปะปนไปด้วยความรู้สึกอึดอัดจากการถูกพันธนาการ มิหนำซ้ำยังปิดกั้นการมองเห็นจนเธอไม่รู้ว่า การทรมานของเขาจะมาในรูปแบบไหนบ้าง ทำให้อารมณ์กระเจิดกระเจิงไปไม่น้อย

อ๊ะ! เขาเอาอะไรมาลูบไล้หน้าอก? ซี้ดดด! สยิวจนขนลุกไปหมดแล้วววว! อ๊าาา!!

“อื๊อ!” เรียวลิ้นอุ่นชื้นตวัดดูดแล้วดึง ก่อนจะเกร็งปลายลิ้นปาดไล้ยอดอกเบาๆ หลังจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นลูบไล้ด้วยอะไรสักอย่างที่บางเบาราวกับขนนก ทำให้รู้สึกสยิวจนขนลุกเกรียวไปหมด เผลอระบายลมหายใจออกมาอย่างเป็นสุข

อาาา รู้สึกดีจัง..

ชายหนุ่มก้มหน้าลงสูดดมความหอมกรุ่น ของทรวงอกอวบ ก่อนอ้าปากอมยอดยกข้างหนึ่งแล้วเริ่มดูดเม้ม เขารู้สึกได้ว่าร่างบอบบางกำลังสั่นระริกสู้ลิ้นของเขาทันทีที่ตวัดไล้เบาๆ 

หญิงสาวเสียววูบจนซาบซ่านไปทั้งเรือนร่าง ความรู้สึกอุ่นและเปียกชื้นที่ยอดอกข้างซ้ายถูกกระตุ้นเป็นระยะๆ ทั้งยังโดนปลายนิ้วข้างขวาบีบเคล้นคลึงยอดไตอยู่ไปมา 

เสียงหวานครางออกมาในลำคอเบาๆ เมื่อรู้สึกว่าเขาเริ่มลูบมือลงต่ำ กรีดนิ้วชี้ชอนไชลงไปตามรอยผ่าที่กลางกลีบ แตะสัมผัสเข้ากับเม็ดน้อยที่กำลังตื่นตัวรอการกระตุ้นอย่างตื่นเต้น

หญิงสาวผวาสะดุ้งเฮือก มือไม้เกร็งหงิกงอ ใบหน้าแดงไปด้วยเลือดที่ฉีดซ่าน ขณะที่นิ้วของเขาเริ่มถูไถหาความเปียกชื้นในร่องหลืบที่ปิดสนิท ยิ่งกดคลึงนิ้วเน้นหนักสัมผัสถูกติ่งเสียว น้ำสวาทก็ยิ่งรินไหลออกมาจนเปียกชุ่ม 

เขาละปากที่กำลังดูดไซ้หน้าอก ย่อตัวลงล่าง แล้วจับขาขาวเรียวให้อ้าออกกว้าง จนมองเห็นกลีบร่องสวยงาม เขาก้มหน้าลงแลบปลายลิ้นตวัดไล้เม็ดน้อยที่โผล่ออกมาอย่างยั่วเย้า จนเจ้าของครางฮืออยู่ในลำคอ หายใจหอบอย่างหนักหน่วงเมื่อชายหนุ่มอ้าปากประกบที่ร่องหลืบแล้วเริ่มดูดเม้มไล้เลียไปทั่ว 

ลิ้นร้ายตวัดแทรกปาดป่ายจนสองกลีบเผยอแย้ม ก่อนจะห่อลิ้นให้เรียวยาวและแทรกแทงเข้าไประหว่างร่องหลืบ พริมโรสรู้สึกเสียวซ่านขึ้นมาอย่างรุนแรง แอ่นเอวกดสะโพกลงมาเข้ากับปากของเขาให้แนบแน่นยิ่งขึ้นไปอีก ลำตัวแข็งเกร็ง ปลายเท้าจิกงอ น้ำใสไหลเยิ้มออกมาเปียกชุ่ม เธอใกล้จะถึงปลายทางแล้ว แต่..

ไม่นะ! อีกแล้ว! โธ่!!

เขาหัวเราะเบาๆ อย่างผู้มีชัยเหนือผู้อื่น ปลดกระดุมกางเกงแล้วดึงขอบให้รูดลงไปพร้อมบ็อกเซอร์ พอพ้นปลายเท้าก็เหวี่ยงออกไปอย่างไม่ใยดี สายตาจับจ้องอยู่ที่สีหน้าทรมานช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ของหญิงสาวอย่างไม่วางตา ไฟราคะลุกโหมรุนแรง ความเป็นชายเหยียดแข็งราวกับท่อนหิน 

ฝ่ามือใหญ่จับขาเรียวข้างหนึ่ง วางตั้งชันกับสตูลที่ปลายเตียง ถูไถท่อนเอ็นแข็งขึงไปตามร่องเนื้อ เขี่ยปลายหัวบานให้กระทบติ่งเสียวไปมาจนร่างบอบบางสั่นสะท้าน 

ทันใดนั้นเขาก็กดสวบแล้วดันเข้าไป หญิงสาวผวาเฮือกขึ้นมา เขาหยุดอยู่ชั่วขณะแล้วค่อยๆ ดันให้เคลื่อนเข้าไปอีกทีละน้อย ความคับแน่นกำลังโอบรัดท่อนลำของเขาไว้จนยากขยับ เขาดึงออกมาจนเกือบสุด ส่งผลให้เกิดการครูดที่เสียวสะท้านจนหญิงสาวต้องเผลอตัวแอ่นตามไปด้วย แล้วก็กดอัดลงมาใหม่อย่างหนักแน่น ครั้งนี้ลำเอ็นของเขาดันเข้าไปได้ลึกยิ่งขึ้น 

“อื๊อๆๆ!” พริมโรสเสียวสะท้านครวญครางเสียงหลงแทบขาดใจ เมื่อลำเอ็นรูดไปกับร่องเนื้อแน่น ลำยาวของเขายังคงเคลื่อนลึกเข้ามาเรื่อยๆ การที่ร่างกายถูกพันธนาการ และจำกัดการมองเห็น ทำให้ความรู้สึกทรมานจำนวนมหาศาลอัดแน่นอยู่ทุกขุมขนจนร่างกายแทบจะระเบิด

ชายหนุ่มยิ้มอย่างสะใจที่เห็นหญิงสาวทุรนทุราย เขาสาวท่อนลำออกมาจนเกือบหลุด จากนั้นก็กระแทกแท่งลำอันยาวใหญ่อัดลงมาจนมิดด้ามอย่างหนักหน่วงดุดันอีกครั้ง  ก่อนที่จะขยับโยกเป็นจังหวะอย่างคงเส้นคงวาอยู่พักใหญ่ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นส่ายเอวควงท่อนลำเคล้าคลึงกับแคมเนื้อนุ่ม ให้ลำเอ็นบดเบียดเสียดสีไปกับเม็ดกระสัน ทำให้หญิงสาวถึงกับสำลักเสียงครวญครางออกมาอย่างหมดอาย

“อื๊อๆๆๆๆๆๆ!” แรงกระแทกที่หนักหน่วงรัวเร็ว ทำให้ท่อนลำสำแดงฤทธิ์เดชของมันออกมาอย่างเต็มที่ จนหญิงสาวกำลังจะขาดใจตายแล้ว

 อา..ซีดส์..ฝ่าบาท..ซีดส์

เจ้าชายมองปฏิกิริยา ที่เกิดกับหญิงสาวด้วยดวงตาที่วาวโรจน์ ราวกับกำลังเสพสุขจากความอ่อนแอของเธอ ฝ่ามือใหญ่สอดไปหลังศีรษะ แล้วก้มลงจูบริมฝีปากล่างอย่างหลงใหล ดูดดุนปลายลิ้นเข้าคลอเคลีย ขณะที่กำลังกระแทกกระทั้นอย่างเมามันส์ไปด้วย ความเสียวซ่านซึมซาบไปทั่ว จนร่างบางเผลอตัวแอ่นโหนกนูนกระเด้งรับความรุนแรงของเขาอย่างสุขสม

“อื๊อๆๆๆๆๆๆ” ความเสียดเสียวพวยพุ่งจนแทบทนไม่ไหว ถึงแม้จะพูดออกมาไม่ได้ แต่เนคไทที่ปิดปากไว้ก็ไม่อาจสะกัดกั้นเสียงครางที่ดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง

เขาหยุดอยู่ชั่วครู่ ช้อนจับใต้พับเข่ารวบสองขาขึ้น ด้วยท่านี้ทำให้เธอหมดหนทางดิ้นรนได้แต่รอรับชะตากรรมที่เสียวสุดขีดของเขาเท่านั้น 

“อื๊อ..อื๊อออออ!!” ร่างบางเสียวสะท้านจนต้องร้องกรี๊ดเพราะการกระแทกที่ทรงพลังหนักแน่นของเขา เขาขยับสะโพกซอยเข้าออกต่อไปอย่างรุนแรง เธอกำลังจะเสร็จสม แต่ทว่าเขากลับดึงออก

กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ บ้าๆๆๆๆ!! ไอ้คนบ้า!!

“อื๊อ..อื๊อออออ!!” พริมโรสส่ายหน้าอย่างไม่ยินยอม ใบหน้าทนทุกข์ทรมานสะบัดอยู่ไปมา ลอบก่นด่าเขาอยู่ในใจ

เสียงหัวราะชวนขนหัวลุกของเขาดังขึ้นข้างหู ริมฝีปากเหยียดออกเป็นรอยยิ้มชั่วร้ายที่เธอมองไม่เห็น เธอเกลียดเขาที่มีนิสัยขี้แกล้งไม่เลือกเวลาแบบนี้ นึกโมโหจนอยากจะบีบคอให้ตาเหลือก

“เป็นไง? ทรมานไหม? จำเอาไว้..อย่าท้าทายผม!” เสียงกระซิบแหบพร่าแฝงแววข่มขู่ดังขึ้นใกล้ๆ พร้อมตบสองนิ้วที่พวงแก้มนวลเบาๆ

เธอรู้สึกเกลียดน้ำเสียงแบบนี้ของเขา มันคล้ายกับนายเหนือหัวที่กำลังลงโทษทาสสาวผู้ดื้อรั้น

“อื๊อๆๆ!!” แต่ก็ทำได้แค่เปล่งเสียงร้องประท้วงอย่างไม่ยินยอมเท่านั้น

“เดี๋ยวเราต้องไปร่วมงานกาล่าดินเนอร์ ถ้าทำตัวดีๆ คืนนี้จะจัดให้สาสมใจเลย ดีไหม?” หญิงสาวพยักหน้าอย่างยอมแพ้ เกลียดความเป็นเพศหญิงของตัวเอง ที่ต้องมารอรับความสุขสมที่เขาปรนเปรอมาให้เพียงอย่างเดียว เธอไม่เคยช่วยตัวเอง ยิ่งไม่ชอบการสอดใส่อุปกรณ์สิ่งแปลกปลอมต่างๆ พอคิดแล้วก็ยิ่งทำให้แค้นใจ

เธอลืมคิดไปว่า การที่เขายุติกลางคันแบบนี้ ไม่ใช่เธอเพียงคนเดียวที่ต้องทนทรมาน เขาเองก็รู้สึกไม่แพ้กัน เป็นการหักห้ามใจที่ลำบากยากเย็นอยู่ไม่น้อย

ชายหนุ่มดึงผ้าปิดตาออก แก้ปมเนคไทที่ปิดปาก แล้วคลายพันธนาการผูกมัดที่ข้อมือ ร่างบางรูดตัวลงไปกองกับพื้น มองเขาด้วยอารมณ์โกรธที่กำลังพลุ่งพล่าน เขาเหลือบมาเห็นจึงยกยิ้มมุมปากขึ้นอย่างอันธพาล จากนั้นก็ยักไหล่นิดหนึ่ งแล้วมองตอบด้วยความหยิ่งยโส ไร้ซึ่งความละอายแก่ใจใดๆ

พริมโรสฟาดมือกับพื้นพรมอย่างหงุดหงิด ดวงตาดำหวานหรี่ลงเต็มไปด้วยเปลวไฟแห่งโทสะ จากนั้นจึงจำใจลุกขึ้น เดินกระทืบเท้าไปเข้าห้องน้ำด้วยความแค้นเคือง

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 41 

    พริมโรสเดินออกจากห้องน้ำ ก็พบว่ามีชุดออกงานวางพาดไว้บนที่นอน หญิงสาวอึ้งไปเล็กน้อยเมื่อเห็นชุดที่เขาจะให้สวม ซึ่งปิดทั้งคอทั้งแขน ตัวกระโปรงก็ยาวมาก คาดว่าคงจะปิดกระทั่งปลายเท้า มีกางเกงขายาวตัวใน มิหนำซ้ำเป็นสีพื้นทั้งชุดเสียอีกแม่เจ้า!! จบงานนี้ฉันคงต้องเตรียมตัวเข้าคอนแวนต์ได้เลย ถ้าให้คลุมผมด้วยก็ไม่ต่างอะไรกับชุดของซิสเตอร์!!เจ้าชายอิสราร์เดินออกมาจากห้องแต่งตัว ถือกล่องกำมะหยี่ทรงแบนขนาดใหญ่คล้ายกล่องเครื่องประดับติดมือมาด้วย"รดาเลือกสีได้ถูกใจผมมาก แต่งตัวเร็วจะสวมเครื่องประดับให้""นี่ชุดประจำชาติหรือเปล่าเพคะ?" หญิงสาวเอ่ยปากถาม หยิบชุดขึ้นมาทาบตัว ทำให้เพิ่งจะเห็นแสงสะท้อนเหลือบประกายมุกของลวดลายบนเนื้อผ้ายามที่แสงไฟตกกระทบ อ้อ! เป็นผ้าไหมทอมือนี่เอง สวยเหมือนกันแฮะ! "รูปแบบน่ะใช่ แต่เนื้อผ้าเป็นของที่นี่ ผมเอาชุดของคุณไปเป็นต้นแบบ คุณจะออกงานในฐานะคู่หมั้นอย่างไม่เป็นทางการ แต่…” นัยน์ตาคมกริบราวกับมีดหรี่ลงคล้ายเตรียมจะแทงให้ทะลุเนื้อหนังมังสา เหลือบมองด้วยหางตา “ดูจากสีหน้าเหมือนคุณจะไม่ถูกใจ คงอยากจะแต่งชุดอื่นที่เปิดเผยเนื้อตัวกว่านี้สินะ?" พริมโรสสะดุ้งในใจ รีบเง

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-18
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 42 

    รามิลได้แจ้งกับเลขาท่านทูตเปเรซไว้แล้วว่า จะขอพบทันทีที่ท่านคุยธุระเสร็จ จากนั้นเขาก็ไปทักทายท่านนายกฯตามมารยาท แต่ขณะที่กำลังเดินลับมุมตรงหน้าเวที จู่ๆ หญิงสาวคนหนึ่งก็ทำท่าว่ากำลังจะล้ม เขาจึงรีบเดินเข้าชิดโดยอัตโนมัติ เพื่อให้เธอได้เกาะไหล่เขาไว้เป็นหลักพยุงตัว “ว้าย!! เอ่อ..ขอบคุณค่ะ” น้ำเสียงหวานเอ่ยขอบคุณเขาเป็นภาษาอังกฤษรองเท้าส้นสูงของรินรดากำลังพลิก ขาข้างหนึ่งเสียศูนย์ทำให้ตัวเอียง โชคดีว่าสุภาพบุรุษคนนี้ก้าวเข้ามายืนชิดทันทีที่เห็นเหตุการณ์ และจังหวะที่ร่างสูงเบี่ยงตัวเล็กน้อยทำให้เสื้อสูทเปิดออก ฝ่ามือซ้ายของเธอก็ทาบไปที่หน้าอกด้านซ้ายของเขา ผ่านเสื้อเชิ้ตเนื้อบางจนแทบจะเหมือนสัมผัสถูกกับเนื้อหนัง ฝ่ามือใหญ่ข้างหนึ่งของเขาจับข้อศอกเธอไว้ มืออีกข้างทาบลงบนหลังมือของเธออย่างไม่รู้ตัว“อุ้ปส์!” รินรดาตกใจดึงมือออก เพราะเหมือนกับมีประจุไฟฟ้าช๊อตที่ฝ่ามือแล้วแล่นปราดมาตามแขนพุ่งเข้าสู่หัวใจองครักษ์ถลาเข้ามาพยุงให้เธอทรงตัวขึ้น หญิงสาวเหลือบสายตาไปเห็นสีหน้าของสุภาพบุรุษคนนั้น ซึ่งเห็นว่าเขาก็ตกใจเช่นเดียวกัน ดูเหมือนจะตัวแข็งค้างราวกับกำลังเกิดอาการช็อกจากอะไรสักอย่าง เธอกำ

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-18
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 43 

    “อะไรนะ!! มันกล้าพูดออกมาแบบนี้!?!” ท่านอักมัลตะคอกออกมาด้วยน้ำเสียงโกรธขึ้ง รู้สึกอารมณ์เสียแต่เช้าเมื่อรู้ว่าลูกสาวสุดรักสุดหวงถูกเหยียดหยาม ความไม่พอใจจากเหตุการณ์ในอดีตที่ผ่านมา นับจนถึงตอนนี้จึงมีมากเป็นทวีคูณ“เพคะ! ท่านพี่โมโหจนเกือบเสียกิริยาออกไป ท่านพ่อต้องอย่าปล่อยให้เขามาหยามเกียรติตระกูลของเรานะเพคะ!” เนญ่ารู้ว่าการที่สาดน้ำมันราดเข้ากองไฟให้ยิ่งลุกโหม จะทำให้ได้ผลลัพธ์ที่ตัวเองต้องการ เพราะพี่สาวเป็นคนที่ชอบเอาชนะ และบิดาก็จะต้องทำทุกทาง เพื่อให้ลูกสาวคนโปรดได้ทุกอย่างสมดังใจผู้เป็นพ่อมองลูกสาวคนโตที่นั่งเงียบอย่างใช้ความคิด เขาเพิ่งจะได้รับข่าวการเคลื่อนไหว ของคนผู้หนึ่งก่อนที่จะมาทีแลนด์ และไม่แน่ว่าบุคคลผู้นี้ จะนำพาเขาและลูกสาวไปถึงเป้าหมายได้เร็วกว่าการแต่งงานกับอิสราร์เสียอีก เพียงแต่คิดว่าจะทำยังไงให้เธอเห็นด้วยกับวิธีของเขา และยอมทำตามอย่างไม่มีเงื่อนไข“มันหยามเกียรติลูกกี่ครั้งแล้ว นับวันยิ่งหนักข้อขึ้นทุกที แล้วอย่างนี้ยังต้องการแต่งงานกับมันอยู่อีกรึ?” เขาหันไปถามลูกสาวสุดรักสุดหวงอย่างขัดใจ“แต่ลูกมองไม่เห็นใครที่โดดเด่น และเหมาะสมกับลูกเท่ากับเขาอีกแล้ว!”

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-18
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 44 : ลอบสังหาร (1)

    พริมโรสหันหลังให้เวทีทันที เมื่อเห็นผู้แทนพิเศษจากเปเรซขึ้นไปยืนจับมือกับบรรดาผู้นำแต่ละประเทศ เพื่อให้ผู้สื่อข่าวได้ถ่ายรูป หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบห้อง แสกนหาสิ่งผิดปกติจากความเคลื่อนไหวเพื่อความเรียบร้อย จากนั้นล้วงโทรศัพท์ออกจากกระเป๋าเสื้อ รีบกดเปิดแอปพลิเคชันแชทเลือกชื่อผู้รับ แล้วพิมพ์ข้อความบางอย่างลงไปอย่างรวดเร็ว กดปุ่มส่งแล้วสอดเก็บในเสื้อสูททันทีโดยที่ไม่ได้ดูหน้าจอด้วยซ้ำ“ฉันนี่แทบจะกรีดร้อง! ทำไมเจ้าชายเปเรซถึงงานดีขนาดนี้นะ!” พริมโรสเหลือบตาดูคนตรงหน้า เห็นนักข่าวคนหนึ่งหน้าตาแดงระเรื่อ แววตาคลั่งไคล้ ยกหลังมืออุดปากทำท่าคล้ายอยากจะกรีดร้องออกมาจริงๆ“ใช่ๆ เห็นแล้วน้ำเดิน! งานดีขนาดนี้ไม่ควรมีคนเดียวในโลกจริงๆ!”ข้างบนเวทีถ่ายรูปเสร็จแล้ว และกำลังทยอยเดินกันลงมา เจ้าชายหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูข้อความที่เข้ามาก่อนหน้านี้ พลันปากอ้าตาค้าง สีหน้าเปี่ยมไปด้วยความไม่อยากเชื่อ ตะลึงงันจนขาชะงักนิ่งยืนอยู่กับที่ แต่แล้วก็ยกยิ้มมุมปากอย่างยากสังเกตเห็น ความยโสบนใบหน้าหายไปอย่างไร้ร่องรอย แววตาอ่อนโยนทอดมองไปยังแผ่นหลังเล็กบางของคนที่อยู่ข้างหน้าเวทีด้านล่างอย่างอบอุ่น“ตายแล้ว

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-18
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 45 : ลอบสังหาร (2)

    ฝ่ายองครักษ์ชักปืน ยิงปะทะกับคนร้ายเสียงลั่นสนั่นเมือง จนรถยนต์ที่สัญจรไปมาทางฝั่งคู่ขนาน ต้องหักรถหลบเบี่ยงหนีวิถีกระสุนกันเป็นการใหญ่ ชายหนุ่มสะดุ้งสุดตัว พร้อมกับเปล่งเสียงอุทาน รู้สึกเหมือนถูกบางอย่างกระแทก และเจาะเข้าไปในผิวเนื้อที่ขาอย่างรุนแรง ก่อนจะรู้สึกหนักและชาไปทั้งแถบ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้คลายแรงที่กอดรัดร่างเล็กบางออกแม้แต่น้อยแต่แล้วเสียงรัวสาดกระสุนนัดแล้วนัดเล่าก็หยุดลง พร้อมกับร่างของคนร้ายที่ถูกระดมยิงจุดตายที่ไร้สิ่งป้องกัน จนเป็นรูพรุนไปทั่วใบหน้า และลำคอ แทบมองไม่เห็นเนื้อดี อาบด้วยสีแดงฉานที่เต็มไปด้วยเลือดทั่วทั้งร่าง นอนแผ่หราท่ามกลางปลอกกระสุน ที่ร่วงกราวราวกับลูกเห็บอย่างน่าสยดสยอง“ฝ่าบาท! ฝ่าบาท! หัวหน้า!” บรรดาองครักษ์ที่รอดชีวิตกรูกันมาดึงร่างที่ไร้ชีวิต ของเพื่อนร่วมงาน ที่นอนทับถมบนตัวของเจ้านายออก “โรส! คุณเป็นไงบ้าง?” เสียงทุ้มกระซิบถามเสียงแผ่วโหย ดูอ่อนแรงอย่างผิดปกติ“หม่อมฉันจะไม่กินกล้วยทับอีกเลยตลอดชีวิต!” หญิงสาวพูดเล่นด้วยความโล่งใจหวังจะให้เขาหัวเราะ แต่เขากลับหน้าซีดจนแทบไม่มีสีเลือด“โอ๊ย!!” ชายหนุ่มร้องออกมาอย่างเจ็บปวด แล้วกัดฟันแน่

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-18
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 46 

    “หัวหน้าจากสัญญาณจีพีเอส เป้าหมายอยู่อาคารทางขวามือนี้ครับ!”“เลี้ยวเข้าไปเลย!”คนขับรถได้เลี้ยวเข้าไปในโมเทล และจอดใกล้กับตำแหน่งของหมุดที่ปักอยู่บนแผนที่ในสมาร์ทโฟน ซึ่งอยู่ด้านหน้าที่จอดรถของห้องหนึ่งที่มีม่านปิดบังไว้อย่างมิดชิด ชายฉกรรจ์ร่างกำยำที่มีรอยแผลเป็นตรงกึ่งกลางคิ้วซ้าย ได้เปิดประตูลงมาจากรถเป็นคนแรก พร้อมชักอาวุธออกมาจากซองปืนข้างเอวมาเตรียมพร้อมไว้ในมือ ตามมาด้วยชายคนที่ถือสมาร์ทโฟน เขามีหน้าที่คอยตรวจจับหาสัญญาณจีพีเอสจากชิปติดตามตัวของเชื้อพระวงศ์พระองค์หนึ่ง คนขับรถเปิดประตูลงมาทีหลัง แต่เดินนำหน้าไปก่อนอย่างรวดเร็ว เขายื่นมือกำผ้าม่านที่บังสายตาสะบัดไปข้างหนึ่งให้เปิดออกกว้าง แล้วเบี่ยงตัวหันไปมองชายที่มีรอยแผลเป็นที่เดินตามมาด้านหลัง ซึ่งก็พยักหน้าเป็นการยืนยันทันที ที่เห็นว่าเป็นรถยนต์ของเป้าหมายที่กำลังตามหาอยู่ชายคนที่ทำหน้าที่ตรวจจับสัญญาณ มองที่หน้าจอสมาร์ทโฟน ตรงตำแหน่งปัจจุบันของลูกศร เขาเงยหน้าขึ้นแล้วชี้นิ้วทำสัญญาณมือไปยังห้องที่ปิดสนิทอยู่นั้นคนขับรถชักปืนออกมาเตรียมพร้อม แต่ขณะที่กำลังจะเดินตรงไปที่ประตู กลับมีเสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้น ที่ด้านหลัง

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-18
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 47 : หรือจะเป็นคนที่ใช่?

    “ฝ่าบาท…ชัยเคาะฮ์ไลลามาขอพบพ่ะย่ะค่ะ” เจ้าชายอิดรีส กำลังดูข่าวเหตุการณ์ระเบิด ที่ศูนย์ประชุมนานาชาติในทีวี พอได้ยินชื่อของคนที่มาพบจึงเลิกคิ้วสูงอย่างแปลกใจไลลาเดินตามหลังเด็กรับใช้เข้ามาด้านใน ฝืนข่มความรู้สึกหวาดหวั่นอยู่ในใจลึกๆ เนื่องจากเคยได้ยินคำเล่าลือเกี่ยวกับอุปนิสัยของท่านลุงซึ่งเป็นบิดาของเขา ที่มีพฤติกรรมคล้ายกับพวกไซโคพาธ ที่มีความผิดปกติทางจิตใต้สำนึก ขาดความยับยั้งชั่งใจ ไม่เกรงกลัวต่อการกระทำผิด อย่างการลอบวางยาพิษสังหารบิดา ทั้งยังปลอมแปลงพระบรมราชโองการแต่งตั้งตัวเองเป็นกษัตริย์ เขาซึ่งเป็นลูกชายย่อมมียีนที่ไร้จิตสำนึก ของฆาตกรถ่ายทอดมาทางพันธุกรรม มาบ้างเป็นแน่ แต่ระดับของความรุนแรงจะน้อยหรือมาก คงขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดูในวัยเด็กประกอบไปด้วยเธอได้ยินมานานแล้วว่า เขาเป็นคนเก็บตัวไม่ออกสื่อ ทั้งยังเป็นพวกชอบต่อต้านสังคม เย็นชาและไม่แยแสกับทุกสิ่งรอบตัว และอีกกระแสหนึ่งก็บอกว่าเขาเป็นพวกเพลย์บอยเจ้าชู้เสเพล เป็นด้านมืดที่ไม่เปิดเผยให้ใครได้เห็น ยิ่งทำให้เธอมั่นใจว่าเขาคงมีความสับสนเกี่ยวกับบุคลิกภาพในตัวเองอยู่พอสมควร และคงได้รับความผิดปกตินั้นมาด้วยเป็นแน่แท้ เพีย

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-18
  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 48 : (っ˘з(˘⌣˘)18+ (1)

    พนักงานส่วนใหญ่เลิกงานแล้ว แต่รามิลกับเลขายังต้องอยู่ล่วงเวลาเป็นประจำทุกวัน เขากำลังเซ็นเอกสารอนุมัติ พลันเหลือบไปเห็นแสงสว่างที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างแฟ้ม จึงสไลด์กดรับแล้วเปิดสปีคเกอร์โฟน“พี่ชาย!”“ว่าไง! มีอะไรด่วนหรือเปล่าโทรมาป่านนี้?”“ยายหนูค่ะ อยู่ๆ ก็หลับไปยี่สิบชั่วโมง เป็นแบบนี้มาสองวันแล้ว ศิดากับคุณรามเลยพาแกไปโรงพยาบาล หมอวินิจฉัยว่าเป็นโรคเจ้าหญิงนิทราที่ทำให้อยู่ในภาวะหลับนาน แกตื่นมาตอนหิวแล้วก็กินเยอะมาก จำใครไม่ได้เลยเหมือนกำลังละเมอ แล้วก็หลับไปอีก พี่ชายจะมาเยี่ยมแกหน่อยไหมคะ?”“ภาวะแทรกซ้อนอื่นล่ะ?”“ไม่มีค่ะ แสกนสมองก็ปกติ คุณหมอยังแปลกใจ”“เคยล้มหรือได้รับความกระทบเทือนถึงสมองหรือเปล่า ทำไมหลับมาราธอนขนาดนั้น?”“ไม่เคยเลยค่ะ ศิดายืนยัน! และนี่แหละที่คุณหมอยังหาสาเหตุไม่ได้ เพราะคนในครอบครัว ก็ไม่มีใครมีความผิดปกติในเรื่องนี้เลย.. พี่ชาย! ยังมีอีกเรื่องหนึ่งค่ะ! เลขาศิดาเพิ่งจะเอามาให้ดู มีบทสัมภาษณ์ของเจ้าชายเปเรซพระองค์หนึ่งในแมกกาซีน ทีนี้มีอยู่ภาพหนึ่งถ่ายติดหญิงสาวที่ยืนอยู่ด้านหลังท่าน หน้าเหมือนศิดาราวกับฝาแฝดเลยค่ะ ถึงแม้จะหันข้างแต่ดูยังไง

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-18

Bab terbaru

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 70 

    “ฮ่าๆๆ ไง! ถึงกลับโกรธจนตัวเนื้อสั่นเลยเหรอ เป็นยังไงบ้างล่ะ รสชาติของการสูญเสีย ขมขื่นถึงอกถึงใจดีไหม?” คำพูดประโยคนี้ของเขาทำให้หญิงสาวแน่ใจได้ทันทีว่าอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นนี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ“ฉันเกลียดแกจนอยากจะเป็นคนถ่อย จะได้ถ่มถุยใส่หน้าส้นตึกของแกให้สาสมกับความรู้สึกขยะแขยง!” ชารีฟหรือณัทธรสะอึก เมื่อเจอความโกรธเกลียดอย่างรุนแรงจากผู้หญิงที่เขารัก“เกลียดฉันงั้นรึ? ต้องเป็นฉันไหมที่จะพูดประโยคนั้น แทบไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เธอจะลืมฉันได้อย่างง่ายดายและไปแต่งงานใหม่!"“ฉันไม่ได้แต่งงานใหม่! นี่เป็นการแต่งงานครั้งแรกและครั้งเดียวของฉัน และอะไรคือลืมได้อย่างง่ายดาย? นายหนีตายไปเป็นปีๆ แล้วฉันจะต้องไปบวชชี เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้นายด้วยอย่างนั้นรึ! เรารักกันดูดดื่มขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่? ก่อนที่นายจะฆ่าพ่อฉัน เขายังพูดไม่ให้ฉันยึดติดกับตัวเขาเลย! ตรรกะของนายมันบิดเบี้ยวเป็นเวย์เดียวกับพวกโรคจิต ที่นายกับฉันมาถึงจุดนี้เป็นเพราะการตัดสินใจเลือกของตัวเองทั้งนั้น อย่าเอาฉันมาเป็นข้ออ้างเพื่อปกปิดยีนขี้แพ้ในตัวหน่อยเลย!”“ไม่ต้องมาทำปากดียั่วอารมณ์ให้ฉันรู้สึกละอายใจหรอก คำพูดยั่วยุของ

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 69 : ตามไล่ล่า (3)

    “ฮัลโหล? ว่าไง?”“ไอ้ชารีฟ! ไอ้ห่วย! สายของแกทำงานยังไงวะถึงได้รายงานผิดพลาด! เป้าหมายไปเส้นทางอื่นไม่ได้เฉียดมาทางนี้เลยด้วยซ้ำ!!”“จะเป็นไปได้ยังไง? ไม่ผิดแน่ๆ!! นายดักซุ่มอยู่ที่นั่นแหละเผื่อว่าจะเป็นแผนลวง!”ชารีฟหรือณัทธร กดปุ่มตัดสาย แล้วดึงหูฟังบลูทูธออกอย่างหงุดหงิด จะเกิดการผิดพลาดไปได้ยังไง ในเมื่อเขาเพิ่งจะได้รับการยืนยันเส้นทางมาจากสายที่แฝงตัวอยู่ในกลุ่มผู้ใต้บังคับบัญชาของเชคฮ์อิสราร์เมื่อไม่กี่นาทีมานี้เองหรือว่าเปลี่ยนเส้นทางกระทันหัน??เขาคิดว่าน่าจะมีการเปลี่ยนแปลงแบบฉุกเฉินมากกว่าการที่อีกฝ่ายจะรู้ตัวว่ามีข่าวรั่วไหลชายหนุ่มยกนาฬิกาข้อมือขึ้น เพื่อดูเวลาก่อนการตัดสินใจ ในเมื่อภารกิจลอบสังหารเชคฮ์อิสราร์ได้ผิดพลาดไปแล้ว เขาเลยคิดว่าไปปิดจ๊อบหนี้เก่าของตัวเองก่อนจะดีกว่า แล้วค่อยกลับไปรายงานภารกิจที่ล้มเหลว ซึ่งถ้ารีบไปตอนนี้ก็น่าจะไปทันเวลากับที่เป้าหมายขับมาถึงในจุดที่เขากำหนดเอาไว้ในแผนพอดี…ชารีฟหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เปิดแอพพลิเคชันที่ใช้ตรวจสอบสัญญาณจีพีเอส เพื่อหาตำแหน่งปัจจุบันของรถเป้าหมาย ซึ่งก็เห็นในแผนที่ว่ารถยนต์คันดังกล่าว กำลังจะแล่นผ่านสี่แยกไฟแดง

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 68 : ตามไล่ล่า (2)

    ความร้ายกาจของบิดาที่เธอได้ยินจากปากของคนอื่น เป็นเหมือนหนามแหลมคม ที่คอยทิ่มแทงจิตใจอยู่ตลอด แต่กระบวนการให้อภัย พยายามดิ้นรนที่จะผลักความคิด และความรู้สึกด้านลบเหล่านี้ออกไป ด้วยการจดจ่อกับความรัก และความทรงจำดีๆ นึกถึงช่วงเวลาที่ยากลำบาก ที่เขามักจะแบกรับความเจ็บปวดเหล่านั้นไว้แทนอยู่เสมอ แล้วผลักดันให้เธอก้าวข้ามผ่านช่วงเวลาเลวร้ายนั้นไปให้ได้ ฝึกฝนเธอให้เข้มแข็ง สอนให้ยอมรับทุกความผิดพลาด และความล้มเหลว แล้วเรียนรู้ที่จะเยียวยาตัวเองเพื่อปิดกั้นทุกความเจ็บปวดเธอรู้ดีว่าการยึดติดกับความรู้สึกในทางลบ รังแต่จะเพิ่มความทุกข์ให้กับชีวิตมากขึ้น และขัดขวางไม่ให้หัวใจได้พบกับความสงบสุข แต่การที่จะละวางด้วยการให้อภัยนั้น ก็ทำให้เกิดความรู้สึกผิด ต่อบุคคลที่ต้องเสียชีวิตไปอย่างไม่เป็นธรรมนั้นด้วยเช่นกันแต่เมื่อมองในมุมกลับกัน เขาก็เป็นเพียงแค่มนุษย์คนหนึ่ง ซึ่งไม่ว่าใครก็สามารถทำผิดได้ เธอเองก็ไม่ได้รับการยกเว้น ความผิดหวังมักจะทำให้คนเราจมอยู่กับอดีต จนลืมมองความสุขที่กำลังได้รับอยู่ในปัจจุบัน และกำลังจะตามมาอีกมากมายในอนาคต จึงเป็นความคิดที่โง่เขลาอยู่ไม่ใช่น้อย ถ้าเรายังหยุดอยู่ที่ควา

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 67 : ตามไล่ล่า (1)

    “ตรวจสอบชายสองคนที่สิบสองนาฬิกา ประตูทางเข้าด้านนอก ในมือถือผ้าสีดำห่อหุ้มวัตถุลักษณะเป็นแท่งยาวทรงกระบอก เปลี่ยน!”“แลนด์โรเวอร์สีดำขับเข้ามาจอดหน้าประตูทางเข้าออกของพนักงานชั้นใต้ดินสองคัน คันหนึ่งประมาณห้าคนใส่ชุดพนักงานรักษาความปลอดภัยเดินเข้าไปด้านใน มีอาวุธปืนติดตัว เปลี่ยน!”“ประตูทางออกอาคารผู้โดยสารหนึ่งที่เก้านาฬิกา พนักงานรักษาความปลอดภัยกำลังลากโซ่ตะปูเรือใบมาขวางถนน คาดว่าไม่ใช่เจ้าหน้าที่ของสนามบิน เปลี่ยน!”“ประตูทางออกฉุกเฉินของอาคารผู้โดยสารสอง ทางสะดวก ชาลีทีมเตรียมพร้อม รอรับคำสั่ง เปลี่ยน!” เสียงรายงานผ่านวิทยุสื่อสารเข้ามาเป็นระยะๆ หลังจากที่กระจายกำลังไปประจำตามจุดสำคัญต่างๆ เพื่อสังเกตความเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้าม“พวกมันเริ่มทยอยกันเข้ามาแล้ว แจ้งเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้เตรียมอพยพประชาชนหากมีเหตุฉุกเฉิน! แจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจกับดับเพลิงหรือยัง?”“เรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”“อืม ถ้าพร้อมแล้วก็ไปกันตอนนี้เลย!”“รับคำสั่ง!” องครักษ์รับคำสั่งแล้วแจ้งแต่ละทีมผ่านวิทยุสื่อสารทันที “อัลฟ่าทีมเคลียร์พื้นที่ บราโวเตรียมรถบรรทุกเปิดทางออกแล้วรอรับคำสั่ง ชาลีทีมวีไอพีเ

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 66

    ไลลานอนตัวอ่อนระทวยอยู่ครู่หนึ่ง สักพักก็ขยับตัวยกศีรษะขึ้นมานอนหนุนแขนแข็งแรงข้างหนึ่งของสามี เบียดเรือนร่างบอบบางเข้าชิดเพื่อขอความอบอุ่นจากร่างกายของเขา ซึ่งชายหนุ่มเองก็เพิ่งผ่อนคลายจากอาการหัวใจเต้นแรง หายใจหอบเหนื่อย เขาพลิกตัวตะแคง รั้งต้นขาของหญิงสาว ให้ขึ้นมาก่ายเกยอยู่ครึ่งๆ บนร่างกายของเขา ขาของเธอเบียดชิดจนเขารู้สึกอบอุ่นและชุ่มชื้นในซอกลี้ลับ ไล้ฝ่ามือจากโค้งสะโพกเลยมาถึงต้นขา ลูบผิวเรียบเนียนไปมาเบาๆ เป็นจังหวะอย่างเพลิดเพลิน พร้อมๆ กับปลอบโยนให้เธอคลายความอ่อนเพลีย เพื่อเข้าสู่โหมดพักผ่อน “ฝ่าบาทเพคะ?” “หืม?” ชายหนุ่มผงกศีรษะขึ้นมองอย่างแปลกใจเมื่อได้ยินเสียงของอีกฝ่าย ซึ่งเขาคิดว่าน่าจะเคลิ้มหลับไปแล้ว“คืนนี้เนญ่าเขาประกาศว่าจะเข้าหอกับฝ่าบาท แล้วทำไมพระองค์ถึงมาหาหม่อมฉันล่ะเพคะ?”“ก็ไม่อยากจะมา ตั้งใจจะสั่งสอนให้รู้สำนึกเสียหน่อยว่า การผลักดันให้ผัวไปมีผู้หญิงอื่น โดยไม่เต็มใจนั้นน่ะมันจะให้ผลยังไง แต่เผอิญว่าเห็นคนบางคน น้ำตาคลอเบ้าเลยมาดูเสียหน่อย ไม่รู้ว่าเสแสร้งแกล้งทำ หรือรู้จักที่จะหึงหวงผัวขึ้นมาบ้างแล้ว!”“หึงจริงๆ น่ะแหละเพคะ” ไลลายอมรับออกไปตรงๆ ถึงแม้ใ

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 65 : นาทีระทึกขวัญ (2)

    กัปตันลุกขึ้นแล้วเดินออกประตูไปก่อน ผงกศีรษะให้นิดหนึ่งเมื่อเห็นพริมโรสยืนอยู่หน้าประตู เจ้าชายอิสราร์ยืนมองหญิงสาวผ่านช่องประตูห้องนักบินอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอื้อมมือมาคว้าแขนเรียวเล็กดึงเข้ามาปะทะอกกว้าง รวบร่างบางเข้ามากอดรัดอย่างแนบแน่น ฝ่ามือข้างหนึ่งประคองไว้หลังศีรษะ แล้วบดขยี้ริมฝีปากร้อนระอุกับริมฝีปากนุ่มอย่างหิวกระหาย เร่าร้อนและดุเดือด เพราะอะดรีนาลีนที่หลั่งออกมาหลังจากเพิ่งจะผ่านเหตุการณ์เฉียดตาย กระตุ้นให้อารมณ์ของเขาพลุ่งพล่าน“อื้อ!..” ปลายลิ้นเงอะงะถูกดูดดุนและเกี่ยวกระหวัดไว้ด้วยลิ้นเร่าร้อนของอีกฝ่ายโดยไม่เปิดโอกาสให้ได้พักหายใจ ทำให้เกิดเสียงประท้วงแผ่วๆ ในลำคอ“ที่รัก~..ผมรักคุณ” เขาถอนริมฝีปากออก กระซิบเสียงแหบพร่าแนบชิดกับริมฝีปากนุ่มอุ่น เรียวลิ้นไล่ระไปบนริมฝีปากของอีกฝ่าย ก่อนประทับริมฝีปากลงมาอีกครั้ง หญิงสาวยกท่อนแขนขึ้นโอบรอบลำคอเขาไว้ ตอบรับจุมพิตด้วยจังหวะที่สอดรับกันเป็นอย่างดี เบียดร่างบอบบางเข้าแนบชิดร่างกำยำอย่างออดอ้อน ฝ่ามือหนาของเขาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังไล่ลงไปถึงโค้งสะโพกกลมมนแล้วกดเข้าหาลำตัวตามแรงอารมณ์ที่กำลังเพิ่มมากขึ้น“เอ่อ..ทูลฝ่าบาท พายุท

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 64 : นาทีระทึกขวัญ (1)

    รินรดานั่งเหม่อกำโทรศัพท์ไว้ในมือ หลังจากเพิ่งจะวางสายจากรามิล เขาสัญญาว่าจะรีบเคลียร์งานให้เรียบร้อย และจะตามไปหาที่เปเรซภายในสองวันเธอรู้สึกไม่สบายใจเมื่อนึกถึงความฝันเมื่อคืนที่ผ่านมา แสงสว่างที่ลอยละล่องในความมืดส่องมาที่เธอ พร้อมกับเสียงกระซิบที่แผ่วเบาแต่ชัดเจน เสียงนั้นไม่ใช่เสียงของใครในโลกนี้ มันเหมือนเสียงที่มาจากที่ไกลโพ้น ฟังดูทั้งใกล้และไกลในเวลาเดียวกัน ‘ถึงเวลาแล้ว…จงทำตามสัญญา’หญิงสาวไม่ได้บอกใครว่าหลังจากที่เธอ และพี่ชายฟื้นขึ้นมา เธอได้เห็นถึงความศักดิ์สิทธิ์ของหินพ่อมดลาบราดอไลต์ ด้วยความสงสัยและความหวัง เธอแอบพระมารดาเข้าไปในห้องลับ ท่องบทสวดที่เธอแอบจดเอาไว้ และอธิษฐานถึงสิ่งที่อยากรู้ที่สุดในชีวิตตอนนั้น นั่นก็คือการตามหาครอบครัวที่แท้จริงจากนั้นเธอก็ฝันซ้ำๆ เดิมๆ อยู่หลายครั้งจนมาถึงปัจจุบัน ไม่รู้ว่าบุคคลในฝันเป็นใคร เธอจำเรื่องราวได้ รู้ว่าคนในฝันเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่จำหน้าไม่ได้เลยสักคน และครั้งที่ไปโรงพยาบาลจนเกิดอาการใจสั่น แล้วเจ็บแปลบอย่างรุนแรง จนหมดสติไปในครั้งนั้น ก็ทำให้เธอได้เห็นผู้หญิง ที่มีหน้าตาเหมือนเธอราวกับฝาแฝดชัดเจนเป็นครั้งแรก ในห้วงฝ

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 63 : (っ˘з(˘⌣˘)18+

    “อะไรนะ!! แล้วได้ลงจอดฉุกเฉินไหม? งั้นถ้าจำเป็นต้องเปลี่ยนแผนโยกย้ายคนจากรัฐดีไปรัฐอีก็ดำเนินการได้เลย! อืม..ฉันอยู่บนเครื่องบินแล้ว คงจะถึงไล่ๆ กัน!...ได้!…เอาตามนั้น!”เจ้าชายอิดรีสชะงักมือที่กำลังวางโทรศัพท์บนโต๊ะหัวเตียง ขณะที่ปรายหางตาเห็นหุ่นอรชรอ้อนแอ้นกำลังเยื้องกรายเข้ามาในห้องด้วยกิริยาท่าทางที่ยั่วยวนหญิงสาวเข้ามายืนห่างจากเตียงไปประมาณหนึ่งช่วงแขน ค่อยๆ ปลดอาภรณ์ออกจากตัวทีละชิ้นอย่างเชื่องช้า พร้อมช้อนสายตาขึ้นมองชายหนุ่มอย่างเย้ายวนชวนเชิญเจ้าชายอิดรีสหยิบหมอนสองใบมาซ้อนหลัง นั่งกึ่งเอนพิงพนักหัวเตียงพาดแขนไว้บนเข่าข้างหนึ่งที่ตั้งชันขึ้น หรี่ตามองด้วยสีหน้าเรียบเฉยแต่ดูเยือกเย็น กิริยาภายนอกยังคงสงบนิ่ง รอบกายยังเผยความเย่อหยิ่งจองหองออกมาด้วยเขาเหลือบตามองนาฬิกาที่โต๊ะหัวเตียง ทำให้รู้ว่าอีกฝ่ายเลือกเวลาได้เหมาะเจาะ ไลลาไปสั่งงานกับเด็กรับใช้ได้สักพักใหญ่ๆ แล้ว และคงกำลังใกล้จะกลับมา เลยเปิดโอกาสให้น้องสาวสวมบทบาทน้องรักหักเหลี่ยมโหดเพื่อทำร้ายจิตใจผู้เป็นพี่ได้อย่างถูกที่ถูกเวลา เขาปล่อยให้อีกฝ่ายทำตามใจ โดยไม่ได้ปริปากเอ่ยทักท้วง เพื่อจะรอดูว่าเธอจะเปิดเผยเนื้อตั

  • อย่าให้เขารู้ว่าฉันร้าย   ตอนที่ 62

    "ฝ่าบาท! แย่แล้วเพคะ! กัปตันถูกทำร้ายขอความช่วยเหลือจากฝ่าบาทด่วนเลยเพคะ!" เจ้าชายอิสราร์ลุกพรวดขึ้น พริมโรสผวาลุกตามแล้วพยุงแขนเขาไว้ข้างหนึ่ง"เกิดอะไรขึ้น?" ชายหนุ่มถามขณะก้าวเท้าออกเดินได้ไม่เร็วนัก มือเรียวจึงจับแขนเขายกขึ้นแล้วก้มตัวลอดศีรษะเข้าไปใต้แขนแข็งแรง ก่อนจะวางแขนเขาให้เกาะไหล่เธอไว้เพื่อช่วยพยุง ทำให้ชายหนุ่มเดินได้เร็วขึ้นกว่าเดิม"นักบินผู้ช่วยลอบทำร้ายกัปตันเพคะ! โชคดีว่าอยู่ในความสูงที่กัปตันเปิดโหมดออโต้ไพลอทเอาไว้ ทันทีที่เกิดเรื่องเขากดอันล็อกประตูทำให้พวกเราได้ยินเสียงและเข้าไปช่วยเหลือเขาไว้ได้ทันเวลา ตอนนี้องครักษ์ลากตัวหมอนั่นออกไปแล้วเพคะ!""ทำไมไม่ตามนักบินเสริมให้ขึ้นมาแทน?""หม่อมฉันไปปลุกแล้วไม่ตื่นเลยทั้งสองคน ไฟล์ทเนิร์ซกำลังดูอาการพวกเขาอยู่ กัปตันเลยให้มาขอความช่วยเหลือจากฝ่าบาทเพคะ!"ลูกเรือต่างก็เห็นพ้องต้องกันทุกคนว่า นาทีนี้ไม่มีใครจะเหมาะสมเท่ากับเจ้านายพระองค์นี้อีกแล้ว เขามีชั่วโมงบินของการเป็นนักบินเอฟสามสิบห้า ของกองทัพรวมห้าพันแปดสิบห้าชั่วโมง ในจำนวนนี้ มีชั่วโมงของการทำหน้าที่นักบินผู้ช่วย อยู่แปดร้อยแปดสิบสี่ชั่วโมงกับเครื่องบินรุ่นนี้

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status